تلویزیون سی.ان.ان ـ 23اکتبر ۲۰۱۲
هر دو کاندیدا در مناظره تلویزیونی امروز گفتند به (رژیم) ایران اجازه نخواهند داد به سلاح اتمی دست یابد.
هر دو کاندیدا با این علم که (رژیم) ایران و جاه‌طلبی هسته‌یی این رژیم مهمترین موضوع (سیاست خارجی) است، وارد شدند. این مهمترین موضوع از همان روز اولی بود که باراک اوباما به‌ریاست جمهوری رسید.
صحبتهای اوباما در مناظره: ما قوی‌ترین ائتلاف و قوی‌ترین تحریمها در تاریخ را علیه (رژیم) ایران اعمال کردیم. اختلاف نظری که من با فرماندار رامنی دارم این است که در خلال این مناظره او اغلب طوری حرف می‌زد که گویا ما باید دست به اقدام نظامی زودرس بزنیم. به نظر من این اشتباه است.
رامنی: از همان اول یکی از چالشهایی که در مورد (رژیم) ایران داشتیم این بود که به این دولت نگاه کردند و دیدند که این دولت آن‌قدر که باید، قوی نیست. آنها ضعف دیدند. وقتی رئیس‌جمهور گفت می‌خواهد میان ما و اسراییل جدایی بیندازد، همین ضعف را دیدند.
سی.ان.ان: آنها روی نکات زیادی با هم توافق داشتند. هر کدام گفت (رژیم) ایران در دوران من به سلاح اتمی دست نخواهد یافت. هر کدام می‌گفت تحریمهای اقتصادی مهم هستند. هر کدام این فرصت را برای خود محسوب کرد که یک حمله نظامی ممکن است لازم باشد تا برنامه اتمی (رژیم) ایران را متوقف کند. ولی آنها روی این‌که تأکید را در این معادله باید کجا بگذارند، با هم توافق ندارند. به همین جهت هر کدام در طول این کارزار گفته است که رقیب من در رابطه با (رژیم) ایران بی‌احتیاط است.
هر دو کاندیدا در مناظره تلویزیونی امروز گفتند به (رژیم) ایران اجازه نخواهند داد به سلاح اتمی دست یابد.
هر دو کاندیدا با این علم که (رژیم) ایران و جاه‌طلبی هسته‌یی این رژیم مهمترین موضوع (سیاست خارجی) است، وارد شدند. این مهمترین موضوع از همان روز اولی بود که باراک اوباما به‌ریاست جمهوری رسید.
صحبتهای اوباما در مناظره: ما قوی‌ترین ائتلاف و قوی‌ترین تحریمها در تاریخ را علیه (رژیم) ایران اعمال کردیم. اختلاف نظری که من با فرماندار رامنی دارم این است که در خلال این مناظره او اغلب طوری حرف می‌زد که گویا ما باید دست به اقدام نظامی زودرس بزنیم. به نظر من این اشتباه است.
رامنی: از همان اول یکی از چالشهایی که در مورد (رژیم) ایران داشتیم این بود که به این دولت نگاه کردند و دیدند که این دولت آن‌قدر که باید، قوی نیست. آنها ضعف دیدند. وقتی رئیس‌جمهور گفت می‌خواهد میان ما و اسراییل جدایی بیندازد، همین ضعف را دیدند.
سی.ان.ان: آنها روی نکات زیادی با هم توافق داشتند. هر کدام گفت (رژیم) ایران در دوران من به سلاح اتمی دست نخواهد یافت. هر کدام می‌گفت تحریمهای اقتصادی مهم هستند. هر کدام این فرصت را برای خود محسوب کرد که یک حمله نظامی ممکن است لازم باشد تا برنامه اتمی (رژیم) ایران را متوقف کند. ولی آنها روی این‌که تأکید را در این معادله باید کجا بگذارند، با هم توافق ندارند. به همین جهت هر کدام در طول این کارزار گفته است که رقیب من در رابطه با (رژیم) ایران بی‌احتیاط است.
اجازه بدهید این‌جا در مورد دو طرف طیف صحبت کنیم. ابتدا گزینه نظامی. برای این کار تصویر واقعی یک موشک ”شهاب ـ3“ را نشان می‌دهیم تا بینندگان بتوانند اندازه واقعی و قابلیت حمل آن را ببینند. این موشکها می‌تواند به‌راحتی در یک سنگر یا در یک کانتینر در کشتی مخفی شود. ما می‌دانیم که این موشکها به‌طور قابل قبولی دقیق هستند، به‌طور قابل قبولی قابل اعتماد هستند، (رژیم) ایران هم تعداد زیادی از آن دارد و قدرت آنها برای حمل یک سلاح اتمی کوچک در این دماغه مخروطی شکل کافی است. لذا اگر (رژیم) ایران به سلاح اتمی دست پیدا کند، توانمندی آن را دارد که آن را منتقل کند. البته نه به آمریکا، نه حتی به اروپا، ولی می‌تواند به همه خاورمیانه بفرستد و مشخصاً برد کافی برای رسیدن به اسراییل که متحد آمریکاست را دارد.
کاخ سفید ترجیح می‌دهد در مورد گزینه نظامی حرف نزند و بیشتر در مورد تحریمها حرف بزند. آنها نمی‌خواهند شمشیر بکشند، بلکه می‌خواهند قلک رژیم را بلرزانند. آنها در مورد ریال ایران حرف می‌زنند. از زمان تحریمها طی یک‌سال گذشته دلار از ۱۲۵۰۰ ریال به ۳۵۰۰۰ ریال رسیده است. قیمت بسیاری از کالاها مانند گوشت قرمز دو برابر شده است. هدف این بود که تحریمها فشار اقتصادی، اجتماعی و سیاسی روی رهبران (رژیم) ایران وارد کند تا آنها را به پای میز مذاکره برای برنامه هسته‌یی بکشاند. آنها می‌گویند اگر می‌خواهید این تحریمها را قدری کم کنیم، باید از برنامه خود قدری کوتاه بیایید. لذا برمی‌گردیم به سؤال اول؟ خطر همه اینها در این است که آیا رژیم ایران می‌گوید ما حاضریم مذاکره کنیم، ولی به‌طور سری سلاح را تولید می‌کند؟ در این رابطه چه کسی بی‌احتیاط است. حقیقت ساده‌این است که باید به این سؤال جواب ناتمام بدهیم. زیرا هیچ‌کس به‌طور واقعی نمی‌داند چه می‌شود تا زمانی که این داستان به ته قضیه خود برسد. یا (رژیم) ایران برنامه هسته‌یی خود را رها کند، یا اعلام کند که به بمب رسیده. آنوقت معلوم می‌شود که چه کسی خام و بی‌احتیاط بوده و چه کسی درست می‌گفته است.
