یک نمایشگاه نقاشی منحصربفرد، بهزودی در بغداد دایر میشود. این، یک کلکسیون معمول نیست… بلکه نقاشیهایی است که توسط یک زن عراقی، از خاطراتش در زندان، کشیده شده… . برای ساجده الشمری، این، چیزی فراتر از یک نقاشی ساده است. این یک سند زنده است. او در حال تهیه یک شهادتنامه هنری در مورد شکنجه و بدرفتاریهای وحشتناکی است که در زندان زنان کاظمیه بغداد شاهد آن بوده. کشیدن قلم بر روی کاغذ، چیزی است که به او آرامش میبخشد.
ساجده میگوید: من هنرمند نیستم، اما ایدههایی در ذهنم دارم. من آنچه را که رخ داده و دیدهام را بیاد میآورم و شروع به نقاشی میکنم.
ساجده شش سال را در زندان گذراند. او میگوید، مادرانی را دیده که در جلو کودکان خود، که به همراه آنها در سلول زندگی میکردند، مورد شکنجه قرار گرفتهاند. این اولین نمایشگاه هنری ساجده است
او در هر یک از این نقاشیها، وحشتی را که نه تنها زندانیان زن عراقی، بلکه کودکانشان نیز تجربه کردهاند، به تصویر کشیده است. ساجده میگوید: من این نقاشیها را ترسیم نکردم که مردم را شاد کنم. اینها تنها برای نگاه کردن نیستند. نه، مردم در این تصاویر، حقیقت را میبینند. حقیقت همه زنان زندانی در عراق، که برای عدالت فریاد سر میدهند و رنج میکشند.
تلویزیون سی.ان.ان در پایان گفت: ما سعی کردیم با وزارت دادگستری عراق، که بر زندانها نظارت دارد، گفتگو کنیم تا در مورد شرایط زندانها بپرسیم، اما به تلفنهای ما جواب داده نشد، هر چند در مصاحبهیی که سال گذشته صورت گرفت، این وزارتخانه ادعا کرد که با زنان این زندان بهخوبی و بهطور انسانی رفتار میشود.