«یوکیو آمانو» در کنفرانس مطبوعاتی در مقر سازمان بین‌المللی انرژی اتمی در وین، در تاریخ ۱۰ژوئن ۲۰۱۹در پاسخ به خبرنگار روزنامه حکومتی «اعتماد» که سؤال کرد چرا به‌رغم همکاری رژیم آخوندی با آژانس فعالیت‌های اتمی، رژیم مورد تحریم قرار گرفته است روی عدم همکاری رژیم برای تعیین تکلیف فعالیت‌های نظامی اتمی(موسوم به PMD) تأکید کرده و به‌طور مشخص به ۱۲مورد فعالیت‌های مشکوک نظامی اتمی اشاره می‌کند.
آمانو در پاسخ به سؤال مصاحبه‌گر روزنامه اعتماد رژیم می‌گوید: «در استاتوی آژانس هیچ کلمه‌ای از تحریم نیست ما هیچ موضعی حول تحریم‌ها نگرفته‌ایم. ما موضوعاتی مورد نگرانی را شناسایی کردیم و از ایران درخواست کردیم که روشن کند. متأسفانه این به مدتی طولانی محقق نشده است. موضوع اتمی ایران در این رابطه از ۲۰۰۳، در ۲۰۰۹من یک ارزیابی روشن از وضعیت دادم و در ۲۰۱۱من ۱۲زمینه را شناسایی کردم و گفتم ایران لازم است این سؤالها را پاسخ دهد و هیات حکام از ایران و آژانس خواست تا دیالوگ را تشدید کند تا این مقولات را حل و فصل نماید. با این‌حال مدتی طولانی شد تا توافق امضا شد و در نهایت در ۲۰۱۳ما به توافق رسیدیم که چگونه این موضوعات را روشن کنیم. شما ممکن است بپرسید این چرا حل و فصل نشد دلیلش این بود که همکاریی وجود نداشت. اما به یمن اجرایی کردن کامل نقشه مسیر، ما توانستیم بیشترین تعامل مادی داشته باشیم و هیات حکام این قطعنامه را تصویب کرد.»
مجموعه افشاگریهای مقاومت ایران و اسنادی که توسط مراکز تحقیقات بین‌المللی در مورد فعالیت‌های نظامی اتمی رژیم در دو سال گذشته منتشر شده، امروزه هیچگونه تردیدی در برنامه رژیم برای ساخت سلاح هسته‌یی باقی نگذاشته است. اسناد به‌دست آمده با جزییات دقیق ثابت می‌کند که همه ۱۲موضوع مورد بررسی آژانس انرژی اتمی که در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱منتشر شده توسط رژیم انجام شده و همه پاسخهایی که رژیم آخوندی به سؤالات آژانس داده دروغ محض بوده است. این مجموعه اطلاعات و اسناد در زمان بررسیهای گذشته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در دسترس نبوده و ضرورت بازنگری کامل و مجدد فعالیت‌های نظامی هسته‌یی رژیم آخوندی را واجب می‌سازد.
در این گزارش به بررسی ۷محور از ۱۲محور مطرح شده در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱آژانس پرداخته شده که به‌طور محوری به این ترتیب می‌باشد:
یکم. ساخت چاشنی انفجار سلاح هسته ای، رژیم این پروژه را در سایت سنجریان با نام مستعار نورآباد دنبال می‌کرده است. این موضوع محور شماره‌های - C۵. توسعه چاشنی و C۶. شروع مواد منفجره قوی و آزمایشات مربوطه - ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱می‌باشد.
دوم. آغازگر نوترونی: رژیم این پروژه را در سایت پارچین با نام مستعار طالقان دنبال می‌کرده است. این دو موضوع در محورهای c.۷ آزمایشات هیدرو دینامیکی - C۹. آغازگر نوترونی - ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱می‌باشد.
سوم. تولید اورانیوم بسیار غنی شده، رژیم این پروژه را در سایت فردو با نام مستعار سایت الغدیر دنبال می‌کرده است. این موضوع محور - C۳. کسب مواد هسته ای- ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱می‌باشد.
