مایکل موکیزی وزیر دادگستری آمریکا در دولت بوش و روث وجوود، رئیس دپارتمان حقوق بین‌الملل و دیپلوماسی در دانشگاه جان هاپکینز، مقاله مشترک در فاکس نیوز نقش سازمان ملل و دبیرکل آن را در حمایت از مخالفان رژیم ایران و حفاظت از اشرف مورد بحث قرار دادند. بخشهایی از این مقاله بدینقرار است:
در هر سپتامبر، بدترین سران جانی چند حکومت دیکتاتوری نیز خودشان را به ساختمان سازمان ملل و برنامه گشایش مجمع عمومی با ۱۹۳ عضو می‌رسانند.
در این فصل پاییز، باز هم برنده مسابقه «بزرگترین رذل با مصونیت سیاسی» محمود احمدی‌نژاد از حکومت ایران است. او یک رئیس‌جمهور با دستان آغشته به خون و رؤیای بمبهای اتمی است که یک عکس براق از دست دادن با دبیرکل بان کی‌مون می‌گیرد و از سکوی روابط عمومی که با دلارهای آمریکا حمایت می‌شود، استفاده می‌کند.
متأسفانه این شیرینیهای دیپلوماتیک فقط برای سران این حکومتهاست و نه برای قربانیان آنها؛ از جمله هزاران تن از وابستگان اپوزیسیون ایران که به‌دست ایادی ملاها چه زندانها و چه در حین تظاهرات در خیابانهای تهران کشته شده‌اند.
ایرانیان مخالف در ایالات متحده و اروپا که بسیاری از آنها در سطوح اجتماعی بالایی مانند پرفسور دانشگاه و متخصصان پزشکی و بازرگانان هستند در مقابل ساختمان سازمان ملل در نیویورک گرد آمده‌اند و از سازمان ملل‌متحد و دبیرکل آن خواهان حفاظت اعضای خانواده‌هایشان در یک مکان تهدید شده در عراق به نام کمپ اشرف هستند.
ارتش عراق تاکنون ۲بار به ۳۴۰۰ شهروند بدون سلاح در کمپ اشرف حمله کرده است، آن هم با استفاده از وسایل و تجهیزات ارتش آمریکا. حملاتی که دهها کشته و صدها مجروح بر جای گذاشته است. آن هم درحالی که آمریکا در سال ۲۰۰۴ قول داده بود از اشرف و از شهروندان بدون سلاح آن طبق قوانین کنوانیسیون ژنو حفاظت کند.
دلیل ارتکاب چنین جنایتی ساده است:
- این‌که نوری مالکی نخست‌وزیر عراق می‌خواهد مفید بودن خود را به رژیم تهران اثبات کند
- و این‌که ساکنان اشرف مبارزان ضد ملاها هستند..
نمایندگان کنگره آمریکا از هر 2حزب از بی‌عملی سازمان ملل مات و مبهوت مانده و خواستار عملکرد فعال ملل‌متحد هستند.
سناتور جان کری و نماینده کنگره هاوارد برمن خشونت علیه اشرف را به‌شدت محکوم می‌کنند.
خانم رزلهتینن رئیس کمیته خارجی و خانم جکسون لی نماینده دیگر کنگره نیز بر سر این موضع، ایستاده‌اند.
سؤال این است که دبیرکل سازمان ملل چگونه می‌تواند به خانواده‌های داغدار ساکنان اشرف که ملاقاتی هم با آنها نکرده، جواب لازم را بدهد؟
دبیرکل این فرصت این را دارد تا هوشیارانه و با استفاده از سکوی معنوی و اخلاقی مجمع عمومی، از مالکی بخواهد که ضرب‌الاجل مضحک خودش برای بستن اشرف را به تعویق بیاندازد تا این‌که جامعه بین‌المللی فرصت داشته باشد راه‌حلی بهتر از آن‌چه مالکی و رژیم تهران برای ساکنان اشرف در دست تهیه دارند، ارائه بدهد.
در حیطه قدرت دبیرکل ملل‌متحد است تا از مالکی نخست‌وزیر عراق بخواهد ضرب‌الاجل مضحک خود را در مورد اشرف به تعویق اندازد.
