دفاع از حقوق ۱۰۰۰ زن مجاهد در اشرف و لیبرتی
حمایت از مقاومت ایران و مبارزه زنان برای برابری
10مارس ۲۰۱۲ (20اسفند ۱۳۹۰)
با حضور شخصیتها و شهرداران فرانسوی و مدافعان برجسته برابری و حقوق زنان
همبستگی دانشجویان و جوانان فرانسوی با۱۰۰۰ زن مجاهد در اشرف و لیبرتی و مبارزه زنان ایران برای برابری
قسمت سوم
ادیت بائر
خانم رجوی عزیز شخصیتهای برجسته، دوستان عزیز و خانمها و آقایان!
این واقعاً افتخار بزرگی است که امروز یکبار دیگر با شما در این مناسبت بسیار مهم باشم، از هدیه‌ای که از طرف اشرف برای ما فرستاده شد تشکر می‌کنم و من هم احساس می‌کنم، که ما هم می‌توانیم این پیام را برای اشرف بفرستیم که آنها دوستان زیادی در سراسر جهان دارند و آنها حتماً پیروز خواهند شد.
ما امسال شاهد پیشرفتهای چشمگیری بوده‌ایم به‌خصوص در رابطه با نقش فعال زنان در خاورمیانه، در رویارویی با رهبران ستمگری که برای دهها سال بر آنها حکومت کرده‌اند. من معتقدم که خیلی از آن زنان، از مبارزه زنان در اشرف علیه بنیادگرایان مذهبی در ایران تاثیر گرفته‌اند. ظلم و ستم علیه زنان قسمتی از روش این رژیم در طول 30سال گذشته بوده است. پس این امر اتفاقی نیست که مقاومت علیه این رژیم توسط زنان سازماندهی و رهبری می‌شود.
زنان ایرانی که پس از انتخابات فضاحت‌بار سال ۲۰۰۹ در قیام ایران پیشتاز بودند؛ ما را بسیار تشویق کرد، و آنها برای ما و بقیه خاورمیانه الگویی شدند. امروز مبارزه زنان ایرانی در شهر اشرف زنده نگه‌داشته شده است. ۱۰۰۰ زن شجاع در اشرف برای میلیونها تن منبع امید هستند. به همین دلیل است که ملاها تمام توان خود را برای ازبین‌بردن اشرف به کار گرفته‌اند. زنان اشرف که از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران هستند، دیدگاه بسیار مترقیانه‌یی از اسلام دارند. آنها آنتی‌تز حاکمان بنیادگرا در ایران هستند.
روش ارزیابی دموکراتیک بودن یک جنبش، ارزیابی دیدگاه آن جنبش در مورد زنان است. برای آنها که قصد دارند جنبش مقاومت ایران را غیردموکراتیک معرفی کنند، باید نگاه دقیق‌تری به این شش موضوع بیاندازند که زنان، تمامی رده‌های تصمیم‌گیری در سازمان مجاهدین خلق ایران را احراز کرده‌اند و 7 مسئول اول گذشته آنها همگی زن بوده‌اند. بیش از نیمی از اعضای شورای ملی مقاومت ایران را زنان تشکیل می‌دهند این خود پیام مهمی را به زنان و جوانان ایران می‌دهد. بدون این ترکیب، آنها شانسی برای ایستادگی و ادامه مبارزه علیه ستم ملاها در این 33سال نداشتند.
بسیاری از نیروها در ایران به همین دلیل دوام نیاوردند، که فکر کردند حق و حقوق زنان را می‌توان در حین مبارزه علیه این رژیم نادیده گرفت. اخیراً ما در پارلمان اروپا به این نتیجه رسیدیم که نمی‌توان دموکراسی را برای نیمی از جامعه ساخت. یعنی برای نیمی از جامعه مردان.
در کشورهای عربی همه نگران این هستند که پس از سقوط دیکتاتورها، بنیادگراهای اسلامی قدرت را در دست بگیرند، و زنان را به عقب برانند. همان‌طوریکه پس از انقلاب ۱۹۷۹ در ایران رخ داد. حضور مقاومت ایران امروز نه تنها بهترین آلترناتیو برای رژیم ملاهای ایران، بلکه الگوی اسلام مترقی برای کل خاورمیانه است. به همین دلیل است که همه ما باید بیش از پیش در حمایت از زنان در اشرف و لیبرتی متحد شویم.
این زنان نه تنها یک مدل و الگو برای همه ما هستند بلکه یک سرمایه و گنجینه‌ای، برای آینده کشورشان و بقیه جهان بحساب می‌آیند. .
ما در رابطه انتقال زنان به کمپ لیبرتی و برخورد پلیس عراق با آنان بسیار نگران هستیم. اطمینانهای حداقل در این رابطه تضمین و اجرا نشده است. به نظر می‌رسد که بسیاری از دوستان ما در آمریکا نیز به همین نتیجه رسیده‌اند. زمان آن رسیده آقای کوبلر به مسئولیت خود عمل کند و تضمینهای حداقل را برای ساکنان فراهم کند. هیچ‌گونه توجیهی برای اعمال سرکوبگرانه نیروهای عراقی نباید وجود داشته باشد. آقای کوبلر باید به جهانیان گزارش رفتار سرکوبگرانه نیروهای عراقی را بدهد. زمان آن رسیده که به جای اجرای درخواستهای دولت عراق، از ساکنان بی‌دفاع اشرف دفاع شود. من می‌خواهم به زنان اشرف و لیبرتی بگویم که من و تعدادی از همکارانم در پارلمان اروپا با تمام وجود از مبارزه آنها حمایت می‌کنیم. من کاملاً ایمان دارم که خانم رجوی سمبلی برای زنان ایرانی خواهد بود. (تشویق حضار).
طی سالیانی که من با مقاومت شما بودم شما کارهای غیرممکن را ممکن کردید من از میزان فداکاری و رهبری شجاعتان واقعاً تاثیر پذیرفته‌ام.
من می‌خواهم با سخنان زن جوانی به‌نام صبا هفت‌برادران در لحظه قبل از این‌که در جریان کشتار در اشرف، جان بسپارد، صحبتم را تمام کنم. صبا در آن روز گفت ما ایستاده‌ایم.. ما تا به آخرش ایستاده‌ایم. . (تشویق حضار).
اجازه بدهید آخرین جمله را هم بگویم من مطمئنم که شما در مبارزه‌تان برای آزادی پیروز خواهید شد. . (تشویق حضار).
اود دوتوئن
«روز به‌خیر، خانم رجوی، خانمها و آقایان (چون تعدادی از آقایان هم حضور دارند)، باز روز 8مارس فرا رسید و باید برگزاری روز جهانی زن ادامه یابد چرا که زنان بیشماری رنج می‌برند و ادای احترام نکردن به آنان دست‌کم یکبار در سال نهایتاً تأسف‌بار خواهد بود.
اما موضع من در قبال مسأله زن همواره جلوگیری از قربانی کردن و مظلوم نمایاندن زنان و تمرکز بر نقاط قوت آنان بوده و خواهد بود. زیرا شما نیز مثل من می‌دانید که امروز زنان حامل نیرویی هستند که جهان به آن نیاز دارد. زنان پشتیبانان و پایه و مایه این حرکت را تشکیل می‌دهند، مادران موتور محرک هستند و پیوندهایشان و به‌خصوص انگیزهای بزرگشان که باعث غرور و افتخار ما به‌عنوان زن است.
من همیشه گفته‌ام که زنان باید جرأت و جسارت داشته باشند و خوشحالم که هر روز شاهد فوران بیش از پیش جسارت و شهامت زنان در سراسر جهان هستم.
از آنجا که بار دیگر امروز گردهم آمده‌ایم، باید به تأکید و اصرار گفت زنانی که در این مبارزه متعهد شده و از مدتها پیش آموخته‌اند که جسارت و شهامت به خرج دهند، همین زنان اشرف هستند. ده سال است که این زنان تحت یک محاصره غیرانسانی بوده و از پایه‌یی‌ترین حقوق انسانی‌شان محروم هستند. شماری از آنان به‌دلیل محاصره پزشکی که سه سال است ادامه دارد جان خود را از دست داده‌اند. با این حال آنها عزم راسخی دارند که هرگز در برابر تحمیل دیکتاتورها تسلیم نشوند.
آنها این جرأت و جسارت را دارند که به آینده درخشان سرشار از آزادی و برابری برای مردمشان باور داشته باشند. در روز جهانی زن خوب است یادآور شوم که مقاومت و پایداری زنان اشرف از پایداری یک زن الهام می‌گیرد. من از زنی صحبت می‌کنم که در تمام این لحظات دشوار، در تمام این آزمونهای به‌غایت دردناک و در تمام مراحل پیچیده‌این نبرد، با شهامت خود تحسین همگان را برانگیخته است و البته منظورم مریم رجوی است.
اما او تنها نیست. در کنار او نسلی از زنان قرار دارند که آنها نیز آموخته‌اند در تمام لحظات زندگیشان جرأت و جسارت به خرج دهند. من در این زنان انرژی فشرده‌یی احساس می‌کنم که رو به گسترش است و پیرامون خود ارزشهای والای بشری را منتشر می‌کند.
اما بازگردیم به وضعیت کنونی کمپ لیبرتی که نامش بسیار بی‌مسما است. این کمپ الگوی فوق‌العاده‌یی است از آنچه که زنان قادر به تحقق آن هستند.
با وجود تمام مشکلاتی که در انتظارشان بود، با وجود این‌که این زنان می‌دانستند که از همه چیز و حتی حیطه اختصاصی خود محروم خواهند بود، با این حال جسارت و شهامت نشان دادند و خطر رفتن به سوی یک آزمون تازه را که کمپ لیبرتی نام دارد، به جان خریدند.
می‌توانم درک کنم این تا چه حد برای مریم دشوار است. هر زنی می‌تواند این را درک کند. اما او زنی است که جسارت دارد و باز هم با جرأت و جسارت به پیش می‌رود.
حال جالب است اگر دقیقتر نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که این بنیادگرایان و رژیم ایران هستند که از پایداری کسانی که جسارت دارند، به وحشت افتاده و به لرزه در می‌آیند.
من این افتخار را داشتم که پیشنویس چاپی کتاب بعدی مریم رجوی را دریافت کنم. آن را دیشب دریافت کردم و امروز صبح زود مرور کردم.
این کتاب تشریح بخشی از تاریخ و ارزشهای قابل دفاع زنانی است که مریم تجسم آنهاست. به نظر من این کتابی است بسیار ارزشمند که مواضع عمیق و سازش‌ناپذیر مریم رجوی در برابر بنیادگرایی را بازتاب می‌دهد.
من اخیراً کتابی نوشتم تحت عنوان «ای زنان، اگر شما جسارت نشان می‌دادید، وضع دنیا بهتر میشد». به نظر من، کتاب خانم رجوی در همین زمینه است. چرا که وقتی زنی جرأت و شهامت به خرج می‌دهد، گام بعدی بی‌تردید به قیام در برابر عامل و منشأ اصلی به زنجیر کشیده شدن او و موانع رهائیش می‌انجامد.
این کتاب به‌زودی از طریق شرکت انتشاراتی «ژان ـ کلود گازویچ» منتشر خواهد شد. در این کتاب دشواری مبارزه زنانی که امروز پایداری پر شهامتشان در کمپ اشرف ما را شگفت‌زده کرده است شرح داده شده و در عین‌حال به ما کمک می‌کند درک کنیم چرا این زنان امروز منبع الهام جوانان ایران هستند.
