تقدیم به زندانیان سیاسی زندان گوهردشت که گفتند:
راهحل یکی بیشتر نیست و آنهم مقاومت است و باز هم مقاومت...
سرفرازی جاودانه ارزانی تان باد
گفتید: «کوهستان هموار هرگز یافت مینشود»
و اینک
شما رهروان صعودهای دشوار،
تکثیر ناگزیر اشرف؛
پرچمی برافراشتهاید،
به بلندای ایمان و به سرسختی یقین به پیروزی بر دژخیم…
سرسبزی ایستادگیاشرفی؛
گوارایتان…
***
پیام زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج محکومیت حمله موشکی به لیبرتی، حمایت از گردهمایی بزرگ مقاومت در پاریس
”کانال 6 (شبکه خبر تلویزیون) باز هم از موشک باران ساکنان لیبرتی خبر داد... از میزان تلفات اما چیزی نگفت ولی برای ما که جملگی بیش از یک دهه است که در زندان هستیم و هر روز در انتظار اعدام و قتلعام، بسیار الهامبخش است که قهرمانانی که در لیبرتی هر لحظه در معرض قتلعام و کشتار در زیر باران موشک و خمپاره و بمب قرار دارند، ولی باز هم بر ایستادگی و مقاومت اصرار میورزند
لذا ضمن محکوم کردن این حملات ناجوانمردانه.. افتخار میکنیم که ما هم در زندان، خود را جزو آنان بدانیم که اولین خون بهای آزادی مردم و میهنشان را میپردازند... و از همین جا، از همه آزادیخواهان و وجدانهای بیدار که در آستانه گردهمایی کهکشان رنج سفر را بر خود هموار میکنند، تا در کنار آنان، آزادی مردم و میهنشان را فریاد کنند... سلام و درود میفرستیم و تأکید میکنیم که شما با حضور در این گردهمایی، نه تنها صدای ما زندانیان و محکومان در زنجیر میشوید، که فریاد آزادیخواهی مردم ایران و درد مشترک مردم منطقه مان را هم به گوش جهانیان میرسانید. و هم زمان از مردم دردمند و حقطلب عراق و یمن و سوریه (بخصوص حلب قهرمان) و رزم آوران آزادیخواه آنها هم دفاع میکنید...
و همین احساس مشترک است که کهکشان را به یک گردهمایی منطقهای و پاسخ روشن بینالمللی تبدیل میکند... که راهحل یکی بیشتر نیست و آنهم مقاومت است و باز هم مقاومت... و نه مماشات... !
و در این مسیر هم راهی جز مایه گذاری، فدا و فدیه بیشتر وجود ندارد.. ای کاش اینگونه نبود.. ولی رسیدن به قله آزادی و حاکمیت مردمی البته صعودی سخت و پر هزینه است. چرا که کوهستان هموار وجود ندارد و توهمی بیش نیست، پس آنچه باید هموار شود، رنج سفر است و ناملایمات صعود.. !
برای ما زندانیان حضور تکتک شما در این گردهمایی، معنایی بسیار متفاوتتر از چیزی دارد که شاید شما خود تصور میکنید... حضور شما برای ما پشتوانه و دل گرمی است که در ورای دیوارهای ضخیم زندان، فراموش نشدهایم،
حضور تکتک شما بهمثابه پنجرههایی از امید است به سلولهای تنگ و تاریک ما... و مهمتر اینکه تنها روزنه امید است برای انبوه زندانیان زیر حکم و منتظر اعدام...
حضور شما محکومیت این همه اعدام است و نقض فاحش حقوقبشر در دولت بهاصطلاح اعتدال،
و بالاخره حضور شما اعلام آن است که پرچم شیر و خورشید نشان را صاحبانی است شایسته، مقاوم و اصیل از تبار ستارخان و مصدق کبیر.. !
حضور شما خصوصاً وقتی قرین است با همراهی همه آزادیخواهان و آزاداندیشان مصمم از سراسر جهان.. در هر مقام و با هر دین و آیین و مذهبی... از خواهران و برادران اهل سنت مان، از عزیزان دموکرات و لیبرال و سوسیالیست، تا دوستان لائیک و رفقای مارکسیست و برادران و خواهران مسیحیمان (خصوصا کسانی که سالهای سال را با هم، هم بند و هم زنجیر بودهایم) همه و همه تبلور همان ایران آزاد فرداست.
زنده باد آزادی، زنده باد مقاومت
درود بر تکتک شما ستارگان این کهکشان
همان رود الماس شب سوز اختران.. و همان جنگل سرسبز و پولادین بیخزان “.
