728 x 90

8 مارس روز جهاني زن ,

دختری که آرزوی دیدن تهران را دارد - فرانکو این ساررا

-

روزنامه لیبرال
روزنامه لیبرال
آذر کریمی، فرزند پناهنده سیاسی و رئیس انجمن جوانان ایرانی در ایتالیا
روزنامه لیبرال به تاریخ چهارشنبه ۹مارس ۲۰۱۱ طی گزارشی می‌نویسد: در دستان آذر دسته گلی زرد به نام ”میموز“ دیده می‌شود که چند لحظه پیش آقای پیر فردیناندز کازینی به او هدیه نمود. آذر به همراه خانم ماریزا راچیتی (همسر پلیسی که در سال ۲۰۰۷ در جریان درگیری هواداران دو تیم فوتبال کاتانیا- پالرمو کشته شد) به‌عنوان دو ”سمبل“ می‌باشند که حزب اتحادیه دموکراتها udc برای بزرگداشت هشت مارس یعنی روز زن انتخاب نمود.

آذر کریمی آرزویی در سر دارد: جشن دموکراسی در ایران و در میدان آزادی تهران به همراه پدر و مادرش که در سال ۱۹۷۹ که دیکتاتوری شاه حاکم بود از ایران گریختند و از آن زمان تاکنون در ایتالیا پناهنده سیاسی می‌باشند.
آذر کریمی ۲۴ساله و عضو جوانان او دی سی و رئیس انجمن جوانان ایرانی است. پدرش داوود کریمی رئیس انجمن پناهندگان سیاسی ایرانی در ایتالیا و مادرش شهرزاد شعله رئیس انجمن زنان دموکرات در ایتالیا است. خانواده آذر در صفوف اول مبارزه قرار دارند و سعی دارند توجهات افکار عمومی را به سوی وضعیت دراماتیک مردم ایران جلب نمایند.
آذر متولد شهر رم است و در رشته حقوق تحصیل می‌کند. او ایران را تاکنون ندیده است او به لیبرال گفت: ”از زمانی که در سال ۱۹۹۹ دانشجویان ایرانی وارد میدان شدند و من فقط ۱۳سال داشتم تنها فکرم بازگشت به کشور والدین خودم و آزاد ساختن آن از شر این رژیم بوده است“.
در طول مصاحبه مطبوعاتی، این دختر جوان ایرانی گفت که او نامه دختران موسوی و کروبی را خوانده و نگران ناپدید شدن والدین آنها توسط رژیم احمدی‌نژاد می‌باشد. او اضافه نمود: ”وضعیت در ایران بسیار وخیم است و مشابه آن را هم در دیگر کشورهای شمال آفریقا می‌توانیم مشاهده کنیم. یعنی همان خواسته‌هایی که سالهاست در ایران برای به‌دست آوردن آن تلاش می‌شود. اما در اینجا می‌بایست که مواظب بنیادگرایی اسلامی هم باشیم و بی‌توجه از آن نگذریم.
برای ایجاد و تثبیت دموکراسی در خاورمیانه ضروری است که رژیم ایران را از میان برداریم. من آرزو دارم که در خاورمیانه دموکراسی تثبیت گردد من خواهان آن چیزی هستم که جوانان ایرانی در سال ۱۹۹۹ در پی آن بودند و خواهان سیستم (دموکراتیکی) مشابه اروپایی آن هستم.
به‌مناسبت جشن بین‌المللی روز زن، آذر در این کنفرانس تلاش نمود که امید و نظرهای یک زن دیگر را هم ترویج دهد. یعنی خانم مریم رجوی رئیس شورای ملی مقاومت ایران که از سال ۱۹۸۲ به‌خاطر سرکوب رژیم خمینی در پاریس پناهنده سیاسی می‌باشد.
خانم رجوی می‌گویند: راه برای خاورمیانه صلح‌آمیز و دموکرات یعنی جایی که زنان و جوانان می‌توانند نقش مشروع خود را ایفا کنند از تغییر رژیم در ایران می‌گذرد. در این منطقه بدون ایجاد چنین تغییری دموکراسی و ثبات امکانپذیر نیست. پیام ما برای خواهران و برادرانمان در تونس، مصر، لیبی، افغانستان و ایران این می‌باشد“. مواظب ملاهای بنیادگرا باشید و به کشتار زنان و جوانان در ایران توجه کنید.