فشرده آنچه که ثمره نبرد برای برابری است در برنامه ده ماده‌ای که مریم برای برابری حقوق و آزادیهای زنان در ایران فردا ارائه کرده بازتاب دارد و من این‌جا مواد مزبور را یادآور می‌شوم چون در این باره هر چه گفته شود کم است:
آزادیها و حقوق پایه‌یی
برابری در مقابل قانون
آزادی انتخاب پوشش
سهم برابر در رهبری سیاسی
برابری اقتصادی
برابری در کانون خانواده
لغو خشونت علیه زنان
الغای تحمیلات شرع آخوندی
تسهیلات اجتماعی برای زنان
این است آنچه مریم روزی که به قدرت برسد انجام خواهد داد.
این پایه و اساس حقوقی است که زنان باید داشته باشند. این نوشته و مقرر شده است. اینها حقوقی است جهانشمول چه در ایران و چه در کشورهای دیگر و ما زنان در سراسر جهان باید مستمراً ناظر و مراقب باشیم که این حقوق محترم شمرده شود.
امروز من بسیار خوشحالم که می‌بینم تمام ما زنان حاضر در این جلسه یک شعار مشترک داریم: «جرأت و جسارت داشته باشیم». نباید تسلیم قضا و قدر شد. تنها از این طریق است که تغییر را می‌توان محقق ساخت. بسیار متشکرم.
روث وجوود:
جای خوشوقتی است که این‌جا باشم. باید بگویم من این همه زنان فوق‌العاده در یک محل را از زمان کالج ردلیف ندیده‌ام. دو سه چهار دهه پیش سعی می‌کردیم مردان دانشگاه هاروارد را متقاعد کنیم با ما برخورد متساوی داشته باشند. این یک گردهمایی فوق‌العاده است. (تشویق حضار)
اگر بتوانم اشاره کوچکی به تاریخ فرانسه می‌کنم، الآن می‌توانم بفهمم ژاندارک قدرتش را از کجا گرفت، از ارتش فرانسه نگرفت بلکه از زنان فرانسه گرفت. (تشویق حضار)
قبل از این‌که سر بحث اصلی بروم، اول می‌خواستم از یک مرد قدردانی بکنم آقای آنتونیو کسس که اخیراً درگذشت و یک حقوقدان برجسته ایتالیایی در حقوق‌بشر و جنایات جنگی بود. او رئیس دادگاه جنایات جنگی یوگسلاوی و بعد هم دادگاه جنایت جنگی لبنان بود و او بود که اولین بار من را نسبت به موضوع اشرف و حقوق‌بشر افرادی که آنجا محصور شده‌اند، مطلع کرد. بنابراین می‌خواهم به او ادای احترام کنم.
ولی ما کجا هستیم؟ بدیهی است یک لحظه فوق‌العاده در خاورمیانه است و صادقانه بگویم بهار عرب دوام نخواهد داشت مگر این‌که یک بهار ایرانی باشد.
چون ملاها پولشان را همه جا پخش خواهند کرد و برای منطقه کاری را خواهند کرد که مدتهاست با موفقیت در مورد عراق و لبنان کرده‌اند.
بنابراین من نگران نه فقط امنیت و ثبات منطقه، بلکه نگران ثبات بهار عرب اگر بهار ایرانی موفق نشود، هستم. بنابراین فکر می‌کنم نباید فرض کنیم که هیچ‌یک از این پیروزیهای اخیر باثبات هستند تا زمانی که ملاهای دیوانه در قدرت باقی مانده باشند.
در حال حاضر آنچه در آمریکا جریان دارد این مسأله است که آیا مجاهدین از لیست وزارت‌خارجه برداشته می‌شوند؟
من به‌عنوان یک استاد حقوق این‌جا صحبت می‌کنم. باید بگویم این یک آزمایش به سمت آینده است. نه چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است. چون من از راننده تاکسیها و راننده‌های لیموزین و مغازه‌داران و تجار در آمریکا نظرسنجی می‌کنم و شما انواع نظرات را از انواع آدمها می‌گیرید. ولی آنچه در مورد آزمایش نامگذاری تروریست خارجی در آمریکا بر طبق قوانین ما جالب است این است که دید به سمت آینده دارد، این است که در آینده چه اتفاقی می‌افتد. و باید بگویم اگر هنوز دادستان بودم همان‌طور که قبلاً بودم، مجموعه‌یی از شهود که شما دارید فوق‌العاده‌ترین مجموعه از شهود هستند که کسی می‌تواند آرزوی آن را در برابر حقیقت یابها داشته باشد. ولی فکر می‌کنم آنچه مهم است که همه در نظر داشته باشند به‌خصوص در واشینگتن این است که این یک آزمایش با دید به سوی آینده است.
نهایتاً اجازه بدهید در مورد برخورد انسانی صحبت کنم. من هشت سال را در کمیته حقوق‌بشر در سازمان ملل‌متحد در ژنو و در نیویورک گذراندم. و ما هم به قانون عام حقوق‌بشر نگاه کردیم، کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی، اصول مربوط به افراد جابجا شده داخلی، راهنماهایی که همکار سوئیسی من والتر کیلن به شکلی عالی پیشتاز آن بود. و ما گاه حتی به قوانین درگیریها نگاه می‌کردیم، با هر کدام از این مسائل بنیادی، رفتار انسانی قابل مذاکره نیست. اگر کمپ لیبرتی به عکس آن یعنی کمپی برای اعمال فشار تبدیل شود، در واقع این روی ظرفیت ما برای رعایت اصول حقوق‌بشر که برای هر کس دیگری موعظه‌اش را می‌کنیم، بسیار تأثیر بد می‌گذارد.
و نهایتاً باید بگویم با توجه به تصمیم رژیم ایران، طبق آنچه که خوانده‌ام، برای تولید سلاح اتمی، همان‌طور که لیندا شاو قبلاً گفته است، فراتر از صرفاً حقوق‌بشر و آسایش، مجموعه بزرگی از انسانها در دو کشور در معرض خطر هستند. در واقع کل ثبات خاورمیانه مطرح است. افرادی که من می‌شناسم به وزارت‌خارجه آمده‌اند (و گفته‌اند) که اگر رژیم ایران به بمب دست یابد، مصر هم یکی می‌گیرد، سعودی هم یکی می‌گیرد، ترکیه هم یکی می‌گیرد، همه یک بمب خواهند داشت. مثل تام لیرسون قدیمی خواهد بود که هر کسی یک بمب در جیبش داشته باشد. نتیجه این‌که فراخوان به تغییر در ایران، صرفاً مسأله منطقه نیست، بلکه مسأله امنیت هسته‌یی برای تمام جهان است. بنابراین فکر می‌کنم تعهد زنان این‌جا بیشترین نتایج را در آینده حقوق‌بشر دارد. متشکرم.
سارا فیلیپس
قبل از شروع، من می‌بینم تعدادی از جوانان فرانسوی در این‌جا حضور دارند، لطفاً به روی سن بیایید ممنونم.
اسم من سارا فیلیپس است، پژوهشگر مطالعات زنان در سطح جهانی هستم در مبارزه برای برابری در هر کجای دنیا که باشیم، چه در حال نوشیدن یک قهوه، چه در حال صحبت با دوستانم یا در مقابل جمعی به خوبی شماها.
خانم رجوی، دوستان محترم، برای من باعث افتخار است که در این برنامه در کنار این پنل شگفت‌انگیز هستم. می‌گویم شگفت‌انگیز برای این‌که در کنار خودم زنان قدرتمند بی‌همتایی را می‌بینم.
دنیا بدون ما زنان چه کار می‌کرد؟ مکانی که خیلی تنها و تاریکتر می‌نمود.
تاریخ بر شانه زنان ساخته شده است ولی به ندرت به آن اشاره می‌شود، امروز حدود ۱۰۰۰ زن در اشرف و لیبرتی هستندکه در حال نگارش تاریخ هستند (کف زدن جمیعت)
سالهای آینده مادر بزرگها برای نوه‌های خود داستانها خواهند گفت، آنها خواهند گفت روزی، روزگاری آنها باید کاری انجام می‌دادند که به آنها گفته شده بود انجام ندهند، در حالیکه کاری درست بوده و می‌بایست انجام میشد و به همین دلیل، دنیای امروز به دنیای بهتری برای زیستن تبدیل شده است، زندگی ساده و راحت نیست ولی با بردباری و سخت‌کوشی، نتیجه بهتری در انتظار خواهد بود. در جشن روز جهانی زن و بزرگداشت خدماتی که زنان انجام داده‌اند، چند نکته را با شما مطرح می‌کنم.
یک زن تنها به‌مثابه یک شاخه بسیار نازک است، یک شاخه بسیار ضعیف است و می‌تواند از بین برود، حال اگر چند شاخه کنار هم گذارده شود، ناگهان غیرقابل شکست خواهند شد. این است آن قدرت زنان در اشرف (کف زدن جمیعت)
اگر‌چه ما در این‌جا پشت درهای میله‌یی که توسط شیران حفاظت می‌شود نیستیم، ولی گردهم آمده‌ایم تا از مبارزه زنان برای آزادی و برابری حمایت کنیم. ما در کنار هم آمده‌ایم تا با هم همصدا شویم و کمک کنیم به زنان اشرف تا بیشتر به پایداری و مقاومت خود علیه ظلم و ستم رژیم ملاها ایستادگی کنند، بزرگترین ترس ملاها، دیدن این استحکام است که از شجاعت و عزم و جزم یک زن می‌باشد.
با زنان در طول تاریخ به‌طور نابرابر و ناعادلانه به‌اندازه کافی برخورد شده است، زمان آن رسیده است که در این دنیا برای خودمان جایگاه برابر بگیریم و خواستار احترام بشویم اگر‌چه بهای سنگین داشته باشد. (کف زدن جمیعت)
من به کسانی که در این‌جا حضور دارند و یا کسانی که حرفهای مرا در سراسر جهان می‌شنوند می‌گویم که فراموش نکنید که از کجا آمده‌اید، ما ممکن است رنگ پوستمان، رنگ چشمانمان، رنگ موهایمان متفاوت باشد، ولی ما همگی به‌عنوان یک زن متولد شده‌ایم، این زنان هستند که تنها قدرت و توانایی دادن حیات نو دارند. من صدایم را به‌عنوان یک زن بلند می‌کنم تا صدایم شنیده شود چون برای سالیان سال، صدای بسیاری از خواهران من در گذشته به گوش کسی نرسیده یا خاموش شده و یا به فراموشی سپرده شده است. در کنار برگزاری این کنفرانسها و در کنار این سخنرانیها چه می‌توان برای زنان اشرف کرد؟
ما باید تمرکزمان را روی اموری بگذاریم که می‌توانند تغییر ایجاد کنند الآن که صحبت می‌کنیم، زنان و مردان اشرف مواجه با یک چالش دیگر هستند.
