گفتگو با مهدی ابریشمچی
سوال: چرا این گردهمایی از یک طرف با چنین موج حمایت و بازتاب بین‌المللی روبه‌رو شد؟ از طرف دیگر چرا واکنشهای بی‌دنده و ترمز رژیم آخوندی را به‌دنبال داشت؟ مگر یک گردهمایی ـ هر چند هم بزرگ در فاصلهٴ چندهزار کیلومتری از ایران ـ آن هم از طرف اپوزیسیونی که به قول خود رژیم و تبلیغاتش، از بین رفته‌اند و چیزی نیستند، چه خطر عاجلی را برای رژیم دربر دارد که ضمن لجن‌پراکنی علیه این مقاومت، اقدام به احضار سفیران کشورهای مختلف می‌کند و درخواست واکنشهای کشورهای خارجی در مقابل این اجتماع را دارد؟ به‌راستی این گردهمایی چه پیامی را با خودش دارد که هم‌چنان این رژیم را به زوزه کشیدن از ضربه‌یی که در روز نهم ژوئیه دریافت کرده، وا می‌دارد و مهمتر این‌که پیام این گردهمایی برای دوستان ـ یعنی برای مردم ایران و حامیان پرشور این مقاومت و همچنین دوستداران مقاومت در سراسر جهان ـ چیست و چه مسیری را در پیش پای ایرانیان خواهان آزادی و حاکمیت مردمی قرار می‌دهد؟
مهدی ابریشمچی: خیلی خوشحال هستم که در این برنامه شرکت می‌کنم. سپاسگزارم که از من دعوت کردید تا گفتگویی داشته باشیم برای فهم ابعاد مختلف «کهکشان طلوع»، کهکشان بسیار زیبایی که همه ما شاهد آن بودیم و باعث افتخار ملی برای همهٴ ما است.
می خواهم به‌دلیل دیگری نیز از شما سپاسگزاری کنم. چرا که امروز سالروز عملیات کبیر فروغ جاویدان است؛ این حماسه بزرگ و ملی و میهنی و عقیدتی که طبعاً خون جاودانه ـ فروغهایی که در چنین روزی، در این عملیات بزرگ شرکت داشتند و جان خودشان را فدای آزادی مردم ایران کردند، همان پایه‌هایی بود که ما بر اساس آن حرکت کردیم و جلو آمدیم و این نسل است که امروز در کهکشانی که شاهد آن بودیم، به بار می‌نشیند. اینها خروش خون شهیدان است که برادرمان مسعود همیشه تکرار می‌کند که «ضامن پیروزی محتوم خلق ما بوده و هست و خواهد بود» .
سوال: چه چیزی این گردهمایی را موفق کرد؟ پیام آن ـ به‌خصوص برای هموطنانی که آن را خلق کردند ـ چیست؟
مهدی ابریشمچی: اجازه بدهید که من اول تبریک بگویم؛ تبریک به همهٴ کسانی که چشم دوخته بودند تا ببینند در روز 9 ژوئیه / 19تیر، این حماسه، این جشن و این کهکشان چطوری شکل می‌گیرد. تبریک می‌گویم به مردم ایران، به کسانی که دست‌اندرکار سازمان دادن، ساختن و بنا کردن و پیش‌بردن این گردهمایی بزرگ بودند. تبریک بگویم به خواهران و برادرانم در لیبرتی، همانهایی که ایستادگی و مقاومت آنها است که زیرساخت این پیروزیهای بزرگ است. پیروزی‌یی که باعث خوشحالی همهٴ دوستان مقاومت در داخل و خارج کشور بوده، و طبعاً باعث خشم و به‌هم ریختگی و زلزلهٴ مرگ در رژیم آخوندی شد که بازتابهای آن را دیده‌ایم.
من می‌خواهم سپاسگزاری کنم از همهٴ کسانی که در سراسر دنیا برای سازمان دادن، ساختن، تشکیل و بسیج این گردهمایی و کهکشان، شرکت داشتند. باید بگویم که همهٴ دوستداران مقاومت به شکلی از اشکال تلاش کردند تا در انجام هر چه بهتر و باشکوهتر این گردهمایی، شرکت داشته باشند.
