روزنامه حکومتی اعتماد روز چهارشنبه ۲۸ اسفند ۹۸ در گفتگو با یکی از عناصر به‌اصطلاح اصلاح‌طلب مجبور به اعتراف به دره عمیق بی‌اعتمادی بین مردم و رژیم گردید.
این روزنامه حکومتی نوشت: کمتر خبری را می‌توان یافت که در آن نشانی از کرونا نباشد؛ همان‌طور کمتر فردی را می‌توان یافت که نگران خود و عزیزانش در مواجهه با آن نباشد اما شاید آنچه با گذر از لایه اولیه این بحران به‌خوبی نمایان شده، فاصله‌یی است که میان حاکمیت و مردم شکل گرفته.
این روزنامه به پرسش این سؤال پرداخت: اما چه شد که به اینجا رسیدیم؟ چه شد که گفته‌های یک کاربر در شبکه‌های اجتماعی یا رسانه‌یی آن سوی مرزها به اظهارات مقامات رسمی و رسانه‌های داخل ایران - اگر نگوییم می‌چربد - بعضاً شانه به شانه با اخبار رسمی اثرگذار می‌شود؟
در این میان اما اگر یک پرسش بیش‌از‌پیش نیاز به بررسی داشته باشد، تاثیر سکوت ۷۲ساعته واقعیت ماجرای انهدام هواپیمای مسافربری اوکراینی و البته عدم شفافیت در ارایه آمار جان باختگان و بازداشتی‌های آبان ۹۸به‌عنوان ۲رویداد مهم پیشاکرونا، بر بی‌اعتمادی مردم به آمار کرونایی است.
مطابق معمول صبر می‌کنیم تا اگر بحرانی اتفاق افتاد با مدیرانی به استقبال آن برویم که در شرایط عادی هم چندان پاسخگو و توانمند نیستند و اصولاً میز و موقعیت خود را به هر چیز دیگر ترجیح می‌دهند.
اعتماد به فرار نهادهای حکومتی از پاسخگویی در شرایط بحران اشاره کرد و نوشت: ما دقیقاً شاهد عدم حضور مسئولان در صحنه هستیم، به طوری که حتی مجلس به‌عنوان رکنی که حتی در شرایط جنگ نیز تعطیلی‌بردار نیست، امروز تعطیل شده در حالی که در شرایط بحرانی کنونی باید مجلس را ضدعفونی می‌کردند و نمایندگان را یک ماه در مجلس قرنطینه می‌کردند تا به امور کشور بپردازند.
این روزنامه حکومتی به بی‌لیاقتی نهادها و دستگاههای حکومتی اشاره کرد و نوشت: امروز مردم احساس می‌کنند که دستگاهها و نهادهای مختلف در مواجهه با بحرانها از هیچ نوع آمادگی و برنامه‌یی برخوردار نیستند؛ در حالی که یکی از ساز و کارهایی که در مواجهه با بحرانهای مختلف در کشور پیش‌بینی شده، بحث پدافند غیرعامل است ولی متأسفانه نه‌تنها برنامه‌یی برای شرایط بحرانی نداشتند، بلکه عملاً حضوری هم در صحنه ندارند.
اعتماد درباره آینده نیز نوشت: متأسفانه امروز شرایط به‌گونه‌یی است که به‌نظر می‌رسد مشکلات کرونا بعد از فروکش کردن بحران تازه آغاز خواهد شد.
این روزنامه به وضعیت بهم‌ریخته اشاره کرد و نوشت: امروز و در شرایط بحران همه سیستم به‌ویژه صدا و سیما باید پای کار باشند، نیروهای مسلح باید با تمام توان وارد عرصه شوند و از دولت حرف‌شنوی داشته باشند؛ حتی تولیت بقاع متبرکه نیز باید از دولت نهایت تبعیت را داشته باشند. امروز همه نهادها و سازمانهای نظام باید به طور تمام و کمال از دولت پیروی کنند ولی متأسفانه این اتفاق رخ نمی‌دهد تا ما علاوه بر فقدان فرماندهی واحد، شاهد چندصدایی درون سیستم نیز باشیم.
امروز، زمان بحثهای سیاسی چپ و راست نیست. امروز اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و مستقل باید پای کار باشند و در صحنه حاضر شوند ولی متأسفانه سازوکار این اقدام فراهم نیست. شخصاً هر چه در این سازوکار تأمل می‌کنم، حقیقتاً نه مدیر با تجربه و کارآمد در شرایط بحران را می‌بینم، نه نظم لازم را و نه سازوکار استفاده از مدیران با تجربه و باسابقه را اما متأسفانه کش و قوس‌ها در نهادهای بالای قدرت هم‌چنان وجود دارد. مشکلات پساکرونا به‌مراتب از امروز سخت‌تر خواهد بود؛ فراموش نکنید که در روزهای بعد از کرونا مشکلات اقتصادی و بیکاریها خودش را به‌صورت دوچندان نشان خواهد داد.
امروز مردم سؤال دارند که این بیماری از کجا آغاز شد؟ اگر منشاء آن قم بود، چرا اقدامات لازم صورت نگرفت؟! ضمن این‌که اگر منشاء قم بوده، چطور ۲۷بهمن در رسانه‌های رسمی مواردی درباره ابتلای یک شهروند به کرونا در گیلان منتشر شده است؟
مردم می‌پرسند چرا قم قرنطینه نشد؟! چرا انتخابات در این استان تعلیق نشد؟!
گذشته باز نمی‌گردد و توالی اتفاقات تاریخی و سیاسی غیرقابل تغییرند.
