رول کال: مقاله مشترک رودی جولیانی و هوارد دین
(رژیم) ایران جای ثابت خود را بهعنوان ایجاد کننده مشکلات در صحنهٴ بینالمللی حفظ کرده است. وقتی نگرانی بر سر برنامه هستهیی (رژیم) ایران بهطور موقت فروکش میکند، نگرانی در مورد دخالتش در کشورها در منطقه ظاهر میشود. وقتی این نگرانیها فروکش میکند، حمایت دولتیاش از تروریسم در مرکز صحنه قرار میگیرد. سرکوب و نقض آشکار حقوقبشر، ابزار اصلی حکومت رژیم، یک مکان دائمی در فهرست نگرانیها است.
بر اساس گزارشهای مستقل سازمان ملل متحد، دو سوم از 687 اعدام تأیید شده در ایران در سال 2013، از جمله اعدامهای سیاسی، در دوران ریاستجمهوری روحانی صورت گرفته است. امسال (هم وضعیت) بهتر نبوده؛ 180 اعدام که بسیاری از آنها بهصورت علنی بهاجرا گذاشته شده است.
حلقآویز کردن مردم در میدانها و اماکن عمومی، وحشیانه است. این تبلیغ در مورد «مدرهبودن» روحانی را نفی میکند. این (اقدامات) برای ارعاب یک جامعه خشمگین و سرخورده است که آخوندها هیچ راه دیگری برای مهار کردن آن ندارند. میل به تغییر در ایران فراگیر است، بهویژه در میان زنان که بهعنوان شهروندان درجه دو با آنها رفتار میشود و جوانان (55 درصد از ایرانیها کمتر از 30سال سن دارند)، که امید چندانی ندارند که خواستههایشان تحت (حکومت) آخوندها برآورده شود.
ما این امررا بهطور مستقیم در حضورمان در اولین کنفرانس جهانی انجمن جوانان ایران در پاریس چند هفته پیش شاهد بودیم. انبوهی از این ایرانیان جوان، تحصیل کرده، با استعداد بهتازگی ایران را ترک کردهاند و با وجود همهٴ محدودیتهای اعمالشده توسط آخوندها تماسهای خود را با هم سن و سالهای خود در ایران حفظ کردهاند. آنها از ما خواستند به دولت ایالات متحده (این پیام را) منتقل کنیم که ایرانیان از حکومت مذهبی حاکم خسته شدهاند و روحانی را بهعنوان عنصری برای تغییر نمیبینند. آنها همچنین خواستار قاطعیت در برخورد با حاکمان تهران شدند.
با این حال بهطور تأسفباری، قاطعیتی که آنها خواستار آن بودند، گروگان مذاکرات هستهیی شده است که در پشت «تصمیمات سخت» توسط (رژیم) تهران گیر کردهاند. و این در حالی است که زیر ساختهای هستهیی (رژیم) تهران دست نخورده باقی مانده و سانتریفیوژها همچنان میچرخند. در همین حال، خامنهای، تأکید کرد که رژیم «دستاوردهای هستهیی خود را تسلیم نمیکند و هیچکس حق مذاکره بر سر این دستاوردها را ندارد».
سیاست ضعیف در برابر (رژیم) تهران تنها آنرا برای تشدید سرکوب، ادامه حمایت گسترده از دیکتاتور سوریه بشار اسد و برای کشتار مخالفان خود، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در کمپ لیبرتی در عراق، تشجیع میکند.
کلید فهم اسرار رفتار رژیم ایران تشخیص این (موضوع) است که ما با یک رژیم بسیار تضعیف شده و بحرانزده مواجهیم. این توضیح میدهد که چرا ملاقات کاترین اشتون با مادر یک وبلاگنویس که تا حد مرگ شکنجه شد، پس از دیدار با رئیسجمهور رژیم و رئیس مجلس، بسیاری از مقامهای ارشد رژیم را خشمگین کرد.
(مدتی قبل) ردههای بالای رژیم یک واکنش ریاکارانه به قطعنامه پارلمان اروپا نشان دادند؛ (قطعنامهیی) که بهشدت به بیتوجهی کامل رژیم ایران به حقوقبشر انتقاد کرده بود. واکنش مشابهی به حمایت نمایندگان پارلمان اروپا از مریم رجوی (پرزیدنت) اپوزیسیون ایران که در اوایل ماه آوریل از پارلمان اروپا دیدار کرد، بهوضوح نشان میدهد که حکومت آخوندی با وضعیت شکننده خود، نمیتواند کوچکترین لرزش جامعه بینالمللی را تحمل کند. خامنهای چند سال پیش به مقامهای رژیم هشدار داد که بیصبری و اضطراب جوانان یک بمب زمانی برای رژیم خواهد بود.
در طول مذاکرات هستهیی در ژنو در ماه نوامبر، فرانسه نشان داد که نه اروپا و نه آمریکا از داشتن یک موضع قاطع ضرر نخواهند کرد. اما ارائهٴ امتیازات به رژیمی که مصالحه بزرگ در برنامه سلاحهای هستهیی خود را بهعنوان «جام زهر» و حقوقبشر را بهعنوان پاشنهٴ آشیل خود میبیند، تنها تهدید امنیتی برای ایالات متحده و اروپا را تمدید و اشتیاق مردم ایران را برای دستیابی به دموکراسی و آزادی بهتعویق میاندازد. آمریکا باید خود را به این اصل متعهد که حقوق انسانی دیگران نباید قربانی منافع دیپلوماتیک زودگذر شوند».