چهارم. ساخت فلز اورانیوم قلب سلاح هسته‌ای، رژیم این پروژه را قصد داشت که در سایت پارچین، با نام مستعار بروجردی است. این موضوع محور - C۴. اجزا هسته‌یی برای یک دستگاه انفجاری - ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱می‌باشد
پنجم. ساخت کلاهک هسته‌یی – رژیم این پروژه را انجام داده است. این موضوع محور - C۱۱. ادغام با یک وسیله نقلیه موشکی- ضیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱می‌باشد.
یکم. ساخت چاشنی سلاح اتمی در سایت سنجریان(با اسم مستعار نورآباد)
سایت سنجریان اولین بار در کنفرانس مطبوعاتی شورای ملی مقاومت ایران در پاریس در تاریخ ۲۴سپتامبر۲۰۰۹توسط آقای مهدی ابریشمچی مسئول کمیسیون صلح شورای ملی مقاومت افشا شد. در این افشاگری محل دقیق سایت مخفی سنجریان، موضوع کار آن که ساخت چاشنی انفجار هسته‌یی (بمب اتمی از نوع ایمپلوژن) بوده و همچنین اسم ارگان سازنده که به‌نام متفاض یکی از بخشهای ارگان سازنده سلاح هسته‌یی افشا شد. (عکس ضمیمه از سایت سنجریان افشا شده در کنفرانس مطبوعاتی شورای ملی مقاومت)
در گزارش مؤسسه (isis) با تیتر « Shock Wave Generator for Iran’s Nuclear Weapons Program »که در تاریخ ۷می ۲۰۱۹منتشر شده آمده « این سایت اولین بار توسط شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) در سال ۲۰۰۹به‌طور عمومی شناسایی شد، که آن را "مرکز تحقیقاتی برای انفجار و ضربه" در نزدیکی سنجریان نامیده است، که تحت نام اختصاری METFAZ زبان فارسی آن شناخته شده است.» عکس هوایی سایت سنجریان هم در این گزارش با توضیحات آن آمده است.
شکل ۲۰. دو عکس از آرشیو اتاق انفجاری کم نورآباد با ۸EBW یا انفجار قابل مشاهده. ۴
شکل ۱۰. مجموعه ساختمانهایی که NCRI به‌عنوان METFAZ نامگذاری شده است.
در گزارش مؤسسه دانش و امنیت بین‌المللی جزییات فعالیت‌های داخل سایت سنجریان بر اساس گزارشات به‌دست آمده از درون ارگان سازنده سلاح اتمی به‌نام سپند ذکر شده که جزییات دستگاهها و موادی که در این سایت روی آن کار می‌شود. در این گزارش مشخص شده که رژیم اسم این محل را با نام مستعار نورآباد نام گذاری کرده بوده است. برخی از این آزمایشات به نقل از این گزارش به این ترتیب است:
اتاق انفجار نورآباد
همچنین ساختمان Sanjarian نیز دو اتاق انفجاری داشت که برای آزمایش EBW ها، ژنراتور یا توزیع کننده موج شوک و سایر زیرمجموعه‌های مورد نیاز برای پروژه ژنراتور شوک یا تجهیزات مربوط به تجهیزات تشخیص سرعت بالا مورد استفاده قرار گرفت. اتاق های انفجاری Upper و Lower Nour-Abad نامیده می‌شدند، جایی که پایین‌تر آنها کوچکتر بود. شکل ۲۰دو عکس از بایگانی محفظه نورآباد پایین را نشان می‌دهد که هشت انفجار یا EBW را می‌بینند. اتاق نورآباد Upper دارای یک دوربین با سرعت بالا بود که می‌توانست تصاویری از آزمایشات مربوط به مواد منفجره بالا را از طریق یک... در یک طرف انجام دهد. این اتاق احتمالاً تنها چند متر‌مکعب است و قادر است چند کیلو گرم مواد منفجره را اداره کند.
شکل ۲۰. دو عکس از آرشیو اتاق انفجاری کم نورآباد با ۸EBW یا انفجار قابل مشاهده.
این آرشیو حاوی لیست آزمایشهای انجام شده در اتاق های آزمایش بالا و پایین نورآباد از ۲۳اکتبر ۲۰۰۲تا ۱۰دسامبر ۲۰۰۲بود (شکلها ۲۱و ۲۲). آزمایشات نشان می‌دهد که در طول این مدت تقریباً دو ماه، ژنراتور موج ضربه در حال توسعه است. آزمایشهای متعددی برای آزمایش نسخه‌ای کوچکتر از آنچه که برای استفاده در کلاهک که در یک کلاهک موشک قرار داده شده است، مورد بررسی قرار می‌گیرد. به چند نمونه از اسناد به‌دست آمده در مورد این مرکز اشاره می‌شود.
