گرامیداشت سمیه رشیدی توسط زندانیان سیاسی در قرچک و اوین
شماری از زندانیان با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنهای، لعنت بر خمینی»
سرود خواندند و میخروشیدند
«سمیهٔ بیمار، اون هم شده سربدار»
خبرگزاری بهاصطلاح دانشجو متعلق به بسیج سپاه خامنهای با انتشار یک کلیپ از سمیه رشیدی که در آن شعار میدهد «مرگ بر خامنهای، درود بر مریم رجوی» تلاش کرده است بر «ضربوشتم» و «عدم رسیدگی پزشکی» و دیگر جنایتهای دژخیمان اوین و قرچک در مورد این زندانی سیاسی را که بهشهادت وی منجر شده است، بپوشاند و با بلاهت بسیار با برچسب همکاری مجاهدین با «رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۲ روزه» تراز کند (۳ مهر ۱۴۰۴).
بسیج خامنهای همچنین مدعی «مصرف برخی داروهای غیرقانونی» توسط سمیه شده و میخواهد چنین القا کند که گویا اقدامات درمانیاش به همین خاطر «نتیجهبخش نبوده است». معلوم نیست که باید ۳ نوبت دستگیری و شکنجهٔ او از سال ۱۴۰۱ و ۱۰ عملیاتی را که قضاییه جلادان به او نسبت داده، باید باور کرد یا ادعای «اعتیاد به مواد مخدر صنعتی» را (میزان، ۳ مهر ۱۴۰۴).
شماری از زندانیان سیاسی جهت اطلاع افکار عمومی و همچنین برای اقدام گزارشگر ویژه ملل متحد از جمله نوشتهاند:
«سمیه رشیدی روز ۱۲ اردیبهشت ١٤٠٤، به هنگام نوشتن شعار ”کارگر بیدار است از شیخ و شاه بیزار است“، توسط نیروهای وزارت اطلاعاتی دستگیر و بعد از سپری کردن ۲۴ ساعت در بازداشتگاهی نامعلوم و شکنجههای روحی و روانی در روز ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، وارد بند زنان اوین شد. سمیه بیماری صرع داشت و داروی این بیماری را میخورد... در حالی که رسانههای شیاد و دروغپرداز رژیم، سمیه را معتاد معرفی کردند تا در سایه اعتیاد رد جنایت را پاک کنند. حال آنکه سمیه و امثال او نه بهعلت اعتیاد، بلکه بهعلت روحیه مبارز و سازش ناپذیرشان در چشم این دژخیمان، محکوم به مرگ هستند.
واقعیت، که زندانیان در اوین و قرچک میتوانند در مورد آن گواهی بدهند، این است که بیماری سمیه پس از انتقال از اوین به قرچک، بهعلت شرایط بد و عدم رسیدگی پزشکی تشدید شده و هر گاه به بهداری میرفت، در آنجا میگفتند که تمارض میکند و او را به بند برمیگرداندند. سپس در زمانی که او بهحال مرگ افتاد او را بردند و دیگر معلوم نیست چه بر سرش آمد.
داستان سمیه شاید داستان آن تیهویی باشد که شهادت به کشته شدن بسیاری از زنان و دخترکان معصوم در بند عمومی زنان در این زندان و دیگر زندانهای رژیم آخوندی میدهد. سمیه نه اولین نفر و نه آخرین نفر است که در زندانهای این میهن، اسیر و قتلعام میشوند. همان رژیمی که در سال ۶۷ سی هزار زندانی را قتلعام کرد...» .
ذیلاً کلیپهای صوتی مراسم گرامیداشت سمیه توسط زندانیان سیاسی در اوین و قرچک در سوم مهر را به اطلاع هموطنان میرسانیم.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۴ مهر ۱۴۰۴ (۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵)