خبرگزاری حکومتی مهر ۳۱خرداد۹۹ از ۱۷۰۰ روستای خالی سکنه در استان خراسان جنوبی خبر داد، این رسانه حکومتی علت مهاجرت روستاییان را فقر اقتصادی و بی‌آبی در روستاها ذکر کرده است.
موج مهاجرات از روستاهای خراسان جنوبی آن‌چنان با شتاب و رو به رشد است که تنها از روستاهای نهبندان هفت هزار نفر مهاجرت کرده‌اند.
به‌گفته عضو مجلس ارتجاع در این منطقه مردمان روستایی انگیزه‌ای برای ماندن در روستاها را ندارند، و راه مهاجرت در پیش می‌گیرند.
البته تنها در خراسان جنوبی نیست که روستاهای آن خالی از سکنه می‌شود، و مردم آن به حاشیه شهرها و کلان‌شهرها پناه می‌برند، بلکه مناطق دیگری از کشور هم هستند که به‌دلیل فقر فزاینده و بیکاری در روستاها به حاشیه شهرها مهاجرت می‌کنند.
کم آبی ۱۶استان کشور را در معرض کویر شدن قرار داده است، به‌گونه‌یی که روستاییان در مناطق کویری و خشک در استانهای بوشهر، کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی مجبورند آب خوردنی نیاز خود را از برکه‌های آلوده تأمین کرده و به کپرها و چادرهای خود ببرند.
به گزاری خبرگزاری ایسنا ۱۱دی ۹۸ مدیر کل استانداری آذربایجان شرقی از خالی شدن ۳۷۷روستا از سکنه خبر داد، معاون وزیر کار رژیم نیز اعلام کرد از ۶هزار روستای خوزستان ۲هزار روستا خالی از سکنه شده است.
خالی شدن روستاها و مهاجرت مردم روستایی آن‌چنان شتاب گرفته که معاون وزیر کشور «خالی از سکنه شدن برخی از روستاها» را «نگران کننده» دانست.(خبرگزاری ایرنا ۵دی ۹۸)
به اعتراف یک مهره حکومتی در قسمتی از منطقه سیستان و بلوچستان به‌دلیل بی‌آبی و وضعیت طوری است که بوی مرگ و نابودی زمینهای کشاورزی و رودخانه‌ها را فراگرفته و مردم کار کشاورزی و دامپروری را رها کرده و کمتر کسی در میان مردمان منطقه است که کاری داشته باشد.
مردمان سه هزار روستای سیستان و بلوچستان حتی آب برای خوردن ندارند چه رسد به این‌که بتوانند کشاورزی کنند، خشکیدگی زمین آنها را غیرقابل کشت کرده، و مردمان فقیر این روستاها به لشکر بیکاران و حاشیه‌نشینان پیوسته‌اند.
روستاییان و کشاورزان استان فارس هم وضعیت مناسبی ندارد، بسیاری از آنها نیز با بی‌آبی مواجه‌اند، این در شرایطی است که پیش از این کشاورزان این روستاها بخش زیادی از محصولات کشاورزی مورد نیاز کشور را تأمین می‌کردند.
بسیاری از آنها مجبور به ترک دیار خود شده، و مردم روستاهایی هم که نزدیک به شهرها هستند زمین را رها کرده و روزها برای کارگری به شهرها می‌روند.
در استان اصفهان کشاورزان همواره با مشکل بی‌آبی و دزدیدن آبشان توسط نهادهای وابسته به نظام مواجه‌اند، وضعیت کشاورزان استان چهار محال بختیاری و کهکیلویه و بویر احمد نیز بهتر از وضعت کشاورزان اصفهان نیست.
واضح است که مردم فقیر روستایی به‌دلیل بی‌آبی، فقر و بیکاری روستاها را ترک می‌کنند چون شرایط اشتغال در آنها وجود ندارد.
این در شرایطی است که مقامات ذیربط در دولت روحانی به کرات و عده رسیدگی به مشکلات روستاییان و کشاورزان در روستاها را می‌دهند، اما هیچگاه به وعده‌هایشان عمل نکرده‌اند.
کارخانه‌ها و نهادهای وابسته به حاکمیت آب کشاورزان محروم را هم ربوده‌اند که این امر باعث اعتراض کشاورزان در مناطقی از کشور، خصوصاً در خوزستان، اصفهان، چهارمحال بختیاری، کهکیلویه و بویراحمدو. … شده است.
رشد روزافزون مهاجرت روستاییان به شهرها به‌گونه‌یی است که پیش از این علی لاریجانی رئیس قبلی مجلس ارتجاع گفت مهاجرتها از روستاها به شهرها بنا به وضعیت اقتصادی و اشتغال در روستاها افزایش یافته تا جایی که طبق آمار این نسبت ۳۰ به ۷۰درصد شده است. . چرخه اقتصادی مطلوب در روستاها وجود ندارد. ، و روند مهاجرت روستاییان ربط مستقیم به روند نابودی کشاورزی در نظام آخوندی دارد.
در شرایط کنونی به‌دلیل به صرفه نبودن محصولات کشاورزی، مردم محرومی که ماهها زحمت کشیده و محصولاتی مانند گوجه فرنگی، هندوانه، خیار، پیاز و. . . به‌عمل آورده‌اند، یا ثمره دسترنجشان را به دست خود نابود می‌کنند و یا مجبورند آنرا به قیمت نازل به واسطه‌ها و دلالهای وابسته حاکمیت بفروشند.
این واسطه‌ها محصولات را یا به قیمت گزاف در بازار داخلی عرضه می‌کنند، و یا این‌که به کشورهای همجوار صادر می‌کنند، و از این طریق سودهای بادآورده به چنگ می‌زنند.
واردات بی‌رویه محصولات کشاوری توسط نهادها و ایادی وابسته حاکمیت نیز یکی از مواردی است که ضربه به کشاورزان ایران وارد کرده است، این امر موجب سلب توانایی تولید کنندگان داخلی به‌ویژه کشاورزان در روستاها و باعث نابودی کشاورزی آنها شده است.
مهاجرت مردم از روستاها به شهرها یکی از مشکلات بزرگ اقتصادی و اجتماعی کشور است، که به اقتصاد کشور ضربه وارد کرده و مشکلاتی هم برای مردم شهرها به‌وجود آورده است.
مهاجرت روستاییان به حاشیه شهرها و تراکم جمعیت فقیر و محروم در این مناطق، باعث افزایش بحرانهای اجتماعی نظیر کارتن خوابی، اعتیاد، خودکشی، رشد جمعیت کودکان کار و کودکان خیابانی، و سایر بحرانهای اجتماعی دیگر شده است.