شکل ۲۱. لیست آزمایشهای متعددی در اتاق های نورآباد در ماههای آبان ایران. جدول ترجمه شده از بایگانی اتمی
موضوع چاشنی یکی از ۱۲موضوعی است که در گزارش ضمیمه نوامبر ۲۰۱۱مورد سؤال آژانس واقع شده است.
رژیم آخوندی در سال ۲۰۰۸و سالهای بعدی به شکل مضحکی در پاسخ به آزمایش فوق مدعی شده بود که این آزمایش را رژیم برای مهار چاههای نفت انجام داده است.
در گزارش سپتامبر ۲۰۱۴، آژانس اعلام کرده که رژیم توضیحاتی درباره تصمیم در اویل ۲۰۰۰برای توسعه چاشنیهای ایمن داده و توضیحاتی « پیرامون فعالیتش بعد از سال ۲۰۰۷میلادی در ارتباط با کاربرد چاشنهای در صنعت نفت و گاز که با رویه‌های تخصصی این صنعت ناسازگار نیست، به آژانس ارائه داده است». در ادامه این گزارش از قول مدیرکل آژانس آمده « آژانس نیازمند بررسی همه مسائل باقیمانده گذشته، از جمله چاشنیهای EBW، و قرار دادن همه آنها در یک "سیستم" و ارزیابی "سیستم" در کلیت آن می‌باشد.»
افشاگری مقاومت ایران و اسناد به‌دست آمده فوق هیچ تردیدی باقی نمی‌گذارد که سازمان سپند روی ساخت چاشنی سلاح اتمی و همچنین استفاده از چاشنیهای EBWدر سایت سنجریان کار می‌کرده و کل پاسخهای داده شده به آژانس انرژی اتمی دروغ محض بوده است.
دفتر شورای ملی مقاومت در واشنگتن، در افشاگری که در ۱دسامبر ۲۰۱۵انجام داد، جزییات دروغگویی رژیم در مورد چاشنیهایهای EBWرا در پوش نیاز به آنها برای چاههای نفت را افشا کرد. این افشاگری به‌صورت کتابی با عنوان «ایران: دستور فریبکاری و لاپوشانی » ماه می۲۰۱۶منتشر شد.
در افشاگری که مقاومت ایران در ۲۱آوریل ۲۰۱۷در واشنگتن انجام داد، به ادامه فعالیت سازمان سپند و همچنین متفاض اشاره شده و در آن گفته شد که متفاض بخشی از فعالیت‌های خود را از سایت سنجریان به سایت پژوهشکده واقع در طرح ۶سایت پارچین منتقل کرده است.
دوم. آغازگر نوترونی و محفظه انفجاری در سایت پارچین (با اسم مستعار طالقان):
مقاومت ایران در نوامبر ۲۰۱۴، جزییات ساخت محفظه انفجاری برای انجام آزمایشات هسته‌یی در سایت پارچین را افشا کرد. پروژه مخازن انفجاری که در پارچین نصب و مورد استفاده قرار گرفت از ابتدا تحت ارگان تسلیحاتی سازی اتمی ایران (به نام مرکز تحقیقات فیزیک در آن زمان، امروز به‌نام سازمان پژوهشهای نوین دفاعی، سپند) شروع شد. این پروژه مستقیماًً تحت نظارت محسن فخری زاده، نفر کلیدی پروژه تسلیحاتی برنامه اتمی رژیم دنبال شده است.
فرد اصلی این پروژه سعید برجی، یک افسر سپاه پاسداران، متخصص انفجارات، مسئول سابق سایت متفاض، از زیر مجموعه‌های سپند و از نفرات نزدیک محسن فخری‌زاده بوده است. تحقیقات در زمینه نانو الماس پوش پروژه بوده است.
