گزارش تلویزیون الجزیره انگلیسی:
یک خانم معترض: هدف اصلی این است که روح میدان تحریر را به همه محلهها منتقل کنیم و نه فقط در میدان تحریر. اتفاقی که افتاده این است که معترضان و کسانی که به ادامه این انقلاب اعتقاد دارند، بهخاطر اینکه رسانههای اصلی کشور توسط شورای نظامیان مورد سوءاستفاده قرار میگیرد تا دروغهای خود را منتشر کنند، در داخل میدان تحریر منزوی نشوند.
راشا عبدالله پروفسور در رشته ژورنالیسم: رسانهها تلاش میکنند تا کسانی که در رأس قرار دارند را راضی کنند. ممکن است اینکار را حتی با فرمان مشخص انجام ندهند. حتی ممکن است که بهصورت عادت اینکار را انجام میدهند.
ولی مخالفان میگویند که مصریان باید این خشونتها را ببینند هرچند که ممکن است دیدن این تصاویر ناراحت کننده باشد.
خانم معترض: کارزار دروغگویان موجب شک میشود. تردید مهم است چون باعث میشود که مردم صفحات تلویزیونها را رها کرده و بهدنبال حقیقت بروند.
برگزاری این تجمعات بدون خطر هم نیستند. در هفتههای اخیر نیروهای امنیتی بسیاری از نارضایتیها را سرکوب کردهاند. آنها مردمی که تراکتهایی علیه نظامیان پخش میکردند را مجازات کرده، هنرمندان مخالف را بازداشت و محلهای اجتماعی که توسط مخالفان سازماندهی شده بود را بستند.
نیروهای امنیتی بهصورت مستقیم به این گروه حمله نکردند. اما این گروه بعضاً از سوی حامیان نظامیان مورد حمله قرار میگیرند. در نتیجه فریادها تبدیل به راهپیمایی میشوند.
یک سال بعد از قیام ۲۰ژانویه، این مصریان اکنون خود را بین ۲طرف داستان، یکی مردم و دیگری ژنرالهایی که خود را مدافع انقلاب معرفی میکنند، میبینند.
یک خانم معترض: هدف اصلی این است که روح میدان تحریر را به همه محلهها منتقل کنیم و نه فقط در میدان تحریر. اتفاقی که افتاده این است که معترضان و کسانی که به ادامه این انقلاب اعتقاد دارند، بهخاطر اینکه رسانههای اصلی کشور توسط شورای نظامیان مورد سوءاستفاده قرار میگیرد تا دروغهای خود را منتشر کنند، در داخل میدان تحریر منزوی نشوند.
راشا عبدالله پروفسور در رشته ژورنالیسم: رسانهها تلاش میکنند تا کسانی که در رأس قرار دارند را راضی کنند. ممکن است اینکار را حتی با فرمان مشخص انجام ندهند. حتی ممکن است که بهصورت عادت اینکار را انجام میدهند.
ولی مخالفان میگویند که مصریان باید این خشونتها را ببینند هرچند که ممکن است دیدن این تصاویر ناراحت کننده باشد.
خانم معترض: کارزار دروغگویان موجب شک میشود. تردید مهم است چون باعث میشود که مردم صفحات تلویزیونها را رها کرده و بهدنبال حقیقت بروند.
برگزاری این تجمعات بدون خطر هم نیستند. در هفتههای اخیر نیروهای امنیتی بسیاری از نارضایتیها را سرکوب کردهاند. آنها مردمی که تراکتهایی علیه نظامیان پخش میکردند را مجازات کرده، هنرمندان مخالف را بازداشت و محلهای اجتماعی که توسط مخالفان سازماندهی شده بود را بستند.
نیروهای امنیتی بهصورت مستقیم به این گروه حمله نکردند. اما این گروه بعضاً از سوی حامیان نظامیان مورد حمله قرار میگیرند. در نتیجه فریادها تبدیل به راهپیمایی میشوند.
یک سال بعد از قیام ۲۰ژانویه، این مصریان اکنون خود را بین ۲طرف داستان، یکی مردم و دیگری ژنرالهایی که خود را مدافع انقلاب معرفی میکنند، میبینند.