یک تنه در برابر مهاجمان وحشی و تا دندان مسلح

ساعت حدود ۹ صبح بود. انبوه مزدورانی که در جاده کنار مرکز ژنراتور اشرف (احرار) مستقر بودند شامل پلیس ضدشورش و نیروهای تکاور و نیروهای ارتش، شروع به حرکت به سمت میدان لاله کردند و می‌خواستند مسیر پیشروی خود را باز کنند. در ضلع غربی میدان لاله و در خیابان ۱۰۰، یک چادر سوله‌ای قرار داشت که محل کار بچه‌های يکی از قسمتها بود. مزدوران به سمت این چادر هجوم آوردند. خواهر گوهر در کنار چادر ایستاده بود و مانع رسیدن مزدوران به این چادر بود. همزمان یک مزدور نارنجک صوتی به سمت چادر پرتاب کرد و مزدور دیگری به سمت خواهر گوهر شلیک کرد که به آرنج دست او اصابت کرد این درحالی بود که خودرو هاموی هم به چادر می‌کوبید و آن را در هم می‌ریخت. مزدور دیگری از ضلع جنوبی چادر به خواهر گوهر نزدیک می‌شد. اما او در همان شرایط استوار و پرصلابت ایستاده بود. پس از مجروح شدن خواهر گوهر ما او را به عقب منتقل کردیم. اما من این صحنه را هرگز فراموش نخواهم کرد. این صحنه که خواهر گوهر به تنهایی و با صلابت تمام در برابر انبوهی از نیروهای تا دندان مسلح و وحشی ایستاده بود و مانع از تصرف آن قسمت می‌شد.