در حقیقت آنها تحت فشار به یک کمپ دیگر منتقل شده‌اند. کمپی که همه چیز هست جز یک کمپ انسانی، غیرقابل‌تصور است که چگونه عراق بر این کمپ اسم ”لیبرتی“ می‌گذارد در حالیکه حداقلهای انسانی رعایت نشده است. این محل اساساً ویژگی به نام لیبرتی ندارد. حضور دیوارهای بتونی 4 متری نشان می‌دهد که آن در واقع یک زندان است. آنها به‌طور دائم با حضور نگهبانان شکنجه روانی می‌شوند. محصور در دیوارهای زندان، من از تمامی شما می‌خواهم در این رابطه فعال باشید. همین الآن فعال شوید. (کف زدن جمیعت)
به قانونگذاران موثر، نامه بنویسید و با قانونگذاران، پارلمانترهای خود تماس بگیرید. با روزنامه‌های خود تماس بگیرید، حتی با روزنامه‌های محلی خودتان و رادیوها و تلویزیون تماس بگیرید.
ما باید با هم متحد شده و به‌عنوان یک تن واحد صدایمان را به گوش جهانیان برسانیم. دولت آمریکا و اتحادیه اروپا الآن باید دست به اقدام بزنند و به دولت عراق فشار بیاورند تا اطمینانهای حداقل تأمین شوند چه برای آنها که به کمپ لیبرتی منتقل شده‌اند و یا آنها که در اشرف هستند، ما باید با هم کار کنیم تا فداکاریهای انجام شده در اشرف و لیبرتی به هدر نرود. اگر من اکنون در این‌جا در پاریس هستم، اما من در کنار همه شما در اشرف هستم و با شما با یک صدای رسا فریاد می‌زنم ”برابری برای همه“
دختران دانشجوی فرانسوی:
سلام اشرف، سلام لیبرتی، خانم پرزیدنت، دوستان گرامی، ما دانشجویانی از دانشگاههای مختلف فرانسه هستیم و به‌مناسبت روز جهانی زن می‌خواهیم حمایت خود را از زنان و دانشجویان دختر در ایران و به‌ویژه زنان ساکن اشرف و لیبرتی اعلام کنیم. رژیم زن‌ستیز ملاها تلاش می‌کند با سرکوب وحشتناک، صدای آزادی در ایران را محبوس کند، اما زنان ایران نشان داده‌اند که آماده پرداخت بهای آزادی هستند و این ملاهای ایران را به وحشت انداخته است. ما به خواهران مقاوم خود در اشرف و لیبرتی افتخار می‌کنیم، زیرا آنها برای دفاع از آزادی خود و کشور خود شجاعت قیام علیه حکومت دیکتاتوری را داشته‌اند. آنها هر روز با فشارهای رژیم عراق روبه‌رو بوده‌اند و شرایط سخت مشابه یک زندان را تحمل می‌کنند. آنها با شرایط خطرناک که به‌طور فزاینده‌یی جانشان را به خطر انداخته است مواجه هستند. از این‌روست که ما اعلام می‌کنیم تا زمانی که خواسته‌های برحق آنها برآورده نشده باشد، در کنار آنها باقی خواهیم ماند.
این زنان سمبل مبارزه برای آزادی ایران و همین‌طور برای آزادی کشورهای منطقه هستند. جایی که ملتها از دسامبر۲۰۱۰ به‌نام آزادی قیام کرده‌اند. ما می‌خواهیم به خواهرانمان در اشرف و لیبرتی بگوییم شما را از دور می‌بوسیم و به شما درود می‌فرستیم. به همه شما و به‌خصوص به هنگامه، اعظم و مهین، که با کتابهایی که نوشته‌اند بخشی از جنایاتی که در زندانهای رژیم ایران صورت می‌گیرد را به تصویر کشیده‌اند. آزادی در دستان شما است.
من همچنین می‌خواهم به همه زنان در سراسر جهان که برای آزادی و حقوق خود مبارزه می‌کنند و برای برابری تلاش می‌کنند درود بفرستم. همچنین می‌خواهم درود بفرستم به زنان ایرانی که این فرصت را داشتم که در فرانسه با آنها آشنا شوم. زنان و مردان شجاعی که هر روز برای اشرف و لیبرتی و یک ایران آزاد مبارز می‌کنند.
سینتیا فلوری:
سلام به همه شما، جای خوشوقتی دارد و البته ضروری است که دختران جوانی را می‌بینم که برای حقوق زنان مبارزه می‌کنند. همان‌طور که می‌دانید جریان انتقال از کمپ اشرف آغاز شده و دو گروه نخست متشکل از 400 پناهنده به کمپ لیبرتی منتقل شده‌اند. امروز زنان اشرف و لیبرتی یک ایران نوین را نمایندگی می‌کنند که باید از آنها حمایت کنیم. یک ایران مقاوم در مقابل ملاها. باید یادآوری کنیم که اشرف یعنی سه دهه مبارزه زنان مقاومت ایران. از شماره 19مارس ۲۰۰۵روزنامه آمریکایی لس‌آنجلس تایمز که گزارشی از بازدید خبرنگار خود به اشرف چاپ کرده بود، نقل می‌کنم: واحد 8 که تماماً از مردان تشکیل شده است توسط یک زن هدایت می‌شود. ژیلا دیهیم، یک مهندس شیمی. بعضی از اعضای واحد او توضیح می‌دهند که در ابتدا برای آنها مشکل بود بپذیرند که یک زن فرمانده آنها باشد. اما حالا مجاهدین می‌گویند این یک افتخار بزرگی است. محمد مالک، یک هنرمند موسیقی با غرور می‌گوید که رهبری زنان یک شاهکار واقعی در جنبش آنها است.
حتی در سال ۲۰۰۵ ژنرال آمریکایی دیوید فیلیپس در نامه‌یی که به دیدبان حقوق‌بشر نوشت، گفت: اگر عراق در وضعیت هرج‌ومرج فعلی نبود من به دخترانم می‌گفتم به کمپ اشرف بروند تا با این زنان حرفه‌یی و متعهد یعنی اعضای سازمان مجاهدین آشنا شوند.
یادآوری می‌کنم که قانون جزایی رژیم ایران می‌گوید در صورت زنا، زنان را باید تا سینه در خاک چال کرد و سنگسار نمود. جنایتهای حیثیتی غوغا می‌کند. اگر یک مرد همسر خود را در حین ارتکاب زنا به قتل برساند، تحت هیچ مجازاتی قرار نمی‌گیرد. اگر تشخیص داده شود که شکایت یک زن به‌خاطر تجاوز بی‌پایه بوده است 80 ضربه شلاق متحمل خواهد شد.
با این وجود زنان امروز در دانشگاهها اکثریت هستند و مبارزه برای دموکراسی را با مبارزه برای برابری جدا نمی‌کنند. چرا؟ این همه پیگیری از جانب مقامات ایرانی برای متلاشی کردن اشرف و تأسیس لیبرتی چرا؟ زیرا که باید مقاومت ایران را نابود کرد. و نیز پیامی به زنانی فرستاد که چند دهه است بدون خشونت مبارزه می‌کنند. این یک جنگ فرسایشی و شکنجه روحی است که علیه شجاعت زنان به پیش برده می‌شود. در هیچ شرایطی وضعیت کمپ لیبرتی با حقوق بین‌الملل، کنوانسیون ژنو در مورد پناهندگان، مصوب ۱۹۵۱، مطابقت ندارد. این را می‌دانیم تضمینهای حداقل مورد اشاره هیأت پارلمان اروپا در امور روابط با عراق مورد توجه قرار نگرفته است. تضمینهایی که توسط ۴۰۰۰ پارلمانتر، هزاران وکیل و حقوقدان در اروپا، آمریکا و کشورهای عربی حمایت شده است.
چند بار امروز به این تضمینها اشاره شده است: آزادی رفت و آمد برای ساکنان، لغو محاصره پزشکی، تأمین آب، تضمینهای امنیتی...
امروز می‌خواهم یک حرف اساسی به زنان اشرف بزنم: می‌خواهم از آنها به‌خاطر مبارزه‌یی که به پیش می‌برند سپاسگذاری کنم. خانم رجوی عزیز، اینگرید بتانکور عزیز، اود دوتوئن عزیز، بله، بله، این زنان الگوهای ما هستند. آنها الگوهای ما هستند، الگوهای نبرد برای نیل به آزادی، و ما می‌گوییم که با آنها هم‌پیمان هستیم و به نبردشان ارج می‌گذاریم. مبارزه‌یی که بیش از حد تنها بوده است. زنان همه جهان، جهان عرب و جهان غرب از آنها حمایت می‌کنند زیرا آنها تبلور یک جهان آزاد هستند جهانی که حاضر نیست در برابر بنیادگرایی سرخم کند. جهانی که زنان در آن جایگاه تعیین‌کننده در حیات اجتماعی دارند و مجبور به پنهان شدن و تحمل سانسور نیستند. در برابر رژیم ایران که حقوق‌بشر را پایمال می‌کند و هر روز حقوق زنان و مردان را نابود می‌کند، پیاپی اعدام می‌کند، در صحنه بین‌المللی گردن‌کشی می‌کند، این یک وظیفه اخلاقی است که از اشرف و لیبرتی دفاع کنیم. و بالاخره به زنان اشرف و لیبرتی می‌گوییم: شما حامل یک امید هستید. و از آنها به‌خاطر انگیزه‌های بزرگ شان برای ساختن جهان آینده و همچنین از شما سپاسگزاری می‌کنیم. با تشکر
انیسه بومدین:
سلام به همگی شما.
مایلم سخنانم را با قدردانی خاص از زنان ایرانی که با رژیم جهل ملاها نبرد می‌کنند، آغاز کنم و به‌طور ویژه قدردانی از زنان اشرف و البته از تمامی ساکنان اشرف، و از آنجایی که روز زن است، به‌طور ویژه از زنان اشرف و به‌خصوص از خانم رجوی که صلاحیتهای بزرگ سیاسی‌شان بارز است و مبارزه خود را به شکل خستگی‌ناپذیر برای پیروزی زنان به پیش می‌برد. برای این‌که زنان در ایران، و شاید در پیآمد آن، در تمام کشورهای مسلمان، از یک زندگی آزادتر و دموکراتیک‌تر برخوردار شوند. من یک مسلمان هستم، اسلام شناس هستم و می‌دانم که چهره واقعی اسلام، آن چیزی نیست که این بنیادگرایان به ما نشان می‌دهند.. بنابراین باید به همه چیز نگاهی دوباره انداخت. این چیزی است که خانم رجوی با تلاشهایش می‌تواند امکان آن را فراهم نماید. من آرزو می‌کنم که او برای مدت کوتاهی هم که شده، به قدرت برسد، زیرا که لااقل، به آزادی زن امید خواهد بخشید. طرز تفکرها را متحول خواهد کرد. هم‌اکنون در قرن بیست و یکم، زنان مسلمان در بسیاری از کشورها تحصیلکرده و شاغل هستند. شغلهایی که در قرن نوزدهم نداشتند. آنها مهندس، آرشیتکت و خلبان هستند. ما شاهد یک پیشرفت واقعی بوده‌ایم و من فکر می‌کنم که این زنان در آینده، دیکتاتوری دیگری را بر نمی‌تابند. ما مسلمان هستیم و می‌خواهیم مسلمان بمانیم. ولی خواهان بنیادگرایی نیستیم. می‌خواهیم مسلمان باقی بمانیم ولی ما هم خواستار تفتیش عقاید نیستیم.
از همه شما متشکرم
نجات ابوبکر عضو پارلمان فلسطین:
ابتدا با نام خدا آغاز می‌کنم. من همواره با سلام و درود به شما شروع می‌کنم. من از کشور صلح آمده‌ام، کشوری که ادیان زیادی در آن وجود دارد و همه نظامهای استعماری بر آن غلبه کردند اما ما اندیشه و آگاهی خودمان را همواره بر روی آرمان اصلی خودمان متمرکز کردیم و آن این است که ما راهمان را با ایمان به صلح در زندگی شروع کرده‌ایم و با آن هم راهمان را به پایان خواهیم برد و هرگز بر ضد صلح نخواهیم بود.
