مجاهد خلق احمدعلی رمضان نژاد فرزند قهرمان مردم آمل متولد سال 1337 که در جریان انقلاب ضدسلطنتی به مجاهدین پیوسته بود، غروب سه‌شنبه 27تیرماه در بیمارستان مادر ترزا در آلبانی در اثر ایست قلبی جان باخت و به جاودانه فروغها پیوست.
سلام و درود بر او و 40سال رزم بی‌امان در صفوف مجاهدین و ارتش آزادی در برابر شاه و شیخ برای آزادی خلق و میهن.
خانم مریم رجوی فقدان دریغ انگیز این مجاهد صدیق را به همرزمان و بستگان او و به مردم آمل تسلیت گفت.
احمد علی رمضان پور، فرزند درد آشنای مردم روستاهای محروم منطقهٴ زادگاهش در آمل که ضمن شرکت فعالانه در اعتراضها و تظاهرات مردمی که به انقلاب 22بهمن ۵۷راه برد، با مجاهدین خلق ایران آشنا شده بود، پس از انقلاب به عنوان یک میلیشیای پرشور مجاهد خلق در مبارزات ضدارتجاعی و ضددیکتاتوری مجاهدین علیه سرقت انقلاب مردم ایران توسط خمینی دجال فعالیت می‌کرد.
او که در آستانه قیام 1360 در تظاهرات مسالمت‌آمیز هواداران مجاهدین در شهر آمل توسط مزدوران ارتجاع دستگیر شده بود، به 3سال حبس و شلاق محکوم گردید و در سال 63 پس از آزادی از زندان، با تشکیل یک هستهٴ مقاومت به فعالیتش ادامه داد و پس از تلاشهایش برای وصل ارتباط با سازمان، در اواخر سال 64 به صفوف رزمندگان مجاهد خلق در منطقه مرزی پیوست. او درباره اشتیاقش به پیوستن به نبرد آزادیبخش می‌نویسد:
«همیشه دنبال این بودم که بتوانم به عقیده و آرمانی اتکا داشته باشم تا از آن طریق به مشکلات و ابهاماتم و موضعگیریهای سیاسی و اجتماعی پاسخ مثبت بدهم و این پاسخ دقیق را از ایدئولوژی سازمان گرفتم و پیوستن به ارتش آزادیبخش بیشتر به تحقق بخشیدن آن آرمان انقلابی و مبارزه با استثمار که مظهر واقعی آن در این دوران از تاریخ خمینی جلاد می‌باشد هر چند که در این راه به‌شهادت برسم.»
پس از تشکیل ارتش آزادیبخش ملی ایران، مسئولیتهای متعددی را چه در یکانهای رزمی و چه پشتیبانی بر عهده گرفت و در سلسله‌یی از عملیات ارتش آزادیبخش از جمله، عملیات بزرگ آفتاب، چلچراغ و فروغ جاویدان شرکت داشت. احمدعلی در نبردهای فروغ جاویدان بر اثر اصابت ترکش مجروح و به بیمارستان منتقل شد.
مجاهد خلق احمد علی رمضان نژاد طی 14سال پایداری پرشکوه مجاهدین در اشرف و لیبرتی، به پیکار آزادی رو در روی استبداد دینی ادامه داد. در سال 92 هنگامی که مجاهدین در لیبرتی در زیر حملات موشکی و انواع توطئه‌های رژیم ولایت‌فقیه و عواملش در عراق پایداری می‌کردند، نوشت: «هیچ چیز نمی‌تواند در ارادهٴ مجاهد خلق که عزم کرده تا سرنگونی بجنگد خللی وارد کند. در هر مکان یا هرجایی که باشد آنجا را تبدیل می‌کند به کارزار و نبرد علیه دشمن».
مجاهد قهرمان احمدعلی رمضان نژاد، که در مرداد 95به آلبانی منتقل شده بود، به‌خاطر بیماری قلبی تحت معالجه قرار داشت و غروب سه‌شنبه 27تیرماه در اثر ایست قلبی در بیمارستان به جاودانه فروغها پیوست.
درود بر او که طی ۴دهه به عهد و پیمانش برای پایداری و مجاهدت در راه آزادی خلق و میهن محبوبش وفا کرد و مجاهد ماند و مجاهد جان باخت و با سرفرازی و رستگاری به یاران صدیق و شهیدش پیوست. او یک ماه قبل از پروازش به سوی جاودانه فروغها، در شب قدر، با شور و شوقی وافر عهد خود را چنین تجدید کرد:
من احمد علی متولد سال 37 به شناسنامه 67 صادره از آمل، به‌عنوان یک مجاهد خلق تمام‌عیار سوگند می‌خورم تا آخرین نفس و تا آخرین قطرهٴ خونم نسبت به آرمانهای ایدئولوژیکی و خط مشی مبارزاتی و ضوابط تشکیلاتی مجاهدین مسئولیت‌پذیر و تا به آخر وفادار بمانم... در برابر شورای مرکزی سازمان و با یادآوری مجدد و چنگ زدن به قرآن مجید و با یادآوری رود خروشان خون شهیدان خدای متعال را به این پیمان ناظر وگواه می‌گیرم... این سوگندها و این پیمانها هست که مرا به آتشباری و رزم بی‌امان علیه بارقهٴ فردیت و بمباران آن کمک می‌کند.
