تنها گرسنگی، فقر، حاشیه نشینی و... نیستند که رژیم آخوندی برای مردم ایران به ارمغان آورده است، بلکه این نظام پلید، مردم را حتی از آب آشامیدنی نیز محروم کرده است.
مردم شرق تهران به علت خشک شدن منابع، از مصرف آب آشامیدنی محروم‌اند و مجبور شدند در تابستان داغ با این وضعیت بسوزند و بسازند
بسیاری از کلان شهرها هم‌اکنون با بحران آب مواجه هستند و مردم محلات گالن به دست برای پیدا کردن آب به گوشه و کنار شهر سرمی‌زنند تا شاید بتوانند لااقل یک دبه را پر از آب کنند.
مردم قم سالهاست آب شور مصرف می‌کنند اما رژیم ولایت پس از36سال حاکمیت، مشکل مردم این شهر را حل نکرده است.
تنها مردم و انسانها نیستند که رژیم تشنگی را به آنها ارزانی! داشته، بلکه دشتها، دریاچه‌ها و تالابها نیز تشنه‌اند. زیرا در سرزمینی قرار گرفته‌اند که نظام ولایت‌فقیه بر آن حکمروایی می‌کند.
این چنین است که استان فارس از خشکسالی می‌سوزد و زاینده رود، گاوخونی و همه نهرهای اصفهان خشک شده‌اند، اروند رود و بسیاری دیگر از رودهای ایران به نهرها و جویبارهایی آلوده تبدیل شده‌اند و نفسهای آخر را می‌کشند.
دریاچه ارومیه نیز به کویر نمک تبدیل شده تا جایی که وقتی سفیر ژاپن که کشورش بر اساس خبرها، مطالعاتی را برای احیای دریاچهٴ ارومیه آغاز کرده بود، چند روز پیش، هنگام بازدید از محل دریاچه گفت: ما ازنمک آن می‌توانیم برای حمام کردن استفاده کنیم (تلویزیون رژیم ـ 31شهریور 93). سخنی که هم‌چون خنجری بر قلب هر ایرانی وطن‌پرست فرو می‌رود.
به گفته وزیر نیروی دولت روحانی نه فقط دریاچه ارومیه، بلکه ”۲۹۶ دریاچه و تالاب ایران در حال خشک شدن است». سد لتیان و سد لارخشک شده و زیر خط بحران قرار گرفته‌اند و دیگر سدهای ایران نیز وضعیت مناسبی ندارند.
مهره‌ها، کارگزاران و رسانه‌های رژیم تلاش دارند که بحران آب را به خشکسالی ربط بدهند، اما با وجود این ادعاهای سخیف که برای گریز از خشم مردم سرهم‌بندی می‌شوند، مشاور وزیر نیروی رژیم به خبرگزاری حکومتی ایرنا گفته است: «خشکسالی و تغییر اقلیم فقط ۱۰ درصد در بحران کم آبی ایران نقش دارد“ این حرف بیانگر این است که 90 درصد بحران کم آبی به‌خاطر سیاستهای ضدمردمی رژیم و غارت منابع آب و مدیریت فاسد است.
بحران آب آن‌قدر بالا گرفته که به یک مقوله امنیتی برای رژیم تبدیل شده است. در این رابطه روزنامه حکومتی ابتکار (7شهریور) می‌نویسد: ”خطر کمبود آب از خطرات احتمالی جنگ با کشورهای دیگر بیشتر است».