زندانیان سیاسی با پیامهایشان، واقعاً در این گردهمایی حضور داشتند. می خواهم از آنها هم سپاسگزاری و قدردانی کنم. من واقعاً حضور آنها را می‌دیدم و حسّ می‌کردم.
همینطور از اشرف‌نشانها در کشورهای اروپایی، در آمریکا و در کانادا که چه با حضورشان و چه برای بسیج و چه تلاش برای فراهم کردن امکانات مالی برای این گردهمایی مشارکت کردند.
تشکر و سپاسگزاری می‌کنم از تک‌تک مردم ایران، صنوف مختلف که از طریق سیمای آزادی، پیامهای تأیید و حمایتشان را برای این گردهمایی فرستادند و شرکت کردند.
سپاسگزاری می‌کنم از همهٴ آنها که مشتاق بودند در این گردهمایی شرکت کنند که به دلایل مختلف نتوانستند؛ اما با قلبشان در این کهکشان حضور داشتند.
همینطور می‌خواهم سپاسگزاری کنم از همهٴ آنها که منشأ این گردهمایی بزرگ بودند.
این که شما پرسیدید چه عواملی دست‌اندرکار بودند که باعث شد چنین گردهمایی بزرگی سازمان داده شود، باید بگویم که به نظر من پایه‌ای‌ترین، بنیادی‌ترین و ریشه‌ای‌ترین عامل، مردم و ایستادگی و مقاومت آحاد این خلق در سراسر دنیا است که به رژیم «نـه» گفتند و روی آن ایستادند. ما هرچه که داریم، در درجه اول از این عنصر ـ یعنی مقاومت و پایداری ـ داریم. از اصولی که از روز اول نبردمان با رژیم ضدبشری خمینی، آنها را ذکر کردیم، روی آن ایستادیم، پایداری کردیم تا به این‌جا رسیدیم. ما اول از همه مرهون مقاومتی هستیم که مردم ما به‌خاطر آن قیمت پرداختند. همین الآن در زندانها دارند قیمت می‌دهند؛ در لیبرتی دارند قیمت می‌دهند؛ تظاهرات دانشجویان، کارمندان، کارگران، اعتصاب غذاهایی که در زندانها صورت گرفته است و... تمامی اینها عوامل دست‌اندرکاری هستند که مقاومتی را زنده و شعله‌ور در میهن ما و در سراسر دنیا روشن نگاه می‌دارد و باعث می‌شود که این مقاومت و ایستادگی، به‌صورت یک خون در رگ مردم ما باشد و در چنین گردهمایی متکاثف بشود. این مقاومت، خودش را به‌صورت چنین شکوه و عظمت، جریان خروشان و پایدار در بیش از ده ساعت در انظار جهانیان نشان داد.
به نظر من پیروزی این مراسم و کهکشان، ناشی از این عناصر بود. در واقع کهکشان امسال تبلور شعار «می‌توان و باید» بود. تبلور پایه‌ای‌ترین اصل استراتژیک این مقاومت، یعنی «کس نخارد» بود؛ یعنی ملتی، مقاومتی و مردمی که برای پیروزیهایش فقط روی تلاشهای خودش و آنچه که در جریان عمل می‌سازد، حساب می‌کند.
علاوه بر اینها، حتماً خاطر همه هست که ما از ابتدای سال 91 گفتیم و پافشاری کردیم که سال 91، سال خاص و تعیین‌کننده برای رژیم و مقاومت است. این را گفتیم، روی آن ایستادیم و زیر آن خط کشیدیم. البته همان موقع هم ذکر کردیم که امسال ـ سال 1395 ـ سال تعیین کننده‌ای است؛ اما نه به‌طور خودبخودی! سال تعیین‌کننده‌یی است، به شرط این‌که مردم و مقاومت ایران، با تلاش و کوشش خودشان، رژیمی را که بعد از سالها جنایت، در تمامی زمینه‌ها به بن‌بست رسیده، در مقابلش بایستند و آن را به چالش بکشند. بنابراین در آن صورت، شرایط سال 95، شرایط بسیار زیبا و تعیین‌کننده علیه رژیم و به نفع مقاومت مردم ایران خواهد بود. در این گردهمایی، این اتفاق افتاد.
