سلطه آقازاده‌ها و فساد حواشی آنها سال‌هاست، بر اقتصاد کشور چنبره زده است. فسادی که از سلطه سران رژیم آخوندی بر امورات مملکت آغاز شده و تاکنون ادامه داشته است. سران حکومت برای سرکوب مردم بایستی به ایادی خود امکانات ویژه‌یی می‌دادند که حاصل آن هم ظهور پدیده آقازاده‌ها و فساد آنها است. استمرار نظام ولایت مطلقه فقیه بدون چپاول و در انحصار درآوردن منابع عمومی کشور امکان‌پذیر نیست.
فساد در نظام آخوندی، پس از پایان جنگ و با روی کار آمدن دولت هاشمی و باز شدن پای ایادی حکومت و آقازاده‌ها به پهنه اقتصادی به یک بحران تبدیل شد. در آن دوران با شروع سیاست خصوصی‌سازی، اموال دولتی به ثمن بخس در اختیار نورچشمی‌ها و آقازاده‌ها قرار گرفت. در نظامی که حق حاکمیت مردم توسط ولی‌فقیه به سرقت رفته است چپاول اقتصادی مردم بسیار مشروع و موجه خواهد بود.
شکل گرفتن هزار توی رانت و فساد
پیوندهای سببی و نسبی با سران و ایادی حکومت زمینه‌ساز ایجاد شبکه‌یی شد که هزار توی رانت و فساد را تشکیل داد. بسیاری از قراردادهای بزرگ اقتصادی تنها با یک سفارش، تلفن و یا نامه به آقازاده‌ها منتقل می‌شد. در حالی که سایر افراد حقیقی و حقوقی واجد شرایط به‌دلیل رانت سران حکومت، از صحنه رقابت حذف می‌شدند.
کشور ایران پس از انقلاب بیش از ۱۵۰۰میلیارد دلار درآمد نفتی داشته است. بنا به آمار منتشره در سال‌های اخیر ایران با جمعیت ۸۰ میلیونی نزدیک به ۴۵۰میلیارد دلار متوسط تولید ناخالص داخلی دارد. با این درآمد هنگفت، نزدیک به ۵۰میلیون نفر زیر خط فقر بوده و بیش از ۷۷میلیون نفر یارانه بگیر هستند. در مقابل، کمتر از یک درصد جمعیت کشور که شامل آقازاده‌ها و ایادی سران حکومت می‌باشند ثروتهای افسانه‌ای به جیب زده‌اند که حتی در اروپا و آمریکا نیز به دست آوردن آن بعید است.
بسیاری از آقازاده‌ها مانند فرزند شمعخانی با دور زدن تحریم‌ها و فروش نفت با قیمت‌های بسیار پایین روزانه درآمدهای میلیون دلاری دارند.
مهدی نصیری مسئول اسبق کیهان خامنه‌ای فروردین ۱۴۰۲ با اشاره به نورچشمی‌ها و «برادران قاچاقچی» گفت:
«... شماها که خسارت نمی‌بینید زندگی‌هایتان خسارت نمی‌بینه فرزند دلیر شورای عالی امنیت ملی‌تان که توی این قصه‌ها نقش اول را دارد صادر‌کننده اول نفت ایران هست چهل درصد نفت ایران را صادر می‌کند روزی یک میلیون دلار سود می‌برد پسر آقای شمخانی برای شما چه مشکلی دارد این سیاست خارجی سرشار از نعمت بوده برای شما و برای آقازاده‌هایتان...».
ثروت آقازاده‌ها بیش از ذخایر ارزی کشور
پیش از این بهمنی رئیس پیشین بانک مرکزی طی مصاحبه‌یی اعتراف کرده بود که ثروت آقازاده‌ها از ذخایر ارزی کشور بیشتر است. وی در این مصاحبه تصریح کرده بود:
«دو سال ارز ناشی از صادرات به کشور ما بازنگشته است. چرا امروز اعلام می‌کنند ۱۴۸میلیارد دلار موجودی حساب آقازاده‌های ما در بانک‌های خارجی است. ذخایر کشور ما این قدر نیست، یعنی بیش از ذخایر ارزی کشور ما موجودی حساب آقازاده‌ها در خارج از کشور است.
