مادر صالحیار، مادر دو مجاهد اشرفی، ممانعت دولت مالکی از سفر خانوادهها به عراق و جلوگیری از دیدار خانوادهها با بستگانشان در اشرف را افشا میکند:
مادر صالحیار هستم، مادر دو تا اشرفی. دو مجاهد اشرفی پسرم و دخترم هر دو در اشرف هستند. چند سال است آنها را ندیدم هیچ جوری به من ویزا نمیدن. و در واقع به من اجازه نمیدن که برم آنجا بچههام ببینم و این در حالیکه آلان چند ماهه یکسری مزدور اجیر شده را پشت در اشرف برقرار کردند برای آزار و اذیت روحیه بچههای ما به اسم خانواده به اسم مادر به اسم پدر به اسم برادر به اسم خواهر آخه مگر ما خانواده اشرفیان نیستیم پس چرا به ما ویزا نمیدن این در حالیکه به ما که ویزا نمیدن یکسری مادر و پدرها که از ایران رفتن اشرف وقتی برگشتن آلان در زندانند یا حتی بعضیها حکم اعدام گرفتهاند زیر اعدام هستند این در حالیکه که این وضع از روزی درست شده که حفاظت بچههای ما از آمریکاییها به عراقیها داده شده در حالیکه وقتی آمریکایها از سال۲۰۰۳ تا ژانویه آخرین سفر من چند بار به اشرف سفر کردم آخرین سفرم ژانویه ۲۰۰۸ بود که اول فوریه برگشتم و از آن روز تا حالا که دوباره خواستم بروم برای ۲۰۰۹ خواستم برم دیگه بهم ویزا ندادند من آن چند سفری که حفاظت بچههای ما دست امریکاییها بود بار اول که رفتم ۳۵روز در اشرف بودم و خدا میدونه چه جور چه لحظههای چقدر آنجا خوش گذشت واقعاً انگار توی بهشت زندگی میکردم با بچههام با بقیه اشرفیان سفرهای بعد همینطور ۱۵روز یک ماه ۱۷روز همینطور میرفتم میآمدم هیچ مشکلی نداشت از وقتی که حفاظت اشرف دست عراقیها افتاده دیگه اجازه نمیدن که من برم بچههامو ببینم من از همینجا میخوام استفاده کنم بگم ما تقاصا داریم ما مادران ما خانوادهها که حفاظت بچههای ما را دوباره سازمان ملل و آمریکاها به عهده بگیرند که یک شرایط عادی داشته باشند آخه مگه این عادیه که خانواده نتونه بره بچههاش ببینه فامیل نتونه بره فامیلش را ببینه مگه ما چه گناهی کردهایم مگه بچههای ما چه کار کردند اینقدر باید اذیت و آزار بشن ما همگی اینجا تا با تمام قوا حمایت میکنیم از بچههایمان بچههایمان آنجا تنها نیستند دنیای ازشان حمایت میکنه ۳۵۰۰پارلمانتر تمام مردم شریف و آزاده دنیا از بچههای ما حفاظت میکنند از الآن فقط خانوادههای ما باشند اشرف مال مردم ایران است اشرف سمبل مبارزه مردم ایرانه و یک ملتی پشتشه بازم من تقاضا میکنم که حفاظت بچههای ما را باز سازمان ملل به عهده بگیره آمریکا به عهده بگیره که یک شرایط عادی باشه و ما بتونیم بریم بچههایمان را ببینیم.
مادر صالحیار هستم، مادر دو تا اشرفی. دو مجاهد اشرفی پسرم و دخترم هر دو در اشرف هستند. چند سال است آنها را ندیدم هیچ جوری به من ویزا نمیدن. و در واقع به من اجازه نمیدن که برم آنجا بچههام ببینم و این در حالیکه آلان چند ماهه یکسری مزدور اجیر شده را پشت در اشرف برقرار کردند برای آزار و اذیت روحیه بچههای ما به اسم خانواده به اسم مادر به اسم پدر به اسم برادر به اسم خواهر آخه مگر ما خانواده اشرفیان نیستیم پس چرا به ما ویزا نمیدن این در حالیکه به ما که ویزا نمیدن یکسری مادر و پدرها که از ایران رفتن اشرف وقتی برگشتن آلان در زندانند یا حتی بعضیها حکم اعدام گرفتهاند زیر اعدام هستند این در حالیکه که این وضع از روزی درست شده که حفاظت بچههای ما از آمریکاییها به عراقیها داده شده در حالیکه وقتی آمریکایها از سال۲۰۰۳ تا ژانویه آخرین سفر من چند بار به اشرف سفر کردم آخرین سفرم ژانویه ۲۰۰۸ بود که اول فوریه برگشتم و از آن روز تا حالا که دوباره خواستم بروم برای ۲۰۰۹ خواستم برم دیگه بهم ویزا ندادند من آن چند سفری که حفاظت بچههای ما دست امریکاییها بود بار اول که رفتم ۳۵روز در اشرف بودم و خدا میدونه چه جور چه لحظههای چقدر آنجا خوش گذشت واقعاً انگار توی بهشت زندگی میکردم با بچههام با بقیه اشرفیان سفرهای بعد همینطور ۱۵روز یک ماه ۱۷روز همینطور میرفتم میآمدم هیچ مشکلی نداشت از وقتی که حفاظت اشرف دست عراقیها افتاده دیگه اجازه نمیدن که من برم بچههامو ببینم من از همینجا میخوام استفاده کنم بگم ما تقاصا داریم ما مادران ما خانوادهها که حفاظت بچههای ما را دوباره سازمان ملل و آمریکاها به عهده بگیرند که یک شرایط عادی داشته باشند آخه مگه این عادیه که خانواده نتونه بره بچههاش ببینه فامیل نتونه بره فامیلش را ببینه مگه ما چه گناهی کردهایم مگه بچههای ما چه کار کردند اینقدر باید اذیت و آزار بشن ما همگی اینجا تا با تمام قوا حمایت میکنیم از بچههایمان بچههایمان آنجا تنها نیستند دنیای ازشان حمایت میکنه ۳۵۰۰پارلمانتر تمام مردم شریف و آزاده دنیا از بچههای ما حفاظت میکنند از الآن فقط خانوادههای ما باشند اشرف مال مردم ایران است اشرف سمبل مبارزه مردم ایرانه و یک ملتی پشتشه بازم من تقاضا میکنم که حفاظت بچههای ما را باز سازمان ملل به عهده بگیره آمریکا به عهده بگیره که یک شرایط عادی باشه و ما بتونیم بریم بچههایمان را ببینیم.