طی هفته‌های گذشته نیروی انتظامی رژیم و اداره اماکن مانع اجرای کنسرتهای موسیقی در تهران و نقاط دیگر کشور شده است. بهانه اداره اماکن و نیروی انتظامی برای لغو کنسرت ها ”ملاحظات امنیتی“ است.
وقتی که نهادهای امنیتی و سرکوب رژیم فعالیتهای هنری و کنسرتهای موسیقی را امنیتی می‌کنند، بیانگر این است که شرایط برای رژیم آخوندی آن‌قدر سخت است که حتی تاب ظرفیت پذیرش فعالیت هنری غیرسیاسی را نیز ندارد.
جالب این‌جاست در آشفته بازار رژیم، اقدام نیروی انتظامی که علی القاعده بازوی وزارت کشور است، صدای مقامات دولت روحانی و وزارت کشورش را درآورده است.
در زمینه لغو کنسرتهای موسیقی مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد رژیم می‌گوید: «بدون شک با روندی که نیروی انتظامی در پیش گرفته با مشکل‌های بسیاری روبه‌رو می‌شویم. نیروی انتظامی باید در این باره جوابگو باشد. نیروی انتظامی باید تعیین کند که در عرصه سیاست‌گذاری فرهنگی، برنامه‌ای دارد یا نه؟ اگر در این بخش هم برنامه‌ای دارد که ما دفتر موسیقی را هم به آنها محول کنیم».
سخنگوی وزارت ارشاد رژیم نیز از دخالت نیروی انتظامی در لغو کنسرتهای موسیقی فغانش برآمده است و در این رابطه می‌گوید: ”نهادهایی چون شورای تامین، استانداری و اداره اماکن که زیر نظر نیروی انتظامی است، باید برای برگزاری هر چه بهتر یک کنسرت با ما همکاری کنند. متأسفانه برخی حد و مرز مسئولیت و اجرا برایشان مشخص نیست، در نتیجه اقداماتی را انجام می‌دهند که موجب بدبینی مردم هم می‌شود“. (خبرگزاری ایلنا20خرداد94)
مشاور فرهنگی آخوند حسن روحانی نیز در هراس از واکنش‌های اجتماعی نسبت به سرکوب نیروی انتظامی در جلوگیری از برگزاری کنسرتهای موسیقی و فعالیت هنری- فرهنگی از نیروی انتظامی رژیم می‌خواهد ”شرایط جدید کشور را درک کند“ (رسانه حکومتی ایسکا نیوز21 خردا94)
صرف نظر از جنگ و جدال باندی در زمینه جلوگیری از فعالیت هنری و به‌خصوص برگزاری کنسرتهای موسیقی، آنچه که در اظهارنظر حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی آخوند روحانی بارز است نه دلسوزی برای هنر و کنسرت، بلکه وحشت رژیم از ظرفیت انفجاری جامعه است که این مقام دولت روحانی تحت عنوان ”شرایط جدید کشور“ از آن نام می‌برد. البته این مقام رژیم آخوندی به مصلحت نظام و به صرفه باند روحانی- رفسنجانی نمی‌بیند که شرایط جدید کشور را تشریح کند و به‌طور سربسته اشاره‌یی می‌کند و می‌گذرد.
اما کیست که نداند وحشت اصلی از موج فزاینده نفرتی است که از رژیم آخوندی در میان اقشار مختلف جامعه به‌خصوص جوانان وجود دارد.، و رژیم هر دم هراسان از بروز خروش و فریاد مردم علیه نظام و سیاستهای سرکوبگرانه‌اش بر اثر این‌گونه فشارها می‌باشد.
آخوند علوی وزیر اطلاعات رژیم در یک سخنرانی در استان کهگلویه و بویراحمد به ظرفیت و شرایط انفجاری جامعه و خشم دانشجویان مبارز و آگاه از رژیم آخوندی اشاره کرده بود: ”در 16آذر سال 89 و 90 و سال 91تنها در تعدادی از دانشگاهها تجمعاتی داشتیم اما در سال 93 دانشگاهی نداشتیم که در آن تجمعی وجود نداشته باشد“.
شرایط انفجاری جامعه که سردمداران رژیم و به‌خصوص باند خامنه‌ای به‌شدت از آن وحشت دارند، معلول بلافصل سیاستهای ضد‌مردمی آخوندی است که فقر و بیکاری و سرکوب تنها دست آورد آن برای مردم ایران است.
بی‌دلیل نیست که مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد رژیم از عکس‌العمل مردم در مقابل سرکوب نیروی انتظامی هراسان است و می‌گوید: ”بدون شک با روندی که نیروی انتظامی در پیش گرفته با مشکل‌های بسیاری روبه‌رو می‌شویم“.
آری، ترس از آتش زیرخاکستر خشم مردم است که تضادهای درونی رژیم را نیز بر سر مسایل فرهنگی افزایش داده است.
باند ولی‌فقیه از این امر هراسان است که ممکن است هر شکافی زمینه‌ساز شکاف برداشتن سد اختناق شود و رژیم نتواند آن را مهار کند.
باند رفسنجانی- روحانی نیز که نسبت به وضعیت و شرایط انفجاری جامعه اشراف دارد، تلاش دارد که با میدان دادن به بعضی از این فعالیتها به‌زعم خود در نقش سوپاپ اطمینان عمل کند.
به همین دلیل است که نیروی انتظامی رژیم نیز توان تحمل فعالیتهای فرهنگی و فرهنگی از جمله برگزاری کنسرتهای موسیقی را ندارد.