بعد از کهکشان امسال، آنچه که ما شاهد آن هستیم، فریادها و زوزه‌های رژیم است که ناشی از این است که این مردم، این مقاومت، اشرف‌نشانهایی که شرکت کردند و در جریان عمل با اتکا به توان و نیروی خودشان وارد صحنه شدند و پیروزی را به مردم ایران تقدیم و شکست را برای دشمنشان محقق کردند.
ما دیدیم عناصر گوناگونی که در این پیروزی شرکت داشتند، رژیم را وادار کرد که به زبان خودش، شکستش را اعتراف کند. یعنی از یک طرف سال 95، سال بن‌بستها و شکستها برای رژیم و از طرف دیگر ارادهٴ این مقاومت که این سال را به سال تعیین سرنوشت و ضربات بزرگ به رژیم تبدیل کند.
به نظر من، کهکشان امسال، درس بزرگی داشت و نشان داد که ما می‌توانیم سال 95 را با آفریدن کهکشانهای مستمر، به سال شکستهای پی‌درپی رژیم تبدیل کنیم. اجازه ندهیم ـ به مصداق مثال نظامی که می‌گویند ریتم آتش ـ ، آتش سیاسی متوقف شود. باید رژیم را به موضع تدافعی بیندازیم. این رژیم در تدافع، پایان زندگی سیاسی‌اش است.
سوال: شما در آنچه که در گردهمایی بزرگ مقاومت واقع شد، از ابتدا تا انتها بودید. ارزیابی شما از این گردهمایی چیست؟
مهدی ابریشمچی: گردهمایی سالانهٴ مقاومت، همیشه حادثهٴ باشکوهی بوده است؛ اما که آنچه امسال اتفاق افتاد و من به‌عنوان یک ناظر، از نزدیک شاهد آن بودم، کیفاً در تمامی زمینه‌ها، در مقایسه با سال قبل و سالهای پیشین، پیشرفته‌تر، زیباتر و باشکوهتر بود.
اولاً دهها هزار هموطن ما هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت، در ابعاد نوینی در صحنه حاضر شده بودند. همه پرشور، فعال، منظم بودند. امسال به‌طور خاص من رفتم و در صحنه چرخیدم. حضور نسل جوان، شگفت‌انگیز بود. البته هر سال، جوانان از گردهمایی کهکشان استقبال می‌کردند؛ ولی امسال شرکت جوانان ـ آن هم جوانانی که خیلی‌هایشان تازه از ایران آمده بودند ـ بسیار چشمگیر بود. من با تعدادی از آنها صحبت کردم. ساعتهای متوالی با دقت، مراسم و سخنرانی‌ها را دنبال کردند. این، نشان‌دهندهٴ شرایط امروز میهن ما است که جوانان وارد صحنه شده‌اند. البته بعد که رژیم انعکاس نشان داد، من بیشتر فهمیدم که چرا رژیم این‌قدر سوخته و به‌هم ریخته بود. این، یک بُعد پیروزی بود، یعنی مشارکت کمی و کیفی هموطنانمان در کهکشان امسال.
ثانیاً اگر چه همه ساله شخصیت‌های سیاسی از سراسر جهان شرکت می‌کردند، ولی امسال مشارکت این شخصیتها اعم از اروپا، آمریکا، کانادا، استرالیا، کشورهای عربی، خاورمیانه و منطقهٴ خودمان و همهٴ دنیا، ابعاد کاملاً جدیدی داشت. این، یکی دیگر از برجستگیهای کهکشان امسال بود. این بعد هم البته در بازتابهای رژیم، خودش را به‌روشنی نشان داده است.
