در ادامه جنگ و جدال باندهای رژیم بر سر مذاکرات هستهیی، باند ولیفقیه، دولت روحانی و تیم مذاکره کننده را بهدلیل ”هزینههای گزاف در مذاکراتی که چیزی عاید نکرد“ (کیهان27مرداد) به به باد حمله گرفته است.
کیهان خامنهای بهنقل از یکی از مهرههای رژیم ضمن اشاره به تمرکز و تلاش دولت روحانی برای رسیدن به نتیجه در ماه نوامبر، پیشبینی میکند که در ماه نوامبر تحول خاصی در پرونده هستهیی صورت نمیگیرد.
کیهان به لیستی از عقبنشینیهای دولت روحانی از جمله ”تبریک اعیاد یهودیان و یا محکومیت هلوکاست تا ملاقاتهای کاری و غیرکاری با مقامات آمریکایی چه از طریق روابط مستقیم و یا مذاکرات غیرمستقیم. تلفن مستقیم دو رئیسجمهور و یا پخش فیلمهای تبلیغاتی از مقامات رسمی که مواضع عادلانه ایران را تشریح میکردند“. اشاره میکند که هیچکدام از اینها هیچ فایدهای برای رژیم است.
از آنجا که رسانههای باند ولیفقیه به فرموده در سکوت هستند، حرفهای در گلو ماندهٴ خود ظرف سه ماه گذشته را در قالب نقلقول از این و آن مقام یا رسانهٴ غربی میرسانند. در همین رابطه کیهان این بار متوسل به خود باند رفسنجانی- روحانی شده و از قول یکی از مهرههای این باند مینویسد: ”هر چند حسن روحانی همه سازمان دولت خود را بر این پایه طراحی و آغاز کرد که در یک آینده قابل دسترس همین رئیسجمهور، مذاکرات هستهیی به سرانجام میرسد و تحریمها پایان مییابد، شواهد بسیاری حاکی است که چنین تصوری از مذاکرات هستهیی عاقلانه نبود و حتی ممکن است با نتایج معکوسی مواجه شود».
کیهان در مورد نتیجه نهایی مذاکرات نیز میافزاید: ”حسن روحانی در محاسبه زمانبندی 6ماهه یا 3ساله مذاکرات یک خطای استراتژیک مرتکب شد. زیرا غرب از نابودی همه تأسیسات هستهیی ایران بهصورت یک جا، حتی یک گام کوتاه نمیآید و طرف ایرانی پذیرش چنین شروطی برایش دشوار است“.. (کیهان 27مرداد 93)
روزنامه به سکوت وادار شده دیگر باند ولیفقیه نیز با نقل قولی از یکی از وابسته گان باند رفسنجانی- روحانی در خارجه و به همان شیوه ”نقل قول“ خاطرنشان میکند که انتظارات روحانی برآورده نمیشود و مهلت 3ماهه نیز نیتجه جدی در برنخواهد داشت چرا که ”تقریباً سه ماه تا پایان مهلت در نظر گرفته شده برای رسیدن به توافق جامع میان ایران و قدرتهای جهانی درباره برنامه هستهیی باقی مانده است و خبرهای منتشر شده از محافل دیپلوماتیک حکایت از باقی ماندن اختلافهای جدی میان طرفین دارد“.
بهزعم این روزنامهها، علت واکنشهای عصبی آخوند حسن روحانی در سه موضعگیری پیاپی علیه باند ولایت ناشی از عدم توفیق او در دستیابی به توافق نهایی است. روزنامه رسالت در این رابطه مینویسد: ”بر همین اساس یکی از فرضیهها این است که روحانی با هدف به عقب راندن منتقدان و باز کردن فضایی بیشتر برای خود دست به حمله لفظی بیسابقه علیه آنها زده است. در تحلیلی دیگر این سخنان به واکنشی عصبی ناشی از فشار روانی تقلیل یافته است“. (رسالت 27مرداد93)
صرفنظر از درست یا غلط بودن این داوریها، رسانههای باند خامنه ای؛ این تک و پاتکها گویای وضعیت پوسیده نظام و شدت جنگ گرگها در جریان زهرخوران است.
یکی از باندها میخواهد با مذاکرات و آویختن به دامان آمریکا و غرب حریف را به حاشیه براند، باند دیگر نیز متقابلاً تلاش دارد باند رقیب را بهکلی حذف کند و اگر نتواند دستکم آن را به حاشیه براند.
وضعیت کنونی نمودی از بنبست نظام است که اگر راه مذاکرات را تا انتها برود، باید جام زهر را بهطور کامل سر بکشد و عواقب و آثار زهر را هم تحمل کند، اما اگر از خوردن زهر خودداری کند، در واقع باید خفگی را به جان بخرد که هر دو راهحل برای نظام ولایت آثار مرگبار دارد و انتهای مسیر دو راه یکی است که همانا سرنگونی تمامیت نظام ولایتفقیه میباشد.
