بنا به آمار و ارقامهای ارائه شده توسط رسانه‌های حکومتی حاشیه نشینی در استان مازندران رو به گسترش است. این حاشیه نشینی بیشتر در محدوده پنج شهرستان آمل، بابل، قائمشهر، ساری و نکاء می‌باشد. در حال حاضر یک‌هزار و 120 هکتار از بافت شهری این استان با حدود 80هزار جمعیت را حاشیه نشینان استقرار یافته‌اند.
بنا به اذعان رسانه‌های حکومتی در 77 شهر ایران مساحتی بالغ بر 52هزار هکتار دارای حاشیه نشینی است و قریب به 6 میلیون نفر، معادل 9 درصد جمعیت شهرنشینان ایران را به خود اختصاص داده است.
بیشتر بخوانید:
در مرداد ماه سال گذشته عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی دولت آخوند حسن روحانی اعلام کرده بود که 18 میلیون از 55 میلیون نفر ساکن شهرها در حاشیه‌های شهرها زندگی می‌کنند و این رقم یک سوم شهرنشینان را تشکیل می‌دهند. به گفته این کارگزار رژیم ”بسیاری از این شهروندان خود را شهروند درجه دوم احساس می‌کنند“.
وزیر مسکن دولت روحانی در مورد حاشیه نشینی گفته بود: ”حاشیه نشینی می‌تواند شامل مناطق مرکزی شهرها هم باشد؛ مثلاً در تهران مردم ساکن منطقه ۱۲، در مشهد ساکنان بافتهای اطراف حرم رضوی (ع) یا در شیراز ساکنان بافت سعدیه“.
بنابراین حلبی آباد و خانه‌های کپری داخل شهرها نیز که مردم آن دچار فقر مفرط هستند و از بسیاری از مزایای شهرنشینی برخوردار نیستند، جزو حاشیه نشینان محسوب می‌شوند.
۳۳ هزار روستای کشور (از مجموع ۶۴ هزار روستا) خالی از سکنه شده‌اند و جمعیتهای آنان که بیش از ۱۰میلیون نفر برآورد می‌شود به حاشیه شهرهای کوچک و بزرگ کوچ کرده‌اند. (رسالت 17اردیبهشت 94)
به گزارش خبرگزاری حکومتی مهر بیش از 65 درصد آسیبهای اجتماعی تهران در بافتهای فرسوده و عمدتاً در حومه و حاشیه شهر صورت می‌پذیرد، که ربط مستقیمی با دو پدیده حاشینی نشینی و فقر دارند. آسیبهایی نظیر کودکان کار و خیابان و یا اقدام‌های بزهکارانه‌ای نظیر خرده‌فروشی مواد مخدر، زائیده حاشیه نشینی هستند.
بنا به اذعان رسانه‌های حکومتی در 77 شهر ایران مساحتی بالغ بر 52هزار هکتار دارای حاشیه نشینی است و قریب به 6 میلیون نفر، معادل 9 درصد جمعیت شهرنشینان ایران را به خود اختصاص داده است.
بیشتر بخوانید:
در مرداد ماه سال گذشته عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی دولت آخوند حسن روحانی اعلام کرده بود که 18 میلیون از 55 میلیون نفر ساکن شهرها در حاشیه‌های شهرها زندگی می‌کنند و این رقم یک سوم شهرنشینان را تشکیل می‌دهند. به گفته این کارگزار رژیم ”بسیاری از این شهروندان خود را شهروند درجه دوم احساس می‌کنند“.
وزیر مسکن دولت روحانی در مورد حاشیه نشینی گفته بود: ”حاشیه نشینی می‌تواند شامل مناطق مرکزی شهرها هم باشد؛ مثلاً در تهران مردم ساکن منطقه ۱۲، در مشهد ساکنان بافتهای اطراف حرم رضوی (ع) یا در شیراز ساکنان بافت سعدیه“.
بنابراین حلبی آباد و خانه‌های کپری داخل شهرها نیز که مردم آن دچار فقر مفرط هستند و از بسیاری از مزایای شهرنشینی برخوردار نیستند، جزو حاشیه نشینان محسوب می‌شوند.
۳۳ هزار روستای کشور (از مجموع ۶۴ هزار روستا) خالی از سکنه شده‌اند و جمعیتهای آنان که بیش از ۱۰میلیون نفر برآورد می‌شود به حاشیه شهرهای کوچک و بزرگ کوچ کرده‌اند. (رسالت 17اردیبهشت 94)
به گزارش خبرگزاری حکومتی مهر بیش از 65 درصد آسیبهای اجتماعی تهران در بافتهای فرسوده و عمدتاً در حومه و حاشیه شهر صورت می‌پذیرد، که ربط مستقیمی با دو پدیده حاشینی نشینی و فقر دارند. آسیبهایی نظیر کودکان کار و خیابان و یا اقدام‌های بزهکارانه‌ای نظیر خرده‌فروشی مواد مخدر، زائیده حاشیه نشینی هستند.