واقعیت این است که رویکرد متناقض دو باند رژیم بیانگر این حقیقت است که رژیم آخوندی در شرایط کنونی در وضعیت و شرایط متزلزل و بسیار لرزانی قرار دارد و این است مفهوم ”شرایط جدید کشور“.
وقتی که نهادهای امنیتی و سرکوب رژیم فعالیتهای هنری و کنسرتهای موسیقی را امنیتی می‌کنند، بیانگر این است که شرایط برای رژیم آخوندی آن‌قدر سخت است که حتی تاب ظرفیت پذیرش فعالیت هنری غیرسیاسی را نیز ندارد.
جالب این‌جاست در آشفته بازار رژیم، اقدام نیروی انتظامی که علی القاعده بازوی وزارت کشور است، صدای مقامات دولت روحانی و وزارت کشورش را درآورده است.
در زمینه لغو کنسرتهای موسیقی مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد رژیم می‌گوید: «بدون شک با روندی که نیروی انتظامی در پیش گرفته با مشکل‌های بسیاری روبه‌رو می‌شویم. نیروی انتظامی باید در این باره جوابگو باشد. نیروی انتظامی باید تعیین کند که در عرصه سیاست‌گذاری فرهنگی، برنامه‌ای دارد یا نه؟ اگر در این بخش هم برنامه‌ای دارد که ما دفتر موسیقی را هم به آنها محول کنیم».
سخنگوی وزارت ارشاد رژیم نیز از دخالت نیروی انتظامی در لغو کنسرتهای موسیقی فغانش برآمده است و در این رابطه می‌گوید: ”نهادهایی چون شورای تامین، استانداری و اداره اماکن که زیر نظر نیروی انتظامی است، باید برای برگزاری هر چه بهتر یک کنسرت با ما همکاری کنند. متأسفانه برخی حد و مرز مسئولیت و اجرا برایشان مشخص نیست، در نتیجه اقداماتی را انجام می‌دهند که موجب بدبینی مردم هم می‌شود“. (خبرگزاری ایلنا20خرداد94)
مشاور فرهنگی آخوند حسن روحانی نیز در هراس از واکنش‌های اجتماعی نسبت به سرکوب نیروی انتظامی در جلوگیری از برگزاری کنسرتهای موسیقی و فعالیت هنری- فرهنگی از نیروی انتظامی رژیم می‌خواهد ”شرایط جدید کشور را درک کند“ (رسانه حکومتی ایسکا نیوز21 خردا94)
صرف نظر از جنگ و جدال باندی در زمینه جلوگیری از فعالیت هنری و به‌خصوص برگزاری کنسرتهای موسیقی، آنچه که در اظهارنظر حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی آخوند روحانی بارز است نه دلسوزی برای هنر و کنسرت، بلکه وحشت رژیم از ظرفیت انفجاری جامعه است که این مقام دولت روحانی تحت عنوان ”شرایط جدید کشور“ از آن نام می‌برد. البته این مقام رژیم آخوندی به مصلحت نظام و به صرفه باند روحانی- رفسنجانی نمی‌بیند که شرایط جدید کشور را تشریح کند و به‌طور سربسته اشاره‌یی می‌کند و می‌گذرد.
اما کیست که نداند وحشت اصلی از موج فزاینده نفرتی است که از رژیم آخوندی در میان اقشار مختلف جامعه به‌خصوص جوانان وجود دارد.، و رژیم هر دم هراسان از بروز خروش و فریاد مردم علیه نظام و سیاستهای سرکوبگرانه‌اش بر اثر این‌گونه فشارها می‌باشد.
آخوند علوی وزیر اطلاعات رژیم در یک سخنرانی در استان کهگلویه و بویراحمد به ظرفیت و شرایط انفجاری جامعه و خشم دانشجویان مبارز و آگاه از رژیم آخوندی اشاره کرده بود: ”در 16آذر سال 89 و 90 و سال 91تنها در تعدادی از دانشگاهها تجمعاتی داشتیم اما در سال 93 دانشگاهی نداشتیم که در آن تجمعی وجود نداشته باشد“.
شرایط انفجاری جامعه که سردمداران رژیم و به‌خصوص باند خامنه‌ای به‌شدت از آن وحشت دارند، معلول بلافصل سیاستهای ضد‌مردمی آخوندی است که فقر و بیکاری و سرکوب تنها دست آورد آن برای مردم ایران است.
بی‌دلیل نیست که مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد رژیم از عکس‌العمل مردم در مقابل سرکوب نیروی انتظامی هراسان است و می‌گوید: ”بدون شک با روندی که نیروی انتظامی در پیش گرفته با مشکل‌های بسیاری روبه‌رو می‌شویم“.
آری، ترس از آتش زیرخاکستر خشم مردم است که تضادهای درونی رژیم را نیز بر سر مسایل فرهنگی افزایش داده است.
باند ولی‌فقیه از این امر هراسان است که ممکن است هر شکافی زمینه‌ساز شکاف برداشتن سد اختناق شود و رژیم نتواند آن را مهار کند.
باند رفسنجانی- روحانی نیز که نسبت به وضعیت و شرایط انفجاری جامعه اشراف دارد، تلاش دارد که با میدان دادن به بعضی از این فعالیتها به‌زعم خود در نقش سوپاپ اطمینان عمل کند.
به همین دلیل است که نیروی انتظامی رژیم نیز توان تحمل فعالیتهای فرهنگی و فرهنگی از جمله برگزاری کنسرتهای موسیقی را ندارد.
واقعیت این است که رویکرد متناقض دو باند رژیم بیانگر این حقیقت است که رژیم آخوندی در شرایط کنونی در وضعیت و شرایط متزلزل و بسیار لرزانی قرار دارد و این است مفهوم ”شرایط جدید کشور“.
