یکی از برجستهترین شاخصهای یک حکومت دمکراتیک، آزادی ادیان و جدایی دین از دولته، یعنی کسی بهخاطر نوع مذهب نه امتیاز ویژهیی داره و نه از حقی محروم میشه. همین شاخص بهتنهایی وضعیت حکومت آخوندی رو مشخص میکنه، حکومتی که اصلیترین قانونش سلطنت مطلقهٔ ولیفقیهه!
حالا در روزهای پیش از سیرک انتخابات آخوندها قرار داریم، خامنهای با تمام توانش تلاش میکنه چهرهٔ آخوند جلاد رئیسی رو بزک کنه. اما با بزک کردن، چهرهٔ کریه رئیسی جلاد درست نمیشه.
رئیس ستاد انتخاباتی این جلاد در چهارمحال و بختیاری گفته رئیسی: «سر دادن فریاد مکتب، انقلاب، ولایت، امت و اسلام را جزو برنامههای اولویت دار خود در این دوره از انتخابات قرار داده است» (خبرگزاری حکومتی ایسنا – خرداد۱۴۰۰)
اینکه مردم ایران این حکومت قرونوسطایی را نمیخواهند نیاز به بحث ندارد؛ اما چه چیزی باید جایگزین این دیکتاتوری مذهبی شود؟ برنامهیی که به این وضعیت پایان دهد چیست؟
مادهٔ چهارم از طرح ۱۰مادهای خانم مریم رجوی این عبارت کوتاه است: «جدایی دین و دولت، آزادی ادیان و مذاهب»
خانم مریم رجوی این ماده رو اینگونه توضیح میدهد:
«هدف ما یک جمهوری مبتنی بر جدایی دین و دولت است که در آن، همه ادیان و مذاهب، از حق مساوی برخوردارند. و برنامه ما در این سه کلمه خلاصه میشود: آزادی، دمکراسی و برابری» (۲تیر۹۲).