“دفتر همکاریهای فن‌آوری و نوآوری ریاست جمهوری“، ارگانی که درگیر دور زدن تحریم‌ها و کسب اطلاعات غیرقانونی در زمینه سلاحهای کشتار جمعی از جمله سلاح اتمی می‌باشد، در جذب و بکارگیری متخصصان از روسیه، بلاروس و اوکراینی در رابطه با فعالیت‌های هسته‌ای وزارت دفاع فعال شدند. آنها مشخصاً در جذب دانیلنکو متخصص اکراینی و حل نیازهای او نقش مستقیم و فعال داشتند. برجی از ورود تا ترک ایران توسط ویچسلاو وی دانیلنکو، درگیر پروژه با او تنگاتنگ کار کرده است و مشترکاً مخازن مورد استفاده در پارچین را طراحی کرده‌اند. برجی تجربیات داینلنکو در زمینه نانو الماس و انفجار ضربه و سایر بخش بمب هسته‌ای اخذ کرد.
مخازن انفجاری مورد استفاده در پارچین توسط شرکت آذر اب از شرکت‌های قرارگاه خاتم الانبیا ارگانهای سپاه پاسداران به‌عنوان پروژه خاص با اطلاعات طبقه‌بندی شده بالا ساخته شد و فقط دو نفر در این شرکت طرح کامل ساخت را داشتند. این مخازن توسط وزارت دفاع در پارچین نصب گردید.
در تاریخ ۱۳می ۲۰۱۹، مؤسسه در گزارشی با عنوان « Neutron Source: Iran’s Uranium Deuteride Neutron Initiator » جزییات محفظه‌های انفجاری در سایت پارچین و مشخصات داخل آنرا از روی اسناد به‌دست آمده منتشر کرد. در این اسناد محل محفظه‌های انفجاری و همچنین عکسهایی از داخل ساختمان به‌دست آمد که مؤید اطلاعات افشا شده توسط مقاومت ایران درباره ساخت محفظه‌های انفجاری بود. رژیم نام محل دو محفظه انفجاری را طالقان ۱و طالقان ۲نامیده بود.
Figure ۳. A ۲۰۰۴Google Earth satellite image shows the Parchin complex that was involved in nuclear weapons high explosive testing under the “Amad Plan.” This site has been extensively sanitized by Iran. The Nuclear Archive contains extensive information on this site، in particular the two main facilities، which Iran calls in the documents Taleghan ۱and ۲. Taleghan ۱contained the high explosive test chamber that is often discussed publicly، and Taleghan ۲contained a smaller high explosive test chamber and a flash x-ray system that was not visited by the International Atomic Energy Agency (IAEA)
.
سوم. تولید اورانیوم بسیار غنی شده در سایت فردو (با اسم مستعار سایت الغدیر)
سایت فردو اولین بار توسط مقاومت ایران در سال ۲۰۰۵توسط آقای محمد محدثین مسئول کمیسیون امور خارجه شورای ملی مقاومت افشا شد. در سپتامبر ۲۰۰۹هم وجود این سایت توسط رؤسای کشورهای آمریکا و انگلیس و فرانسه اعلام شد. مقاومت ایران در اکتبر ۲۰۰۹در پاریس افشا کرد که سایت فردو فعالیت‌های مرتبط به سلاح هسته‌یی انجام می‌شده است.
در گزارشی که مؤسسه علوم و امنیت بین‌المللی، در تاریخ ۱۳مارس ۲۰۱۹با تیتر سایت غنی‌سازی فردو، با اسم مستعار الغدیر، « The Fordow Enrichment Plant، aka Al Ghadir۱» منتشر کرد، اسناد مربوط به طرح غنی‌سازی بالا در سایت فردو با نام مستعار الغدیر و همچنین پیشنویس قراردادی که نشان می‌دهد که غنی‌سازی ۹۰% به وزارت دفاع رژیم منتقل می‌شود آورده شده است. تاریخ این اسناد و فعالیت‌های مربوطه به سال ۲۰۰۰تا ۲۰۰۲می‌باشد.
Annex ۱: Figure ۶. View of Qom/Fordow/Ghadir Underground Uranium Enrichment Plant (Looking north with overlay of overall plot of underground facility)
چهارم.طرح آماد- تولید فلز اورانیوم در سایت پارچین (با اسم مستعار بروجردی)
شورای ملی مقاومت ایران، محل ساخت سلاح هسته‌یی در شیان لویزان را اولین بار در ماه می۲۰۰۳افشا کرد که رژیم مجبور شد که برای جلوگیری از بازرسی توسط آژانس این محل را به‌طور کامل از بین برده و خاک آنرا نیز به عمق ۴متر از آنجا خارج کند.