نمایندگان مجلس و سنا از کشورهای مختلف در ابعاد بسیار گسترده‌یی شرکت داشتند؛ ولی همان‌طور که گفتم طبعاً شرکت برادرانمان از کشورهای عربی، بسیار چشمگیر و گسترده بود.
ثالثاً بُعد دیگر عظمت این گردهمایی این بود که با وجود این‌که من در تماس بودم با خیلی از ناظران فرانسوی، آنها هم برایشان شگفت‌انگیز بود که چنین گردهماییِ گسترده و وسیع، با مشارکت این همه ایرانی از سراسر دنیا، با نظم و انضباط بسیار سطح بالایی برگزار شد. همهٴ آنها ـ چه ناظران فرانسوی و چه دوستانمان از کشورهای دیگر ـ روی عنصر سازمانیافتگی و نظم این مراسم و این‌که هیچ حادثه‌یی در این پیش نیامد، تأکید داشتند. خودشان می‌گفتند معمولاً در چنین مراسمهایی، اتفاقاتی ـ نه فقط از جنبهٴ امنیتی که خودش موضوعی است، آن هم در شرایط امنیتی خاص فرانسه ـ روی می‌دهد؛ با این حال روی نظم و دیسیپلین و آرامش آن بسیار تأکید داشتند. نکته دیگر این‌که می‌گفتند ایرانیان که از کشورهای مختلف می‌آیند، افراد بافرهنگ و منظمی هستند که در این مراسم شرکت داشتند.
رابعاً ، بُعد دیگری که رژیم را چنان تحت تأثیر قرار داده بود که وادارش می‌کرد اعداد و ارقام نجومی که از طرف این کشور یا آن کشور برای هزینه‌های این مراسم پرداخت شده را بگوید، است. ولی واقعیت قضیه را همهٴ هموطنانمان می‌دانند که این یک حماسه استقلال بود که با کمکهای مالی هموطنانمان از داخل و سراسر جهان، هزینهٴ این مراسم و گردهمایی را که طبعاً بسیار سنگین بود، تأمین کردند. این بُعد هم بسیار قابل‌توجه است. به نظر من، این کار از ابعاد شگفت‌انگیز این مقاومت است.
خامساً ، بُعد دیگر کهکشان امسال، زیبایی هنری این مراسم بود که از جانب هنرمندان ایرانی و هنرمندان دیگر از آلبانی و... برگزار شد. واضح است که بُعد فرهنگی و هنری شایسته‌یی برای این گردهمایی ایجاد کرده بودند. البته این برازندهٴ مقاومتی است که همیشه به جنبه‌های فرهنگی هم توجه دارد.
به نظر من، «کهکشان طلوع» در صحنهٴ سیاسی زیبای آن روز، مثل خورشیدی طلوع کرد و چشم همهٴ دوستان مقاومت را روشن و چشم رژیم را کور کرد.
مهدی ابریشمچی: خیلی خوشحال هستم که در این برنامه شرکت می‌کنم. سپاسگزارم که از من دعوت کردید تا گفتگویی داشته باشیم برای فهم ابعاد مختلف «کهکشان طلوع»، کهکشان بسیار زیبایی که همه ما شاهد آن بودیم و باعث افتخار ملی برای همهٴ ما است.
می خواهم به‌دلیل دیگری نیز از شما سپاسگزاری کنم. چرا که امروز سالروز عملیات کبیر فروغ جاویدان است؛ این حماسه بزرگ و ملی و میهنی و عقیدتی که طبعاً خون جاودانه ـ فروغهایی که در چنین روزی، در این عملیات بزرگ شرکت داشتند و جان خودشان را فدای آزادی مردم ایران کردند، همان پایه‌هایی بود که ما بر اساس آن حرکت کردیم و جلو آمدیم و این نسل است که امروز در کهکشانی که شاهد آن بودیم، به بار می‌نشیند. اینها خروش خون شهیدان است که برادرمان مسعود همیشه تکرار می‌کند که «ضامن پیروزی محتوم خلق ما بوده و هست و خواهد بود» .
