در فاز پایانی دیکتاتوری‌ها، در هم گره‌خوردن بحرانها یکی از نشانه‌های از دست رفتن سررشتهٔ امور از دست دیکتاتور است. در دیکتاتوری ولایت فقیه اما یک گره دیگر هم به سایر گره‌ها اضافه می‌شود، آن هم وجود نهادها و مجلس فرمایشی است که برای رنگ و لعاب زدن امروزی به دیکتاتوری قرون‌وسطایی سر هم شده است تا با یک سس دموکراسی استبداد مطلقهٔ دینی برای اصحاب مماشات هم قابل اکل شود. اما در حال حاضر که دیگر درِ دکان مماشات تخته شده، این متاع هم خریداری ندارد و مجلس ارتجاع وبال گردن شده و تنها عرصه مخاصمات باندی و بروز بی‌راه‌حلی و بن‌بست‌های نظام گردیده است. جلسهٔ روز ۷آذر این مجلس هم مصداقی از همین واقعیت است.
هشدار برای حفظ موقعیت متزلزل نظام و ابراز نگرانی از وضعیت عمود خیمه آن، خامنه‌ای، در این جلسه مجلس ارتجاع بارز بود. خسته‌بند، عضو مجلس رژیم، با یادآوری این‌که «حفظ نظام از اوجب واجبات است» به باندهای متخاصم در مورد نخواندن خط خامنه‌ای هشدار داد: «در این مقطع از انقلاب کشور نیاز به آرامش دارد با هر تفکر و سلیقه‌ای و هر کس غیر از آن تلاش نماید و جلوتر از رهبری حرکت کند در انحراف بوده که اگر خود را اصلاح نکند باید از قطار انقلاب پیاده شود».
این عضو مجلس آخوندی در اثبات سخن خود به وضعیت انفجاری جامعه اذعان کرد و گفت: «به جناب آقای دکتر روحانی هشدار می‌دهم اشتغال اشتغال که دغدغه بیش از ۹۰درصد خانواده‌هاست. البته اشتغال پایدار نه هفته‌ای ۴ساعت که خودمان را گول بزنیم؛ باور بفرمایید نمایندگان در مقابل جوانان و خانواده‌های حوزه انتخابیه خود در خصوص بحث بیکاری شرمسار و خجالت‌زده هستند اوضاع اشتغال بسیار حادتر و بحرانی‌تر از آن است که شما فکر می‌کنید».
ابراز نگرانی از ضرب‌شدن بحرانهای اجتماعی در انزوای بین‌المللی بحران دیگری بود که یکی از اعضای مجلس ارتجاع به‌نام فریده اولاد قباد نسبت به آن هشدار داد و گفت: «اعمال تحریمهای یک‌جانبه و خصمانه آمریکا علیه ایران در پی اعلان خروج آمریکا از برجام توسط ترامپ عدم‌قطعیت و بی‌اعتمادی‌های پیچیده‌ای را به‌وجود آورد که باعث طرح مسائل کلیدی و راهبردی مهمی شده است».
«آسیب‌پذیر کردن نظام جمهوری اسلامی»، «تضعیف سرمایه اجتماعی و شکاف سیستم سیاسی با محیط اجتماعی» از جمله بحرانهایی بود که این عضو مجلس ارتجاع تحت عنوان «بی اعتمادی‌های پیچیده» و«عدم‌قطعیت» از آن نام برد.
همچنین بربادرفتن رویای بمب هسته‌ای و برجام که چیزی جز تنگ‌تر شدن طناب تحریم بر گلوی نظام دستاوردی نداشته، از جمله بحرانهایی بود که بدون ارائه راه‌حل، نامبرده نسبت به آن ابراز نگرانی کرد: «و چهارم ضعف اروپا و سایر قدرتها در خنثی‌سازی آثار تحریمهای ماه ژانویه و اما امید اصلی سناریوهای اعلام فشار بر ایران شکست خط مقاومت اقتصادی اجتماعی کشور پیش از بازیابی ظرفیت زیرساخت هسته‌ای کشور و استفاده از فشارهای اجتماعی در پرتو فشارهای تحریمی است».
وحشت از بن‌بست‌های استراتژیک نظام و پیامدهای داخلی آن هم موجب شده تا اعضای مجلس ارتجاع ژست دفاع از اقشار محروم و معترض را بگیرند.
عباسعلی پورباقرانی، عضو مجلس ارتجاع، در جلسه ۷آذر در همین رابطه گفت: «تورم و گرانی بی‌حساب و کتاب افسارگسیخته و غیرقابل توجیه مردم را عصبی می‌کند. سیاست‌های غلط و شتاب‌زده که مردم را نمونه آزمایش و خطا می‌کند قابل‌تحمل نیست... در برابر سیل جوانان بیکار در حوزه انتخابیه در برابر فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی و سایر رشته‌ها، دختران بیکار و تحصیلکرده، پدران و مادرانی که فرزندان خود را به امید رهسپار مراکز دانشگاهی کردند و مدتهاست در جلوی چشمان پدر و مادر از بیکاری دچار افسردگی شده‌اند چه بگویم».