همین روزنامه ازقول یک کارشناس محیط زیست می‌نویسد: ”اشکال در شبکه‌های آب رسانی شهرهای بزرگ به‌خصوص تهران، مدیریت غلط منابع آب در بالاترین سطح آن یعنی مدیریت وزارت نیرو است. حقیقتاً سالهاست که وارد بحران آب شده‌ایم و در نقطه‌ای قرار گرفته‌ایم که بازگشتی متصور نیست“
این روزنامه وابسته به باند رفسنجانی- روحانی ازقول یکی دیگر از کارشناسان ضمن اشاره به عوامل دیگر نظیر چپاول منابع آب و به هدر رفتن آب به مدیریت ضدمردمی وزارت نیروی رژیم طی این سالیان و از جمله در دولت آخوند روحانی اعتراف می‌کند: ”اگر کل عوامل را کنار هم بگذاریم متوجه قصور و ضعف مدیریت آب خواهیم شد. در حوزه مدیریت منابع آبی مشکل این‌جاست که استراتژی وزارت نیرو با تغییر وزیر و دولت تغییری نکرده و همان بدنه کارشناسی که در طول سالیان این وضعیت را سبب شده بحث مدیریت را به پیش می‌برند و وزیر جدید هم همان سیاست‌ها را دنبال می‌کند“
کارشناس دیگری از رژیم به تبدیل بحران آب به تنش اجتماعی و مشکلاتی که برای مردم پیش می‌آورد اعتراف می‌کند ”: مشکل آبی که الآن مطرح شده تقریباً گریبانگیر همه مناطق کشور شده است. قبل از این‌که راهکاری برای حل آن اتخاذ شود در بعضی از مناطق به تنش و بحران اجتماعی منجر شده و از حیث این‌که مردم به‌طور مستقیم درگیر شدند وجهه قابل قبولی ندارد“.
بحران کم آبی که هم‌اکنون گریبان مردم و دشتهای تشنه و سوخته ایران را گرفته است، در طول تاریخ این سرزمین بی‌سابقه است و عواقب و عوارض غیرقابل پیش‌بینی هم برای مردم در بردارد. اما رژیم آخوندی نه تنها طی این سالیان به فکر حل بحران آب نبوده و برای نگه‌داری و گسترش منابع آب سرمایه‌گذاری نکرده است، بلکه صدها میلیارد دلار از اموال این ملت را که می‌توانست صرف زیرساختها از جمله حفظ و گسترش منابع آبی کند، صرف پروژه ضد‌ملی اتمی، تروریسم و حفظ نظامهای سرکوبگری مانند بشار اسد در سوریه و مالکی در عراق کرد. در حالی که اعماق سرزمین ایران از بی‌آبی و عطش می‌سوزد، نظام ضدمردمی به فکر ”عمق استراتژیک نظام “ و حمایت از گروه‌های تروریستی و بنیادگرا و رژیمهای سرکوبگر در منطقه است.
مردم شرق تهران به علت خشک شدن منابع، از مصرف آب آشامیدنی محروم‌اند و مجبور شدند در تابستان داغ با این وضعیت بسوزند و بسازند
بسیاری از کلان شهرها هم‌اکنون با بحران آب مواجه هستند و مردم محلات گالن به دست برای پیدا کردن آب به گوشه و کنار شهر سرمی‌زنند تا شاید بتوانند لااقل یک دبه را پر از آب کنند.
مردم قم سالهاست آب شور مصرف می‌کنند اما رژیم ولایت پس از36سال حاکمیت، مشکل مردم این شهر را حل نکرده است.
تنها مردم و انسانها نیستند که رژیم تشنگی را به آنها ارزانی! داشته، بلکه دشتها، دریاچه‌ها و تالابها نیز تشنه‌اند. زیرا در سرزمینی قرار گرفته‌اند که نظام ولایت‌فقیه بر آن حکمروایی می‌کند.
این چنین است که استان فارس از خشکسالی می‌سوزد و زاینده رود، گاوخونی و همه نهرهای اصفهان خشک شده‌اند، اروند رود و بسیاری دیگر از رودهای ایران به نهرها و جویبارهایی آلوده تبدیل شده‌اند و نفسهای آخر را می‌کشند.
دریاچه ارومیه نیز به کویر نمک تبدیل شده تا جایی که وقتی سفیر ژاپن که کشورش بر اساس خبرها، مطالعاتی را برای احیای دریاچهٴ ارومیه آغاز کرده بود، چند روز پیش، هنگام بازدید از محل دریاچه گفت: ما ازنمک آن می‌توانیم برای حمام کردن استفاده کنیم (تلویزیون رژیم ـ 31شهریور 93). سخنی که هم‌چون خنجری بر قلب هر ایرانی وطن‌پرست فرو می‌رود.
