در حالی که این روزها مصادف با سالگرد تولد شهید نوید افکاری است، رژیم مرگ‌زای خامنه‌ای برای چند روز بقای بیشتر، حکم اعدام یک ورزشکار دیگر میهن را به جریان انداخته و قهرمانی از مشهدی، محمدجواد وفایی ثانی را به محل نامعلومی منتقل کرده است.
محمدجواد، جوان ۲۷ساله‌ٔ ورزشکاری است که پس از حوادث قیام سال۹۸ دستگیر شده و مدتها وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها را تحمل کرده است. او ۴سال است که در حبس به سر می‌برد و اتهامش همان کاری است که از بالا تا پایین حکومت فاسد آخوندی، شبانه‌روز مشغولش هستند یعنی «افساد فی الارض»، ایجاد فساد و تباهی و غارت و چپاول به اضافه رکورد زدن در کشتن ملت و اعدام جوانان.
شروع حادثه...
روز ۲۸ تیرماه بود که قاضی جنایتکار قضاییه جلادان به بند زندانیان سیاسی در زندان وکیل‌آباد مشهد رفت و به قهرمان بوکس باشگاههای مشهد اطلاع داد که حکم اعدامش قطعی شده است و به این وسیله، جنایت‌پیشه‌گان، زمینه‌های اعدام را مهیا کردند، اما از همان لحظات ابتدایی موجی از همبستگی و تلاش جهانی برای جلوگیری از این حکم ظالمانه به کار افتاد:
یاران مقاومت و هموطنان آزادیخواه در شهرهای مونیخ، هامبورگ، اسلو، کاسل، استکهلم و آرهوس با تشکیل آکسیون و انتشار عکسها‌ی محمدجواد، سعی کردند که با اطلاع‌رسانی افکار عمومی شهرها و کشورهای اروپایی را برای منع اجرای حکم بسیج کنند. ۸۳سازمان و شخصیت برجسته‌ٔ بین‌المللی حقوق‌بشری با ارسال فراخوانی از کمیساریای عالی حقوق بشر ملل متحد خواستند که یک اقدام فوری برای جلوگیری از اعدام این زندانی سیاسی اتخاذ کند. در بین این شخصیتها ۱۷مقام فعلی و سابق سازمان ملل از جمله ۶گزارشگر، ۷برنده جایزه‌ٔ نوبل، ۵سفیر پیشین و رؤسای سابق شورای حقوق‌بشر سازمان ملل، دادگاه لاهه، دادگاه بدوی جوامع اروپایی، سازمان عفو بین‌الملل و بسیار دیگری هم‌چون اسقف اعظم سابق کانتربری دیده می‌شوند.
خبرگزاری رویترز روز ۲۹ تیرماه در این باره نوشت: «در نامه‌یی که روز پنجشنبه منتشر شد، دهها فعال حقوق‌بشر و هم‌چنین وکلای برجسته و دادستانهای سابق در نامه‌یی به رئیس حقوق‌بشر سازمان ملل از وی خواستند تا برای جلوگیری از اعدام یک بوکسور ایرانی مداخله کند... در این سند که توسط ۸۳نفر از جمله قاضی سانگ هیون سانگ، رئیس سابق دادگاه کیفری بین‌المللی، بیش از دهها مقام حقوق‌بشر فعلی و سابق سازمان ملل و هم‌چنین دادستانهای سابق امضا شده است، آمده است: ما از شما می‌خواهیم که درخواست عمومی فوری از مقامات ایرانی برای توقف حکم اعدام قریب‌الوقوع وفایی ثانی داشته باشید».
اما مدار همبستگی گسترش یافت و در ادامه ۱۰تن از نخست‌وزیران و وزرای سابق از کشورهای ایسلند، فنلاند، کانادا، استرالیا، ایرلند، لهستان، مولداوری و مالت نیز از کمیسر عالی حقوق‌بشر خواستند که «برای حفظ جان این زندانی سیاسی بیانیه‌یی عاجل» صادر کند.
هم‌چنین کمیته حامیان دموکراسی در ایران در استرالیا شامل نماینده فدرال و ایالتی و شخصیتهای حقوق‌بشری «از فراخوان مقاومت ایران به استرالیا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد و همه کشورهای عضو آن و هم‌چنین تمامی سازمانها و نهادهای حقوق‌بشری برای اقدام فوری برای نجات جان این زندانی سیاسی حمایت» کردند و در نهایت ۱۵تن از اعضای سنا و پارلمان بلژیک از جمله چند رئیس گروه و حزب نیز به آقای ولکر تورک یادآوری کردند که اوضاع حساس است و «زمان رو به اتمام است». آنها در نامه خود نوشته‌اند: «ما قویاً از سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، کشورهای عضو و همه سازمانها و نهادهای مرتبط حقوق‌بشری می‌خواهیم از مقامات رژیم ایران بخواهند که اعدام محمدجواد وفایی ثانی را فوراً متوقف کنند. زمان رو به اتمام است و ضروری است که برای نجات جان او سریع اقدام کنید».
در آستانه سالگرد قیام ۱۴۰۱
خامنه‌ای و نظام سرکوبگرش در نزدیکی سالگرد قیام فراگیر سال گذشته یک صورت مسأله بیشتر روی میز خود ندارند و آن آماده کردن همه شرایط و به جان خریدن همه بدنامی‌ها و محکومیتها برای عبور بدون خطر از این سالگرد است. به همین دلیل هم موج اعدامها در سراسر کشور افزایش یافته است و دوباره گشتهای سرکوب و کشتار در خیابان‌ها پیدا شده‌اند. ناپدید‌شدن‌های اجباری و افزایش تروریسم و آدمکشی در کشورهای منطقه هم در همین چارچوب گسترش یافته و در نتیجه حکم اعدام این ورزشکار دلیر مشهدی نیز پس از ۴سال، با همین نقطه آغاز به جریان افتاده است.
سخنگوی آقای ولکر ترک، کمیسر عالی حقوق‌بشر به کسانی که برای جلوگیری از اعدام فراخوان داده بودند پاسخ داده بود که «اطلاعاتی در مورد این پرونده دریافت کرده‌ایم و در حال پیگیری و جمع‌آوری اطلاعات تکمیلی هستیم» اما این کافی نیست و زمان به‌سرعت می‌گذرد و حداقل کاری که باید صورت گیرد موضع‌گیری شفاف در این باره و یک هشدار علنی فوری به مقامات رژیم برای توقف زدن در این جنایت ناتمام است. بقیه مسئولیتها و تعیین‌تکلیف سایر جنایات و سرکوب و کشتار رژیم برعهده خود مردم ایران و جوانان پیکارجوی کف خیابان‌ها خواهد بود.
