یکی از اعتراضات اجتماعی علیه دولت آخوند حسن روحانی، تجمع و اعتراضات مستمر بازنشستگان و مستمری بگیران است.
وضعیت معیشتی این هموطنان آن‌قدر وخیم است که رسانه‌ها و مهره‌های رژیم نیز نمی‌توانند به‌سادگی از کنار مشکل آنان بگذرند، و ناگزیرند هرازگاهی به وضعیت بد معیشتی آنان اعتراف کنند.
این قشر از مردم آن‌چنان با فقر و تنگدستی دست به گریبان هستند، که روزنامه ابتکار 31مرداد 94 به صراحت اعتراف می‌کند که بازنشستگی ”بازنشستن ازمعیشت“ است.
رئیس کانون مستمری بگیران سازمان تأمین اجتماعی رژیم نیز می‌گوید، بازنشستگان وضعیت معیشتی مناسبی نداشته و تناسبی بین هزینه‌های زندگی و حقوق دریافتی آنها وجود ندارد و روند رو به بهبودی در خدمات سازمان تأمین اجتماعی دیده نمی‌شود.
این وضعیت اسفناک بازنشستگان در شرایطی است که سازمان تأمین اجتماعی رژیم محل غارت سازمان‌یافته حقوق بازنشستگان است.
دولت آخوند روحانی نیز در زمینه تأمین حقوق این قشر از کار افتاده اقدامی انجام نمی‌دهد، و در حالی این هموطنان مجبورند با حقوق کم روزگار بگذرانند، که تورم نیز آنان را کمرشکن کرده است. یارانه بسیاری از آنان نیز توسط دولت ضدمردمی روحانی حذف شده است، درصورتی که آنان یکی از آسیب پذیرترین گروه‌های اجتماعی در حاکمیت منحوس آخوندی هستند.
اضافه بر غارت و چپاولی که بر سازمان تأمین اجتماعی رژیم حاکم است، دولتهای ضدمردمی این رژیم نیز منابع مربوط به ذخایر صندوقهای بازنشستگی را در پروژه‌های مختلف استفاده کرده‌اند و به گفته یک کارشناس اقتصادی رژیم ”این موضوع منجر به انباشت بدهی‌های سنگین دولت به صندوقهای بازنشستگی شده است، و بحران عدم پرداخت حقوق و مستمری بازنشستگان را به‌دنبال داشته است“. (روزنامه شرق28مرداد 94)
به گزارش تلویزیون شبکه خبر رژیم 27مرداد 94 ”اخیراً مدیر عامل صندوق بازنشستگی کشوری از کاهش 47 درصدی قدرت خرید بازنشستگان خبر داده و گفته این صندوق با کاهش سه هزار میلیارد تومانی اعتبارات مواجه است... “.
یکی دیگر از مهره‌های رژیم در سازمان تأمین اجتماعی رژیم که سمت نایب‌رئیس هیأت مدیره صندوق بازنشستگی را دارد، به دزدی پول بازنشستگان توسط دولت اعتراف می‌کند و در این رابطه می‌گوید: ”دولت در سالهای متمادی این پول رو متأسفانه جای دیگر هزینه کرده اومده به جای اونها یکسری کارخانه‌ها شرکتهایی که کاملاً زیانده است“.
رئیس هیئت مدیره کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی نیز اعتراف می‌کند: ”بازنشسته‌ها سفره‌شان خالی است، عنایتی داشته باشند به این مجموعه، واقعاً اینها انتظار دارند بعضاً سرطانی‌اند تو خانه افتاده‌اند بعضاً بچه یتیم‌اند بعضاً بیوه زن هستند رسیدگی به اینها و ما چیز اضافه‌ای هم نمی‌خواهیم... تمام حق بیمه بازنشسته از حقوق خودش کم میشه... “. (تلویزیون شبکه خبر27مرداد 94)
در چنین وضعیت فاجعه‌باری که بازنشستگان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، مدیران سازمان تأمین اجتماعی حقوق چند ده میلیون تومانی می‌گیرند، تا جایی که یکی از نمایندگان مجلس رژیم به نام موسوی لاریگانی 28مرداد 94 در مجلس رژیم در این رابطه می‌گوید: ”بعضی از مدیران در سازمانهای بازنشستگی در صندوقهای بازنشستگی دارند حقوق چند ده میلیون تومانی می‌گیرند آیا یک جوان نمی‌تواند این سازمان را اداره کند؟ آیا یک جوان نمی‌تواند بیاید در رأس این سازمان که ما باید حتماً از بازنشستگان استفاده بکنیم؟“.