مجاهد هستم، مجاهد می‌مانم، مجاهد می‌میرم
عضو فدایی 313
احمدعلی رمضان نژاد 28 خرداد 96
سلام و درود بر او و 40سال رزم بی‌امان در صفوف مجاهدین و ارتش آزادی در برابر شاه و شیخ برای آزادی خلق و میهن.
خانم مریم رجوی فقدان دریغ انگیز این مجاهد صدیق را به همرزمان و بستگان او و به مردم آمل تسلیت گفت.
احمد علی رمضان پور، فرزند درد آشنای مردم روستاهای محروم منطقهٴ زادگاهش در آمل که ضمن شرکت فعالانه در اعتراضها و تظاهرات مردمی که به انقلاب 22بهمن ۵۷راه برد، با مجاهدین خلق ایران آشنا شده بود، پس از انقلاب به عنوان یک میلیشیای پرشور مجاهد خلق در مبارزات ضدارتجاعی و ضددیکتاتوری مجاهدین علیه سرقت انقلاب مردم ایران توسط خمینی دجال فعالیت می‌کرد.
او که در آستانه قیام 1360 در تظاهرات مسالمت‌آمیز هواداران مجاهدین در شهر آمل توسط مزدوران ارتجاع دستگیر شده بود، به 3سال حبس و شلاق محکوم گردید و در سال 63 پس از آزادی از زندان، با تشکیل یک هستهٴ مقاومت به فعالیتش ادامه داد و پس از تلاشهایش برای وصل ارتباط با سازمان، در اواخر سال 64 به صفوف رزمندگان مجاهد خلق در منطقه مرزی پیوست. او درباره اشتیاقش به پیوستن به نبرد آزادیبخش می‌نویسد:
«همیشه دنبال این بودم که بتوانم به عقیده و آرمانی اتکا داشته باشم تا از آن طریق به مشکلات و ابهاماتم و موضعگیریهای سیاسی و اجتماعی پاسخ مثبت بدهم و این پاسخ دقیق را از ایدئولوژی سازمان گرفتم و پیوستن به ارتش آزادیبخش بیشتر به تحقق بخشیدن آن آرمان انقلابی و مبارزه با استثمار که مظهر واقعی آن در این دوران از تاریخ خمینی جلاد می‌باشد هر چند که در این راه به‌شهادت برسم.»
پس از تشکیل ارتش آزادیبخش ملی ایران، مسئولیتهای متعددی را چه در یکانهای رزمی و چه پشتیبانی بر عهده گرفت و در سلسله‌یی از عملیات ارتش آزادیبخش از جمله، عملیات بزرگ آفتاب، چلچراغ و فروغ جاویدان شرکت داشت. احمدعلی در نبردهای فروغ جاویدان بر اثر اصابت ترکش مجروح و به بیمارستان منتقل شد.
مجاهد خلق احمد علی رمضان نژاد طی 14سال پایداری پرشکوه مجاهدین در اشرف و لیبرتی، به پیکار آزادی رو در روی استبداد دینی ادامه داد. در سال 92 هنگامی که مجاهدین در لیبرتی در زیر حملات موشکی و انواع توطئه‌های رژیم ولایت‌فقیه و عواملش در عراق پایداری می‌کردند، نوشت: «هیچ چیز نمی‌تواند در ارادهٴ مجاهد خلق که عزم کرده تا سرنگونی بجنگد خللی وارد کند. در هر مکان یا هرجایی که باشد آنجا را تبدیل می‌کند به کارزار و نبرد علیه دشمن».
مجاهد قهرمان احمدعلی رمضان نژاد، که در مرداد 95به آلبانی منتقل شده بود، به‌خاطر بیماری قلبی تحت معالجه قرار داشت و غروب سه‌شنبه 27تیرماه در اثر ایست قلبی در بیمارستان به جاودانه فروغها پیوست.
درود بر او که طی ۴دهه به عهد و پیمانش برای پایداری و مجاهدت در راه آزادی خلق و میهن محبوبش وفا کرد و مجاهد ماند و مجاهد جان باخت و با سرفرازی و رستگاری به یاران صدیق و شهیدش پیوست. او یک ماه قبل از پروازش به سوی جاودانه فروغها، در شب قدر، با شور و شوقی وافر عهد خود را چنین تجدید کرد:
من احمد علی متولد سال 37 به شناسنامه 67 صادره از آمل، به‌عنوان یک مجاهد خلق تمام‌عیار سوگند می‌خورم تا آخرین نفس و تا آخرین قطرهٴ خونم نسبت به آرمانهای ایدئولوژیکی و خط مشی مبارزاتی و ضوابط تشکیلاتی مجاهدین مسئولیت‌پذیر و تا به آخر وفادار بمانم... در برابر شورای مرکزی سازمان و با یادآوری مجدد و چنگ زدن به قرآن مجید و با یادآوری رود خروشان خون شهیدان خدای متعال را به این پیمان ناظر وگواه می‌گیرم... این سوگندها و این پیمانها هست که مرا به آتشباری و رزم بی‌امان علیه بارقهٴ فردیت و بمباران آن کمک می‌کند.
مجاهد هستم، مجاهد می‌مانم، مجاهد می‌میرم
عضو فدایی 313
احمدعلی رمضان نژاد 28 خرداد 96
