رسانه‌های باند رفسنجانی -روحانی تلاش دارند سفر موگرینی به تهران را در جهت گشایش رابطه با اتحادیه اروپا وانمود کنند و در این راستا این سفر را در بوق‌وکرنا کرده‌اند.
سفر موگرینی به تهران بعد از سفر او به عربستان بود، که در جریان آن به مقامات این کشور اطمینان داد که توافق هسته‌یی با رژیم آخوندی علیه کشورهای منطقه نیست: ”تعهد شخصی من این است که این پیام را به تمام کشورهای منطقه خلیج فارس و خاورمیانه، همچنین به جامعه بین‌المللی و اتحادیه اروپا اعلام کنم که این توافق، امنیت را بهبود می‌بخشد؛ قبل از هر چیز در منطقه زیرا توافقی در زمینه منع گسترش تسلیحات است“.
بنابراین بر اساس گفته خانم موگرینی، هدف سفر او به منطقه از جمله تهران این است که اولاً به قول معروف جام زهر را ”دومهره “ کند، و شرایط اجرای مفاد آن را به‌وجود بیاورد. چنان‌چه جواد ظریف نیز در مصاحبه مشترک با موگرینی به این امر تأکید کرد و اطمینان داد که رژیم آخوندی قصد دست از پا خطا کردن ندارد، و گفت که رژیم از ابتدای مذاکرات هسته‌یی و تصمیم به زهرخوران ”هر زمان که تعهدی داده به تعهد خودش پایبند بوده و این پایبندی در دوران اجرای برنامه اقدام مشترک در ژنو که در طول 20ماه گذشته توسط ما با جدیت و با دقت اجرا شده کاملاً مشهود است. من هیچ‌گونه نگرانی ندارم که پس از این‌که توافق یا برجام مراحل قانونی خودش را در ایران طی بکند، جمهوری اسلامی نسبت به آن چه که به آن تعهد کرده کاملاً پایبند خواهد بود“.
ثانیا موگرینی به کشورهای منطقه اطمینان می‌دهد این توافق علیه کشورهای منطقه نیست و در اظهارات بعدیش در مصاحبه مشترک با ظریف جام زهر منطقه‌یی را نیز به نظام آخوندی تعارف کند.
بنابراین برخلاف تبلیغات رسانه‌ها و مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی که وانمود می‌کنند گویا از بابت این سفر فتح‌الفتوحی نصیب نظام آخوندی و باند رفسنجانی - روحانی شده است، این سفر در راستای عملی شدن جام زهر هم در زمینه اتمی و هم در رابطه با کشورهای منطقه است.
ظریف در مصاحبه مشترک با موگرینی در مورد مسایل منطقه‌یی می‌گوید: ”همینطور توافق کردیم که در این گفتگوهای سطح بالا، موضوعات منطقه‌یی را هم مورد توجه قرار بدیم“
موگرینی نیز بر این موضوع تأکید می‌کند که می‌بایست رژیم با اتحادیه اروپا در مورد مسایل منطقه‌یی به فهم مشترکی برسد و ”به جای رقابت“، از همکاری مشترک استفاده شود.
در مورد فهم مشترک در زمینه بحرانهای منطقه‌یی اتفاقاً مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بر مهمترین بحران منطقه یعنی بحران سوریه انگشت می‌گذارد، که رژیم باید در این زمینه با اتحادیه اروپا همکاری کند: ”در این پروسه‌یی که ما می‌خواهیم آغاز بکنیم و می‌توانیم از سوریه آغاز بکنیم و مبارزه با تروریسم و موارد دیگر تا این‌که اتحادیه اروپا هم بتواند حمایت کند و نقش بایسته خودش رو ایفا بکنه در منطقه“.
طبعا همکاری رژیم با اتحادیه اروپا در زمینه بحرانهای منطقه و به‌ویژه بحران سوریه، حاصلش برای رژیم آخوندی می‌تواند به‌معنی سرکشیدن جام زهر دیگر این بار در زمینه دخالتهایش در سوریه باشد.