من با درود به شما شروع می‌کنم. من از کشوری آمده‌ام که نام آن فلسطین است. کشوری که با نبرد بود و نبود شروع کرد تا به بودن خود دست یافت.
بانوی من، بانوی شرق، مریم رجوی، آشنایی ما با شما از خیلی قبل آغاز شد. آشنایی ما به سال۱۹۶۵ میلادی برمی‌گردد، یعنی آنزمان که شهید یاسر عرفات خواست به جهان بگوید که او برای همه خلقهای جهان حق و عدالت را می‌خواهد، آن‌گونه که برای خلق فلسطین می‌خواهد.
بانوی من، بانوی شرق، مریم رجوی،
سلام و احترام و قدردانی کامل زنان و مردان و کودکان و مقدسات و مساجد و کلیساهای فلسطین را به شما می‌رسانم، چرا که ما به شما و به حقانیت آرمانتان ایمان و اعتماد داریم. شهید یاسر عرفات همیشه در مورد شما می‌گفت آنها زودتر از دیگران و با آگاهی تمام دست به‌کار شدند و همیشه پشتیبان ما بوده‌اند و ما هم پشتیبان آنها بوده‌ایم.
از این‌رو من آمدم تا پیام خلقمان را به شما برسانم. آن پیام این است که ما با شما و در کنار شماییم و از حقوق تاریخی و قانونی شما حمایت می‌کنیم. ما نه با بنیادگرایان و نه با فرقه‌گرایان هستیم. چرا که ما از بنیادگرایی همان درد و رنجی را کشیده‌ایم که شما کشیده‌اید.
بانوی من، من همه عوامل کمال و پیشروی در راستای کمال و تکامل را در تو بانوی بزرگوار می‌یابم، به‌رغم این‌که در سرزمین خودتان نیستید. ما خوب می‌دانیم مردمی که از کشور خودشان هجرت کرده‌اند چه می‌کشند. ما درد دوری و هجرت از وطن را تجربه کرده‌ایم. از این‌رو پیوسته و تا ابد در کنار شما باقی خواهیم ماند، چرا که ما را نیز به‌زور از کشورمان بیرون راندند و بسا درد و رنجها کشیدیم و پناهنده شدیم و حتی در دیار غربت نیز مورد آزار و شکنجه قرار گرفتیم.
ما نیز مهمانان ناگزیر و ناگهانی برای بسیاری از کشورهای جهان شدیم. پس سلام و درود و ستایشهای من و همه پناهندگانی که منتظر بازگشت پیروزمندانه به فلسطین هستند، به شما باد.
سلام بر همه آنان که به ما در فلسطین برای رسیدن به آزادی یاری کردند، سلام به همه آنها که به ساکنان اشرف که شما آنها را رهبری می‌کنید یاری کردند، آنانکه هم‌چون ساکنان کمپهای پناهندگی و غربت فلسطینیان دچار انواع سختیها و درد و رنجها هستند.
شاید که شعرها و سخنان زیاد باشد، ولی وقتی به سالن شما وارد شدم بارها اشک از چشمانم جاری شد. اولین عکس در سالن، عکس اولین زن شهید به نام فاطمه بود که در نمایشگاه نصب شده بود. یادم آمد که اولین زن شهید انقلاب فلسطین نیز نامش فاطمه بود. شهید فاطمه غزال که استعمارگران پسرش و همسرش را کشتند و به او گفتند که باید در خانه‌ات بمانی و حبس خانگی بکشی، او در خانه‌اش زندانی شد تا در حالیکه انقلابیون مراحل مقاومت خود علیه اشغالگران را تکمیل می‌کردند به یاری انقلابیون شتافت و در کوهها به آنها کمک می‌کرد. او در حالیکه نه سلاح بلکه برای انقلابیون غذا می‌برد به‌شهادت رسید. بدینگونه فاطمه‌ای که در زندانهای بنیادگرایی و دیکتاتوری مذهبی تا مرگ شکنجه شد با فاطمه فلسطین پیوند می‌خورد، فاطمه در فلسطین و فاطمه در ایران و فاطمه در هر جای دیگر- که اگر ما بنیادگرایی و فرقه‌گرایی را در کشورهایمان نکشیم – این فاطمه ها کشته خواهند شد، چرا که بنیادگرایی و فرقه‌گرایی تمامی ارزشهای انسانی را می‌کشد و زیر پایش له می‌کند.
ما امروز درد شما را می‌فهمیم همان‌گونه که شما درد ما را می‌فهمید و ما دردهای شما در غربت را هم‌چون دردهای خودمان حس می‌کنیم و می‌گوییم که ما و شما آرمان مشترک داریم و باید این آرمان محترم شمرده شود. جهان باید با چشمی انسانی‌تر بنگرد و باید به خلق فلسطین و درد و شکنج او و به خلق فلسطین و درد و شکنجه او توجه کند. جهان باید به خلق سوریه و درد و رنج و شکنجه او و به همه خلقهای ستمدیده در سراسر جهان توجه کند. از این‌رو ما کالای جدیدی نه به نام موشک و نه به نام هواپیما نساخته‌ایم، چرا که جهان، دیگر با موشک و هواپیما مخاطب قرار نمی‌گیرد، بلکه جهان کنونی با انسانیت و منطق و اتحاد و شخصیت انسانی مخاطب قرار می‌گیرد. از این‌رو بگذارید ما زنان در سراسر جهان به همه آنها که آزادیهایشان ولو به مقدار اندک از آنها سلب شده کمک و یاری کنیم. بیایید تا یک کادر واحد زنان تشکیل بدهیم و اسم آن را بگذاریم «دیگر بس است» چرا که تنها بازنده‌این جنگها زنان هستند.
بیایید تا به این جهان بگوییم و فریاد بزنیم که سازمان ملل‌متحد باید نقش خودش را به‌طور مثبت ایفا کند و به درد و رنج و شکنج در ایران و فلسطین عراق پایان دهد. بیایید تا به اسراییل که کنوانسیون چهارم ژنو را زیر پا گذاشته و هزاران نفر را در زندانهای اشغالگری خود در اسارت نگه‌داشته بگوییم که دیگر بس است. بگذارید به شما بگویم که من امروز تلفنی خبردار شدم که یک زن فلسطینی به نام هناء الشلبی در زندان اسراییل اشغالگر با دست و پای بسته اعتصاب‌غذا کرده و هم‌چنان به اعتصاب خود ادامه می‌دهد، چرا که او بر رد دستگیری و حبس اداریش که نوعی حبس تحمیل شده از سال ۱۹۴۵ یعنی از زمان اشغال فلسطین توسط انگلستان می‌باشد و اسراییل هم‌چنان این قانون را علیه همه مبارزان اجرا می‌کند، اصرار می‌ورزد. سخنم را بیش از این طول نمی‌دهم و می‌خواهم آخرین پیاممان را بازگو کنم و آن این‌که ما با آگاهی و با ارزشهای انسانی و با ازبین‌بردن تمام ساختارهای حزبی تنگ نظرانه و فرقه‌گرایی و بنیادگرایی است که می‌توانیم یک نیروی سازنده واقعی و نه یک نیروی تخیلی و صوری را در مقابله با آن تشکیل بدهیم.
سلام و درود همیشگی بر شما باد. درود بر همه آنها که به یاری انسانیت شتافته‌اند. درود بر ساکنان اشرف و لیبرتی. سلام بر همه آنان که پیوسته و همیشه پرچم آزادی را هر جا که هستند با آگاهی و فداکاری برافراشته نگه می‌دارند. سلام بر قدس شما چرا که قدس تنها از آن ما نیست، بلکه قدس قبله اعراب و قبله همه مسلمانان است. از این‌رو به شما می‌گوییم بشتابید نه فقط برای یاری فلسطین بلکه به یاری همه آنانکه در جهان امروز برای جهانی خالی از درد و شکنج و خالی از زور و اجبار و خالی از شکنجه و زندان مبارزه می‌کنند. متشکرم.
بارونس فلین
سلام به همه شما. متشکرم از این‌که من را به این‌جا دعوت کردید. من افتخار می‌کنم که در بین چنین گروه برجسته‌ای از رهبران زنان از سراسر جهان باشم که از زنان و مردان کمپ اشرف و لیبرتی تجلیل کنیم. کسانی که این همه فداکاری کرده‌اند، کسانی‌که در حال حاضر متحمل رنجها شده‌اند، کسانی که خودشان را به‌خاطر دیگران فدا و قربانی می‌کنند و در این مسیر هم‌چنان رنج می‌کشند.
خانم رجوی، اظهارات شما در سال۲۰۰۶، طرح 10 ماده‌ای که شما مطرح کرده‌اید منعکس‌کننده حفاظت از حقوق‌بشر بنیادین است. این یک سند عالی است که به‌صورتی ساده نوشته شده است. من نیز مثل سایرین این‌جا هستم تا مثل سایرین و مثل شما که در این‌جا هستید از خواسته ۱۰۰۰زن شجاع حمایت کنم، همان‌طور که همه شما که در این‌جا هستید از آنها حمایت می‌کنید. تا کسانی را که از زندگی آنها در نمایشگاه امروز در این‌جاست تقدیر شده است، به یاد آوریم.
زنان در سراسر جهان باید باهم کار کنند تا یک جهان امن تری را تضمین کنند. اشرف این نیاز را سمبولیزه می‌کند. اشرف یک سمبل است که باید از آن حفاظت کنیم.
همه مذاهب بزرگ جهان هدف واحدی دارند. اسلام، مسیحیت، یهودیت، هندو، بودا، سیک و سایرین همگی در یک قانون، یک قانون اخلاقی سهیمند. همگی ما در یک قانون اخلاق سهیم هستیم. همگی تلاش می‌کنند استانداردهای زندگی بشری و مهربانی را ارتقا دهند. وقتی مذاهب برای مقاصد سیاسی تحریف می‌شوند، همان چیزی اتفاق خواهد افتاد که ما امروز در جهان شاهد آن هستیم.
ما می‌خواهیم از دخترانمان و پسرانمان حفاظت کنیم و می‌خواهیم قانون از آنها حفاظت کند. ما می‌خواهیم دارو به آنهایی که نیازمند هستند برسد. زنان پزشک و پرستارها مبارزه می‌کنند که داروهای اساسی را در دسترس بیماران قرار دهند و باید بتوانند این کار را بکنند. باید در همه جا اجازه داده شود که زنان و مردان را به تساوی مداوا کرد، صرفنظر از این‌که چه کسی هستند. آنها باید بتوانند سوگند بقراط را نمایندگی کنند و به آن احترام بگذارند. ما باید شکنجه را متوقف کنیم، مجازات مرگ را برداریم، محاکمه عادلانه با پیش فرض برائت برای همه را تضمین کنیم. ایده‌آلهای والای کسانی‌که در پی عدالت، صلح و همزیستی عادلانه هستند باید پیروز شود. بنابراین من به همه شما درود می‌فرستم. من به همه شما با آرزوی صلح و آزادی برای هر فردی در این جهان و احترام برای هر همسایه‌ای درود می‌فرستم چون این تنها راهی است که حقوق‌بشر امتداد می‌یابد و در امان خواهد بود.
