به حاشیه رانده شدن رژیم از تحولات سیاسی جاری در سوریه، تشدید تحریمها، حتی بیش از آنچه قرار بود در ۱۴آبان شروع شود، در لیست قرار گرفتن حزب‌الله و به بن‌بست خوردن تأسیس دفتر اتحادیهٔ اروپا در تهران، آیا ارتباطی با هم دارند؟ و چگونه بر هم تأثیر می‌گذارند؟
به‌روشنی می‌توان دید که کشمکش بر سر رابطه با اروپا، بر سر بستهٔ اروپایی و محتوای آن و بر سر تأسیس دفتر اتحادیهٔ اروپا در تهران هم‌چنان ادامه دارد، در حالی که ۱۰روز بیشتر به شروع دور اصلی تحریمهای آمریکا باقی نمانده است. در حالی‌که سؤال این است که: مگر اتکا به اروپا و مقابله با تحریمهای آمریکا از طریق اروپا، خط روحانی و خط رژیم نبود؟ پس چرا این موضوع معوق مانده؟ و رژیم چه تدبیری برای برخورد با این وضعیت اندیشیده است؟
وقتی مشکلات، مرکب می شوند
البته این تنها بحرانی نیست که رژیم در آن دچار بن‌بست است. در مورد تصویب لوایح مربوط به اف ای تی اف و سی اف تی و پیوستن به اف.ای.تی.اف هم، همین بن‌بست وجود دارد. بر سر مذاکره با آمریکا هم رژیم در بن‌بست است. در بحران اقتصادی هم رژیم در بن‌بست است، در داخل خودش و در پیشبرد امور اجرایی در دولت هم رژیم در بن‌بست است... و در واقع هیچ زمینه‌یی پیدا نمی‌شود که رژیم در بن‌بست نباشد. در موردFATF با این‌که رژیم می‌داند که معنی قرار داشتن در لیست سیاه FATF چیست، اما به‌علت تضادهای درونی،قادر به پیوستن به آن نیست و بر سر آن گیر کرده است. در مورد اروپا هم با این‌که به‌قول مهره‌ها و رسانه‌های رژیم این تنها شانس رژیم برای دور زدن یا تخفیف تحریمهاست اما قادر نیست در این سمت اقدامی بکند به‌خاطر این‌که در رابطه با اروپا مسائل و معضلات متعددی دارد که هر کدام آنها در دستگاه رژیم غیرقابل حل است.
تدبیر رژیم؟ کلاه به کلاه کردن!
اما در مورد این‌که رژیم برای مقابله با اینهمه بحران، چه تدبیری اندیشیده؟ می‌توان به یکی از آنها اشاره کرد و آن خروج سپاه از شرکت مخابرات و واگذاری سهام میلیاردی مخابرات و «همراه اول» است. از آنجا که نیروی قدس سپاه پاسدران در لیست سیاه قرار گرفته و همین سرنوشت در انتظار خود سپاه هم هست، به‌نظر می‌رسد که این هم یک تدبیر یا "نرمش قهرمانانه" ولی‌فقیه در برابر تحریمهاست.
در اطلاعیه بنیاد تعاون سپاه اعلام شده که این اقدام "در راستای تدابیر ستاد کل نیروهای مسلح" انجام گرفته است اما در این اطلاعیه روشن نیست که بنیاد تعاون سپاه، سهام هزاران میلیاردی خود را به کجا واگذار کرده است؟ گفته می‌شود که این سهام احتمالاً به "ستاد اجرایی فرمان امام" که از جمله مالکان "کنسرسیوم توسعه اعتماد مبین" بوده، واگذار شده است که در واقع از این جیب به آن جیب کردن است!
مشکلات رژیم با اروپایی‌ها
این‌که گفته می‌شود: مشکل رژیم با اروپا تنها مشکل بسته و دفتر نیست؛ منظورچیست؟ و رژیم دیگر چه مشکلاتی با اروپا دارد؟
یک مشکل بزرگ یا بهتر است گفته شود؛ بحران! بحرانی که در روابط رژیم با اروپا وجود دارد، لو رفتن تروریسم رژیم در خاک اروپا و شبکه گسترده تروریستی آن است که با لو رفتن توطئه بمب‌گذاری رژیم در گردهمایی بزرگ مقاومت ایران، رسوایی بزرگی به وجود آمده که برای کشورهای اروپایی اصلاً آسان نیست با چنین رژیمی وارد معامله و بده بستان شوند.
در همین رابطه جالب است که تا کنون گفته می‌شد: گشایش دفتر اتحادیهٔ اروپا در تهران است که به بن‌بست خورده، اما اکنون گفته می‌شود که هیچ‌یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا حاضر نیستند چنین دفتری در خاک آنها ایجاد شود، یک وجه آن واهمه از مجازاتهای آمریکاست، ولی وجه دیگرش این است که این کشورها از هر دفتر و نمایندگی رژیم که می‌تواند سرپل جاسوسی و ترور در کشورشان باشد، واهمه دارند!
رژیم و جاروی اروپایی در سوریه
از طرف دیگر در منطقه و در حال حاضر در سوریه، دو کشور اروپایی یعنی فرانسه و آلمان با ورود به معادله سوریه در کنار روسیه و ترکیه، عملاً رژیم را به‌لحاظ سیاسی از سوریه بیرون رانده‌اند که می‌تواند مقدمه بیرون رانده شدن نیروهای رژیم از این کشور باشد.
نگاه به شرق چقدر واقعی است؟
خامنه‌ای در سخنرانی اخیرش از نگاه به شرق صحبت کرد و به‌نظر می‌رسد که این هم یک راه‌حل خطی و استراتژیک است در قبال این وضعیت بن‌بستی که رژیم در اروپا و در غرب با آن مواجه شده؛ اینک باید دید این بحث چقدر واقعی است؟
طبعا این حرف مسخره، فقط مصرف داخلی دارد. وگرنه در همین جریان اجلاس ۴جانبه در رابطه با سوریه که قرار است روز شنبه ۵آبان ۹۷در استانبول برگزار شود. به نوشته رسانه‌ها، این روسیه است که برای کنار گذاشتن رژیم از این کنفرانس به کشورهای اروپایی چراغ سبز نشان داد. رسانه‌های رژیم هم به کرات نوشته‌اند که روسیه برای حل مسائل خود از جمله تحریمها، از رژیم به‌عنوان یک کارت بازی استفاده کرده و می‌کند و همواره در این مورد معامله کرده است. کما این‌که در قضیه مقابله با کاهش تولید و صادرات نفت ایران، درخواست آمریکا برای افزایش تولید نفت خود برای پر کردن خلأ ناشی از تحریم نفتی ایران را پذیرفت و به التماس و درخواست رژیم که زنگنه را در همین رابطه به مسکو فرستاده بود هم اعتنایی نکرد.
آیا امیدی به چین هست؟
تکلیف چین، یعنی یک قطب دیگر شرق هم که روشن است. دو روز پیش خبرگزاری رویتر، گزارش داد که دو شرکت بزرگ چین، سینوپک گروپ و شرکت ملی نفت چین(CNPC) که پالایشگاههای اصلی کشور را اداره می‌کند، هیچ سفارشی برای بارگیری نفت ایران از نوامبر نکرده زیرا نسبت به احتمال نقض تحریمهای آمریکا نگران است.
این در حالی است که ایران سومین تولیدکننده نفت در سازمان اوپک و چین بزرگترین خریدار نفت ایران است.
همچنین بانک بزرگ چینی اعلام کرده که دیگر گشایش اعتبار برای تجار ایرانی برای واردات از چین را قبول نمی‌کند.
این حرفهای خامنه‌ای و باند او برای شیره مالیدن به‌سر بسیجیها و نیروهای رژیم است در شرایطی که حلقه محاصره تحریمها روزبه‌روز بر گردن رژیم تنگتر می‌شود و رژیم هیچ راه‌حلی برای آن ندارد.