اظهارات پایانی موگرینی در مصاحبه مشترک با ظریف نیز مبین این امر است که لاجرم پس از زهر اتمی، رژیم ناگزیر است به جام زهر منطقه‌یی هم تن بدهد.
موگرینی در پاسخ به سؤال یکی از خبرنگاران در مورد سفرش به عربستان می‌گوید: ”من دیروز در عربستان سعودی بودم و خوشحال شدم که در منطقه بودم و توانستم با مقامات مختلف صحبت بکنم. من دیدم که یک اراده سیاسی و تعهد وجود دارد از طرف آقای ظریف و همینطور رهبران ایرانی برای این‌که یک فصل جدید باز بکنند در روابط خودشان با همسایگان خودشون“
البته روشن است با توجه به حرفهای خامنه‌ای در روز عید فطر که گفته بود ”چه این متن تصویب بشود، چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید، از ملت مظلوم فلسطین، از ملت مظلوم یمن، از ملت و دولت سوریه، از ملت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرین، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین، همواره مورد حمایت ما خواهند بود“. باند رفسنجانی به این راحتی نمی‌تواند، زهر منطقه‌یی را به حلقوم رژیم ولایت‌فقیه بریزد. بعبارت دیگر این مسأله بدون جنگ و جدال بسا بزرگتر از قبل در رأس نظام محقق نخواهد شد.
از طرف دیگر اقدام رئیس روابط خارجی اتحادیه اروپا که در راستای سیاست مماشات و چوب زیر بغل رژیم گذاشتن صورت گرفته است، و از جانب مردم و مقاومت مردم محکوم است، آن‌چنان در کشورهای منطقه غیرقابل هضم است که، سیاستمداران اروپایی مجبورند قبل از سفر به ایران به کشورهای منطقه رفته و به آنها در برابر نگرانی‌شان نسبت به روابط با رژیم آخوندی اطمینان و تضمین بدهند.
بنابراین تا آنجا که به سیاست مماشات برمی‌گردد، این سفرها نوعی شیرینی می‌نماید ولی به‌دلیل زهر خوردن رژیم و تاثیر عمیق آن در سرتاپای رژیم، این شیرینی نیز به زهر آلوده است.
سفر موگرینی به تهران بعد از سفر او به عربستان بود، که در جریان آن به مقامات این کشور اطمینان داد که توافق هسته‌یی با رژیم آخوندی علیه کشورهای منطقه نیست: ”تعهد شخصی من این است که این پیام را به تمام کشورهای منطقه خلیج فارس و خاورمیانه، همچنین به جامعه بین‌المللی و اتحادیه اروپا اعلام کنم که این توافق، امنیت را بهبود می‌بخشد؛ قبل از هر چیز در منطقه زیرا توافقی در زمینه منع گسترش تسلیحات است“.
بنابراین بر اساس گفته خانم موگرینی، هدف سفر او به منطقه از جمله تهران این است که اولاً به قول معروف جام زهر را ”دومهره “ کند، و شرایط اجرای مفاد آن را به‌وجود بیاورد. چنان‌چه جواد ظریف نیز در مصاحبه مشترک با موگرینی به این امر تأکید کرد و اطمینان داد که رژیم آخوندی قصد دست از پا خطا کردن ندارد، و گفت که رژیم از ابتدای مذاکرات هسته‌یی و تصمیم به زهرخوران ”هر زمان که تعهدی داده به تعهد خودش پایبند بوده و این پایبندی در دوران اجرای برنامه اقدام مشترک در ژنو که در طول 20ماه گذشته توسط ما با جدیت و با دقت اجرا شده کاملاً مشهود است. من هیچ‌گونه نگرانی ندارم که پس از این‌که توافق یا برجام مراحل قانونی خودش را در ایران طی بکند، جمهوری اسلامی نسبت به آن چه که به آن تعهد کرده کاملاً پایبند خواهد بود“.
ثانیا موگرینی به کشورهای منطقه اطمینان می‌دهد این توافق علیه کشورهای منطقه نیست و در اظهارات بعدیش در مصاحبه مشترک با ظریف جام زهر منطقه‌یی را نیز به نظام آخوندی تعارف کند.