به گفته وزیر نیروی دولت روحانی نه فقط دریاچه ارومیه، بلکه ”۲۹۶ دریاچه و تالاب ایران در حال خشک شدن است». سد لتیان و سد لارخشک شده و زیر خط بحران قرار گرفته‌اند و دیگر سدهای ایران نیز وضعیت مناسبی ندارند.
مهره‌ها، کارگزاران و رسانه‌های رژیم تلاش دارند که بحران آب را به خشکسالی ربط بدهند، اما با وجود این ادعاهای سخیف که برای گریز از خشم مردم سرهم‌بندی می‌شوند، مشاور وزیر نیروی رژیم به خبرگزاری حکومتی ایرنا گفته است: «خشکسالی و تغییر اقلیم فقط ۱۰ درصد در بحران کم آبی ایران نقش دارد“ این حرف بیانگر این است که 90 درصد بحران کم آبی به‌خاطر سیاستهای ضدمردمی رژیم و غارت منابع آب و مدیریت فاسد است.
بحران آب آن‌قدر بالا گرفته که به یک مقوله امنیتی برای رژیم تبدیل شده است. در این رابطه روزنامه حکومتی ابتکار (7شهریور) می‌نویسد: ”خطر کمبود آب از خطرات احتمالی جنگ با کشورهای دیگر بیشتر است».
همین روزنامه ازقول یک کارشناس محیط زیست می‌نویسد: ”اشکال در شبکه‌های آب رسانی شهرهای بزرگ به‌خصوص تهران، مدیریت غلط منابع آب در بالاترین سطح آن یعنی مدیریت وزارت نیرو است. حقیقتاً سالهاست که وارد بحران آب شده‌ایم و در نقطه‌ای قرار گرفته‌ایم که بازگشتی متصور نیست“
این روزنامه وابسته به باند رفسنجانی- روحانی ازقول یکی دیگر از کارشناسان ضمن اشاره به عوامل دیگر نظیر چپاول منابع آب و به هدر رفتن آب به مدیریت ضدمردمی وزارت نیروی رژیم طی این سالیان و از جمله در دولت آخوند روحانی اعتراف می‌کند: ”اگر کل عوامل را کنار هم بگذاریم متوجه قصور و ضعف مدیریت آب خواهیم شد. در حوزه مدیریت منابع آبی مشکل این‌جاست که استراتژی وزارت نیرو با تغییر وزیر و دولت تغییری نکرده و همان بدنه کارشناسی که در طول سالیان این وضعیت را سبب شده بحث مدیریت را به پیش می‌برند و وزیر جدید هم همان سیاست‌ها را دنبال می‌کند“
کارشناس دیگری از رژیم به تبدیل بحران آب به تنش اجتماعی و مشکلاتی که برای مردم پیش می‌آورد اعتراف می‌کند ”: مشکل آبی که الآن مطرح شده تقریباً گریبانگیر همه مناطق کشور شده است. قبل از این‌که راهکاری برای حل آن اتخاذ شود در بعضی از مناطق به تنش و بحران اجتماعی منجر شده و از حیث این‌که مردم به‌طور مستقیم درگیر شدند وجهه قابل قبولی ندارد“.
بحران کم آبی که هم‌اکنون گریبان مردم و دشتهای تشنه و سوخته ایران را گرفته است، در طول تاریخ این سرزمین بی‌سابقه است و عواقب و عوارض غیرقابل پیش‌بینی هم برای مردم در بردارد. اما رژیم آخوندی نه تنها طی این سالیان به فکر حل بحران آب نبوده و برای نگه‌داری و گسترش منابع آب سرمایه‌گذاری نکرده است، بلکه صدها میلیارد دلار از اموال این ملت را که می‌توانست صرف زیرساختها از جمله حفظ و گسترش منابع آبی کند، صرف پروژه ضد‌ملی اتمی، تروریسم و حفظ نظامهای سرکوبگری مانند بشار اسد در سوریه و مالکی در عراق کرد. در حالی که اعماق سرزمین ایران از بی‌آبی و عطش می‌سوزد، نظام ضدمردمی به فکر ”عمق استراتژیک نظام “ و حمایت از گروه‌های تروریستی و بنیادگرا و رژیمهای سرکوبگر در منطقه است.