سوال: چه چیزی این گردهمایی را موفق کرد؟ پیام آن ـ به‌خصوص برای هموطنانی که آن را خلق کردند ـ چیست؟
مهدی ابریشمچی: اجازه بدهید که من اول تبریک بگویم؛ تبریک به همهٴ کسانی که چشم دوخته بودند تا ببینند در روز 9 ژوئیه / 19تیر، این حماسه، این جشن و این کهکشان چطوری شکل می‌گیرد. تبریک می‌گویم به مردم ایران، به کسانی که دست‌اندرکار سازمان دادن، ساختن و بنا کردن و پیش‌بردن این گردهمایی بزرگ بودند. تبریک بگویم به خواهران و برادرانم در لیبرتی، همانهایی که ایستادگی و مقاومت آنها است که زیرساخت این پیروزیهای بزرگ است. پیروزی‌یی که باعث خوشحالی همهٴ دوستان مقاومت در داخل و خارج کشور بوده، و طبعاً باعث خشم و به‌هم ریختگی و زلزلهٴ مرگ در رژیم آخوندی شد که بازتابهای آن را دیده‌ایم.
من می‌خواهم سپاسگزاری کنم از همهٴ کسانی که در سراسر دنیا برای سازمان دادن، ساختن، تشکیل و بسیج این گردهمایی و کهکشان، شرکت داشتند. باید بگویم که همهٴ دوستداران مقاومت به شکلی از اشکال تلاش کردند تا در انجام هر چه بهتر و باشکوهتر این گردهمایی، شرکت داشته باشند.
زندانیان سیاسی با پیامهایشان، واقعاً در این گردهمایی حضور داشتند. می خواهم از آنها هم سپاسگزاری و قدردانی کنم. من واقعاً حضور آنها را می‌دیدم و حسّ می‌کردم.
همینطور از اشرف‌نشانها در کشورهای اروپایی، در آمریکا و در کانادا که چه با حضورشان و چه برای بسیج و چه تلاش برای فراهم کردن امکانات مالی برای این گردهمایی مشارکت کردند.
تشکر و سپاسگزاری می‌کنم از تک‌تک مردم ایران، صنوف مختلف که از طریق سیمای آزادی، پیامهای تأیید و حمایتشان را برای این گردهمایی فرستادند و شرکت کردند.
سپاسگزاری می‌کنم از همهٴ آنها که مشتاق بودند در این گردهمایی شرکت کنند که به دلایل مختلف نتوانستند؛ اما با قلبشان در این کهکشان حضور داشتند.
همینطور می‌خواهم سپاسگزاری کنم از همهٴ آنها که منشأ این گردهمایی بزرگ بودند.
این که شما پرسیدید چه عواملی دست‌اندرکار بودند که باعث شد چنین گردهمایی بزرگی سازمان داده شود، باید بگویم که به نظر من پایه‌ای‌ترین، بنیادی‌ترین و ریشه‌ای‌ترین عامل، مردم و ایستادگی و مقاومت آحاد این خلق در سراسر دنیا است که به رژیم «نـه» گفتند و روی آن ایستادند. ما هرچه که داریم، در درجه اول از این عنصر ـ یعنی مقاومت و پایداری ـ داریم. از اصولی که از روز اول نبردمان با رژیم ضدبشری خمینی، آنها را ذکر کردیم، روی آن ایستادیم، پایداری کردیم تا به این‌جا رسیدیم. ما اول از همه مرهون مقاومتی هستیم که مردم ما به‌خاطر آن قیمت پرداختند. همین الآن در زندانها دارند قیمت می‌دهند؛ در لیبرتی دارند قیمت می‌دهند؛ تظاهرات دانشجویان، کارمندان، کارگران، اعتصاب غذاهایی که در زندانها صورت گرفته است و... تمامی اینها عوامل دست‌اندرکاری هستند که مقاومتی را زنده و شعله‌ور در میهن ما و در سراسر دنیا روشن نگاه می‌دارد و باعث می‌شود که این مقاومت و ایستادگی، به‌صورت یک خون در رگ مردم ما باشد و در چنین گردهمایی متکاثف بشود. این مقاومت، خودش را به‌صورت چنین شکوه و عظمت، جریان خروشان و پایدار در بیش از ده ساعت در انظار جهانیان نشان داد.