بنابراین برخلاف تبلیغات رسانه‌ها و مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی که وانمود می‌کنند گویا از بابت این سفر فتح‌الفتوحی نصیب نظام آخوندی و باند رفسنجانی - روحانی شده است، این سفر در راستای عملی شدن جام زهر هم در زمینه اتمی و هم در رابطه با کشورهای منطقه است.
ظریف در مصاحبه مشترک با موگرینی در مورد مسایل منطقه‌یی می‌گوید: ”همینطور توافق کردیم که در این گفتگوهای سطح بالا، موضوعات منطقه‌یی را هم مورد توجه قرار بدیم“
موگرینی نیز بر این موضوع تأکید می‌کند که می‌بایست رژیم با اتحادیه اروپا در مورد مسایل منطقه‌یی به فهم مشترکی برسد و ”به جای رقابت“، از همکاری مشترک استفاده شود.
در مورد فهم مشترک در زمینه بحرانهای منطقه‌یی اتفاقاً مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بر مهمترین بحران منطقه یعنی بحران سوریه انگشت می‌گذارد، که رژیم باید در این زمینه با اتحادیه اروپا همکاری کند: ”در این پروسه‌یی که ما می‌خواهیم آغاز بکنیم و می‌توانیم از سوریه آغاز بکنیم و مبارزه با تروریسم و موارد دیگر تا این‌که اتحادیه اروپا هم بتواند حمایت کند و نقش بایسته خودش رو ایفا بکنه در منطقه“.
طبعا همکاری رژیم با اتحادیه اروپا در زمینه بحرانهای منطقه و به‌ویژه بحران سوریه، حاصلش برای رژیم آخوندی می‌تواند به‌معنی سرکشیدن جام زهر دیگر این بار در زمینه دخالتهایش در سوریه باشد.
اظهارات پایانی موگرینی در مصاحبه مشترک با ظریف نیز مبین این امر است که لاجرم پس از زهر اتمی، رژیم ناگزیر است به جام زهر منطقه‌یی هم تن بدهد.
موگرینی در پاسخ به سؤال یکی از خبرنگاران در مورد سفرش به عربستان می‌گوید: ”من دیروز در عربستان سعودی بودم و خوشحال شدم که در منطقه بودم و توانستم با مقامات مختلف صحبت بکنم. من دیدم که یک اراده سیاسی و تعهد وجود دارد از طرف آقای ظریف و همینطور رهبران ایرانی برای این‌که یک فصل جدید باز بکنند در روابط خودشان با همسایگان خودشون“
البته روشن است با توجه به حرفهای خامنه‌ای در روز عید فطر که گفته بود ”چه این متن تصویب بشود، چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید، از ملت مظلوم فلسطین، از ملت مظلوم یمن، از ملت و دولت سوریه، از ملت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرین، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین، همواره مورد حمایت ما خواهند بود“. باند رفسنجانی به این راحتی نمی‌تواند، زهر منطقه‌یی را به حلقوم رژیم ولایت‌فقیه بریزد. بعبارت دیگر این مسأله بدون جنگ و جدال بسا بزرگتر از قبل در رأس نظام محقق نخواهد شد.
از طرف دیگر اقدام رئیس روابط خارجی اتحادیه اروپا که در راستای سیاست مماشات و چوب زیر بغل رژیم گذاشتن صورت گرفته است، و از جانب مردم و مقاومت مردم محکوم است، آن‌چنان در کشورهای منطقه غیرقابل هضم است که، سیاستمداران اروپایی مجبورند قبل از سفر به ایران به کشورهای منطقه رفته و به آنها در برابر نگرانی‌شان نسبت به روابط با رژیم آخوندی اطمینان و تضمین بدهند.
بنابراین تا آنجا که به سیاست مماشات برمی‌گردد، این سفرها نوعی شیرینی می‌نماید ولی به‌دلیل زهر خوردن رژیم و تاثیر عمیق آن در سرتاپای رژیم، این شیرینی نیز به زهر آلوده است.