(رژیم) ایران جای ثابت خود را بهعنوان ایجاد کننده مشکلات در صحنهٴ بینالمللی حفظ کرده است. وقتی نگرانی بر سر برنامه هستهیی (رژیم) ایران بهطور موقت فروکش میکند، نگرانی در مورد دخالتش در کشورها در منطقه ظاهر میشود. وقتی این نگرانیها فروکش میکند، حمایت دولتیاش از تروریسم در مرکز صحنه قرار میگیرد. سرکوب و نقض آشکار حقوقبشر، ابزار اصلی حکومت رژیم، یک مکان دائمی در فهرست نگرانیها است.
بر اساس گزارشهای مستقل سازمان ملل متحد، دو سوم از 687 اعدام تأیید شده در ایران در سال 2013، از جمله اعدامهای سیاسی، در دوران ریاستجمهوری روحانی صورت گرفته است. امسال (هم وضعیت) بهتر نبوده؛ 180 اعدام که بسیاری از آنها بهصورت علنی بهاجرا گذاشته شده است.
حلقآویز کردن مردم در میدانها و اماکن عمومی، وحشیانه است. این تبلیغ در مورد «مدرهبودن» روحانی را نفی میکند. این (اقدامات) برای ارعاب یک جامعه خشمگین و سرخورده است که آخوندها هیچ راه دیگری برای مهار کردن آن ندارند. میل به تغییر در ایران فراگیر است، بهویژه در میان زنان که بهعنوان شهروندان درجه دو با آنها رفتار میشود و جوانان (55 درصد از ایرانیها کمتر از 30سال سن دارند)، که امید چندانی ندارند که خواستههایشان تحت (حکومت) آخوندها برآورده شود.
ما این امررا بهطور مستقیم در حضورمان در اولین کنفرانس جهانی انجمن جوانان ایران در پاریس چند هفته پیش شاهد بودیم. انبوهی از این ایرانیان جوان، تحصیل کرده، با استعداد بهتازگی ایران را ترک کردهاند و با وجود همهٴ محدودیتهای اعمالشده توسط آخوندها تماسهای خود را با هم سن و سالهای خود در ایران حفظ کردهاند. آنها از ما خواستند به دولت ایالات متحده (این پیام را) منتقل کنیم که ایرانیان از حکومت مذهبی حاکم خسته شدهاند و روحانی را بهعنوان عنصری برای تغییر نمیبینند. آنها همچنین خواستار قاطعیت در برخورد با حاکمان تهران شدند.
با این حال بهطور تأسفباری، قاطعیتی که آنها خواستار آن بودند، گروگان مذاکرات هستهیی شده است که در پشت «تصمیمات سخت» توسط (رژیم) تهران گیر کردهاند. و این در حالی است که زیر ساختهای هستهیی (رژیم) تهران دست نخورده باقی مانده و سانتریفیوژها همچنان میچرخند. در همین حال، خامنهای، تأکید کرد که رژیم «دستاوردهای هستهیی خود را تسلیم نمیکند و هیچکس حق مذاکره بر سر این دستاوردها را ندارد».
سیاست ضعیف در برابر (رژیم) تهران تنها آنرا برای تشدید سرکوب، ادامه حمایت گسترده از دیکتاتور سوریه بشار اسد و برای کشتار مخالفان خود، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در کمپ لیبرتی در عراق، تشجیع میکند.
کلید فهم اسرار رفتار رژیم ایران تشخیص این (موضوع) است که ما با یک رژیم بسیار تضعیف شده و بحرانزده مواجهیم. این توضیح میدهد که چرا ملاقات کاترین اشتون با مادر یک وبلاگنویس که تا حد مرگ شکنجه شد، پس از دیدار با رئیسجمهور رژیم و رئیس مجلس، بسیاری از مقامهای ارشد رژیم را خشمگین کرد.
(مدتی قبل) ردههای بالای رژیم یک واکنش ریاکارانه به قطعنامه پارلمان اروپا نشان دادند؛ (قطعنامهیی) که بهشدت به بیتوجهی کامل رژیم ایران به حقوقبشر انتقاد کرده بود. واکنش مشابهی به حمایت نمایندگان پارلمان اروپا از مریم رجوی (پرزیدنت) اپوزیسیون ایران که در اوایل ماه آوریل از پارلمان اروپا دیدار کرد، بهوضوح نشان میدهد که حکومت آخوندی با وضعیت شکننده خود، نمیتواند کوچکترین لرزش جامعه بینالمللی را تحمل کند. خامنهای چند سال پیش به مقامهای رژیم هشدار داد که بیصبری و اضطراب جوانان یک بمب زمانی برای رژیم خواهد بود.
در طول مذاکرات هستهیی در ژنو در ماه نوامبر، فرانسه نشان داد که نه اروپا و نه آمریکا از داشتن یک موضع قاطع ضرر نخواهند کرد. اما ارائهٴ امتیازات به رژیمی که مصالحه بزرگ در برنامه سلاحهای هستهیی خود را بهعنوان «جام زهر» و حقوقبشر را بهعنوان پاشنهٴ آشیل خود میبیند، تنها تهدید امنیتی برای ایالات متحده و اروپا را تمدید و اشتیاق مردم ایران را برای دستیابی به دموکراسی و آزادی بهتعویق میاندازد. آمریکا باید خود را به این اصل متعهد که حقوق انسانی دیگران نباید قربانی منافع دیپلوماتیک زودگذر شوند».