حمایت از مقاومت ایران و مبارزه زنان برای برابری
10مارس ۲۰۱۲ (20اسفند ۱۳۹۰)
با حضور شخصیتها و شهرداران فرانسوی و مدافعان برجسته برابری و حقوق زنان
همبستگی دانشجویان و جوانان فرانسوی با۱۰۰۰ زن مجاهد در اشرف و لیبرتی و مبارزه زنان ایران برای برابری
قسمت سوم
ادیت بائر
خانم رجوی عزیز شخصیتهای برجسته، دوستان عزیز و خانمها و آقایان!
این واقعاً افتخار بزرگی است که امروز یکبار دیگر با شما در این مناسبت بسیار مهم باشم، از هدیه‌ای که از طرف اشرف برای ما فرستاده شد تشکر می‌کنم و من هم احساس می‌کنم، که ما هم می‌توانیم این پیام را برای اشرف بفرستیم که آنها دوستان زیادی در سراسر جهان دارند و آنها حتماً پیروز خواهند شد.
ما امسال شاهد پیشرفتهای چشمگیری بوده‌ایم به‌خصوص در رابطه با نقش فعال زنان در خاورمیانه، در رویارویی با رهبران ستمگری که برای دهها سال بر آنها حکومت کرده‌اند. من معتقدم که خیلی از آن زنان، از مبارزه زنان در اشرف علیه بنیادگرایان مذهبی در ایران تاثیر گرفته‌اند. ظلم و ستم علیه زنان قسمتی از روش این رژیم در طول 30سال گذشته بوده است. پس این امر اتفاقی نیست که مقاومت علیه این رژیم توسط زنان سازماندهی و رهبری می‌شود.
زنان ایرانی که پس از انتخابات فضاحت‌بار سال ۲۰۰۹ در قیام ایران پیشتاز بودند؛ ما را بسیار تشویق کرد، و آنها برای ما و بقیه خاورمیانه الگویی شدند. امروز مبارزه زنان ایرانی در شهر اشرف زنده نگه‌داشته شده است. ۱۰۰۰ زن شجاع در اشرف برای میلیونها تن منبع امید هستند. به همین دلیل است که ملاها تمام توان خود را برای ازبین‌بردن اشرف به کار گرفته‌اند. زنان اشرف که از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران هستند، دیدگاه بسیار مترقیانه‌یی از اسلام دارند. آنها آنتی‌تز حاکمان بنیادگرا در ایران هستند.
روش ارزیابی دموکراتیک بودن یک جنبش، ارزیابی دیدگاه آن جنبش در مورد زنان است. برای آنها که قصد دارند جنبش مقاومت ایران را غیردموکراتیک معرفی کنند، باید نگاه دقیق‌تری به این شش موضوع بیاندازند که زنان، تمامی رده‌های تصمیم‌گیری در سازمان مجاهدین خلق ایران را احراز کرده‌اند و 7 مسئول اول گذشته آنها همگی زن بوده‌اند. بیش از نیمی از اعضای شورای ملی مقاومت ایران را زنان تشکیل می‌دهند این خود پیام مهمی را به زنان و جوانان ایران می‌دهد. بدون این ترکیب، آنها شانسی برای ایستادگی و ادامه مبارزه علیه ستم ملاها در این 33سال نداشتند.
بسیاری از نیروها در ایران به همین دلیل دوام نیاوردند، که فکر کردند حق و حقوق زنان را می‌توان در حین مبارزه علیه این رژیم نادیده گرفت. اخیراً ما در پارلمان اروپا به این نتیجه رسیدیم که نمی‌توان دموکراسی را برای نیمی از جامعه ساخت. یعنی برای نیمی از جامعه مردان.
در کشورهای عربی همه نگران این هستند که پس از سقوط دیکتاتورها، بنیادگراهای اسلامی قدرت را در دست بگیرند، و زنان را به عقب برانند. همان‌طوریکه پس از انقلاب ۱۹۷۹ در ایران رخ داد. حضور مقاومت ایران امروز نه تنها بهترین آلترناتیو برای رژیم ملاهای ایران، بلکه الگوی اسلام مترقی برای کل خاورمیانه است. به همین دلیل است که همه ما باید بیش از پیش در حمایت از زنان در اشرف و لیبرتی متحد شویم.
این زنان نه تنها یک مدل و الگو برای همه ما هستند بلکه یک سرمایه و گنجینه‌ای، برای آینده کشورشان و بقیه جهان بحساب می‌آیند. .
ما در رابطه انتقال زنان به کمپ لیبرتی و برخورد پلیس عراق با آنان بسیار نگران هستیم. اطمینانهای حداقل در این رابطه تضمین و اجرا نشده است. به نظر می‌رسد که بسیاری از دوستان ما در آمریکا نیز به همین نتیجه رسیده‌اند. زمان آن رسیده آقای کوبلر به مسئولیت خود عمل کند و تضمینهای حداقل را برای ساکنان فراهم کند. هیچ‌گونه توجیهی برای اعمال سرکوبگرانه نیروهای عراقی نباید وجود داشته باشد. آقای کوبلر باید به جهانیان گزارش رفتار سرکوبگرانه نیروهای عراقی را بدهد. زمان آن رسیده که به جای اجرای درخواستهای دولت عراق، از ساکنان بی‌دفاع اشرف دفاع شود. من می‌خواهم به زنان اشرف و لیبرتی بگویم که من و تعدادی از همکارانم در پارلمان اروپا با تمام وجود از مبارزه آنها حمایت می‌کنیم. من کاملاً ایمان دارم که خانم رجوی سمبلی برای زنان ایرانی خواهد بود. (تشویق حضار).
طی سالیانی که من با مقاومت شما بودم شما کارهای غیرممکن را ممکن کردید من از میزان فداکاری و رهبری شجاعتان واقعاً تاثیر پذیرفته‌ام.
من می‌خواهم با سخنان زن جوانی به‌نام صبا هفت‌برادران در لحظه قبل از این‌که در جریان کشتار در اشرف، جان بسپارد، صحبتم را تمام کنم. صبا در آن روز گفت ما ایستاده‌ایم.. ما تا به آخرش ایستاده‌ایم. . (تشویق حضار).
اجازه بدهید آخرین جمله را هم بگویم من مطمئنم که شما در مبارزه‌تان برای آزادی پیروز خواهید شد. . (تشویق حضار).
اود دوتوئن
«روز به‌خیر، خانم رجوی، خانمها و آقایان (چون تعدادی از آقایان هم حضور دارند)، باز روز 8مارس فرا رسید و باید برگزاری روز جهانی زن ادامه یابد چرا که زنان بیشماری رنج می‌برند و ادای احترام نکردن به آنان دست‌کم یکبار در سال نهایتاً تأسف‌بار خواهد بود.
اما موضع من در قبال مسأله زن همواره جلوگیری از قربانی کردن و مظلوم نمایاندن زنان و تمرکز بر نقاط قوت آنان بوده و خواهد بود. زیرا شما نیز مثل من می‌دانید که امروز زنان حامل نیرویی هستند که جهان به آن نیاز دارد. زنان پشتیبانان و پایه و مایه این حرکت را تشکیل می‌دهند، مادران موتور محرک هستند و پیوندهایشان و به‌خصوص انگیزهای بزرگشان که باعث غرور و افتخار ما به‌عنوان زن است.
من همیشه گفته‌ام که زنان باید جرأت و جسارت داشته باشند و خوشحالم که هر روز شاهد فوران بیش از پیش جسارت و شهامت زنان در سراسر جهان هستم.
از آنجا که بار دیگر امروز گردهم آمده‌ایم، باید به تأکید و اصرار گفت زنانی که در این مبارزه متعهد شده و از مدتها پیش آموخته‌اند که جسارت و شهامت به خرج دهند، همین زنان اشرف هستند. ده سال است که این زنان تحت یک محاصره غیرانسانی بوده و از پایه‌یی‌ترین حقوق انسانی‌شان محروم هستند. شماری از آنان به‌دلیل محاصره پزشکی که سه سال است ادامه دارد جان خود را از دست داده‌اند. با این حال آنها عزم راسخی دارند که هرگز در برابر تحمیل دیکتاتورها تسلیم نشوند.
آنها این جرأت و جسارت را دارند که به آینده درخشان سرشار از آزادی و برابری برای مردمشان باور داشته باشند. در روز جهانی زن خوب است یادآور شوم که مقاومت و پایداری زنان اشرف از پایداری یک زن الهام می‌گیرد. من از زنی صحبت می‌کنم که در تمام این لحظات دشوار، در تمام این آزمونهای به‌غایت دردناک و در تمام مراحل پیچیده‌این نبرد، با شهامت خود تحسین همگان را برانگیخته است و البته منظورم مریم رجوی است.
اما او تنها نیست. در کنار او نسلی از زنان قرار دارند که آنها نیز آموخته‌اند در تمام لحظات زندگیشان جرأت و جسارت به خرج دهند. من در این زنان انرژی فشرده‌یی احساس می‌کنم که رو به گسترش است و پیرامون خود ارزشهای والای بشری را منتشر می‌کند.
اما بازگردیم به وضعیت کنونی کمپ لیبرتی که نامش بسیار بی‌مسما است. این کمپ الگوی فوق‌العاده‌یی است از آنچه که زنان قادر به تحقق آن هستند.
با وجود تمام مشکلاتی که در انتظارشان بود، با وجود این‌که این زنان می‌دانستند که از همه چیز و حتی حیطه اختصاصی خود محروم خواهند بود، با این حال جسارت و شهامت نشان دادند و خطر رفتن به سوی یک آزمون تازه را که کمپ لیبرتی نام دارد، به جان خریدند.
می‌توانم درک کنم این تا چه حد برای مریم دشوار است. هر زنی می‌تواند این را درک کند. اما او زنی است که جسارت دارد و باز هم با جرأت و جسارت به پیش می‌رود.
حال جالب است اگر دقیقتر نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که این بنیادگرایان و رژیم ایران هستند که از پایداری کسانی که جسارت دارند، به وحشت افتاده و به لرزه در می‌آیند.
من این افتخار را داشتم که پیشنویس چاپی کتاب بعدی مریم رجوی را دریافت کنم. آن را دیشب دریافت کردم و امروز صبح زود مرور کردم.
این کتاب تشریح بخشی از تاریخ و ارزشهای قابل دفاع زنانی است که مریم تجسم آنهاست. به نظر من این کتابی است بسیار ارزشمند که مواضع عمیق و سازش‌ناپذیر مریم رجوی در برابر بنیادگرایی را بازتاب می‌دهد.
من اخیراً کتابی نوشتم تحت عنوان «ای زنان، اگر شما جسارت نشان می‌دادید، وضع دنیا بهتر میشد». به نظر من، کتاب خانم رجوی در همین زمینه است. چرا که وقتی زنی جرأت و شهامت به خرج می‌دهد، گام بعدی بی‌تردید به قیام در برابر عامل و منشأ اصلی به زنجیر کشیده شدن او و موانع رهائیش می‌انجامد.
این کتاب به‌زودی از طریق شرکت انتشاراتی «ژان ـ کلود گازویچ» منتشر خواهد شد. در این کتاب دشواری مبارزه زنانی که امروز پایداری پر شهامتشان در کمپ اشرف ما را شگفت‌زده کرده است شرح داده شده و در عین‌حال به ما کمک می‌کند درک کنیم چرا این زنان امروز منبع الهام جوانان ایران هستند.
