جوان ارگان بسیج ضدمردمی، در پاسخ به این سوال، که تیرهای «شرمن» در کمان چه کسی است؟ تیر خود را به سمت باند رفسنجانی_ روحانی شلیک کرده و مینویسد: «حقیقتاً این وندی شرمن نیست که به پرنده غرور ایرانیان تیر میافکند. آنچه را که او امروز به آن مأموریت یافته است، بیشتر منتقدان منصف توافق هستهیی ژنو - نخوانید کمسوادها! - صادقانه پیشبینی میکردند و حالا احساس میکنند که تیرهای شرمن در کمان کسانی نشسته است که حتی یک پیشبینی ساده از «میزان اعتماد به آمریکا» را بر نمیتابیدند».
ارگان بسیج باز در مورد توافقنامه هستهیی و رویاهای برباد رفته نظام، به سوز و گداز پرداخته و ضمن حمله به حسن روحانی نوشته است: «رئیسجمهور و تیم مذاکره کننده هستهیی در برابر چالش جدیدی با آمریکا قرار گرفتهاند که این چالش اتفاقاً در نظرات منتقدان مثلاً کم سواد (!) منعکس شده بود».
ارگان بسیج سپس بر تناقض گوییهای تیم مذاکرهکننده دولت دست گذاشته و مینویسد: «از شرمن میشنویم که ایران برای ادامه یک برنامه هستهیی صلحآمیز، به داشتن تأسیسات غنیسازی زیر زمینی و بهشدت محافظت شده همچون فردو و به یک رآکتور آب سنگین در اراک نیازی ندارد" در برابر این سخنان اما از معاون وزیر خارجه و سخنگوی تیم مذاکرهکننده هستهیی کشورمان در گفتگو با یک سایت داخلی میشنویم که ”یکی از کارهای سخت ما تعیین طول دوره راهحل جامع یا گام نهایی خواهد بود. کار سخت دیگر ما در گام نهایی موضوع اراک است. ما دنبال حفظ آب سنگین اراک بهعنوان یک دستاورد ملی هستیم ”. سخن گفتن عراقچی از ”سخت بودن حفظ آب سنگین اراک و تعیین زمان توافق نهایی مذاکرات ”به نوعی ادامه همان حرفهای شرمن و کری است! شرمن میگوید: ایران به آب سنگین نیازی ندارد، و عراقچی میگوید: حفظ آب سنگین دشوار است. کری میگوید: زودتر از 20سال نه. و عراقچی میگوید: تعیین طول دوره سخت است».
ارگان بسیج با ناامیدی نتیجه گرفته است: «این یعنی اینکه ما کار دشواری و بسیار زمانبری را دنبال میکنیم که ممکن است توفیقی هم در آن نداشته باشیم». و سپس با ابراز وحشت از مطرح شدن بحث «موشکها» مینویسد: «این خانم موضوع را به موشکهای ایران هم میکشاند و میگوید: «بحث موشکهای بالستیک ایران هم از مواردی است که باید در توافق نهایی به آن پرداخته شود».
ارگان بسیج به «تحقیر» شدن روحانی اشاره کرده و مینویسد: «شرمن پا را فراتر از این میگذارد و به سبد کالا هم سری میکشد و توزیع سبد کالا در ایران را اولاً صدقه آمریکا به مردم ایران توصیف میکند و پس از آن با تحقیر رئیسجمهور ایران میگوید که روحانی به قولش درباره اینکه صدقه آمریکا را در جای دیگری – احتمالاً نظامی! – خرج نکند، عمل کرده است».
