در سالروز سیل ویرانگر فروردین ۹۸ که هزاران زندگی را در گل و لای نابود کرد، دوباره سیل آمد. سیلی که درست مانند قبل پیش‌بینی شده و قابل کنترل بود. آن‌روز هزاران منطقه را بی‌رحمانه بلعید و امروز هم مردم محروم قیمت ویرانگری سیل و غارتگری حاکمان را می‌پردازند.
۶اسفند ۹۸ معاون استاندار لرستان ضمن اعتراف به خرابکاری و زیرساختهای ناقص فروردین گذشته گفت: «زیرساختهای استان آسیب جدی دیدن خصوصاً اون زیرساختهایی که در سیل فروردین آسیب دیده و به‌طور دائمی مرمت نشده».
روز یکشنبه سوم فروردین، بارش باران در کنگان باعث طغیان رودخانه‌ها و جاری شدن سیلابی شد که به‌سرعت تأسیسات زیربنایی، منازل، دام‌ها و خودروهای مردم را تخریب کرد.
تلویزیون رژیم ۴فروردین: «بر اثر سیل در هرمزگان بوشهر فارس، سیستان و بلوچستان و قم ۹نفر جان باختند و ۱۰نفر هم زخمی شدند... متأسفانه حالا فرمودید ۹نفر ما آماری که داریم ۱۱نفره».
ساعتی بعد از شروع سیل معاون راهداری سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای رژیم گفت: «۱۳۰روستا، یک شهر و ۳محور شریانی در استانهای جنوبی کشور بر اثر بارش باران و سیل دیشب در محاصره‌اند».
روز بعد در استان بوشهر ورودی شهر سیراف بسته شده و جاده عسلویه به کنگان به‌طور کامل زیر آب رفت.
امام جمعه رژیم در جازموریان گفت غیر از مناطق کوهستانی، بقیه مناطق «زیر آب است».
در میناب پس از بالا آمدن آب رودخانه گرازها به شهر حمله کردند.
این آثار غارتگری و ویرانگری نظامی است که مردم ما را در برابر هر حادثه بی‌دفاع گذاشته است.