چپاول حقوق بازنشستگان در تامین اجتماعی از طریق دیگری نیز انجام می‌گیرد و آن شرکت سرمایه‌گذاری سازمان تأمین اجتماعی ”شستا“ است.
جذابیتهای سرمایه‌گذاری در شستا همواره مورد توجه دولتهای ضدمردمی بوده است و مقامات وزارت رفاه و تعاون اکثراً خود مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره شستا را تشکیل می‌دهند.
این شرکت با چپاول پول بازنشستگان و سرمایه‌گذاری در بخشهای مختلف تولیدی و صنعتی، سود سرشاری نصیب مدیران آن کرده است.
در حال حاضر نیز گستردگی و پراکندگی سرمایه‌گذاریهای سازمان در قالب شرکتهای تحت پوشش، بی‌حدوحصر است و سود این سرمایه‌گذاریها به جیب مدیران دزد آن می‌رود.
شستا یکی از 5 شرکت غول سرمایه‌گذاری در کشور است. این کارتل عظیم حداقل 300 شرکت بزرگ به‌عنوان زیر مجموعه خود دارد، 1200هولدینگ دارد. علاوه بر آن سهام بانک رفاه، کشتیرانی جمهوری اسلامی، هواپیمایی ملی ایران هما، یک پنجم معاملات بورس هم متعلق به این غول سرمایه‌یی است. این شرکت گردش مالی 40هزار میلیاردی دارد. 10 درصد تولید ناخالص ملی به آن اختصاص دارد و ماهانه 20هزار میلیارد تومان از حقوق کارگران به‌صورت خودکار به حساب این شرکت واریز می‌شود.
شرکتهای تابعه شستا محل اعمال نفوذ در بخش سرمایه‌گذاری جهت حضور در هیأت مدیره شرکتها و بهره‌برداری از منابع آنها شده است.
واقعیت این است که نظام ضدمردمی و چپاولگر آخوندی جای سالمی را باقی نگذاشته است و بازنشستگان نیز از جمله اقشار مختلف جامعه هستند که بار نحوست این رژیم را برگرده خود حس می‌کنند.
وضعیت معیشتی این هموطنان آن‌قدر وخیم است که رسانه‌ها و مهره‌های رژیم نیز نمی‌توانند به‌سادگی از کنار مشکل آنان بگذرند، و ناگزیرند هرازگاهی به وضعیت بد معیشتی آنان اعتراف کنند.
این قشر از مردم آن‌چنان با فقر و تنگدستی دست به گریبان هستند، که روزنامه ابتکار 31مرداد 94 به صراحت اعتراف می‌کند که بازنشستگی ”بازنشستن ازمعیشت“ است.
رئیس کانون مستمری بگیران سازمان تأمین اجتماعی رژیم نیز می‌گوید، بازنشستگان وضعیت معیشتی مناسبی نداشته و تناسبی بین هزینه‌های زندگی و حقوق دریافتی آنها وجود ندارد و روند رو به بهبودی در خدمات سازمان تأمین اجتماعی دیده نمی‌شود.
این وضعیت اسفناک بازنشستگان در شرایطی است که سازمان تأمین اجتماعی رژیم محل غارت سازمان‌یافته حقوق بازنشستگان است.
دولت آخوند روحانی نیز در زمینه تأمین حقوق این قشر از کار افتاده اقدامی انجام نمی‌دهد، و در حالی این هموطنان مجبورند با حقوق کم روزگار بگذرانند، که تورم نیز آنان را کمرشکن کرده است. یارانه بسیاری از آنان نیز توسط دولت ضدمردمی روحانی حذف شده است، درصورتی که آنان یکی از آسیب پذیرترین گروه‌های اجتماعی در حاکمیت منحوس آخوندی هستند.
اضافه بر غارت و چپاولی که بر سازمان تأمین اجتماعی رژیم حاکم است، دولتهای ضدمردمی این رژیم نیز منابع مربوط به ذخایر صندوقهای بازنشستگی را در پروژه‌های مختلف استفاده کرده‌اند و به گفته یک کارشناس اقتصادی رژیم ”این موضوع منجر به انباشت بدهی‌های سنگین دولت به صندوقهای بازنشستگی شده است، و بحران عدم پرداخت حقوق و مستمری بازنشستگان را به‌دنبال داشته است“. (روزنامه شرق28مرداد 94)
به گزارش تلویزیون شبکه خبر رژیم 27مرداد 94 ”اخیراً مدیر عامل صندوق بازنشستگی کشوری از کاهش 47 درصدی قدرت خرید بازنشستگان خبر داده و گفته این صندوق با کاهش سه هزار میلیارد تومانی اعتبارات مواجه است... “.