این ۵هزار آقازاده در خارج از کشور چه می‌کنند؟ گفته می‌شود ۳۰۰نفر از آنها درس می‌خوانند. بقیه آنها چه می‌کنند؟» (پایگاه خبری آفتاب ۱۵تیر ۱۳۹۷)
مقداری از این درآمدها هم که به خزانه دولت واریز می‌شود، صرف سرکوب داخلی و تروریسم خارجی شده و چیزی عاید مردم نخواهد شد.
پیروزی فساد و آقازاده‌ها بر مردم
مافیای رانت و فساد حاکم بر کشور آن‌قدر قدرتمند شده است که حتی قانون اساسی رژیم را هم به نفع منافع خود تعلیق کرده است برای نمونه می‌توان به‌عملکرد مافیای آب در جابجای آب‌های سطحی و زیر‌زمینی اشاره کرد. نمونه دیگر آن هم مافیای کنکور و مدارس غیر‌انتفاعی است که عملاً تحصیل رایگان را به محاق برده است. فساد آقازاده‌ها به حدی رسیده است که صدای نفرات داخل رژیم را هم درآورده است. یک عضو باند مغلوب حکومت در توئیتی به پیروزی فساد و آقازاده‌ها بر مردم اعتراف کرده و می‌نویسد:
«در سال۲۰۲۲ تعداد میلیونرها در جهان «به جز در فرانسه و ایران» کاهش یافته/ایران به‌لحاظ تعداد میلیونر ۱۴امین کشور جهان است/ایران، ۲۴۶هزار میلیونر دارد!
پیام این خبر در این وضعیت تحریم‌ها، اقتصاد فشل، خط‌فقر و فقر فزاینده، یک چیز است؛ پیروزی فساد و آقازاده‌ها بر مردم» (اصلاحات نیوز۳۱شهریور ۱۴۰۲).
نهادینه شدن فساد سیستماتیک بر دستگاههای حکومتی
برای فهم عمق فساد آقازاده‌ها در کشور، بایستی یادآوری کرد، طبق گزارش مرکز بین‌المللی شفافیت اقتصادی، از ۱۷۷کشور، ایران به‌لحاظ فساد اقتصادی و اداری در جایگاه ۱۴۴ قرار دارد. این فساد به حدی گسترده است که احمد توکلی سال‌ها پیش با اشاره ضمنی به سران حکومت آنرا سیستماتیک دانسته و گفته بود:
«ما به مرحله فساد سیستماتیک رسیده‌ایم، فساد سیستماتیک به مرحله‌ای از فساد اطلاق می‌شود که نهادهای مسئول مبارزه با فساد خودشان به درجاتی از فساد مبتلا هستند. مثل قوه قضاییه، نیروی انتظامی، مجلس، بازرسی کل کشور، به عبارتی پاک پاک نیستند. در نتیجه می‌توان با ارتباط دادن بین شخصیت‌های غیر‌سیاسی به برخی از اهداف رسید» (خبرگزاری حکومتی فارس۲۰اسفند ۱۳۹۲).
تنها راه نجات، سرنگونی رژیم آخوندی
پرواضح است، حاصل این فساد سیستماتیک، به عمق خط فقر رفتن روزانه مردم و نابودی آینده آنها می‌باشد. مردم ایران نیز در این مدت به‌خوبی دریافته‌اند، تنها با سرنگونی این حکومت است که می‌توانند به آینده خود امیدوار باشند. ادامه‌دار بودن اعتراضات سراسری که از ۱۴۰۱ آغاز شده، نشان‌دهنده عبور مردم از این حکومت است. سران حکومت نیز مانند اسلاف خود به‌خوبی می‌دانند، سرنوشتی جز سرنگونی ندارند. تنها تلاش آنها عقب انداختن این مهم برای چپاول هر چه بیشتر سرمایه‌های مردم ایران است.