به نظر من پیروزی این مراسم و کهکشان، ناشی از این عناصر بود. در واقع کهکشان امسال تبلور شعار «می‌توان و باید» بود. تبلور پایه‌ای‌ترین اصل استراتژیک این مقاومت، یعنی «کس نخارد» بود؛ یعنی ملتی، مقاومتی و مردمی که برای پیروزیهایش فقط روی تلاشهای خودش و آنچه که در جریان عمل می‌سازد، حساب می‌کند.
علاوه بر اینها، حتماً خاطر همه هست که ما از ابتدای سال 91 گفتیم و پافشاری کردیم که سال 91، سال خاص و تعیین‌کننده برای رژیم و مقاومت است. این را گفتیم، روی آن ایستادیم و زیر آن خط کشیدیم. البته همان موقع هم ذکر کردیم که امسال ـ سال 1395 ـ سال تعیین کننده‌ای است؛ اما نه به‌طور خودبخودی! سال تعیین‌کننده‌یی است، به شرط این‌که مردم و مقاومت ایران، با تلاش و کوشش خودشان، رژیمی را که بعد از سالها جنایت، در تمامی زمینه‌ها به بن‌بست رسیده، در مقابلش بایستند و آن را به چالش بکشند. بنابراین در آن صورت، شرایط سال 95، شرایط بسیار زیبا و تعیین‌کننده علیه رژیم و به نفع مقاومت مردم ایران خواهد بود. در این گردهمایی، این اتفاق افتاد.
بعد از کهکشان امسال، آنچه که ما شاهد آن هستیم، فریادها و زوزه‌های رژیم است که ناشی از این است که این مردم، این مقاومت، اشرف‌نشانهایی که شرکت کردند و در جریان عمل با اتکا به توان و نیروی خودشان وارد صحنه شدند و پیروزی را به مردم ایران تقدیم و شکست را برای دشمنشان محقق کردند.
ما دیدیم عناصر گوناگونی که در این پیروزی شرکت داشتند، رژیم را وادار کرد که به زبان خودش، شکستش را اعتراف کند. یعنی از یک طرف سال 95، سال بن‌بستها و شکستها برای رژیم و از طرف دیگر ارادهٴ این مقاومت که این سال را به سال تعیین سرنوشت و ضربات بزرگ به رژیم تبدیل کند.
به نظر من، کهکشان امسال، درس بزرگی داشت و نشان داد که ما می‌توانیم سال 95 را با آفریدن کهکشانهای مستمر، به سال شکستهای پی‌درپی رژیم تبدیل کنیم. اجازه ندهیم ـ به مصداق مثال نظامی که می‌گویند ریتم آتش ـ ، آتش سیاسی متوقف شود. باید رژیم را به موضع تدافعی بیندازیم. این رژیم در تدافع، پایان زندگی سیاسی‌اش است.
سوال: شما در آنچه که در گردهمایی بزرگ مقاومت واقع شد، از ابتدا تا انتها بودید. ارزیابی شما از این گردهمایی چیست؟
مهدی ابریشمچی: گردهمایی سالانهٴ مقاومت، همیشه حادثهٴ باشکوهی بوده است؛ اما که آنچه امسال اتفاق افتاد و من به‌عنوان یک ناظر، از نزدیک شاهد آن بودم، کیفاً در تمامی زمینه‌ها، در مقایسه با سال قبل و سالهای پیشین، پیشرفته‌تر، زیباتر و باشکوهتر بود.