رئیس‌جمهور شورای ملی مقاومت ایران یک فراخوان هم برای کشورهای غربی که خواهان ایفای نقشی مفید و مثبت در تاریخ جدید خاورمیانه می‌باشند فرستاده است:
”این کشورها به‌عنوان اولین قدم جدی می‌بایستی سیاست خود را تغییر داده و با مردم ایران دیالوگ به راه بیندازند. قدم بعدی هم که غرب باید بردارد منتفی ساختن و رها نمودن سیاستی است که تماماً به ضد مردم و کل منطفه می‌باشد و باید جنبش مقاومت را به‌رسمیت بشناسد“.
خانم مریم رجوی هم‌چنین اضافه می‌کنند که ” مقاومت ایران که با رژیم ملاها در مبارزه است یک پلاتفرم دموکراتیک ارائه داده است مبتنی بر جمهوری براساس جدایی دین از دولت. دموکراسی پلورالیست و جامعه‌ای با تساوی حقوق و احترام به حقوق‌بشر. در این جامعه حکم اعدام و شریعت ملاها ملغی می‌شود و به‌جای آن یک اقتصاد رو به رشد براساس یک سیاست تساوی برای همه و یک ایران بدون هسته‌یی و در صلح با تمام همسایگان خود جایگزین خواهد نمود.
آذر سخنان خود را با یک فراخوان به پایان برد:“ برای این روز ذیقیمت (هشت مارس) می‌خواهم این درخواست را انجام دهم که نماینده ملاها در کمیسیون زنان سازمان ملل اخراج شود در واقع حضور این رژیم در آن‌جا اهانت و بی‌حرمتی به تمام زنان ایران و جهان می‌باشد ”.
خانم ماریزا فاگا، مسئول دپارتمان تساوی حقوق حزب udc به نام زنانی که برای احقاق حقوق خود و علیه رژیمهای دیکتاتوری مبارزه می‌کنند از“ همه مسئولان سیاسی درخواست نمود از محافظه کاری دست برداشته و از تمامی زنان جهان که حقوق آنها پایمال شده است حمایت کنند ”.
آذر این مبارزه را به‌طور مستمر و روزانه به پیش می‌برد. در کنار او تعداد بیشماری پناهندگان ایرانی قرار دارند. او اضافه نمود که:“ ما از طریق اینترنت و به‌رغم تمامی مشکلات موجود که سانسوری بر سر راهمان قرار داده حمایت خود را از جوانانی که در خیابانها تظاهرات می‌کنند انجام می‌دهیم و صدای خود را به آنها میرسانیم. ما به‌طور مستمر با آنها در تماس هستیم و با علاقه خاصی اوضاع ایران را پیگیری می‌کنیم.
آذر با هیجان خاصی در مقابل چشمان مفتخر مادرش شهرزاد که در چند قدمی او قرار دارد با افتخار و علاقه مادری او را نگاه می‌کند صحبت می‌کند.
بعد از بیش از سی سال مادر و دختر به همراه یکدیگر علیه کشتار و دستگیریها در ایران مبارزه می‌کنند و خواهان آزادی زندانیان سیاسی می‌باشند. آنها معتقدند که مقاومت مردم ایران این رژیم را سرنگون خواهد ساخت. رژیمی که زنان نصف مردان ارزش دارند و امکانات کاری بسیار اندکی برای آنها در نظر گرفته شده است و مجبور هم هستند خود را زیر چادر پنهان سازند. آذر با اطمینان خاطر خاصی اضافه می‌کند که ”در ایران همه چیز در حال تغییر است و پایان رژیم ایران بسیار نزدیک می‌باشد“. این سخنان خوش‌بینانه یک دختر رزمنده می‌باشد. او قدم زدن در میدان آزادی در تهران را بسیار نزدیک می‌بیند.
به قلم فرانکو این ساررا.
										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/9e6aa942-a1b6-4985-a6a6-49709c3b3a38"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات