در روزنامه‌های حکومتی امروز(شنبه ۱۱اردیبهشت) مطالب مربوط به پس لرزه‌های برملا شدن فایل صوتی ظریف در نظام، اغلب تیترهای روزنامه‌ها را به خود اختصاص داده است. در کنار آن نگرانیها از تاثیرات این واقعه در مذاکرات وین و نگرانی از این‌که این واقعه باندهای درون نظام را به جان هم انداخته است دیده می‌شود. موضوع دومی که در صفحات اول روزنامه‌ها برجسته است ادامه مذاکرات وین است. در روزنامه‌های دلواپسان تیترهای منفی در مورد بن‌بست مذاکرات و این‌که آمریکا حاضر نشده امتیازی به نظام بدهد دیده می‌شود. و در روزنامه‌های باند روحانی و شرکایش حرفهای ظریف و عراقچی برجسته شده که روند مذاکرات وین و تحولات منطقه را به‌قول خودشان مثبت ارزیابی کرده‌اند. البته روزنامه‌های باند رقیب این کلمه مثبت را به «ذلت و عقب و نشینی» یا «خوش خیالی و ساده و لوحی» تعبیر کرده‌اند.
اما موضوعات اصلی که باندهای حاکم نسبت به آن در روزهای قبل هشدار می‌دادند در روزنامه‌های امروز به تیترهای فرعی تبدیل شده تا مهم‌ترین بحرانهای نظام که چیزی جز فضای انفجاری جامعه در اثر کرونا و بحران معیشت مردم نیست را کوچک‌نمایی کنند. شاید به همین علت است که جز چند مورد جزیی اغلب روزنامه‌ها در مورد روز جهانی کارگر سکوت کرده‌اند و برخی هم به‌صورت غیرمستقیم به مصائب کارگران اشاره کرده و به دولت هشدار داده‌اند.
خواسته‌های معلمان و کارگران خطرناک‌تر از فایل وزیر
«کار زیر سایهٔ کرونا» عنوان مطلب روزنامه ارگان دولت روحانی است که به‌نقل از نمایندهٔ قلابی کارگران در سازمان تأمین اجتماعی اذعان کرده است به کارگران فصلی و ساختمانی در دوران کرونا بی‌توجهی شده است. این روزنامه به‌نقل از علی خدایی تحت عنوان نماینده کارگران در شورایعالی کار نوشته است: «بسیاری از کارگران با وجود این‌که می‌دانند یک ماسک یک‌بار مصرف بیش از ۴ساعت کارآیی ندارد اما به‌دلیل ناتوانی در تأمین هزینه‌ها بیش از دو هفته از آن استفاده می‌کنند... قسمتی از مرگ‌و‌میرها مربوط به افرادی است که توانایی مالی رعایت پروتکل‌ها و هم‌چنین امکان تأمین هزینه‌های درمان را ندارند... با شدت گرفتن شیوع کرونا و اجرای محدودیتها یک‌بار دیگر سایه سنگین کرونا، معاش کارگران را با مشکلات و چالشهای متعددی مواجه کرده است». در ادامه هم نوشته است ۴میلیون کارگر قراردادی در اثر کرونا بیکار شده‌اند که هیچگونه تسهیلاتی نگرفته‌اند.
«نبود امنیت شغلی مهم‌ترین دغدغهٔ کارگران» عنوان مطلبی در روزنامه آرمان است که ادعای دولت روحانی در مورد افزایش حقوق کارگران در سال جدید را بی‌منت کرده و نوشته وقتی خط فقر ۱۲میلیون و حقوق ۴میلیون باشد: «از توزیع ناعادلانه ثروت در کشور حکایت دارد».
«دولت در لباس کارفرما» عنوان مطلب روزنامه اعتماد است که ضمن اشاره به آمار هفت میلیون و ۵۰۰هزار نفری کارگران غیررسمی در کارهای زیرزمینی، در آن اذعان کرده «کارگر غیررسمی، در کلام رایج فعالان کارگری، مرد یا زنی است که مورد استثمار کارفرما قرار می‌گیرد چون کارفرما می‌داند که این مرد یا این زن، به‌دلیل نیاز مالی، حاضر است با هر حداقلی، هر حداکثری را متقبل شود» (یعنی با حقوق ناچیز سنگین‌ترین یا خطرناک‌ترین کارها را انجام دهد).
«دغدغه‌های جامعه کارگری» عنوان مطلبی است در روزنامه رسالت از باند خامنه‌ای، که اعتراف کرده: «مادامی‌که سیاست‌ها به طرز ملموسی تغییر نکند، هیچ دردی از کارگر جماعت دوا نمی‌شود و همیشه با فرا رسیدن روز جهانی کارگر، آش همین آش و کاسه همین کاسه است».
شرق هم در مطلبی با عنوان «کار و کارگر و کرونا» به نظام هشدار داده است: «انتشار اعلامیه ۱۵ تشکل کارگران و معلمان و تهدیدهایی که در وضعیت اقتصادی کنونی، آنان را رنج می‌دهد، برای حاکمیت بسیار بیشتر از خطرات انتشار فایل صوتی وزیر است».
رانت واکسن کرونا و دروغ تولید ایرانی
روزنامهٔ جهان صنعت در مطلبی با عنوان «رو نوشت ایرانی «سینوفارم» نوشته است: «یک مسئول واکسن برکت ناخواسته اعتراف کرده واکسن کرونا برکت همان سینوفارم چینی است». این روزنامه در ادامه نوشته است: «موضوع اصلی این است که اگر قرار بود کپی عین‌به‌عین واکسن چینی را در ایران تولید کنند، پس چرا این همه تعلل برای تهیه واکسن اتفاق افتاده است؟! واکسنی که اگر از همان اوایل ساخت برای ایرانیها هم تهیه می‌شد، شاید در حال حاضر عزیزان زیادی در قید حیات بودند».
«برداشت خطا از مبارزه با فساد» عنوان مطلبی در اعتماد است که به یک فقره نجومی رانت‌خواری در تولید واکسن کرونا اشاره کرده و نوشته است: «مطالب متنوعی درباره یک شرکت دارویی که مجوز تولید واکسن روسی را در ایران به دست آورده، منتشر می‌شود. این مطالب ناظر به ماهیت هیات مدیره آن، روابط آن با مقامات وزارت بهداشت از طریق شرکت‌های دیگر، میزان ارز دولتی که نصیب این شرکت شده، معلوم نبودن محل مصرف ارزها، میزان بدهی‌های آن، و غیره است» و در ادامه نوشته است «ریشه‌های این فساد فراتر از رفتار و عملکرد این و آن شرکت دارو یا وزیر بوده و در جای دیگری است».
این مقاله چیزی در مورد آن «جای دیگر» رانت خوار در نظام ننوشته است هر چند مردم خیلی روشن آدرس آنرا در شبکه‌های اجتماعی می‌دهند.