یکی دیگر از مهره‌های رژیم در سازمان تأمین اجتماعی رژیم که سمت نایب‌رئیس هیأت مدیره صندوق بازنشستگی را دارد، به دزدی پول بازنشستگان توسط دولت اعتراف می‌کند و در این رابطه می‌گوید: ”دولت در سالهای متمادی این پول رو متأسفانه جای دیگر هزینه کرده اومده به جای اونها یکسری کارخانه‌ها شرکتهایی که کاملاً زیانده است“.
رئیس هیئت مدیره کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی نیز اعتراف می‌کند: ”بازنشسته‌ها سفره‌شان خالی است، عنایتی داشته باشند به این مجموعه، واقعاً اینها انتظار دارند بعضاً سرطانی‌اند تو خانه افتاده‌اند بعضاً بچه یتیم‌اند بعضاً بیوه زن هستند رسیدگی به اینها و ما چیز اضافه‌ای هم نمی‌خواهیم... تمام حق بیمه بازنشسته از حقوق خودش کم میشه... “. (تلویزیون شبکه خبر27مرداد 94)
در چنین وضعیت فاجعه‌باری که بازنشستگان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، مدیران سازمان تأمین اجتماعی حقوق چند ده میلیون تومانی می‌گیرند، تا جایی که یکی از نمایندگان مجلس رژیم به نام موسوی لاریگانی 28مرداد 94 در مجلس رژیم در این رابطه می‌گوید: ”بعضی از مدیران در سازمانهای بازنشستگی در صندوقهای بازنشستگی دارند حقوق چند ده میلیون تومانی می‌گیرند آیا یک جوان نمی‌تواند این سازمان را اداره کند؟ آیا یک جوان نمی‌تواند بیاید در رأس این سازمان که ما باید حتماً از بازنشستگان استفاده بکنیم؟“.
چپاول حقوق بازنشستگان در تامین اجتماعی از طریق دیگری نیز انجام می‌گیرد و آن شرکت سرمایه‌گذاری سازمان تأمین اجتماعی ”شستا“ است.
جذابیتهای سرمایه‌گذاری در شستا همواره مورد توجه دولتهای ضدمردمی بوده است و مقامات وزارت رفاه و تعاون اکثراً خود مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره شستا را تشکیل می‌دهند.
این شرکت با چپاول پول بازنشستگان و سرمایه‌گذاری در بخشهای مختلف تولیدی و صنعتی، سود سرشاری نصیب مدیران آن کرده است.
در حال حاضر نیز گستردگی و پراکندگی سرمایه‌گذاریهای سازمان در قالب شرکتهای تحت پوشش، بی‌حدوحصر است و سود این سرمایه‌گذاریها به جیب مدیران دزد آن می‌رود.
شستا یکی از 5 شرکت غول سرمایه‌گذاری در کشور است. این کارتل عظیم حداقل 300 شرکت بزرگ به‌عنوان زیر مجموعه خود دارد، 1200هولدینگ دارد. علاوه بر آن سهام بانک رفاه، کشتیرانی جمهوری اسلامی، هواپیمایی ملی ایران هما، یک پنجم معاملات بورس هم متعلق به این غول سرمایه‌یی است. این شرکت گردش مالی 40هزار میلیاردی دارد. 10 درصد تولید ناخالص ملی به آن اختصاص دارد و ماهانه 20هزار میلیارد تومان از حقوق کارگران به‌صورت خودکار به حساب این شرکت واریز می‌شود.
شرکتهای تابعه شستا محل اعمال نفوذ در بخش سرمایه‌گذاری جهت حضور در هیأت مدیره شرکتها و بهره‌برداری از منابع آنها شده است.
واقعیت این است که نظام ضدمردمی و چپاولگر آخوندی جای سالمی را باقی نگذاشته است و بازنشستگان نیز از جمله اقشار مختلف جامعه هستند که بار نحوست این رژیم را برگرده خود حس می‌کنند.