ارگان بسیج در پایان ضمن تحقیر دولت روحانی همان راه کارهای شکست خورده خامنهای را تجویز کرده و نوشته است: «در برابر این تحقیرها حتی همان واکنش منفعلانه را از دولت محترم ندیدیم با این تریبونهای منفعل و شکسته نمیتوان رویکردی انقلابی با تحقیرهای آمریکا داشت. بهترین پیشنهاد به دولت آن است که فرض کند تحریمهای غرب در حد فعلی و غنیسازی ما نیز در همین حد باقی بماند. از اینجا به بعد باید کار اداره کشور بر مبنای اقتصاد مقاومتی و تکیه بر راهکارهای درونی باشد».
ارگان بسیج باز در مورد توافقنامه هستهیی و رویاهای برباد رفته نظام، به سوز و گداز پرداخته و ضمن حمله به حسن روحانی نوشته است: «رئیسجمهور و تیم مذاکره کننده هستهیی در برابر چالش جدیدی با آمریکا قرار گرفتهاند که این چالش اتفاقاً در نظرات منتقدان مثلاً کم سواد (!) منعکس شده بود».
ارگان بسیج سپس بر تناقض گوییهای تیم مذاکرهکننده دولت دست گذاشته و مینویسد: «از شرمن میشنویم که ایران برای ادامه یک برنامه هستهیی صلحآمیز، به داشتن تأسیسات غنیسازی زیر زمینی و بهشدت محافظت شده همچون فردو و به یک رآکتور آب سنگین در اراک نیازی ندارد" در برابر این سخنان اما از معاون وزیر خارجه و سخنگوی تیم مذاکرهکننده هستهیی کشورمان در گفتگو با یک سایت داخلی میشنویم که ”یکی از کارهای سخت ما تعیین طول دوره راهحل جامع یا گام نهایی خواهد بود. کار سخت دیگر ما در گام نهایی موضوع اراک است. ما دنبال حفظ آب سنگین اراک بهعنوان یک دستاورد ملی هستیم ”. سخن گفتن عراقچی از ”سخت بودن حفظ آب سنگین اراک و تعیین زمان توافق نهایی مذاکرات ”به نوعی ادامه همان حرفهای شرمن و کری است! شرمن میگوید: ایران به آب سنگین نیازی ندارد، و عراقچی میگوید: حفظ آب سنگین دشوار است. کری میگوید: زودتر از 20سال نه. و عراقچی میگوید: تعیین طول دوره سخت است».
ارگان بسیج با ناامیدی نتیجه گرفته است: «این یعنی اینکه ما کار دشواری و بسیار زمانبری را دنبال میکنیم که ممکن است توفیقی هم در آن نداشته باشیم». و سپس با ابراز وحشت از مطرح شدن بحث «موشکها» مینویسد: «این خانم موضوع را به موشکهای ایران هم میکشاند و میگوید: «بحث موشکهای بالستیک ایران هم از مواردی است که باید در توافق نهایی به آن پرداخته شود».
ارگان بسیج به «تحقیر» شدن روحانی اشاره کرده و مینویسد: «شرمن پا را فراتر از این میگذارد و به سبد کالا هم سری میکشد و توزیع سبد کالا در ایران را اولاً صدقه آمریکا به مردم ایران توصیف میکند و پس از آن با تحقیر رئیسجمهور ایران میگوید که روحانی به قولش درباره اینکه صدقه آمریکا را در جای دیگری – احتمالاً نظامی! – خرج نکند، عمل کرده است».
ارگان بسیج در پایان ضمن تحقیر دولت روحانی همان راه کارهای شکست خورده خامنهای را تجویز کرده و نوشته است: «در برابر این تحقیرها حتی همان واکنش منفعلانه را از دولت محترم ندیدیم با این تریبونهای منفعل و شکسته نمیتوان رویکردی انقلابی با تحقیرهای آمریکا داشت. بهترین پیشنهاد به دولت آن است که فرض کند تحریمهای غرب در حد فعلی و غنیسازی ما نیز در همین حد باقی بماند. از اینجا به بعد باید کار اداره کشور بر مبنای اقتصاد مقاومتی و تکیه بر راهکارهای درونی باشد».