فشرده آنچه که ثمره نبرد برای برابری است در برنامه ده ماده‌ای که مریم برای برابری حقوق و آزادیهای زنان در ایران فردا ارائه کرده بازتاب دارد و من این‌جا مواد مزبور را یادآور می‌شوم چون در این باره هر چه گفته شود کم است:
آزادیها و حقوق پایه‌یی
برابری در مقابل قانون
آزادی انتخاب پوشش
سهم برابر در رهبری سیاسی
برابری اقتصادی
برابری در کانون خانواده
لغو خشونت علیه زنان
الغای تحمیلات شرع آخوندی
تسهیلات اجتماعی برای زنان
این است آنچه مریم روزی که به قدرت برسد انجام خواهد داد.
این پایه و اساس حقوقی است که زنان باید داشته باشند. این نوشته و مقرر شده است. اینها حقوقی است جهانشمول چه در ایران و چه در کشورهای دیگر و ما زنان در سراسر جهان باید مستمراً ناظر و مراقب باشیم که این حقوق محترم شمرده شود.
امروز من بسیار خوشحالم که می‌بینم تمام ما زنان حاضر در این جلسه یک شعار مشترک داریم: «جرأت و جسارت داشته باشیم». نباید تسلیم قضا و قدر شد. تنها از این طریق است که تغییر را می‌توان محقق ساخت. بسیار متشکرم.
روث وجوود:
جای خوشوقتی است که این‌جا باشم. باید بگویم من این همه زنان فوق‌العاده در یک محل را از زمان کالج ردلیف ندیده‌ام. دو سه چهار دهه پیش سعی می‌کردیم مردان دانشگاه هاروارد را متقاعد کنیم با ما برخورد متساوی داشته باشند. این یک گردهمایی فوق‌العاده است. (تشویق حضار)
اگر بتوانم اشاره کوچکی به تاریخ فرانسه می‌کنم، الآن می‌توانم بفهمم ژاندارک قدرتش را از کجا گرفت، از ارتش فرانسه نگرفت بلکه از زنان فرانسه گرفت. (تشویق حضار)
قبل از این‌که سر بحث اصلی بروم، اول می‌خواستم از یک مرد قدردانی بکنم آقای آنتونیو کسس که اخیراً درگذشت و یک حقوقدان برجسته ایتالیایی در حقوق‌بشر و جنایات جنگی بود. او رئیس دادگاه جنایات جنگی یوگسلاوی و بعد هم دادگاه جنایت جنگی لبنان بود و او بود که اولین بار من را نسبت به موضوع اشرف و حقوق‌بشر افرادی که آنجا محصور شده‌اند، مطلع کرد. بنابراین می‌خواهم به او ادای احترام کنم.
ولی ما کجا هستیم؟ بدیهی است یک لحظه فوق‌العاده در خاورمیانه است و صادقانه بگویم بهار عرب دوام نخواهد داشت مگر این‌که یک بهار ایرانی باشد.
چون ملاها پولشان را همه جا پخش خواهند کرد و برای منطقه کاری را خواهند کرد که مدتهاست با موفقیت در مورد عراق و لبنان کرده‌اند.
بنابراین من نگران نه فقط امنیت و ثبات منطقه، بلکه نگران ثبات بهار عرب اگر بهار ایرانی موفق نشود، هستم. بنابراین فکر می‌کنم نباید فرض کنیم که هیچ‌یک از این پیروزیهای اخیر باثبات هستند تا زمانی که ملاهای دیوانه در قدرت باقی مانده باشند.
در حال حاضر آنچه در آمریکا جریان دارد این مسأله است که آیا مجاهدین از لیست وزارت‌خارجه برداشته می‌شوند؟
من به‌عنوان یک استاد حقوق این‌جا صحبت می‌کنم. باید بگویم این یک آزمایش به سمت آینده است. نه چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است. چون من از راننده تاکسیها و راننده‌های لیموزین و مغازه‌داران و تجار در آمریکا نظرسنجی می‌کنم و شما انواع نظرات را از انواع آدمها می‌گیرید. ولی آنچه در مورد آزمایش نامگذاری تروریست خارجی در آمریکا بر طبق قوانین ما جالب است این است که دید به سمت آینده دارد، این است که در آینده چه اتفاقی می‌افتد. و باید بگویم اگر هنوز دادستان بودم همان‌طور که قبلاً بودم، مجموعه‌یی از شهود که شما دارید فوق‌العاده‌ترین مجموعه از شهود هستند که کسی می‌تواند آرزوی آن را در برابر حقیقت یابها داشته باشد. ولی فکر می‌کنم آنچه مهم است که همه در نظر داشته باشند به‌خصوص در واشینگتن این است که این یک آزمایش با دید به سوی آینده است.
نهایتاً اجازه بدهید در مورد برخورد انسانی صحبت کنم. من هشت سال را در کمیته حقوق‌بشر در سازمان ملل‌متحد در ژنو و در نیویورک گذراندم. و ما هم به قانون عام حقوق‌بشر نگاه کردیم، کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی، اصول مربوط به افراد جابجا شده داخلی، راهنماهایی که همکار سوئیسی من والتر کیلن به شکلی عالی پیشتاز آن بود. و ما گاه حتی به قوانین درگیریها نگاه می‌کردیم، با هر کدام از این مسائل بنیادی، رفتار انسانی قابل مذاکره نیست. اگر کمپ لیبرتی به عکس آن یعنی کمپی برای اعمال فشار تبدیل شود، در واقع این روی ظرفیت ما برای رعایت اصول حقوق‌بشر که برای هر کس دیگری موعظه‌اش را می‌کنیم، بسیار تأثیر بد می‌گذارد.
و نهایتاً باید بگویم با توجه به تصمیم رژیم ایران، طبق آنچه که خوانده‌ام، برای تولید سلاح اتمی، همان‌طور که لیندا شاو قبلاً گفته است، فراتر از صرفاً حقوق‌بشر و آسایش، مجموعه بزرگی از انسانها در دو کشور در معرض خطر هستند. در واقع کل ثبات خاورمیانه مطرح است. افرادی که من می‌شناسم به وزارت‌خارجه آمده‌اند (و گفته‌اند) که اگر رژیم ایران به بمب دست یابد، مصر هم یکی می‌گیرد، سعودی هم یکی می‌گیرد، ترکیه هم یکی می‌گیرد، همه یک بمب خواهند داشت. مثل تام لیرسون قدیمی خواهد بود که هر کسی یک بمب در جیبش داشته باشد. نتیجه این‌که فراخوان به تغییر در ایران، صرفاً مسأله منطقه نیست، بلکه مسأله امنیت هسته‌یی برای تمام جهان است. بنابراین فکر می‌کنم تعهد زنان این‌جا بیشترین نتایج را در آینده حقوق‌بشر دارد. متشکرم.
سارا فیلیپس
قبل از شروع، من می‌بینم تعدادی از جوانان فرانسوی در این‌جا حضور دارند، لطفاً به روی سن بیایید ممنونم.
اسم من سارا فیلیپس است، پژوهشگر مطالعات زنان در سطح جهانی هستم در مبارزه برای برابری در هر کجای دنیا که باشیم، چه در حال نوشیدن یک قهوه، چه در حال صحبت با دوستانم یا در مقابل جمعی به خوبی شماها.
خانم رجوی، دوستان محترم، برای من باعث افتخار است که در این برنامه در کنار این پنل شگفت‌انگیز هستم. می‌گویم شگفت‌انگیز برای این‌که در کنار خودم زنان قدرتمند بی‌همتایی را می‌بینم.
دنیا بدون ما زنان چه کار می‌کرد؟ مکانی که خیلی تنها و تاریکتر می‌نمود.
تاریخ بر شانه زنان ساخته شده است ولی به ندرت به آن اشاره می‌شود، امروز حدود ۱۰۰۰ زن در اشرف و لیبرتی هستندکه در حال نگارش تاریخ هستند (کف زدن جمیعت)
سالهای آینده مادر بزرگها برای نوه‌های خود داستانها خواهند گفت، آنها خواهند گفت روزی، روزگاری آنها باید کاری انجام می‌دادند که به آنها گفته شده بود انجام ندهند، در حالیکه کاری درست بوده و می‌بایست انجام میشد و به همین دلیل، دنیای امروز به دنیای بهتری برای زیستن تبدیل شده است، زندگی ساده و راحت نیست ولی با بردباری و سخت‌کوشی، نتیجه بهتری در انتظار خواهد بود. در جشن روز جهانی زن و بزرگداشت خدماتی که زنان انجام داده‌اند، چند نکته را با شما مطرح می‌کنم.
یک زن تنها به‌مثابه یک شاخه بسیار نازک است، یک شاخه بسیار ضعیف است و می‌تواند از بین برود، حال اگر چند شاخه کنار هم گذارده شود، ناگهان غیرقابل شکست خواهند شد. این است آن قدرت زنان در اشرف (کف زدن جمیعت)
اگر‌چه ما در این‌جا پشت درهای میله‌یی که توسط شیران حفاظت می‌شود نیستیم، ولی گردهم آمده‌ایم تا از مبارزه زنان برای آزادی و برابری حمایت کنیم. ما در کنار هم آمده‌ایم تا با هم همصدا شویم و کمک کنیم به زنان اشرف تا بیشتر به پایداری و مقاومت خود علیه ظلم و ستم رژیم ملاها ایستادگی کنند، بزرگترین ترس ملاها، دیدن این استحکام است که از شجاعت و عزم و جزم یک زن می‌باشد.
با زنان در طول تاریخ به‌طور نابرابر و ناعادلانه به‌اندازه کافی برخورد شده است، زمان آن رسیده است که در این دنیا برای خودمان جایگاه برابر بگیریم و خواستار احترام بشویم اگر‌چه بهای سنگین داشته باشد. (کف زدن جمیعت)
من به کسانی که در این‌جا حضور دارند و یا کسانی که حرفهای مرا در سراسر جهان می‌شنوند می‌گویم که فراموش نکنید که از کجا آمده‌اید، ما ممکن است رنگ پوستمان، رنگ چشمانمان، رنگ موهایمان متفاوت باشد، ولی ما همگی به‌عنوان یک زن متولد شده‌ایم، این زنان هستند که تنها قدرت و توانایی دادن حیات نو دارند. من صدایم را به‌عنوان یک زن بلند می‌کنم تا صدایم شنیده شود چون برای سالیان سال، صدای بسیاری از خواهران من در گذشته به گوش کسی نرسیده یا خاموش شده و یا به فراموشی سپرده شده است. در کنار برگزاری این کنفرانسها و در کنار این سخنرانیها چه می‌توان برای زنان اشرف کرد؟
ما باید تمرکزمان را روی اموری بگذاریم که می‌توانند تغییر ایجاد کنند الآن که صحبت می‌کنیم، زنان و مردان اشرف مواجه با یک چالش دیگر هستند.