امضا: ”جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج – تیر 1395 ”.
راهحل یکی بیشتر نیست و آنهم مقاومت است و باز هم مقاومت...
سرفرازی جاودانه ارزانی تان باد
گفتید: «کوهستان هموار هرگز یافت مینشود»
و اینک
شما رهروان صعودهای دشوار،
تکثیر ناگزیر اشرف؛
پرچمی برافراشتهاید،
به بلندای ایمان و به سرسختی یقین به پیروزی بر دژخیم…
سرسبزی ایستادگیاشرفی؛
گوارایتان…
***
پیام زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج محکومیت حمله موشکی به لیبرتی، حمایت از گردهمایی بزرگ مقاومت در پاریس
”کانال 6 (شبکه خبر تلویزیون) باز هم از موشک باران ساکنان لیبرتی خبر داد... از میزان تلفات اما چیزی نگفت ولی برای ما که جملگی بیش از یک دهه است که در زندان هستیم و هر روز در انتظار اعدام و قتلعام، بسیار الهامبخش است که قهرمانانی که در لیبرتی هر لحظه در معرض قتلعام و کشتار در زیر باران موشک و خمپاره و بمب قرار دارند، ولی باز هم بر ایستادگی و مقاومت اصرار میورزند
لذا ضمن محکوم کردن این حملات ناجوانمردانه.. افتخار میکنیم که ما هم در زندان، خود را جزو آنان بدانیم که اولین خون بهای آزادی مردم و میهنشان را میپردازند... و از همین جا، از همه آزادیخواهان و وجدانهای بیدار که در آستانه گردهمایی کهکشان رنج سفر را بر خود هموار میکنند، تا در کنار آنان، آزادی مردم و میهنشان را فریاد کنند... سلام و درود میفرستیم و تأکید میکنیم که شما با حضور در این گردهمایی، نه تنها صدای ما زندانیان و محکومان در زنجیر میشوید، که فریاد آزادیخواهی مردم ایران و درد مشترک مردم منطقه مان را هم به گوش جهانیان میرسانید. و هم زمان از مردم دردمند و حقطلب عراق و یمن و سوریه (بخصوص حلب قهرمان) و رزم آوران آزادیخواه آنها هم دفاع میکنید...
و همین احساس مشترک است که کهکشان را به یک گردهمایی منطقهای و پاسخ روشن بینالمللی تبدیل میکند... که راهحل یکی بیشتر نیست و آنهم مقاومت است و باز هم مقاومت... و نه مماشات... !
و در این مسیر هم راهی جز مایه گذاری، فدا و فدیه بیشتر وجود ندارد.. ای کاش اینگونه نبود.. ولی رسیدن به قله آزادی و حاکمیت مردمی البته صعودی سخت و پر هزینه است. چرا که کوهستان هموار وجود ندارد و توهمی بیش نیست، پس آنچه باید هموار شود، رنج سفر است و ناملایمات صعود.. !
برای ما زندانیان حضور تکتک شما در این گردهمایی، معنایی بسیار متفاوتتر از چیزی دارد که شاید شما خود تصور میکنید... حضور شما برای ما پشتوانه و دل گرمی است که در ورای دیوارهای ضخیم زندان، فراموش نشدهایم،
حضور تکتک شما بهمثابه پنجرههایی از امید است به سلولهای تنگ و تاریک ما... و مهمتر اینکه تنها روزنه امید است برای انبوه زندانیان زیر حکم و منتظر اعدام...
حضور شما محکومیت این همه اعدام است و نقض فاحش حقوقبشر در دولت بهاصطلاح اعتدال،
و بالاخره حضور شما اعلام آن است که پرچم شیر و خورشید نشان را صاحبانی است شایسته، مقاوم و اصیل از تبار ستارخان و مصدق کبیر.. !
حضور شما خصوصاً وقتی قرین است با همراهی همه آزادیخواهان و آزاداندیشان مصمم از سراسر جهان.. در هر مقام و با هر دین و آیین و مذهبی... از خواهران و برادران اهل سنت مان، از عزیزان دموکرات و لیبرال و سوسیالیست، تا دوستان لائیک و رفقای مارکسیست و برادران و خواهران مسیحیمان (خصوصا کسانی که سالهای سال را با هم، هم بند و هم زنجیر بودهایم) همه و همه تبلور همان ایران آزاد فرداست.
زنده باد آزادی، زنده باد مقاومت
درود بر تکتک شما ستارگان این کهکشان
همان رود الماس شب سوز اختران.. و همان جنگل سرسبز و پولادین بیخزان “.
امضا: ”جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج – تیر 1395 ”.