برایان هوک برایان هوک نماینده ویژه وزارت‌خارجه آمریکا در امور ایران در گفتگوی رادیویی خود در روز یکشنبه ۲۹تیرماه با جان بچلور توضیحاتی در مورد ضرورت تمدید تسلیحاتی رژیم ایران و هم‌چنین قرارداد ۲۵ساله بین این رژیم و چین داد.
مجری: تصمیم تحریم تسلیحاتی علیه ایران در گذشته به‌دلیل رفتار وحشیانه این رژیم بوده است. ولی اکنون به‌نظر می‌رسد تحت‌الشعاع دخالت‌های عوامل خارجی مانند مسکو و پکن است. اقدامی که آمریکا برای اجرای تحریم تسلیحاتی در پیش خواهد گرفت، چه خواهد بود؟
برایان هوک: رژیم ایران در ۱۳سال گذشته تحت تحریم تسلیحاتی سازمان ملل بوده است و متأسفانه این قرار است در ۳ تا ۴ماه آینده ملغی شود در ۱۸اکتبر این منقضی می‌شود. و این یکی از بسیار نقصهای توافق اتمی ایران است.
دولت جلودار حمایت از تروریسم ... در دنیا در ۵ماه آینده قادر خواهد بود که آزادانه تسلیحات متعارف را صادر و وارد کند. ما داریم درباره جتهای جنگنده، هلیکوپترها، زیر دریاییها، سیستمهای توپخانه با کالیبر بزرگ و موشکهای با برد بیش از ۳۰۰ کیلومتر صحبت می‌کنیم. بنابراین ما قطعنامه‌یی را در شورای امنیت پخش کردیم که این تمدید حتماً انجام شود.
ما در چندین ماه گذشته کارهای دیپلماتیک بسیاری انجام داده‌ایم. من در شورای امنیت سخنرانی کرده‌ام و سپس به منطقه رفته‌ام و با کشورهایی دیدار کرده‌ام که در معرض تجاوزگریهای رژیم ایران هستند.
تنها چند ماه پیش رهبر عالی ایران مهر تأییدی بر سیاست نسل‌کشی نازی گذاشت و خواستار راه‌حل نهایی شد. ما این را به‌عنوان تنها یک نقطه‌ی مبارزه طلبانه توجیه نمی‌کنیم و آن را خیلی جدی می‌گیریم.
مجری: برایان، اخبار اخیر حاکی از این است که جمهوری خلق چین در پی سرمایه‌گذاری در ایران است تا از یک دولت شکست‌خورده حمایت کند. آیا این یک تغییر عمیق در منطقه است؟
برایان هوک: خوب از زوایای مختلفی به این نگاه کنید. رسانه‌ها از یک مشارکت استراتژیکی ظاهراً ۴۰۰میلیارد دلاری با سرمایه‌گذاری چین صحبت می‌کنند. جارو جنجال‌های رسانه‌یی بسیاری در این باره بوده است. آنها این را یک قرارداد بزرگ می‌نامند. ما در این باره آن‌چنان مطمئن نیستیم.
اگر شما به ۱۵سال گذشته نگاه کنید، چین تنها ۲۷میلیارد دلار در ایران سرمایه‌گذاری کرده است. اکنون ادعا می‌کنند که می‌خواهند ۴۰۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کنند. بنابراین من فکر می‌کنم که شدیداً مبالغه شده است.
در ایران مردم ایران اصلاً علاقه‌یی ندارند که دولت مستعمره چین باشند. بنابراین واکنش‌های منفی شدیدی در طیفهای سیاسی مختلف در داخل ایران می‌بینید. مردم ایران بدرستی درباره این معامله مبهم که توسط یک رژیم مستأصل امضا شده، مشکوک هستند.
کارزار فشار اقتصادی حداکثری واقعاً رژیم ایران را در موقعیتی قرار داده است که می‌خواهد توافقی با هر کسی و تحت هر شرایطی انجام دهد برای این‌که دسترسی به سرمایه به‌دست بیاورد...
مجری: خیلی سریع به وضعیت داخلی در ایران می‌پردازیم. با وجود ریال و اقتصادی که در حال سقوط است. آیا شما مخالفت واقعی که در خیابان‌ها در حال افزایش باشد می‌بینید؟
برایان هوک: بله ما ناآرامیهای داخلی گسترده‌تری را می‌بینیم. مردم ایران می‌بینند که پس‌انداز هایشان در حال از بین رفتن است. و شما قبلاً داشتید تورم که بیش از ۴۰درصد بود و اکنون ریال آخرین باری که من چک کردم به ۲۳۶۰۰۰ در برابر یک دلار رسیده است. و جالب این است که مشابه اعداد در ونزوئلا است. چیز دیگری که ایران و ونزوئلا در آن مشترک هستند، صندوق بین‌المللی پول همه اقتصادهای دنیا را رده‌بندی کرد. ۳کشور آخر لیبی، ایران و ونزوئلا هستند. سپاه پاسداران قطعاً بیش از نصف اقتصاد کشور را کنترل می‌کند.
مجری: شما همیشه گفته‌اید که گزینه نظامی روی میز است. چه احتمالاتی در این زمینه است؟
برایان هوک: پرزیدنت ترامپ گفت که تا زمانی که وی بر سر کار است ایران به سلاح اتمی دست پیدا نخواهد کرد. وی شخصاً به این متعهد است و من این را می‌دانم، از خلال صحبت‌های مستقیمی که با وی دارم. آنها هرگز قرار نیست که سلاح اتمی داشته باشند . بزرگترین گامی که وی برداشت بیرون آمدن از توافق اتمی ایران بود.
ایران یک کشور فعال در سطح جهانی است و مرتکب اقدامات تروریستی در سراسر ۵ قاره شده است . بنابراین این خیلی مهم است که این دولت سلاح اتمی به‌دست نیاورد. بنابراین بیرون آمدن از توافق ایران و کنار گذاشتن آن دیپلوماسی شکست‌خورده ما را در موقعیتی قرار داد که آن تعهد را انجام دهیم. ما رژیم را مجبور کرده‌ایم که گزینه‌های خیلی دشواری را انتخاب کند، میان تأمین مالی برنامه اتمی خودش تأمین و مالی سلاح در دمشق یا آزار و اذیت در تهران. ما حساب‌های بانکی آنها را برای تمام این فعالیت‌های فوق بحرانی خشک کرده‌ایم. ما در موقعیت صحیحی هستیم.
ما هم‌چنین کشورهای حوزه خلیج‌فارس را داریم که من قبلاً اشاره کردم، هیچ‌کدام از آنها نمی‌خواهند ببینند که ایران سلاح اتمی به‌دست بیاورد. در حقیقت من فکر می‌کنم که هیچ کشوری در جهان نمی‌خواهد که ایران سلاح اتمی به‌دست بیاورد. بنابراین من فکر می‌کنم که بسیاری از کشورها با این ارزیابی‌ها موافق هستند. ما تنها باید به سیاست خودمان همان‌گونه که کار می‌کند ادامه بدهیم: فشار حداکثری، انزوای سیاسی و تهدید قابل تکیه‌ای از نیروی نظامی که از منافع ما دفاع کند. این نیروی پیروز کننده ما است.