کیهان خامنهای بهنقل از یکی از مهرههای رژیم ضمن اشاره به تمرکز و تلاش دولت روحانی برای رسیدن به نتیجه در ماه نوامبر، پیشبینی میکند که در ماه نوامبر تحول خاصی در پرونده هستهیی صورت نمیگیرد.
کیهان به لیستی از عقبنشینیهای دولت روحانی از جمله ”تبریک اعیاد یهودیان و یا محکومیت هلوکاست تا ملاقاتهای کاری و غیرکاری با مقامات آمریکایی چه از طریق روابط مستقیم و یا مذاکرات غیرمستقیم. تلفن مستقیم دو رئیسجمهور و یا پخش فیلمهای تبلیغاتی از مقامات رسمی که مواضع عادلانه ایران را تشریح میکردند“. اشاره میکند که هیچکدام از اینها هیچ فایدهای برای رژیم است.
از آنجا که رسانههای باند ولیفقیه به فرموده در سکوت هستند، حرفهای در گلو ماندهٴ خود ظرف سه ماه گذشته را در قالب نقلقول از این و آن مقام یا رسانهٴ غربی میرسانند. در همین رابطه کیهان این بار متوسل به خود باند رفسنجانی- روحانی شده و از قول یکی از مهرههای این باند مینویسد: ”هر چند حسن روحانی همه سازمان دولت خود را بر این پایه طراحی و آغاز کرد که در یک آینده قابل دسترس همین رئیسجمهور، مذاکرات هستهیی به سرانجام میرسد و تحریمها پایان مییابد، شواهد بسیاری حاکی است که چنین تصوری از مذاکرات هستهیی عاقلانه نبود و حتی ممکن است با نتایج معکوسی مواجه شود».
کیهان در مورد نتیجه نهایی مذاکرات نیز میافزاید: ”حسن روحانی در محاسبه زمانبندی 6ماهه یا 3ساله مذاکرات یک خطای استراتژیک مرتکب شد. زیرا غرب از نابودی همه تأسیسات هستهیی ایران بهصورت یک جا، حتی یک گام کوتاه نمیآید و طرف ایرانی پذیرش چنین شروطی برایش دشوار است“.. (کیهان 27مرداد 93)
روزنامه به سکوت وادار شده دیگر باند ولیفقیه نیز با نقل قولی از یکی از وابسته گان باند رفسنجانی- روحانی در خارجه و به همان شیوه ”نقل قول“ خاطرنشان میکند که انتظارات روحانی برآورده نمیشود و مهلت 3ماهه نیز نیتجه جدی در برنخواهد داشت چرا که ”تقریباً سه ماه تا پایان مهلت در نظر گرفته شده برای رسیدن به توافق جامع میان ایران و قدرتهای جهانی درباره برنامه هستهیی باقی مانده است و خبرهای منتشر شده از محافل دیپلوماتیک حکایت از باقی ماندن اختلافهای جدی میان طرفین دارد“.
بهزعم این روزنامهها، علت واکنشهای عصبی آخوند حسن روحانی در سه موضعگیری پیاپی علیه باند ولایت ناشی از عدم توفیق او در دستیابی به توافق نهایی است. روزنامه رسالت در این رابطه مینویسد: ”بر همین اساس یکی از فرضیهها این است که روحانی با هدف به عقب راندن منتقدان و باز کردن فضایی بیشتر برای خود دست به حمله لفظی بیسابقه علیه آنها زده است. در تحلیلی دیگر این سخنان به واکنشی عصبی ناشی از فشار روانی تقلیل یافته است“. (رسالت 27مرداد93)
صرفنظر از درست یا غلط بودن این داوریها، رسانههای باند خامنه ای؛ این تک و پاتکها گویای وضعیت پوسیده نظام و شدت جنگ گرگها در جریان زهرخوران است.
یکی از باندها میخواهد با مذاکرات و آویختن به دامان آمریکا و غرب حریف را به حاشیه براند، باند دیگر نیز متقابلاً تلاش دارد باند رقیب را بهکلی حذف کند و اگر نتواند دستکم آن را به حاشیه براند.
وضعیت کنونی نمودی از بنبست نظام است که اگر راه مذاکرات را تا انتها برود، باید جام زهر را بهطور کامل سر بکشد و عواقب و آثار زهر را هم تحمل کند، اما اگر از خوردن زهر خودداری کند، در واقع باید خفگی را به جان بخرد که هر دو راهحل برای نظام ولایت آثار مرگبار دارد و انتهای مسیر دو راه یکی است که همانا سرنگونی تمامیت نظام ولایتفقیه میباشد.