معاون وزیر نیروی رژیم در امور آب و آبفا از بحران فرو نشست در ۳۵۹دشت کشور خبر داد و اعلام کرد که ۲۸درصد چاه‌های کشاورزی معادل ۱۱۷هزار حلقه چاه در دشت‌های با نرخ فرو نشست بیش از ۱۰سانتی متر حفر شده است.
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایرنا، محمد جوان‌بخت، پدیده حفر «چاه‌های غیرمجاز» و نیز برداشت بیش از پروانه بهره‌برداری را از معضلات اساسی مدیریت آب زیرزمینی دانسته و گفته که این اقدام تبعات جبران‌ناپذیر دارد.
جوان‌بخت در حالی از این موضوع ابراز نگرانی کرده که وزارتخانه‌یی که در آن مسئولیت دارد یکی از اصلی‌ترین ارگانهای حاکمیتی در زمینه مدیریت آب در کشور است.
بحران فرو نشست در ایران بعنوان پدیده‌ای است که شهرهای بزرگ و پر جمعیت را تهدید می‌کند که از جمله این شهرها اصفهان و تهران است.
در همین رابطه سوم اردیبهشت ماه مدیرکل مدیریت بحران استانداری رژیم در اصفهان از نشست زمین در خیابان «میر» خبر داد و گفت که در یک ماه نخست سال جاری ۱۲حادثه در اصفهان ثبت شده است. این در حالی است که کل حادثه‌های ثبت شده برای فرو نشست در سال گذشته ۳۰مورد بوده است.
آذرماه سال ۱۴۰۲ نیز یک عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی رژیک از مشاهده آثار فرو نشست در مسیر راه‌آهن تهران به مشهد خبر داد و گفته بود که در قطعه نزدیک به ورامین و نیشابور آثار فرو نشست «بسیار خطرناک» کاملاً مشهود است.
مرکز پژوهشی مجلس ارتجاع نیز در چهاردهم آذرماه سال ۱۴۰۲ اعلام کرد که «بیش از ۳۵درصد جمعیت کشور در معرض خطر فرو نشست زمین قرار دارند».
مهدی زارع، عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در ایران معتقد است که هفت استان و ۲۰۰شهر ایران در «وضعیت بحرانی» قرار دارند.
وضعیتی که علی بیت‌الهی، رئیس بخش خطر‌پذیری مرکز تحقیقات راه و شهرسازی رژیم، نیز به آن اشاره کرده و نرخ‌های فرو نشست در ایران را «سرسام‌آور» خوانده و گفته است که ایران بعد از هند بالاترین نرخ فرو نشست را دارد.
اشاره بیت‌اللهی به رتبه جهانی ایران در این زمینه در کنار اظهارات رئیس سازمان نقشه‌برداری ایران که متوسط نرخ فرو نشست کشور را ۱۵سانتی‌متر و «پنج برابر میانگین جهانی» عنوان کرد، نشان‌دهنده عمق فاجعه محیط‌زیستی در ایران است.
ساخت سد‌های متعدد توسط سپاه پاسداران بدون در نظر گرفتن تبعات محیط‌زیستی و برداشت بی‌رویه از منابع زیرزمینی آب از مهمترین عوامل فرو نشست در ایران اعلام شده است.