مقاومت ایران سپس محل جدید ساخت سلاح هسته‌یی تحت عنوان «مرکز آمادگی و فناوری نوین دفاعی» را که به‌طور خلاصه « آماد» هم نامیده می‌شد در ۲۸آوریل ۲۰۰۴در پاریس افشا کرد. در این افشاگری آمده که مرکز آمادگی و فن‌آوری نوین دفاعی، وابسته به وزارت دفاع: این مرکز که در تهران-لویزان، حسین‌آباد، خیابان مژده واقع شده است.
در گزارش مشترک منتشر شده توسط مؤسسه علوم و امنیت بین‌المللی و بنیاد دفاع از دموکراسیها، به تاریخ ۱۱ژانویه ۲۰۱۹با تیتر « A Key Missing Piece of the Amad Puzzle: The Shahid Boroujerdi Project for Production of Uranium Metal & Nuclear Weapons Components» در مورد آماد یا پروژه ۱۱۰که محل تولید فلز اورانیوم سلاح هسته‌یی قرار بوده در مجموعه‌ای به‌نام بروجردی در سایت پارچین صورت بگیرد. در این طرح که بخشی از اسناد فارسی آن منتشر شده، کلیه بخشهای مختلف برای مونتاژ نهایی سلاح در این محل پیش‌بینی شده است. (در سالهای بعد به‌علت لو رفتن این محل برای فعالیت هسته‌ای، این مجموعه برای استفاده‌های موشکی اختصاص پیدا کرد)
عکس ۱۴
پنجم. ساخت کلاهک هسته‌یی برای موشک شهاب ۳(با اسم مستعار پروژه)
مقاومت ایران در افشاگریهای متعدد جزییات ساخت کلاهک هسته‌یی توسط رژیم را افشا کرد. از جمله در افشاگری ۲۰فوریه ۲۰۰۸جزییات ساخت کلاهک هسته‌یی افشا شد.
در این افشاگری آمده که پروژه ساخت کلاهک اتمی در گروه صنایع موشکی همت در، صنعت علیرضا نوری که با کد ۸۵۰۰دنبال می‌شود.این مجموعه در منطقه خجیر در شرق تهران واقع شده است. در این افشاگری محل صنعت علیرضا نوری روی عکس هوایی مشخص شده است.
در گزارشی که مؤسسه علوم و امنیت بین‌المللی و بنیاد دفاع از دموکراسیها، در تاریخ ۲۹اکتبر ۲۰۱۸با تیتر « Breaking Up and Reorienting Iran’s Nuclear Weapons Program» منتشر کرده است.، اسناد درونی سازمان سپند که نحوه سوار کردن بمب هسته‌یی روی کلاهک شهاب ۳در آن مشخص شده آمده است.
در مجموعه اسناد دیگر به زبان فارسی جزییات طرح ساخت ۵کلاهک هسته‌یی آمده است. یکی از اسناد منتشر شده به زبان فارسی به ترتیب زیر می‌باشد. به نقل از گزارش سازمان دفاع از دموکراسی به تاریخ ۲۰نوامبر ۲۰۱۸با تیتر « Iran’s Nuclear Archive Shows it Originally Planned to Build Five Nuclear Weapons by mid-۲۰۰۳»
ضرورت مضاعف بازرسی از مراکز نظامی اتمی رژیم
مجموعه گزارشات و اسناد به‌دست آمده به‌طور کامل و با جزییات طرح رژیم آخوندی با سایتهای مخفی آن و با ارگانها و کارشناسان مشخص و ثابت می‌شود.
همان‌طور که شورای ملی مقاومت در نوامبر ۲۰۱۸با انتشار کتابی با نام قلب فعالیت‌های هسته‌یی ایران» خواستار بازرسی از مراکز نظامی اتمی رژیم شد امروز که با اسناد متقن اقدامات دیکتاتوری آخوندی برای ساخت سلاح هسته‌یی ثابت شده و مشخص شده که رژیم آخوندی به کلیه سؤالات آژانس در مورد PMD دروغ گفته است، جلوگیری از فعالیت‌های نظامی مخفی اتمی رژیم ضرورت مضاعف پیدا کرده است.
