با کمال تأسف مطلع شدیم مانوئل ریسکز از حامیان صمیمی مقاومت ایران و یار وفادار اشرفیها در پاریس در اثر ایست قلبی درگذشت.
وی که ساکن مری، شهری در همسایگی اورسور اواز بود، در روز کودتای ننگین ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ و حمله به مقر مقاومت ایران در اور به حمایت از مقاومت ایران و مجاهدان اشرفی برخاست و تا آخرین لحظات حیاتش در منتهای صمیمیت از کمک و همراهی فروگذار نکرد.
مانوئل در سال ۱۹۴۰ در اسپانیا بدنیا آمد و در دوران دیکتاتوری فرانکو در این کشور از دوستداران مبارزات آزادیخواهانه و انقلابیون اسپانیا بود و همبستگی و حمایتهایش از مجاهدین و مقاومت مردم ایران در برابر فاشیسم مذهبی راهم در همان راستا می‌دید.
در صبح روز ۱۷ژوئن مانوئل به‌محض شنیدن خبر حملهٔ گسترده به مقرهای مقاومت ایران بی‌درنگ خود را به اورسوراواز رساند و تا آخرین روز تحصن لحظه‌یی از کمک‌رسانی دریغ نکرد. ایرانیان آزاده که در آن روزهای سخت و تیره در مقابل مقر مقاومت ایران در اعتصاب غذا بودند، چهره مهربان، صمیمی و بی‌آلایش مانوئل را به‌یاد دارند که هر روز با خودرو کوچک سفیدش بین متحصنان آب و الزامات توزیع می‌کرد.
مانوئل از آن‌پس با آشنایی بیشتر با مجاهدین و مقاومت ایران شیفته ارزشها و مقاومت فداکارانه اشرفیها و کارزار خانم مریم رجوی در سطح بین‌المللی علیه جنایات و توطئه‌های رژیم آخوندی شد . آقای ریسکز در تظاهرات و فعالیتهای و کنفرانسها و گردهماییها و سخنرانیهای رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در پاریس فعالانه و با شور و اشتیاق شرکت می‌کرد و به دفاع از اشرفیها و کارزار مریم رجوی می‌پرداخت. خودش می‌گفت: بهترین خاطره عمر من روزی است که من از مریم یک گل گرفتم و هرگز فراموش نمی‌کنم و تا آخر زندگی‌ام در این راه با مجاهدین و اشرفیها خواهم ماند.
مانوئل در سالهای پایداری اشرف به همراه همسرش ژوزیان و شماری از حامیان مجاهدین۲بار به قرارگاه اشرف در عراق سفر کرد و روزهایی را در میان رزمندگان آزادی سپری کرد. وی که تحت تاثیر این دیدار با رزمندگان آزادی قرار گرفت از آن پس بخش زیادی از اوقاتش را صرف حمایت و همکاری با مجاهدین و مقاومت ایران کرد و از آن پس کلاه ارتش آزادیبخش را که همواره و در هرکجا به‌همراه داشت و از خودش جدا نمی‌کرد
در جریان حملات عوامل نیروی تروریستی قدس و مزدوران مالکی جنایتکار به اشرف به‌ویژه پس از قتل‌عام ۱۰شهریور ۹۲ می‌گفت: من تا پای جانم با مجاهدین هستم و لحظه‌یی دست از حمایت این مقاومت بر نخواهم داشت.
در دوران ۱۴سال پایداری در اشرف و لیبرتی وی در همه تحصن‌ها به‌ویژه تحصن طولانی ژنو شرکت کرد در همه تظاهراتها و آکسیونهای مقاومت ایران در فرانسه و کشورهای دیگر حاضر بود و همواره ترانه عاشقم من را به زبان فارسی برای همه اشرفیها و مجاهدین می‌خواند.
پس از هجرت بزرگ در سالهای اخیر نیز مانوئل به‌رغم بیماری در همه برنامه‌های مقاومت ایران فعالانه شرکت داشت.
در سال۲۰۱۷ او در آخرین سفر و دیدار با اشرفیها، سر از پا نمی‌شناخت و می‌گفت می‌خواهد با تک‌تک اشرفیان دیدار کند. یکی از ویژگیهای مانوئل صداقت و صافی و عشق بیکرانش به مقاومت ایران و خانم مریم رجوی بود وی از جمله کسانی بود در برنامه‌های همیاری با سیمای آزادی شرکت و کمک می‌کرد.
مانوئل مهربان و صادق صمیمی تا آخرین لحظات زندگی شرافتمندانه‌اش یار وفادار اشرفیها و مقاومت مردم ایران باقی ماند . یک هفته قبل از درگذشتش در یک تماس تلفنی با عشق و گرمای ویژه‌یی به‌اشرفیها سلام رساند و گفت: بسیار مشتاق سفر به اشرف۳ و دیدار با اشرفیها هستم.
خانم مریم رجوی در پیام خود پس از پرکشیدن این حامی صمیمی و گرانقدر مقاومت مردم ایران گفت: «درگذشت دوست روزهای سخت، یار و حامی گرامی مقاومت آقای مانوئل ریسکز را صمیمانه تسلیت می‌گویم.
برادر گرامی‌ام ریسکز از اولین حامیان مقاومت ایران در روزهای سخت کودتای ۱۷ژوئن در سال ۲۰۰۳ بود؛ با شور و عاطفه‌ای برادرانه و احساسات عمیق انسانی که یادآور روحیه اصیل عدالت‌جویانه و بشردوستانه مردم فرانسه بود در کنار ما قرار گرفت. او خود فرزند یکی از مبارزان مقاومت ضدفاشیستی اسپانیا بود که مسیرهای صعب‌العبور را برای رسیدن به آزادی طی کرده بود.
به همین دلیل از لحظه‌ای که حقانیت نبرد مجاهدین و مقاومت ایران با رژیم تروریستی آخوندی را دریافت از تلاش و فعالیت بازنایستاد.
او عضو خانواده ماست. خانواده مقاومت. و صدای محبت آمیز و گرم او و شور و محبتش همیشه با ما خواهد بود.
او اولین کسی بود که در حمایت از مجاهدان اشرفی به شهر اشرف رفت و یونیفرم رزمندگان آزادی را پوشید که نشانه همراهی و یاری‌اش تا آزادی مردم ایران بود.
و حالا او و زندگی‌اش در قلب مقاومت ایران و تاریخ مردم ایران به‌عنوان یک فرانسوی آزاده و بزرگوار جاودانه شد.
درگذشت دریغ‌انگیز مانوئل را به همسرش خواهر عزیزم ژوزیان و به دختران عزیز و خانواده محترم او تسلیت می‌گویم.
برادرم مانوئل! در روز پیروزی مردم ایران، یاد تو، نام تو و همه کسانی که برای آزادی و حقوق‌بشر به‌پا خاستند، تکرار می‌شود و ارزشهایتان برای همیشه در تاریخ مردم ایران ماندگار خواهد بود».
