روزنامه حکومتی ابتکار ۲۵مرداد در مطلبی بن‌بست و بی‌راه‌حلی با چشم‌انداز قیام در پیش روی نظام را با عنوان «امید دادن با روشهای اعتمادسوز!» به این صورت توصیف کرده است: «بدون تعارف باید گفت دیگر «بی‌عملی» بخش اصلی کشورداری ما شده است. به‌جرأت می‌توان گفت در بحرانی‌ترین دوره تاریخ بعد از انقلاب هستیم اما هیچ تصمیم مهمی گرفته نمی‌شود. هیچ نسخه نجات بخشی هم از دل گفت‌و‌گوهای حکومتی در این وضعیت بیرون نمی‌آید.
این روزنامه حکومتی با توجه به جنگ گرگها در رأس نظام آخوندی و بحرانهای لاعلاج داخلی و خارجی و درگیریهای باندی بین روحانی - قالیباف و روحانی - رئیسی و تصمیم‌گیریها بر سر بازگشایی اماکن و ادارات و موضوع محرم و آمار کرونا و مسائل منطقه‌یی می‌افزاید:
انگار کانون‌های متضادالمنافع، بر نتیجه صفر-صفر متحدالعمل شده‌اند. همه متفق شده‌اند کاری نشود تا به موقعیت هیچ‌کس آسیبی نرسد. همه می‌دانیم که موقعیت کنونی کشور (و به تبع آن آرایش کنونی قدرت)، مطلوب نیست و هر لحظه منابع کشور مهدورِ محذورات کانون‌ها می‌شود؛ اما خبری از تصمیم بزرگ برای عبور از این وضعیت نیست.
انگار از «بی‌عملی» یک پله دیگر سقوط کرده‌ایم و رسیده‌ایم به مرحله «عمل مخرب». اراده «تصمیم بزرگ»، با این بازیهای کوچک، جمع‌ناپذیر است. بهتر است اگر حرف مهمی نداریم، حرفی هم نزنیم! امیددادنهای بی‌مورد و وعده‌های نسنجیده، ته‌مانده‌های امید و خاک به‌جا مانده از مخروبه اعتماد را هم بر باد می‌دهد.