اولاً دهها هزار هموطن ما هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت، در ابعاد نوینی در صحنه حاضر شده بودند. همه پرشور، فعال، منظم بودند. امسال به‌طور خاص من رفتم و در صحنه چرخیدم. حضور نسل جوان، شگفت‌انگیز بود. البته هر سال، جوانان از گردهمایی کهکشان استقبال می‌کردند؛ ولی امسال شرکت جوانان ـ آن هم جوانانی که خیلی‌هایشان تازه از ایران آمده بودند ـ بسیار چشمگیر بود. من با تعدادی از آنها صحبت کردم. ساعتهای متوالی با دقت، مراسم و سخنرانی‌ها را دنبال کردند. این، نشان‌دهندهٴ شرایط امروز میهن ما است که جوانان وارد صحنه شده‌اند. البته بعد که رژیم انعکاس نشان داد، من بیشتر فهمیدم که چرا رژیم این‌قدر سوخته و به‌هم ریخته بود. این، یک بُعد پیروزی بود، یعنی مشارکت کمی و کیفی هموطنانمان در کهکشان امسال.
ثانیاً اگر چه همه ساله شخصیت‌های سیاسی از سراسر جهان شرکت می‌کردند، ولی امسال مشارکت این شخصیتها اعم از اروپا، آمریکا، کانادا، استرالیا، کشورهای عربی، خاورمیانه و منطقهٴ خودمان و همهٴ دنیا، ابعاد کاملاً جدیدی داشت. این، یکی دیگر از برجستگیهای کهکشان امسال بود. این بعد هم البته در بازتابهای رژیم، خودش را به‌روشنی نشان داده است.
نمایندگان مجلس و سنا از کشورهای مختلف در ابعاد بسیار گسترده‌یی شرکت داشتند؛ ولی همان‌طور که گفتم طبعاً شرکت برادرانمان از کشورهای عربی، بسیار چشمگیر و گسترده بود.
ثالثاً بُعد دیگر عظمت این گردهمایی این بود که با وجود این‌که من در تماس بودم با خیلی از ناظران فرانسوی، آنها هم برایشان شگفت‌انگیز بود که چنین گردهماییِ گسترده و وسیع، با مشارکت این همه ایرانی از سراسر دنیا، با نظم و انضباط بسیار سطح بالایی برگزار شد. همهٴ آنها ـ چه ناظران فرانسوی و چه دوستانمان از کشورهای دیگر ـ روی عنصر سازمانیافتگی و نظم این مراسم و این‌که هیچ حادثه‌یی در این پیش نیامد، تأکید داشتند. خودشان می‌گفتند معمولاً در چنین مراسمهایی، اتفاقاتی ـ نه فقط از جنبهٴ امنیتی که خودش موضوعی است، آن هم در شرایط امنیتی خاص فرانسه ـ روی می‌دهد؛ با این حال روی نظم و دیسیپلین و آرامش آن بسیار تأکید داشتند. نکته دیگر این‌که می‌گفتند ایرانیان که از کشورهای مختلف می‌آیند، افراد بافرهنگ و منظمی هستند که در این مراسم شرکت داشتند.
رابعاً ، بُعد دیگری که رژیم را چنان تحت تأثیر قرار داده بود که وادارش می‌کرد اعداد و ارقام نجومی که از طرف این کشور یا آن کشور برای هزینه‌های این مراسم پرداخت شده را بگوید، است. ولی واقعیت قضیه را همهٴ هموطنانمان می‌دانند که این یک حماسه استقلال بود که با کمکهای مالی هموطنانمان از داخل و سراسر جهان، هزینهٴ این مراسم و گردهمایی را که طبعاً بسیار سنگین بود، تأمین کردند. این بُعد هم بسیار قابل‌توجه است. به نظر من، این کار از ابعاد شگفت‌انگیز این مقاومت است.
خامساً ، بُعد دیگر کهکشان امسال، زیبایی هنری این مراسم بود که از جانب هنرمندان ایرانی و هنرمندان دیگر از آلبانی و... برگزار شد. واضح است که بُعد فرهنگی و هنری شایسته‌یی برای این گردهمایی ایجاد کرده بودند. البته این برازندهٴ مقاومتی است که همیشه به جنبه‌های فرهنگی هم توجه دارد.
به نظر من، «کهکشان طلوع» در صحنهٴ سیاسی زیبای آن روز، مثل خورشیدی طلوع کرد و چشم همهٴ دوستان مقاومت را روشن و چشم رژیم را کور کرد.
