من مادر یکی از 52 قربانی هستم، که بعد از حمله وحشیانه نیروهای ویژه عراقی به 52 ساکن بی‌دفاع بی‌رحمانه به قتل رسیدند. پسر 33ساله من یکی از آنها بود. آنها دستان او و 4نفر دیگر را بستند و بشکل وحشانیه‌ای به‌سر آنها شلیک کردند و آنها را کشتند. آنها به کلینک رفته و زخمیها را نیز تیرخلاص زدند و کشتند.
یک روز بعد از کشتار، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در یک اطلاعیه تأیید کرد که قربانیان با دستهای بسته اعدام شده‌اند، در حالیکه دولت عراق برای این‌که جنایت خود را بپوشاند، آن را نتیجه یک انفجار می‌داند.
چرا پسر من به قتل رسید، برای چه؟ او بی‌دفاع بود. او زندگی مرفه خود را برای خدمت به دموکراسی در کشورش برای رفتن به کمپ اشرف ترک کرد. اما او در یک اعدام فرا قضایی به قتل رسید. این جنایت بی‌شرمانه در حالی رخ داد که کمیسیاریای عالی پناهندگی، قربانیان را به‌عنوان افراد تحت نگرانی و تحت حفاظت بین‌المللی ارزیابی کرده بود.
من شما، خانم کمیسرعالی را فرامی‌خوانم که هرچه سریعتر تیم سازمان ملل برای استقرار 24ساعته به هر دو کمپ اشرف و لیبرتی بفرستید تا ساکنان را حفاظت کند و همچنین فرامی‌خوانم که یک کمیته حقیقت‌یاب مستقل در اشرف فوراً و عمیقاً تحقیق کند و گزارش خود را به شورای حقوق‌بشر در رابطه با این جنایت علیه بشریت که در کمپ اشرف در اول سپتامبر به‌وقوع پیوست بدهد.
خانم کمیسرعالی، در اطلاعیه مطبوعاتی شما به‌تاریخ 15آوریل 2011 که در رابطه با کشتار 35نفر از ساکنان کمپ اشرف در تاریخ 8آوریل 2011 داده بودید، شما به یک تحقیق مستقل فراخوان داده بودید، اما چنین تحقیقاتی هیچ‌وقت انجام نشد. اگر انجام می‌شد، جامعه جهانی امروز با چنین فاجعه انسانی در اشرف روبه‌رو نمی‌شد. امروز نمی‌شود انتظار داشت که دولت عراق تحقیقاتی را در رابطه با این قتل‌عامها انجام بدهد، هیچ‌کس نمی‌تواند از قاتل درخواست کند که در جنایتی که خودش آن را ترتیب داده، تحقیق کند. یک تحقیق مستقل بین‌المللی می‌توانست باعث حفاظت کمپ اشرف و لیبرتی شود. از همه شما متشکرم.
یک روز بعد از کشتار، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در یک اطلاعیه تأیید کرد که قربانیان با دستهای بسته اعدام شده‌اند، در حالیکه دولت عراق برای این‌که جنایت خود را بپوشاند، آن را نتیجه یک انفجار می‌داند.
چرا پسر من به قتل رسید، برای چه؟ او بی‌دفاع بود. او زندگی مرفه خود را برای خدمت به دموکراسی در کشورش برای رفتن به کمپ اشرف ترک کرد. اما او در یک اعدام فرا قضایی به قتل رسید. این جنایت بی‌شرمانه در حالی رخ داد که کمیسیاریای عالی پناهندگی، قربانیان را به‌عنوان افراد تحت نگرانی و تحت حفاظت بین‌المللی ارزیابی کرده بود.
من شما، خانم کمیسرعالی را فرامی‌خوانم که هرچه سریعتر تیم سازمان ملل برای استقرار 24ساعته به هر دو کمپ اشرف و لیبرتی بفرستید تا ساکنان را حفاظت کند و همچنین فرامی‌خوانم که یک کمیته حقیقت‌یاب مستقل در اشرف فوراً و عمیقاً تحقیق کند و گزارش خود را به شورای حقوق‌بشر در رابطه با این جنایت علیه بشریت که در کمپ اشرف در اول سپتامبر به‌وقوع پیوست بدهد.
خانم کمیسرعالی، در اطلاعیه مطبوعاتی شما به‌تاریخ 15آوریل 2011 که در رابطه با کشتار 35نفر از ساکنان کمپ اشرف در تاریخ 8آوریل 2011 داده بودید، شما به یک تحقیق مستقل فراخوان داده بودید، اما چنین تحقیقاتی هیچ‌وقت انجام نشد. اگر انجام می‌شد، جامعه جهانی امروز با چنین فاجعه انسانی در اشرف روبه‌رو نمی‌شد. امروز نمی‌شود انتظار داشت که دولت عراق تحقیقاتی را در رابطه با این قتل‌عامها انجام بدهد، هیچ‌کس نمی‌تواند از قاتل درخواست کند که در جنایتی که خودش آن را ترتیب داده، تحقیق کند. یک تحقیق مستقل بین‌المللی می‌توانست باعث حفاظت کمپ اشرف و لیبرتی شود. از همه شما متشکرم.
