داشتن ایدئولوژی و مرام مسلک و عقیده که جرم نیست، که محکوم و مطرود نیست. تحمیلش به دیگران، مجبور کردن دیگران به پیروی از اون، این خطاست، این خلافه، این جرمه، این برخلاف نص صریح قرآن هم هست. عقیده رو که نمی‌شه با اجبار القا کرد.
من، بنابراین گفتم و تکرار می‌کنم که مجاهدین اعتقاداتشونو دارن همیشه هم گفتن پنهانم نکردن به همین دلیل هم هیچوقت نیومدن نون رو به نرخ روز بخورن. نه اون موقع که خمینی و ایادیش به ما می‌گفتن که: «آی دست ندین با کسی که اسلام رو قبول نداره به‌خاطر این‌که (در شرع خمینی) نجس محسوب می‌شه» و نه در حالت عکس‌العملی متقابلش.
وانگهی همین مجاهدین که اعتقادات خودشونو دارن، ایدئولوژی اعلام شده خودشون رو دارن، گفتن، نوشتن، همه دنیا هم می‌دونن. همینها می‌گه آقا اون اسلامی که من دارن ضد خمینی ست. بالاترین، عمیق‌ترین مرزبندی و جنگ رو همین با خمینی داره. می‌گه اون اسلام من کاری به کار زندگی خصوصی مردم نداره.
آخه به تو چه که یکی می‌خواد چطوری زندگی بکنه، چی بپوشه، چه کاری بکنه، یا چه مرامی داشته باشه، یا چی بخوره؟ آخه به توچه؟
بنابراین اگه توصیه من رو می‌پذیرین نگرانی هیچوقت از مجاهدین نیست. در اعماق، از لحاظ سیاسی این دشمن شماست که می‌خواد این رو به شما القا کنه که از مجاهدین نگران باشید.
نه، از دشمنان آزادی و استقلال ایران، دشمنان شناخته شده و تجربه شدش نگران باشید. مجاهدین هیچوقت جای نگرانی برای این موضوعات نیستند.
شاه و شیخ باید از مجاهدین نگران باشند
نگرانی از مجاهدین یه جا حقه. اون برای شاه و شیخه. یعنی برای دیکتاتوری، برای دشمنان آزادی. اونا حق دارن و باید از اینها نگران باشن. اما بقیه نه، اصلا. به‌دلیل تجربه و سابقه بیست و هشت ساله.
و چنان که می‌دونید، هیچ جریان جدی سیاسی، هیچ سازمان بزرگ سیاسی نیست تو این دنیا که، از زیر بته که درنیومده، که بتونه یه شبه رنگ عوض کنه.
اینطوری بیاد، اینطوری بجنگه، اینطوری مبارزه بکنه و بعد یه دفعه مثلا بخواد یه عقیده مذهبی رو به دیگری تحمیل بکنه. بنابراین جای نگرانی اصلاً در مورد مجاهدین وجود نداره.
گزیده‌ای از سخنان مسعود رجوی، رهبر مقاومت ایران