در حقیقت آنها تحت فشار به یک کمپ دیگر منتقل شده‌اند. کمپی که همه چیز هست جز یک کمپ انسانی، غیرقابل‌تصور است که چگونه عراق بر این کمپ اسم ”لیبرتی“ می‌گذارد در حالیکه حداقلهای انسانی رعایت نشده است. این محل اساساً ویژگی به نام لیبرتی ندارد. حضور دیوارهای بتونی 4 متری نشان می‌دهد که آن در واقع یک زندان است. آنها به‌طور دائم با حضور نگهبانان شکنجه روانی می‌شوند. محصور در دیوارهای زندان، من از تمامی شما می‌خواهم در این رابطه فعال باشید. همین الآن فعال شوید. (کف زدن جمیعت)
به قانونگذاران موثر، نامه بنویسید و با قانونگذاران، پارلمانترهای خود تماس بگیرید. با روزنامه‌های خود تماس بگیرید، حتی با روزنامه‌های محلی خودتان و رادیوها و تلویزیون تماس بگیرید.
ما باید با هم متحد شده و به‌عنوان یک تن واحد صدایمان را به گوش جهانیان برسانیم. دولت آمریکا و اتحادیه اروپا الآن باید دست به اقدام بزنند و به دولت عراق فشار بیاورند تا اطمینانهای حداقل تأمین شوند چه برای آنها که به کمپ لیبرتی منتقل شده‌اند و یا آنها که در اشرف هستند، ما باید با هم کار کنیم تا فداکاریهای انجام شده در اشرف و لیبرتی به هدر نرود. اگر من اکنون در این‌جا در پاریس هستم، اما من در کنار همه شما در اشرف هستم و با شما با یک صدای رسا فریاد می‌زنم ”برابری برای همه“
دختران دانشجوی فرانسوی:
سلام اشرف، سلام لیبرتی، خانم پرزیدنت، دوستان گرامی، ما دانشجویانی از دانشگاههای مختلف فرانسه هستیم و به‌مناسبت روز جهانی زن می‌خواهیم حمایت خود را از زنان و دانشجویان دختر در ایران و به‌ویژه زنان ساکن اشرف و لیبرتی اعلام کنیم. رژیم زن‌ستیز ملاها تلاش می‌کند با سرکوب وحشتناک، صدای آزادی در ایران را محبوس کند، اما زنان ایران نشان داده‌اند که آماده پرداخت بهای آزادی هستند و این ملاهای ایران را به وحشت انداخته است. ما به خواهران مقاوم خود در اشرف و لیبرتی افتخار می‌کنیم، زیرا آنها برای دفاع از آزادی خود و کشور خود شجاعت قیام علیه حکومت دیکتاتوری را داشته‌اند. آنها هر روز با فشارهای رژیم عراق روبه‌رو بوده‌اند و شرایط سخت مشابه یک زندان را تحمل می‌کنند. آنها با شرایط خطرناک که به‌طور فزاینده‌یی جانشان را به خطر انداخته است مواجه هستند. از این‌روست که ما اعلام می‌کنیم تا زمانی که خواسته‌های برحق آنها برآورده نشده باشد، در کنار آنها باقی خواهیم ماند.
این زنان سمبل مبارزه برای آزادی ایران و همین‌طور برای آزادی کشورهای منطقه هستند. جایی که ملتها از دسامبر۲۰۱۰ به‌نام آزادی قیام کرده‌اند. ما می‌خواهیم به خواهرانمان در اشرف و لیبرتی بگوییم شما را از دور می‌بوسیم و به شما درود می‌فرستیم. به همه شما و به‌خصوص به هنگامه، اعظم و مهین، که با کتابهایی که نوشته‌اند بخشی از جنایاتی که در زندانهای رژیم ایران صورت می‌گیرد را به تصویر کشیده‌اند. آزادی در دستان شما است.
من همچنین می‌خواهم به همه زنان در سراسر جهان که برای آزادی و حقوق خود مبارزه می‌کنند و برای برابری تلاش می‌کنند درود بفرستم. همچنین می‌خواهم درود بفرستم به زنان ایرانی که این فرصت را داشتم که در فرانسه با آنها آشنا شوم. زنان و مردان شجاعی که هر روز برای اشرف و لیبرتی و یک ایران آزاد مبارز می‌کنند.
سینتیا فلوری:
سلام به همه شما، جای خوشوقتی دارد و البته ضروری است که دختران جوانی را می‌بینم که برای حقوق زنان مبارزه می‌کنند. همان‌طور که می‌دانید جریان انتقال از کمپ اشرف آغاز شده و دو گروه نخست متشکل از 400 پناهنده به کمپ لیبرتی منتقل شده‌اند. امروز زنان اشرف و لیبرتی یک ایران نوین را نمایندگی می‌کنند که باید از آنها حمایت کنیم. یک ایران مقاوم در مقابل ملاها. باید یادآوری کنیم که اشرف یعنی سه دهه مبارزه زنان مقاومت ایران. از شماره 19مارس ۲۰۰۵روزنامه آمریکایی لس‌آنجلس تایمز که گزارشی از بازدید خبرنگار خود به اشرف چاپ کرده بود، نقل می‌کنم: واحد 8 که تماماً از مردان تشکیل شده است توسط یک زن هدایت می‌شود. ژیلا دیهیم، یک مهندس شیمی. بعضی از اعضای واحد او توضیح می‌دهند که در ابتدا برای آنها مشکل بود بپذیرند که یک زن فرمانده آنها باشد. اما حالا مجاهدین می‌گویند این یک افتخار بزرگی است. محمد مالک، یک هنرمند موسیقی با غرور می‌گوید که رهبری زنان یک شاهکار واقعی در جنبش آنها است.
حتی در سال ۲۰۰۵ ژنرال آمریکایی دیوید فیلیپس در نامه‌یی که به دیدبان حقوق‌بشر نوشت، گفت: اگر عراق در وضعیت هرج‌ومرج فعلی نبود من به دخترانم می‌گفتم به کمپ اشرف بروند تا با این زنان حرفه‌یی و متعهد یعنی اعضای سازمان مجاهدین آشنا شوند.
یادآوری می‌کنم که قانون جزایی رژیم ایران می‌گوید در صورت زنا، زنان را باید تا سینه در خاک چال کرد و سنگسار نمود. جنایتهای حیثیتی غوغا می‌کند. اگر یک مرد همسر خود را در حین ارتکاب زنا به قتل برساند، تحت هیچ مجازاتی قرار نمی‌گیرد. اگر تشخیص داده شود که شکایت یک زن به‌خاطر تجاوز بی‌پایه بوده است 80 ضربه شلاق متحمل خواهد شد.
با این وجود زنان امروز در دانشگاهها اکثریت هستند و مبارزه برای دموکراسی را با مبارزه برای برابری جدا نمی‌کنند. چرا؟ این همه پیگیری از جانب مقامات ایرانی برای متلاشی کردن اشرف و تأسیس لیبرتی چرا؟ زیرا که باید مقاومت ایران را نابود کرد. و نیز پیامی به زنانی فرستاد که چند دهه است بدون خشونت مبارزه می‌کنند. این یک جنگ فرسایشی و شکنجه روحی است که علیه شجاعت زنان به پیش برده می‌شود. در هیچ شرایطی وضعیت کمپ لیبرتی با حقوق بین‌الملل، کنوانسیون ژنو در مورد پناهندگان، مصوب ۱۹۵۱، مطابقت ندارد. این را می‌دانیم تضمینهای حداقل مورد اشاره هیأت پارلمان اروپا در امور روابط با عراق مورد توجه قرار نگرفته است. تضمینهایی که توسط ۴۰۰۰ پارلمانتر، هزاران وکیل و حقوقدان در اروپا، آمریکا و کشورهای عربی حمایت شده است.
چند بار امروز به این تضمینها اشاره شده است: آزادی رفت و آمد برای ساکنان، لغو محاصره پزشکی، تأمین آب، تضمینهای امنیتی...
امروز می‌خواهم یک حرف اساسی به زنان اشرف بزنم: می‌خواهم از آنها به‌خاطر مبارزه‌یی که به پیش می‌برند سپاسگذاری کنم. خانم رجوی عزیز، اینگرید بتانکور عزیز، اود دوتوئن عزیز، بله، بله، این زنان الگوهای ما هستند. آنها الگوهای ما هستند، الگوهای نبرد برای نیل به آزادی، و ما می‌گوییم که با آنها هم‌پیمان هستیم و به نبردشان ارج می‌گذاریم. مبارزه‌یی که بیش از حد تنها بوده است. زنان همه جهان، جهان عرب و جهان غرب از آنها حمایت می‌کنند زیرا آنها تبلور یک جهان آزاد هستند جهانی که حاضر نیست در برابر بنیادگرایی سرخم کند. جهانی که زنان در آن جایگاه تعیین‌کننده در حیات اجتماعی دارند و مجبور به پنهان شدن و تحمل سانسور نیستند. در برابر رژیم ایران که حقوق‌بشر را پایمال می‌کند و هر روز حقوق زنان و مردان را نابود می‌کند، پیاپی اعدام می‌کند، در صحنه بین‌المللی گردن‌کشی می‌کند، این یک وظیفه اخلاقی است که از اشرف و لیبرتی دفاع کنیم. و بالاخره به زنان اشرف و لیبرتی می‌گوییم: شما حامل یک امید هستید. و از آنها به‌خاطر انگیزه‌های بزرگ شان برای ساختن جهان آینده و همچنین از شما سپاسگزاری می‌کنیم. با تشکر
انیسه بومدین:
سلام به همگی شما.
مایلم سخنانم را با قدردانی خاص از زنان ایرانی که با رژیم جهل ملاها نبرد می‌کنند، آغاز کنم و به‌طور ویژه قدردانی از زنان اشرف و البته از تمامی ساکنان اشرف، و از آنجایی که روز زن است، به‌طور ویژه از زنان اشرف و به‌خصوص از خانم رجوی که صلاحیتهای بزرگ سیاسی‌شان بارز است و مبارزه خود را به شکل خستگی‌ناپذیر برای پیروزی زنان به پیش می‌برد. برای این‌که زنان در ایران، و شاید در پیآمد آن، در تمام کشورهای مسلمان، از یک زندگی آزادتر و دموکراتیک‌تر برخوردار شوند. من یک مسلمان هستم، اسلام شناس هستم و می‌دانم که چهره واقعی اسلام، آن چیزی نیست که این بنیادگرایان به ما نشان می‌دهند.. بنابراین باید به همه چیز نگاهی دوباره انداخت. این چیزی است که خانم رجوی با تلاشهایش می‌تواند امکان آن را فراهم نماید. من آرزو می‌کنم که او برای مدت کوتاهی هم که شده، به قدرت برسد، زیرا که لااقل، به آزادی زن امید خواهد بخشید. طرز تفکرها را متحول خواهد کرد. هم‌اکنون در قرن بیست و یکم، زنان مسلمان در بسیاری از کشورها تحصیلکرده و شاغل هستند. شغلهایی که در قرن نوزدهم نداشتند. آنها مهندس، آرشیتکت و خلبان هستند. ما شاهد یک پیشرفت واقعی بوده‌ایم و من فکر می‌کنم که این زنان در آینده، دیکتاتوری دیگری را بر نمی‌تابند. ما مسلمان هستیم و می‌خواهیم مسلمان بمانیم. ولی خواهان بنیادگرایی نیستیم. می‌خواهیم مسلمان باقی بمانیم ولی ما هم خواستار تفتیش عقاید نیستیم.
از همه شما متشکرم
نجات ابوبکر عضو پارلمان فلسطین:
ابتدا با نام خدا آغاز می‌کنم. من همواره با سلام و درود به شما شروع می‌کنم. من از کشور صلح آمده‌ام، کشوری که ادیان زیادی در آن وجود دارد و همه نظامهای استعماری بر آن غلبه کردند اما ما اندیشه و آگاهی خودمان را همواره بر روی آرمان اصلی خودمان متمرکز کردیم و آن این است که ما راهمان را با ایمان به صلح در زندگی شروع کرده‌ایم و با آن هم راهمان را به پایان خواهیم برد و هرگز بر ضد صلح نخواهیم بود.
