در روزنامههای حکومتی روز شنبه چهارم اردیبهشت، بحرانهای اقتصادی با اشاره به آمارهای مرکز آمار رژیم در مورد تورم فروردین امسال موضوع مشترک اغلب روزنامههاست. در بحرانهای اجتماعی همه روزنامهها به اظهارات ضد و نقیض روحانی در مورد گرانی مرغ اشاره کرده و بر نقش بیتدبیری دولت در گرانی اقلام غذایی تأکید کردهاند. جنگ باندهای حاکم برای کسب کرسی ریاستجمهوری نظام هم موضوع اغلب روزنامه هاست. از بحرانهای خارجی نظام ادامهٔ مذاکرات برجامی با آمریکا و صفبندی باندهای حاکم در این مورد، بیشترین مطالب روزنامههای حکومتی را به خود اختصاص داده است. روزنامههای حکومتی امروز در صفحات اول خود در تیترهای متعدد به نقش رژیم بهصورت مستقیم و غیرمستقیم در موشکپرانی به تأسیسات اتمی اسراییل اشاره کردهاند.
«گستاخی طبقاتی» برای نظام «تخاصم» تولید میکند
«واکسن پولی زمینهساز شکاف اجتماعی» عنوان مطلبی است در روزنامه رسالت از باند خامنهای که بهنقل از یک کارشناس حکومتی نوشته: «واردات واکسن توسط بخش خصوصی، رونمایی از گستاخی طبقاتی است». در ادامه هم هشدار داده «در ماجرای واردات واکسن توسط بخش خصوصی ما یک رونمایی از گستاخی طبقاتی داریم و دولت عملاً این شکاف را ایجاد کرده که منثروتمند، زودتر میتوانم به واکسن دسترسی پیدا کنم و این هم شکاف و حسرت و هم انتظار و تخاصم ایجاد میکند».
«رفتار کبک پاسخ مردم نیست» عنوان مطلبی در آرمان است که به ۵ واقعهٔ اجتماعی اشاره کرده است. دورگردانی و تحقیر جوانان بازداشت شده در چهارشنبهسوری در مشهد توسط نیروی انتظامی، آن هم در شرایط پیک کرونایی، یکی از وقایعی است که آرمان به آن اشاره کرده و افزوده است: «برخوردهای خارج از عرفی که وقتی گوشههایی از آن در رسانههای اجتماعی منتشر میشود تنها یک اثر دارد. «افزایش خشم مردم» در کنار سایر مشکلات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی امروز که وجود دارد».
«آیا مقصر اوضاع آشفته کرونا مردم هستند؟» عنوان مطلبی است در شرق که ضمن اشاره به وظیفهٔ حکومت طبق قانون اساسی خود رژیم برای واکسیناسیون مجانی مردم، نوشته است: «مسأله کاهش مستمر اعتماد عمومی به مقامات حکومتی در دهه اخیر به گواه دادههای گزارشهای نظرسنجیها و پیمایشها هم باید مورد توجه باشد. کاهش برخی دادههای حساس مانند میزان اعتماد عمومی قاعدتاً باید موجب نگرانی باشد».
«قایقهای نجات تایتانیک» عنوان مطلب روزنامهٔ اعتماد است که با اشاره به سیاست واکسینه کردن پولدارها نوشته است: «این یک بام و دو هوا برای چیست؟ آیا مردم حق ندارند به یاد صحنههای همان فیلم تایتانیک بیفتند و از خود بپرسند: «این قایقهای نجات نصیب چه کسانی خواهد شد؟!»... اتخاذ چنین سیاستهایی، ناخواسته پاشیدن نمک بر زخمهای مردمی است که انواع مشکلات و نابرابریها را تاب آوردهاند»
جزیرهای برای فرار
بیثباتی و هرج و مرج و افق تاریک در پیش روی نظام تعریف مشترکی است که بهصورتهای مختلف در روزنامههای حکومتی تکرار شده است.
«جزیرهای برای فرار» اسم مطلبی است در روزنامه اعتماد. این مقاله به حرف احمدینژاد اشاره کرده که گفته بود « «جزیره خریدهاند تا در صورت خشم ملت به آنجا فرار کنند». اعتماد در ادامه نوشته است احمدینژاد عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. بنابراین هر سخنی بگوید حداقل بهلحاظ رسمی باید حدی از باور عمومی به آن را پذیرفت». این مقاله ضمن بررسی پیامدهای اجتماعی این حرف از آن نتیجه گرفته «افراد مورد نظر کسانی هستند که از طریق قیام مردم کارشان به پایان میرسد و باید با هواپیمای شخصی به جزیره خریداری شده فرار کنند! پس ویژگی مهم آنان مصون از رسیدگی قضایی بودن است». در پایان با بیان اینکه «ساختار پلیسی و حقوقی لازم برای رسیدگی به این ادعاها و تعیین صحتوسقم آنها وجود ندارد» تلویحا به اوضاع در حال فروپاشی در نظام اذعان کرده است.
مستقل هم در مطلبی با عنوان «جرثومه تحریم ها» به اوضاع جوشان جامعه علیه نظام اشاره کرده و نوشته است: «تحریمها انواع و اقسام شکافها را از حالت بالقوه به بالفعل درآورد. بسیاری از شکافها را تشدید کرد. اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی را ریشهکن کرد. شکاف داخلی- خارجی را بیش از هر چیزی آشکار کرد. شکاف دولت- ملت را به سطحی از ملت- حاکمیت بسط داد. اکنون که سطح و گستردگی رویارویی فراتر از دولت است میرود که تمام ملت در برابر حاکمیت قرار بگیرد».