غارت‌شدگان بورس روز چهارشنبه اول اردیبهشت در تهران و سه شهر دیگر کشور، مشهد، اصفهان و تبریز، به‌خیابان‌ها آمدند و خشم و نفرت خود را از رژیم چپاولگر آخوندی و از رأس فاسد آن فریاد کردند.
در تهران، غارت‌شدگان خشمگین، ساختمان بورس را به‌اشغال درآوردند و اعلام تحصن کردند. آنها شعار می‌دادند: «می‌جنگیم می‌میریم ایرانو پس می‌گیریم، روحانی بی‌شرف اعدام باید برگردد، مرگ بر مجلس انقلابی».
در مشهد و تبریز غارت‌شدگان پس از تجمع در برابر استانداری دست به‌راه‌پیمایی زدند. آنها در مشهد شعار می‌دادند: دولت خیانت می‌کند، رهبر حمایت می‌کند. حاصل کار دولت غارت پول ملت».
در اصفهان غارت‌شدگان شعار می‌دادند: «زیربار ستم نمی‌کنیم زندگی، جان فدا می‌کنیم در ره آزادگی» و «دزدی از جیب ملت سکوت از بیت رهبر» «دزدی به‌این بزرگی رئیسی رئیسی چطور هنوز ندیدی؟! در اصفهان ایادی رژیم در وحشت از گسترش دامنهٔ اعتراضات، گله‌های نیروی سرکوبگر انتظامی را به‌صحنه فرستادند، اما آنها جرأت تعرض به‌معترضان را نداشتند.
فرازی دیگر در جنبش سراسری مردم ایران
به این ترتیب روز چهارشنبه شاهد یک فراز دیگر از رشد و ارتقا و گسترش اعتراضات غارت‌شدگان بورس بودیم. این تظاهراتها علاوه بر گسترش دامنهٔ آن به۴کلان‌شهر کشور، بسیار خشمگینانه بود و در تهران به‌اشغال ساختمان بورس و تحصن در آن انجامید. خشم و نفرت علیه تمامیت رژیم در شعارهای غارت‌شدگان به‌خوبی بارز بود. علاوه بر این‌که هر سه قوه جنایتکار رژیم، سهم خود را در این شعارها داشتند، شعارها رأس نظام، خلیفهٔ پلید ارتجاع را که این بزرگترین غارت قرن، هم‌چون دیگر جنایتها به‌دستور و هدایت خود او صورت گرفته و می‌گیرد، هدف قرار می‌داد. غارت‌شدگان فراتر از بازپس‌گیری اموال به‌یغما رفتهٔ خود با شعار «می‌جنگیم می‌میریم ایرانو پس می‌گیریم» آگاهی عمیق و انقلابی خود را نیز نشان دادند. در واقع تنها دارایی سرمایه‌گذاران بورس نیست که توسط نظام سراپا فساد ولایت فقیه به‌یغما رفته، بلکه تمام ایران است که تاراج شده و ویران گشته و تمامی یک ملت است که در آتش فقر و فلاکت و مرگ و کرونا که این پلیدان برافروخته‌اند و هر روز هم بر دامنه و شدت آن می‌افزایند، دارند می‌سوزند و نابود می‌شوند.
غارت و دزدی سازمان‌یافته و همه‌جانبه
در همین شرایطی که کارد گرانی و نداری به‌استخوان مردم رسیده و در همین روزی که فریاد غارت‌شدگان در شهرهای میهن طنین‌انداز بود، این رژیم که جز غارت و جنایت هم و غمی ندارد، چند فقره کالاها و خدمات در انحصار خود را گران کرد. بهای آب و برق را به‌میزان ۷درصد و بلیت اتوبوس و مترو را به‌میزان ۳۵درصد افزایش داد. این گرانی‌های رسمی و اعلام شده، علاوه بر گرانی‌های غیررسمی و خزنده و روزمرهٔ همهٔ کالاهاست که رژیم با ترفندهای مختلف مانند آنچه در مورد مرغ و تخم‌مرغ و قند و شکر و نان شاهد آن بوده و هستیم، مستمراً پیش می‌برد.
هم‌چنین دزدی و چپاول، تنها به‌سرمایه‌های مردم از طریق بورس محدود نمی‌شود. آخوندهای حاکم آب کشاورزان را هم در مناطق مختلف کشور به‌یغما برده‌اند، مانند آنچه در اصفهان شاهد آن هستیم و به‌مصرف باغات و کشتزارها یا صنایع ویژهٔ پاسداران، یا آقازاده‌های حاکم رسانده‌اند؛ هم‌چنان که ماهیان و آبزیان خلیج‌فارس و دریای عمان را هم از صیادان محروم ربوده و به‌شریکان و حامیان چینی خود واگذار کرده‌اند. خامنه‌ای پلید تلاش کرده، حتی از کرونا و از داغ و مصیبت آن هم در جهت حفظ رژیم رو به‌سقوط خود بهره بگیرد و در حالی که در تمام دنیا، واکسن عمومی و رایگان است، رژیم پلید آخوندی می‌خواهد از واکسن و بازار سیاه واکسن جیب خود را پر کند. گزارشها حاکی از آن است که در تجارت مرگ آخوندها نه تنها بازار سیاه داروهای کرونا رواجی تام و تمام دارد، بلکه با افزایش مرگ و میرها، قیمت قبر در قبرستانها هم به‌طور سرسام‌آوری افزایش یافته است. کسانی که داشته باشند موفق به‌دفن اموات خود می‌شوند و آنها که ندارند، جنازهٔ عزیزانشان بر روی دست، بایستی روزها در انتظار بمانند.
تنها چاره
در برابر رژیم چنین پلید که شقاوت‌بارتر از هر دشمن خارجی و هر قوم مهاجم در تاریخ ایران، هر بلای متصور و نامتصور را بر سر مردم آورده، تنها چاره و راه‌کار ایستادگی و نبرد است. این نتیجه‌یی است که مردم ایران در تجربه ۴۲سال حاکمیت این تبهکاران با گوشت و پوست خود به‌آن رسیده‌اند. تجربه این است که اولاً در سرتاسر این رژیم ذره‌یی انسانیت و شفقت نسبت به‌مردم یافت نمی‌شود. ثانیاً در شرایطی که رژیم به‌لحاظ داخلی و بین‌المللی در نهایت ضعف است و در درونش نیز با بحرانی عمیق روبه‌روست و بر اثر آن تکه‌تکه و پاره پاره است، می‌توان و باید با نیروی اتحاد و پایداری همهٔ اقشار ستمزده، آن را به عقب‌نشینی واداشت و آنچه را که ربوده از حلقومش بیرون کشید. بنابراین همصدا با کشاورزان دلیر اصفهانی باید خروشید، «حقابه را می‌گیریم، حتی اگر بمیریم» اما حقابهٔ همهٔ مردم ایران آزادی و میهن به‌یغما رفته است و هم‌چنان که غارت‌شدگان بورس فریاد می‌زدند، تمام مردم ایران می‌خروشند: «می‌جنگیم می‌میریم ایرانو پس می‌گیریم».
