سالن گردهمایی بزرگ ویلپنت، پرتکاپوتر از هر زمان، آخرین روزهای آماده‌سازی برای برگزاری جلسه‌یی عظیم را تجربه می‌کند. زن و مرد، کوچک و بزرگ و پیر و جوان با عزمی واحد و سمتی واحد، برای گردهمایی بزرگ مقاومت ایران، تلاش می‌کنند.
در نگاه‌ها و در اراده و عزم آنها، صدای مردمی نهفته است که در خیابانهای تهران و دیگر شهرها چون مشهد و اراک و اصفهان و خوزستان و شیراز رهایی از دیکتاتوری را فریاد می‌کنند. در طنین صداها و امیدهایی که جهانی را به حیرت واداشته است.
مردم ایران، در قانون اساسی نظام جهل و جنایت آخوندها، نمایندگی نمی‌شوند؛ آنها در طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی است که هویت حقیقی خویش را در برخورداری از نظامی متمدن و مردم‌گرا می‌یابند. نظامی مبتنی بر برابری حقیقی و آزادی و دموکراسی.
در سرزمینی که نظامش، مبتنی بر آرای مردم باشد، در آن به آزادیهای فردی احترام گذاشته شود، عاری از هر گونه مجازات اعدام باشد، در حکومتش، دین از دولت جدا باشد و برابری زن و مرد در ساختارش، محقق شده باشد. در کشوری که نظام قضایی‌اش، نه بر مجازات و کشتار که بر عدالت حقیقی استوار باشد، در آن امکان فرصتهای برابر اقتصادی باشد. کشوری باشد در همزیستی مسالمت‌آمیز با همسایگان و عاری از هر گونه سلاح اتمی.
چنین ایرانی است که در ۳۰ژوئن، بار دیگر در برابر جهانیان رخ می‌نماید تا قدرت و عظمت خود را به‌عنوان آلترناتیو ملاها، به دوست و دشمن نشان دهد.
در فرهنگ زر و زور، قدرت همواره از آن کسی است که بیشتر کشتار می‌کند، بیشتر چپاول می‌کند و در نتیجه، بیشتر به یغما می‌برد و با سرکوب، حاکم می‌ماند؛
اما در فرهنگ مردم و آزادیخواهان حقیقی، قدرت از آن کسی است که بیشتر فدا می‌کند، خالصانه‌تر می‌پردازد و برای آزادی میهن‌ا‌ش، از همه چیز خود که در زندگی و رفاه و موقعیتهای ویژه فردی خلاصه می‌شود، آگاهانه و با انتخابی از روی اشراف، می‌گذرد.
چنین قدرتی، نه به‌سادگی به‌دست‌آوردنی است و نه به ارزانی، از دست دادنی...؛
مردان و زنان جنگ می‌خواهد و اراده‌هایی که عزم ایستادگی تا به پایان کرده باشند. با هر مانع، با هر مشکل و به‌رغم هر دشواری...
مقاومت ایران، تبلور زیبای چنین توانایی شگفتی است؛
توانایی که می‌رود تا به نظام منحوس آخوندها در ایران خاتمه دهد و نغمه آزادی شود؛ آزادی برای کل منطقه از نحوست بنیادگرایی اسلامی که سالیان است سایه شوم مرگ و نیستی را بر کل این منطقه حاکم کرده است.
وقت آن است که بر سیاهی‌ها و تباهی‌ها، مهر پایانی گذاشته شود و لبخند پیروزی، زبان مشترک مردمان گردد و صلح و دوستی و انسانیت در خاورمیانه حاکم شود.
گردهمایی بزرگ مقاومت در ۹تیر در پاریس نماد این لبخند پیروزی، صلح و دوستی و انسانیت است. پس حمایت از این همایش بزرگ ملی و مردمی و شرکت در آن، همراهی با این لبخند پرشکوه پیروزی است.