هم‌چنین برعهده دبیرکل سازمان ملل است که به‌طور باز و شفاف از مخالفان ایرانی که مخالف رژیم سفاک ملاها هستند، اعلام حمایت کند.
در هر سپتامبر، بدترین سران جانی چند حکومت دیکتاتوری نیز خودشان را به ساختمان سازمان ملل و برنامه گشایش مجمع عمومی با ۱۹۳ عضو می‌رسانند.
در این فصل پاییز، باز هم برنده مسابقه «بزرگترین رذل با مصونیت سیاسی» محمود احمدی‌نژاد از حکومت ایران است. او یک رئیس‌جمهور با دستان آغشته به خون و رؤیای بمبهای اتمی است که یک عکس براق از دست دادن با دبیرکل بان کی‌مون می‌گیرد و از سکوی روابط عمومی که با دلارهای آمریکا حمایت می‌شود، استفاده می‌کند.
متأسفانه این شیرینیهای دیپلوماتیک فقط برای سران این حکومتهاست و نه برای قربانیان آنها؛ از جمله هزاران تن از وابستگان اپوزیسیون ایران که به‌دست ایادی ملاها چه زندانها و چه در حین تظاهرات در خیابانهای تهران کشته شده‌اند.
ایرانیان مخالف در ایالات متحده و اروپا که بسیاری از آنها در سطوح اجتماعی بالایی مانند پرفسور دانشگاه و متخصصان پزشکی و بازرگانان هستند در مقابل ساختمان سازمان ملل در نیویورک گرد آمده‌اند و از سازمان ملل‌متحد و دبیرکل آن خواهان حفاظت اعضای خانواده‌هایشان در یک مکان تهدید شده در عراق به نام کمپ اشرف هستند.
ارتش عراق تاکنون ۲بار به ۳۴۰۰ شهروند بدون سلاح در کمپ اشرف حمله کرده است، آن هم با استفاده از وسایل و تجهیزات ارتش آمریکا. حملاتی که دهها کشته و صدها مجروح بر جای گذاشته است. آن هم درحالی که آمریکا در سال ۲۰۰۴ قول داده بود از اشرف و از شهروندان بدون سلاح آن طبق قوانین کنوانیسیون ژنو حفاظت کند.
دلیل ارتکاب چنین جنایتی ساده است:
- این‌که نوری مالکی نخست‌وزیر عراق می‌خواهد مفید بودن خود را به رژیم تهران اثبات کند
- و این‌که ساکنان اشرف مبارزان ضد ملاها هستند..
نمایندگان کنگره آمریکا از هر 2حزب از بی‌عملی سازمان ملل مات و مبهوت مانده و خواستار عملکرد فعال ملل‌متحد هستند.
سناتور جان کری و نماینده کنگره هاوارد برمن خشونت علیه اشرف را به‌شدت محکوم می‌کنند.
خانم رزلهتینن رئیس کمیته خارجی و خانم جکسون لی نماینده دیگر کنگره نیز بر سر این موضع، ایستاده‌اند.
سؤال این است که دبیرکل سازمان ملل چگونه می‌تواند به خانواده‌های داغدار ساکنان اشرف که ملاقاتی هم با آنها نکرده، جواب لازم را بدهد؟
دبیرکل این فرصت این را دارد تا هوشیارانه و با استفاده از سکوی معنوی و اخلاقی مجمع عمومی، از مالکی بخواهد که ضرب‌الاجل مضحک خودش برای بستن اشرف را به تعویق بیاندازد تا این‌که جامعه بین‌المللی فرصت داشته باشد راه‌حلی بهتر از آن‌چه مالکی و رژیم تهران برای ساکنان اشرف در دست تهیه دارند، ارائه بدهد.
در حیطه قدرت دبیرکل ملل‌متحد است تا از مالکی نخست‌وزیر عراق بخواهد ضرب‌الاجل مضحک خود را در مورد اشرف به تعویق اندازد.
هم‌چنین برعهده دبیرکل سازمان ملل است که به‌طور باز و شفاف از مخالفان ایرانی که مخالف رژیم سفاک ملاها هستند، اعلام حمایت کند.
