یکی از خیانت‌های نظام آخوندی نسبت به مردم و آینده کشور، کاهش مستمر بودجه عمرانی است، که به‌دلیل این امر بسیاری از پروژههای عمرانی هم نیمه تمام می‌ماند.
دولت ضدمردمی برای تراز کردن دخل و خرج‌ها دیواری کوتاهتر از بودجه عمرانی گیر نیآورده و در سالهای اخیر مستمراً از آن کم کرده است.
توقف طرحهای عمرانی در کشور و نیمه تمام ماندن بسیاری از آنها در شرایطی است که بخش مهمی از اشتغال کشور به‌خصوص در پروژههای ساختمانی وابسته به ادامه پروژههای عمرانی است.
با این وجود دولت ضدمردمی همه ساله به جای حذف بودجه نهادهای به‌اصطلاح فرهنگی و به‌اصطلاح مذهبی که بسیاری از آنها موازی یکدیگر هستند و جز تبلیغ ارتجاع آخوندی و پشتیبانی از سرکوب و صدور تروریسم کاری دیگری ندارند بودجه عمرانی را کاهش می‌دهد.
در حالی که سهم بودجه نیروهای سرکوب به‌خصوص سپاه پاسداران ضدمردمی همه ساله در حال افزایش است سهم بودجه عمرانی در سالهای اخیر حداکثر ۱۰تا ۱۵درصد است، که همه ساله مبلغ قابل توجهی از آن هم قابل حصول نیست به‌گونه‌ای که در سالهای مختلف عملاً نصف بودجه مصوب عمرانی پرداخت شده است.
به گزارش رسانه‌های حکومتی در حال حاضر ۸۶هزار پروژه نیمه تمام در کشور وجود دارد و هر سال هم بر تعداد آن افزوده می‌شود.
ممکن است این سؤال مطرح شود که که بودجه عمرانی سال ۹۸نسبت به سال ۹۷نه تنها کم نشده بلکه رشد ۴،۸درصدی هم داشته، بنابراین طرحهای عمرانی بیشتر انجام می‌شود و بخشی از پروژههای نیمه تمام هم به اتمام می‌رسد.
واقعیت این است که این رشد ۴،۸درصدی طرحی است روی کاغذ، زیرا با توجه به تحریم‌ها و رسیدن فروش نفت به حدود ۱۰۰هزار بشکه، بخش زیادی از مبلغ بودجه عمرانی تحقق پیدا نمی‌کند.
ضمنا با توجه به رشد سرسام‌آور قیمتها و کسادی بازار تولید در کشور، این رشد ناچیز، و به هیچ‌وجه منطبق بار شد قیمت مصالح، ماشین‌آلات و سایر مواد مورد نیاز نیست.
در شرایط کنونی قیمت مصالح رو به افزایش است و بیش از ۱۰درصد و در موارد زیادی هم بیش از ۱۰۰درصد است.
وانگهی در حالی که هنوز سال به نیمه نرسیده و در حالی که در بودجه سال ۹۸حدود ۶۶میلیارد تومان برای بودجه عمرانی در نظر گرفته شده است،بر اساس گزارش خبرگزاری ایسنا و اعلام محمد باقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه، دولت بودجه این بخش را ۲۳هزار میلیارد تومان کاهش داده و حدود ۴۳هزار میلیارد تومان به آن اختصاص داده است.(خبرگزاری ایسنا ۱۵تیر۹۸)
یک دلیل مبنایی در زمینه نیمه تمام ماندن پروژههای عمرانی، دزدی، فساد گسترده و چپاول در پروژههای عمرانی است.
فساد در بودجه و پروژههای عمرانی از این امر ناشی می‌شود که بخش بسیار زیادی از بودجه در اختیار شرکتها و بانک‌های دولتی است.
کسانی هم که در راس آنها هستند از طریق این موقعیت به منابع و امتیازهای مالی دست پیدا می‌کنند و بخش زیادی از بودجه توسط آنها حیف و میل می‌شود.
در جریان سفر محمد باقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه به شاهین شهر اصفهان در بهمن‌ماه ۹۷در زمینه دزدی و چپاول بودجه، آخوندی به نام روح الله بیدار گفت:«بودجه در هر سطحی چه کشوری و چه استانی و شهرستانی و شهری در معرض دو تهدید شایع قرار دارد که عبارت‌اند از «حیف» و «میل»!.(سایت جویا ۱۵بهمن ۹۷)
رشوه خواری و رشوه دهی در ناکارآمدی پروژههای عمرانی بسیار دخیل است، به‌گونه‌یی که کمتر پروژه عمرانی است که از نفوذ رشوه ورانت درامان باشد.
معضل رشوه و رانت در حوزه عمران امری مستمر و نهادینه شده است و ربطی به این مدیر یا آن مدیر پروژه عمرانی و یا ربطی به این دولت و آن دولت هم ندارد چرا که فساد با پروژههای عمرانی عجین شده است.
طرح‌ها و پروژههای عمرانی یکی از شاخصهای مهم میزان پیشرفت و آبادانی کشور است، و آبادانی بسیاری از کشورها را می‌توان در اجرای هر چه بیشتر پروژههای صنعتی و عمرانی سنجید.
در زمینه پیشبرد پروژههای عمرانی دولت آخوند حسن روحانی آن‌چنان به افلاس و درماندگی افتاده که پیش از این مشاور عالی وزیر کشور در امور عمران از مردم خواست خودشان پروژه‌ها را تکمیل کنند!، چرا که«تعداد این پروژه‌ها زیاد است و اعتبار مالی فراوانی می‌خواهد که دولت منابع مالی کافی برای پرداختن به طرحهای عمرانی را ندارد.»(خبرگزاری ایسنا ۲۰اردیبهشت ۹۷)
تعطیلی پروژههای عمرانی و نیمه تمام ماندن ۸۶هزار طرح در شرایطی است که کشور از نظر نیروی انسانی، منابع طبیعی و دخایر نفت و گاز کمبودی ندارد. اما تحریم‌های ناشی از سیاست‌های ضدانسانی آخوندها و فساد و اختلاس گسترده و نهادینه در این حاکمیت باعث شده که نه تنها از منابع و امکانات در جهت رفاه مردم و پیشبرد طرحهای عمرانی استفاده نشود، بلکه به عکس آخوندها باعث نابودی این منابع هم شده‌اند.
