تحول برق‌آسایی که این روزها در اشرف ۳ظهور نموده است، بی‌شک یک شوک سیاسی و اجتماعی در موقعیت سرنوشت‌ساز کنونی ایران می‌باشد.
در آستانهٔ سومین سالگرد هجرت بزرگ مجاهدین به آلبانی، گردهمایی بزرگداشت نبرد تاریخی مردم ایران برای آزادی، در مقر استراتژیک آنان برگزار می‌شود.
آمادگی برق‌آسای اشرف ۳برای بزرگداشت نبرد تاریخی مردم ایران، تحولی دیگرگون را بین مردم و مقاومت ایران از یک‌سو و حاکمیت آخوندی و دنباله‌هایش از سویی دیگر خلق نموده است که بی‌شک بازتاب آن نیز، تحولی مضاف بر این رخداد تاریخی خواهد بود.
نبرد تاریخی مردم ایران برای آزادی با پیشینه و قدمتی که در سرفصل‌های سرنوشت‌ساز از مشروطیت تاکنون داشته است، اینک در خانهٔ سازمان‌یافته‌ترین و پایدارترین جنبش معاصر ایران، بزرگ و گرامی داشته می‌شود. جنبشی که بر میراث نبرد ۱۱۳ساله مردم ایران پای فشرده، پایداری کرده و در عبور از هزارتوهای ابتلائات هماوردی با ارتجاع و استعمار، وفاداری به آرمان آزادی را تجلی و تبلور تکاپو و پویش خویش می‌داند.
در آستانه سومین سالگرد هجرت بزرگ مجاهدین به آلبانی، کمیت‌های به هم پیوسته و طی شده، اکنون در اشرف ۳متکاثف گشته و به بلوغ سیاسی در پاسخگویی به موقعیت سرنوشت‌ساز کنونی انجامیده است.
افقی که هجرت بزرگ مجاهدین در مسیر خود به جانب آن می‌پیمود، چنین چشم‌اندازی را باید رقم می‌زد. چشم‌اندازی که اکنون اشرف ۳را کانون استراتژیک نبرد برای آزادی نموده است. کانونی که خالق ۴۰سال نبرد برای آزادی و وارث دست‌آوردها و گنجینه‌های میهنی‌اش بوده است. اشرف ۳یعنی ثقل پایدار و وفادار به خواسته‌های فریاد شونده مردم ایران که اکنون تنها هماورد سازمان‌یافته و قدرتمند در برابر فاشیسم حاکم بر ایران می‌باشد.
در آستانهٔ سومین سالگرد هجرت بزرگ مجاهدین، اکنون اشرف ۳تجلی و تبلوری از همبستگیِ مطالبات قیام‌کنندگان ایران را به چالشی برای حاکمیت ولایت‌فقیه بدل نموده است.
رساندن اشرف ۳به موقعیت کنونی که چنین گردهمایی از تعادل‌قوای سیاسی، ظهور اجتماعی و فرهنگی را خلق کند، باوری از اصل بنیادین مجاهدین را تجسم بخشیده است که «می‌توان و باید»! مجاهدین این اصل را از تجربه‌های انقلاب ایدئولوژیک درونی‌شان استخراج نمودند و نخستین بار آن را در اشرف به یک تجربه عینی مبنی بر «پایداری پر شکوه برای آزادی» بالغ نمودند. در میان مجاهدین، این اصل رهنمودی تجربی و عینی برای رقم زدن سرنگونی ارتجاع ضدبشری حاکم بر ایران گشته است که «می‌توان و باید» این آرزوی مردم ایران را محقق کرد.
همایش با شکوهی که در اشرف ۳جریان دارد، برآیندی بالغ گشته از کلیهٴ بزرگداشت‌های نبرد تاریخی مردم ایران از سالیان پیش تاکنون می‌باشد. از این رو این تحول برق‌آسا و ستودنی را باید رقم‌زنندهٔ تعادل‌قوای جدید سیاسی و اجتماعی در موقعیت کنونی ایران دانست که سمت و سو بخشندهٔ رویدادهای پیش رو بین مردم و مقاومت ایران در استمرار مبارزه با ارتجاع قرون‌وسطایی آخوندی خواهد بود.
این گردهمایی و همایش باشکوه، از نظر برپا داشتن ساختمانهای گوناگون اعم از سالنهای خاص و موضوعی، تالار زیبای بزرگداشت کهکشان شهیدان آزادی و آثار فرهنگی و هنری مقاومت، گسترش فضای سبز و نیز ایجاد تسهیلات تدارکاتی، صنفی و استقراری، نمادهایی از استقلال مقاومت و کیفیت تشکیلاتی مجاهدین دارد که به‌راستی گنجینه‌ای برای خلق محبوب و میهن و مرز پرگهرشان است.
تحول برق‌آسایی که از ۲۰تیر ۹۸در اشرف ۳آفریده شد، تجلی عینی این حقیقت است که تمرکز روی هدف، موفقیت قطعی آن را تضمین می‌کند. این تمرکز و موفقیت در آماده کردن اشرف ۳را باید نشانی از تمرکز مجاهدین طی چهل سال گذشته بر روی هدف اصلی مبارزه‌شان دانست. مجاهدین تمامی موفقیت‌هایشان را از تمرکز داشتن بر روی هدف اصلی به‌دست آورده‌اند؛ چرا که همواره بر هدف اصلی پایدار ماندن، تفکر و انرژی و توان و آفریدن و سمت و سو بخشیدن را به هم پیوند می‌دهد تا نیروی واحدی را با قدرت ایجاد تغییرات و تحولات بزرگ خلق کند.
تحول بزرگ خلق گشته در اشرف ۳که از ۲۰تیر ۹۸شروع شده است، امیدی شورانگیز را در داخل ایران ـ به‌خصوص بین جوانان قیام و شورشگران مشتاق آزادی ـ برمی‌انگیزد. این امید، گشایش بال و پر همای آزادی‌ست که بی‌شک از صفحات مجازی تا خانه‌های واقعیِ ایرانیان را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
تحول مهم اشرف ۳را باید ادامهٔ پایداری پر شکوه برای آزادی دانست که از قضا این تحول، به‌دلیل کیفیت ارتباطات آن، آثار فراتر و عینی‌تری بر تحولات جاری و آینده خواهد گذاشت.
اکنون با «گل توفان اشرف»، چشم‌انداز هجرت بزرگ به یک واقعیت بزرگ‌تری انجامیده است. اینک «گل توفان اشرف» گواهی می‌دهد که مجاهدین و مقاومت ایران در هر کجای جهان که بوده‌اند، نبض و تنفس و تلاش و تکاپو و انقلاب و هستی‌شان همواره برای مردم ایران و رو به ایران جریان داشته و با این عشق، اکنون شهر کوچکشان، تجلی و تبلوری از بزرگ‌ترین امید تاریخیِ خودشان و میهنشان برای وصال به محبوب آزادی است...
