«خونهای بر زمین ریخته شهیدان، ما را متعهد می‌سازد که راه آنان را ادامه دهیم. ما به زندگی عادی خود برنمی‌گردیم تا میهنمان به آن چیزی که شهدایمان آرزو می‌کردند تبدیل شود».
این بخشی از بیانیهٔ قیام‌کنندگان در میدان تحریر است که روز سه‌شنبه ۱۹آذر با تظاهرات میلیونی لرزه بر اندام دیکتاتور و مزدورانش در ایران انداخت.
این تظاهرات چند روز بعد از قتل‌عام سنک و خلانی و در حالی انجام شد که مزدوران رژیم ضمن تهدید مردم انتظار چنین تجمع بزرگی را نداشتند.
روز ۱۸آذر روزنامه الشرق‌الأوسط نوشت: «بعد از قتل‌عام در میدانهای سنک و خلانی که طی آن دهها تن از جمله ۳فیلمردار رسانه‌ای کشته و مجروح شدند و گمان می‌رود که مجریان آن افراد وابسته به گروه‌های مسلح وفادار به رژیم ایران باشند، روز گذشته عراق شاهد موج خشمی بی‌سابقه بود».
یک شهروند دلیر عراقی ضمن افشای جنایتکاران در عراق و ایران گفت: «هدف ما یکی است: رژیم ایران اخراج اخراج و انشاءالله کشورمان آزاد باقی بماند. ما حتی یکی از آنها را نمی‌خواهیم. عادل عبدالمهدی، استعفا بدهد یعنی چه؟ او باید اعدام شود او مرتکب قتل شده. استعفا یعنی چه؟ همه احزاب باید بروند. ما می‌ایستیم و همه کاری انجام می‌دهیم ما با شما هستیم در میدان تحریر و در میدان حبوبی ناصریه ما دختران تا مرگ با شما هستیم و انشاءالله همه دشمنان بمیرند».
