واشنگتن تایمز طی مقالهیی به قلم تاد وود به بررسی اشتباهات فاحش دولتهای سابق آمریکا پرداخت و نوشت: طی دهه گذشته یک ارتش بزرگ شورشی در مرز ایران با عراق ساخته شده بود، آنها تبعیدیان ایرانی وطن پرستی بودند که خودشان را مجاهدین خلق ایران مینامیدند. که بهعنوان ام یی کی هم شناخته میشوند. ارتش آزادیبخش ملی ایران ۱۰۰۰۰نفر با تجربه جنگی و ۳۰۰زرهی در اختیار داشت. این ارتش در یک حمله نظامی بیش از ۶۰مایل به داخل ایران حمله کرد. به مدت دو دهه، سازمان مجاهدین خلق ایران تهدیدی برای موجودیت رژیم قاتل آخوندها بود اینقدر زیاد که رژیم ایران بیش از ۱۲۰هزار تن از اعضای آن را اعدام کرد و از آن بهعنوان یک سازمان تروریستی در رسانههای غرب شیطانسازی کرد. ولی بوش در یک قضاوت نادرست فاجعهبار سازمان مجاهدین را خلعسلاح کرد، ظاهراً با یک امید اشتباه که "میانهروها" در تهران ممکن است معامله کنند و صدور ترور را متوقف کنند.
تاد وود در رابطه با اطلاعات غلط احمد چلبی که با سرویسهای اطلاعاتی رژیم ایران کار میکرد و گمراه کردن آمریکا میافزاید: احمد چلبی، سیاستمدار عراقی که با سرویسهای اطلاعاتی ایران رابطه تنگاتنگی داشت و آقای بوش را با اطلاعات غلط در رابطه با اینکه صدام تسلیحات کشتار جمعی دارد، تغذیه میکرد، اسکات ریتر، بازرس تسلیحات آمریکایی گفت که آقای چلبی آشکارا منابع اطلاعاتی خود در ایران را به رخ میکشید و حتی پیشنهاد کرد که یک ملاقات با رئیس سرویس اطلاعاتی ایران را ترتیب دهد.
وقتی که ائتلاف به رهبری آمریکا عراق را در سال ۲۰۰۳ اشغال کرد، مقامات بهصورت علنی اظهار میکردند که مقرات ام یی کی در شرق عراق "بهعنوان یک لطفی به آخوندها" بمباران میشدند. ام یی کی هرگز یک گلوله به سمت نیروهای آمریکایی شلیک نکردند حتی زمانی که با بمبهای ۵۰۰پوندی مقراتشان بمباران میشد.
تاد وود در پایان نتیجه گیری میکند که با از سر راه برداشتن مجاهدین در عراق،رژیم ایران در ایجاد بدبختی بیپایان در عراق پیشروی کرد و به گروههای شبهنظامی ضد آمریکا کمک کرد و بهصورت مستقیم و غیرمستقیم نیروهای آمریکا را اذیت کرده و برایشان بمبگذاری کرد. وقتی که اوباما در سال ۲۰۰۹نیروهای جنگی آمریکا را از عراق بیرون کشید، نیروهای ایران و شبهنظامیان تحت حمایت ایران خلأ قدرت بهوجود آمده در عراق و سوریه را پر کردند. بعد از اینکه نیروهای آمریکایی از عراق خارج شدند طرفداران بیدفاع ام یی کی به دستان نیروهای ویژه عراق و حملات موشکی که توسط ایران پیش برده میشد، سپرده شدند.
این مقاله به صحبت دونالد ترامپ درباره جنگ عراق اشاره میکند که گفته بود: «جنگ عراق یکی از بزرگترین فجایع سیاست خارجی در تاریخ آمریکا بود» و میافزاید: رئیسجمهور ترامپ به دلائل زیادی درست میگوید که جنگ عراق یکی از بزرگترین فجایع سیاست خارجی در تاریخ آمریکا بود. دولت بوش بهتر میدانست ولی بهدلیل غرور و تکبر کور شده بود. رویکرد دولت اوباما به یک میزان سادهلوحانه و ریاکارانه بود.
نتایج این عملکردها امروز کاملا مشهود است، و به آقای ترامپ واگذار شده که این افتضاح را پاک کند. ایران هماکنون آرزوی "پل زمینی" شیعه خود را در اختیار دارد که متحدان و نیروهای نیابتی خود را از تهران تا دمشق تأمین کند. ما بالاخره یک رئیسجمهوری داریم که مشکل را به درستی تشخیص داد. بگذارید امیدوار باشیم که وی شکیبایی ارائه درمان را دارد.