من با درود به شما شروع می‌کنم. من از کشوری آمده‌ام که نام آن فلسطین است. کشوری که با نبرد بود و نبود شروع کرد تا به بودن خود دست یافت.
بانوی من، بانوی شرق، مریم رجوی، آشنایی ما با شما از خیلی قبل آغاز شد. آشنایی ما به سال۱۹۶۵ میلادی برمی‌گردد، یعنی آنزمان که شهید یاسر عرفات خواست به جهان بگوید که او برای همه خلقهای جهان حق و عدالت را می‌خواهد، آن‌گونه که برای خلق فلسطین می‌خواهد.
بانوی من، بانوی شرق، مریم رجوی،
سلام و احترام و قدردانی کامل زنان و مردان و کودکان و مقدسات و مساجد و کلیساهای فلسطین را به شما می‌رسانم، چرا که ما به شما و به حقانیت آرمانتان ایمان و اعتماد داریم. شهید یاسر عرفات همیشه در مورد شما می‌گفت آنها زودتر از دیگران و با آگاهی تمام دست به‌کار شدند و همیشه پشتیبان ما بوده‌اند و ما هم پشتیبان آنها بوده‌ایم.
از این‌رو من آمدم تا پیام خلقمان را به شما برسانم. آن پیام این است که ما با شما و در کنار شماییم و از حقوق تاریخی و قانونی شما حمایت می‌کنیم. ما نه با بنیادگرایان و نه با فرقه‌گرایان هستیم. چرا که ما از بنیادگرایی همان درد و رنجی را کشیده‌ایم که شما کشیده‌اید.
بانوی من، من همه عوامل کمال و پیشروی در راستای کمال و تکامل را در تو بانوی بزرگوار می‌یابم، به‌رغم این‌که در سرزمین خودتان نیستید. ما خوب می‌دانیم مردمی که از کشور خودشان هجرت کرده‌اند چه می‌کشند. ما درد دوری و هجرت از وطن را تجربه کرده‌ایم. از این‌رو پیوسته و تا ابد در کنار شما باقی خواهیم ماند، چرا که ما را نیز به‌زور از کشورمان بیرون راندند و بسا درد و رنجها کشیدیم و پناهنده شدیم و حتی در دیار غربت نیز مورد آزار و شکنجه قرار گرفتیم.
ما نیز مهمانان ناگزیر و ناگهانی برای بسیاری از کشورهای جهان شدیم. پس سلام و درود و ستایشهای من و همه پناهندگانی که منتظر بازگشت پیروزمندانه به فلسطین هستند، به شما باد.
سلام بر همه آنان که به ما در فلسطین برای رسیدن به آزادی یاری کردند، سلام به همه آنها که به ساکنان اشرف که شما آنها را رهبری می‌کنید یاری کردند، آنانکه هم‌چون ساکنان کمپهای پناهندگی و غربت فلسطینیان دچار انواع سختیها و درد و رنجها هستند.
شاید که شعرها و سخنان زیاد باشد، ولی وقتی به سالن شما وارد شدم بارها اشک از چشمانم جاری شد. اولین عکس در سالن، عکس اولین زن شهید به نام فاطمه بود که در نمایشگاه نصب شده بود. یادم آمد که اولین زن شهید انقلاب فلسطین نیز نامش فاطمه بود. شهید فاطمه غزال که استعمارگران پسرش و همسرش را کشتند و به او گفتند که باید در خانه‌ات بمانی و حبس خانگی بکشی، او در خانه‌اش زندانی شد تا در حالیکه انقلابیون مراحل مقاومت خود علیه اشغالگران را تکمیل می‌کردند به یاری انقلابیون شتافت و در کوهها به آنها کمک می‌کرد. او در حالیکه نه سلاح بلکه برای انقلابیون غذا می‌برد به‌شهادت رسید. بدینگونه فاطمه‌ای که در زندانهای بنیادگرایی و دیکتاتوری مذهبی تا مرگ شکنجه شد با فاطمه فلسطین پیوند می‌خورد، فاطمه در فلسطین و فاطمه در ایران و فاطمه در هر جای دیگر- که اگر ما بنیادگرایی و فرقه‌گرایی را در کشورهایمان نکشیم – این فاطمه ها کشته خواهند شد، چرا که بنیادگرایی و فرقه‌گرایی تمامی ارزشهای انسانی را می‌کشد و زیر پایش له می‌کند.
ما امروز درد شما را می‌فهمیم همان‌گونه که شما درد ما را می‌فهمید و ما دردهای شما در غربت را هم‌چون دردهای خودمان حس می‌کنیم و می‌گوییم که ما و شما آرمان مشترک داریم و باید این آرمان محترم شمرده شود. جهان باید با چشمی انسانی‌تر بنگرد و باید به خلق فلسطین و درد و شکنج او و به خلق فلسطین و درد و شکنجه او توجه کند. جهان باید به خلق سوریه و درد و رنج و شکنجه او و به همه خلقهای ستمدیده در سراسر جهان توجه کند. از این‌رو ما کالای جدیدی نه به نام موشک و نه به نام هواپیما نساخته‌ایم، چرا که جهان، دیگر با موشک و هواپیما مخاطب قرار نمی‌گیرد، بلکه جهان کنونی با انسانیت و منطق و اتحاد و شخصیت انسانی مخاطب قرار می‌گیرد. از این‌رو بگذارید ما زنان در سراسر جهان به همه آنها که آزادیهایشان ولو به مقدار اندک از آنها سلب شده کمک و یاری کنیم. بیایید تا یک کادر واحد زنان تشکیل بدهیم و اسم آن را بگذاریم «دیگر بس است» چرا که تنها بازنده‌این جنگها زنان هستند.
بیایید تا به این جهان بگوییم و فریاد بزنیم که سازمان ملل‌متحد باید نقش خودش را به‌طور مثبت ایفا کند و به درد و رنج و شکنج در ایران و فلسطین عراق پایان دهد. بیایید تا به اسراییل که کنوانسیون چهارم ژنو را زیر پا گذاشته و هزاران نفر را در زندانهای اشغالگری خود در اسارت نگه‌داشته بگوییم که دیگر بس است. بگذارید به شما بگویم که من امروز تلفنی خبردار شدم که یک زن فلسطینی به نام هناء الشلبی در زندان اسراییل اشغالگر با دست و پای بسته اعتصاب‌غذا کرده و هم‌چنان به اعتصاب خود ادامه می‌دهد، چرا که او بر رد دستگیری و حبس اداریش که نوعی حبس تحمیل شده از سال ۱۹۴۵ یعنی از زمان اشغال فلسطین توسط انگلستان می‌باشد و اسراییل هم‌چنان این قانون را علیه همه مبارزان اجرا می‌کند، اصرار می‌ورزد. سخنم را بیش از این طول نمی‌دهم و می‌خواهم آخرین پیاممان را بازگو کنم و آن این‌که ما با آگاهی و با ارزشهای انسانی و با ازبین‌بردن تمام ساختارهای حزبی تنگ نظرانه و فرقه‌گرایی و بنیادگرایی است که می‌توانیم یک نیروی سازنده واقعی و نه یک نیروی تخیلی و صوری را در مقابله با آن تشکیل بدهیم.
سلام و درود همیشگی بر شما باد. درود بر همه آنها که به یاری انسانیت شتافته‌اند. درود بر ساکنان اشرف و لیبرتی. سلام بر همه آنان که پیوسته و همیشه پرچم آزادی را هر جا که هستند با آگاهی و فداکاری برافراشته نگه می‌دارند. سلام بر قدس شما چرا که قدس تنها از آن ما نیست، بلکه قدس قبله اعراب و قبله همه مسلمانان است. از این‌رو به شما می‌گوییم بشتابید نه فقط برای یاری فلسطین بلکه به یاری همه آنانکه در جهان امروز برای جهانی خالی از درد و شکنج و خالی از زور و اجبار و خالی از شکنجه و زندان مبارزه می‌کنند. متشکرم.
بارونس فلین
سلام به همه شما. متشکرم از این‌که من را به این‌جا دعوت کردید. من افتخار می‌کنم که در بین چنین گروه برجسته‌ای از رهبران زنان از سراسر جهان باشم که از زنان و مردان کمپ اشرف و لیبرتی تجلیل کنیم. کسانی که این همه فداکاری کرده‌اند، کسانی‌که در حال حاضر متحمل رنجها شده‌اند، کسانی که خودشان را به‌خاطر دیگران فدا و قربانی می‌کنند و در این مسیر هم‌چنان رنج می‌کشند.
خانم رجوی، اظهارات شما در سال۲۰۰۶، طرح 10 ماده‌ای که شما مطرح کرده‌اید منعکس‌کننده حفاظت از حقوق‌بشر بنیادین است. این یک سند عالی است که به‌صورتی ساده نوشته شده است. من نیز مثل سایرین این‌جا هستم تا مثل سایرین و مثل شما که در این‌جا هستید از خواسته ۱۰۰۰زن شجاع حمایت کنم، همان‌طور که همه شما که در این‌جا هستید از آنها حمایت می‌کنید. تا کسانی را که از زندگی آنها در نمایشگاه امروز در این‌جاست تقدیر شده است، به یاد آوریم.
زنان در سراسر جهان باید باهم کار کنند تا یک جهان امن تری را تضمین کنند. اشرف این نیاز را سمبولیزه می‌کند. اشرف یک سمبل است که باید از آن حفاظت کنیم.
همه مذاهب بزرگ جهان هدف واحدی دارند. اسلام، مسیحیت، یهودیت، هندو، بودا، سیک و سایرین همگی در یک قانون، یک قانون اخلاقی سهیمند. همگی ما در یک قانون اخلاق سهیم هستیم. همگی تلاش می‌کنند استانداردهای زندگی بشری و مهربانی را ارتقا دهند. وقتی مذاهب برای مقاصد سیاسی تحریف می‌شوند، همان چیزی اتفاق خواهد افتاد که ما امروز در جهان شاهد آن هستیم.
ما می‌خواهیم از دخترانمان و پسرانمان حفاظت کنیم و می‌خواهیم قانون از آنها حفاظت کند. ما می‌خواهیم دارو به آنهایی که نیازمند هستند برسد. زنان پزشک و پرستارها مبارزه می‌کنند که داروهای اساسی را در دسترس بیماران قرار دهند و باید بتوانند این کار را بکنند. باید در همه جا اجازه داده شود که زنان و مردان را به تساوی مداوا کرد، صرفنظر از این‌که چه کسی هستند. آنها باید بتوانند سوگند بقراط را نمایندگی کنند و به آن احترام بگذارند. ما باید شکنجه را متوقف کنیم، مجازات مرگ را برداریم، محاکمه عادلانه با پیش فرض برائت برای همه را تضمین کنیم. ایده‌آلهای والای کسانی‌که در پی عدالت، صلح و همزیستی عادلانه هستند باید پیروز شود. بنابراین من به همه شما درود می‌فرستم. من به همه شما با آرزوی صلح و آزادی برای هر فردی در این جهان و احترام برای هر همسایه‌ای درود می‌فرستم چون این تنها راهی است که حقوق‌بشر امتداد می‌یابد و در امان خواهد بود.
