قبل از آزادی کامل لیبی، انقلاب لیبی از مراحل مختلف و اساسی عبور کرد که از فوریه شروع شد و با قتل قذافی پایان یافت. سرفصلهای اصلی انقلاب لیبی را باهم می‌بینیم
گزارشی از الجزیره:
پس از این‌که تونس و مصر پیروزی انقلابشان را جشن گرفتند، انقلاب لیبی در 17فوریه ۲۰۱۱ در شهر بنغازی و بیضاء در شرق لیبی متولد شد، انقلابی که نظام قذافی تلاش کرد تا آن را سرکوب کند اما این باعث شد در بسیاری از شهرها گسترش یابد. وقایع انقلاب پس از آن شروع شد:
21فوریه۲۰۱۱ مصطفی عبدالجلیل وزیر دادگستری و عبدالفتاح یونس وزیر کشور پیوستنشان به انقلاب را اعلام کردند.
23فوریه۲۰۱۱ انقلابیون بر تمامی مناطق از مرزهای مصر تا إجدابیا و بنغازی تسلط یافتند.
27فوریه۲۰۱۱ شورای ملی انتقالی به‌ریاست مصطفی عبدالجلیل اعلام موجودیت کرد.
10مارس ۲۰۱۱ در میان جنگ و گریز بین انقلابیون و گردانهای قذافی، فرانسه اولین کشوری بود که شورای ملی انتقالی را به‌رسمیت شناخت.
17مارس ۲۰۱۱ شورای امنیت قطعنامه ۱۹۷۳ را صادر کرد که استفاده از زور علیه نیروهای قذافی برای حمایت از غیرنظامیان را مجاز و ممنوعیت پرواز برفراز لیبی را اعلام کرد.
18مارس ۲۰۱۱ گردانهای قذافی به بنغازی حمله کردند که نیروی ائتلاف به رهبری فرانسه، انگلیس و آمریکا نیروهای قذافی را بمباران کردند و آنها به سمت غرب عقب‌نشینی کردند.
13آوریل۲۰۱۱: جنگ بین انقلابیون و گردانهای قذافی به البریقه و إجدابیا رسید.
27آوریل ۲۰۱۱ روسیه خواستار کناره‌گیری قذافی شد.
26ژوئن ۲۰۱۱ دادگاه جنایی بین‌المللی حکم دستگیری قذافی و پسرش سیف الاسلام و رئیس اطلاعات عبدالله سنوسی به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت را صادر کرد.
20اوت ۲۰۱۱ انقلابیون تهاجم به طرابلس را که معمر قذافی در این شهر حضور داشت، شروع کردند.
23 اوت ۲۰۱۱ انقلابیون به میدان سبز (میدان الشهدا فعلی) طرابلس رسیدند و طی ساعتهایی بر باب‌العزیزیه سیطره یافتند بدون این‌که اثری از قذافی یا فرزندانش پیدا کنند.
12سپتامبر ۲۰۱۱ تعدادی از بستگان قذافی و نزدیکانش و پسرش الساعدی به نیجر پناه بردند.
13سپتامبر ۲۰۱۱ سازمان ملل‌متحد شورای ملی انتقالی را به‌رسمیت شناخت.
20سپتامبر ۲۰۱۱ با اعلام دستگیری و قتل معمر قذافی در سرت بعد از هفته‌ها محاصره و پیدا کردن جسد معتصم در این شهر انقلاب به اوج خود رسید و به دوران حکومت 42ساله قذافی پایان داد».
گزارشی از الجزیره:
پس از این‌که تونس و مصر پیروزی انقلابشان را جشن گرفتند، انقلاب لیبی در 17فوریه ۲۰۱۱ در شهر بنغازی و بیضاء در شرق لیبی متولد شد، انقلابی که نظام قذافی تلاش کرد تا آن را سرکوب کند اما این باعث شد در بسیاری از شهرها گسترش یابد. وقایع انقلاب پس از آن شروع شد:
21فوریه۲۰۱۱ مصطفی عبدالجلیل وزیر دادگستری و عبدالفتاح یونس وزیر کشور پیوستنشان به انقلاب را اعلام کردند.
23فوریه۲۰۱۱ انقلابیون بر تمامی مناطق از مرزهای مصر تا إجدابیا و بنغازی تسلط یافتند.
27فوریه۲۰۱۱ شورای ملی انتقالی به‌ریاست مصطفی عبدالجلیل اعلام موجودیت کرد.
10مارس ۲۰۱۱ در میان جنگ و گریز بین انقلابیون و گردانهای قذافی، فرانسه اولین کشوری بود که شورای ملی انتقالی را به‌رسمیت شناخت.
17مارس ۲۰۱۱ شورای امنیت قطعنامه ۱۹۷۳ را صادر کرد که استفاده از زور علیه نیروهای قذافی برای حمایت از غیرنظامیان را مجاز و ممنوعیت پرواز برفراز لیبی را اعلام کرد.
18مارس ۲۰۱۱ گردانهای قذافی به بنغازی حمله کردند که نیروی ائتلاف به رهبری فرانسه، انگلیس و آمریکا نیروهای قذافی را بمباران کردند و آنها به سمت غرب عقب‌نشینی کردند.
13آوریل۲۰۱۱: جنگ بین انقلابیون و گردانهای قذافی به البریقه و إجدابیا رسید.
27آوریل ۲۰۱۱ روسیه خواستار کناره‌گیری قذافی شد.
26ژوئن ۲۰۱۱ دادگاه جنایی بین‌المللی حکم دستگیری قذافی و پسرش سیف الاسلام و رئیس اطلاعات عبدالله سنوسی به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت را صادر کرد.
20اوت ۲۰۱۱ انقلابیون تهاجم به طرابلس را که معمر قذافی در این شهر حضور داشت، شروع کردند.
23 اوت ۲۰۱۱ انقلابیون به میدان سبز (میدان الشهدا فعلی) طرابلس رسیدند و طی ساعتهایی بر باب‌العزیزیه سیطره یافتند بدون این‌که اثری از قذافی یا فرزندانش پیدا کنند.
12سپتامبر ۲۰۱۱ تعدادی از بستگان قذافی و نزدیکانش و پسرش الساعدی به نیجر پناه بردند.
13سپتامبر ۲۰۱۱ سازمان ملل‌متحد شورای ملی انتقالی را به‌رسمیت شناخت.
20سپتامبر ۲۰۱۱ با اعلام دستگیری و قتل معمر قذافی در سرت بعد از هفته‌ها محاصره و پیدا کردن جسد معتصم در این شهر انقلاب به اوج خود رسید و به دوران حکومت 42ساله قذافی پایان داد».
