آخوند روحانی امروز در یک نمایش انتخاباتی دیگر تحت عنوان «مراسم بهره‌برداری همزمان از 138 پروژه مصوب سفرهای استانی» شرکت کرد و ضمن تکرار ادعاهای توخالی همیشگی در مورد پیشرفتها و دستاوردهای اقتصادی، اما اعترافهای مهمی هم به‌عمل آورد.
سخنرانی و نمایش امروز روحانی مثل سخنرانیها و نمایشهای این روزهای وی، اساساً تبلیغات انتخاباتی بود. آخوند روحانی در این سخنرانی از یک طرف به شرح فواید خودش پرداخت و از طرف دیگر به برملا کردن افتضاحات دولت احمدی‌نژاد از جمله با اشاره به افتتاح چند باره پروژه‌های ناتمام گفت: «در سالهای گذشته برای این‌که نشان بدهند… اقتصاد کشور با مشکلی مواجه نیست، برخی برنامه‌ها را هر چند به شکل ناتمام مطرح می‌کردند».
روحانی به‌طور خنده‌داری ادعا کرد که خودش این کاره نیست و قولهایی را که داده عملی کرده و ادعا کرد که «بیش از 51 درصد مصوبات سفرهای استانی به انجام رسیده است». و بعد با کلی‌بافیهایی مثل واگذاری تصدی‌گریهای اقتصادی به بخش خصوصی، جذب سرمایه و امثالهم که هیچ‌کدام برای مردم ملموس نیست و معنی ندارد، سعی کرد تمام افتضاحات را به گردن دولت قبلی بیندازد و خودش را در ببرد.
روحانی ویژگیهای کنونی اقتصاد ایران را در سه کلمه «فساد، رانت و انحصار» خلاصه کرد و با وجود تمام ادعاهایی که کرده بود، اعتراف کرد که تا وقتی اینها از بین نرود، هیچ «پیشرفت واقعی و مطلوب در اقتصاد کشور حاصل نخواهد شد». طبعاً روحانی برای از بین بردن این عوامل نابود کننده که محصول مستقیم این حاکمیت سراپا فاسد و مافیایی چیزی جز تکرار کلیات شعارگونه نداشت؛ چون اولین قدم برای از بین بردن اینها، از بین رفتن خود این رژیم است.
اما طنز قضیه این‌جاست درست در همین روزها و در حالی که روحانی دست دولت احمدی‌نژاد را به‌عنوان عامل فساد و رانت و انحصار و افتتاح چندبارهٴ پروژه‌های کاذب رو می‌کند، باند مقابل هم مچ روحانی و دولت او را در مورد فسادهای چندهزار میلیاردی گرفته و در رسانه‌هایش به‌خصوص پتة قراردادها و توافقات وطن‌فروشانه و خائنانهٴ آنها را در رشته‌های مختلف از صنعت نفت تا خرید هواپیما تا قراردادهای پژو و غیره… روی آب می‌اندازند که همهٴ آنها را هم محرمانه و به دور از چشم مردم می‌خواهند پیش ببرند.
سود جنگ و دعوای مافیاهای پاسدار ـ آخوندی این است که مردم ایران روشنتر از همیشه پی می‌برند که چرا میهن ما به‌رغم برخورداری از این همه ثروتهای خدادادی دچار چنین فقر و فلاکتی است و بیش ازپیش ایمان می‌آورندکه تنها راه علاج، از میان برداشتن و به زیر کشیدن این دزدان و جنایتکاران از تخت قدرت است.
سخنرانی و نمایش امروز روحانی مثل سخنرانیها و نمایشهای این روزهای وی، اساساً تبلیغات انتخاباتی بود. آخوند روحانی در این سخنرانی از یک طرف به شرح فواید خودش پرداخت و از طرف دیگر به برملا کردن افتضاحات دولت احمدی‌نژاد از جمله با اشاره به افتتاح چند باره پروژه‌های ناتمام گفت: «در سالهای گذشته برای این‌که نشان بدهند… اقتصاد کشور با مشکلی مواجه نیست، برخی برنامه‌ها را هر چند به شکل ناتمام مطرح می‌کردند».
روحانی به‌طور خنده‌داری ادعا کرد که خودش این کاره نیست و قولهایی را که داده عملی کرده و ادعا کرد که «بیش از 51 درصد مصوبات سفرهای استانی به انجام رسیده است». و بعد با کلی‌بافیهایی مثل واگذاری تصدی‌گریهای اقتصادی به بخش خصوصی، جذب سرمایه و امثالهم که هیچ‌کدام برای مردم ملموس نیست و معنی ندارد، سعی کرد تمام افتضاحات را به گردن دولت قبلی بیندازد و خودش را در ببرد.
روحانی ویژگیهای کنونی اقتصاد ایران را در سه کلمه «فساد، رانت و انحصار» خلاصه کرد و با وجود تمام ادعاهایی که کرده بود، اعتراف کرد که تا وقتی اینها از بین نرود، هیچ «پیشرفت واقعی و مطلوب در اقتصاد کشور حاصل نخواهد شد». طبعاً روحانی برای از بین بردن این عوامل نابود کننده که محصول مستقیم این حاکمیت سراپا فاسد و مافیایی چیزی جز تکرار کلیات شعارگونه نداشت؛ چون اولین قدم برای از بین بردن اینها، از بین رفتن خود این رژیم است.
اما طنز قضیه این‌جاست درست در همین روزها و در حالی که روحانی دست دولت احمدی‌نژاد را به‌عنوان عامل فساد و رانت و انحصار و افتتاح چندبارهٴ پروژه‌های کاذب رو می‌کند، باند مقابل هم مچ روحانی و دولت او را در مورد فسادهای چندهزار میلیاردی گرفته و در رسانه‌هایش به‌خصوص پتة قراردادها و توافقات وطن‌فروشانه و خائنانهٴ آنها را در رشته‌های مختلف از صنعت نفت تا خرید هواپیما تا قراردادهای پژو و غیره… روی آب می‌اندازند که همهٴ آنها را هم محرمانه و به دور از چشم مردم می‌خواهند پیش ببرند.
سود جنگ و دعوای مافیاهای پاسدار ـ آخوندی این است که مردم ایران روشنتر از همیشه پی می‌برند که چرا میهن ما به‌رغم برخورداری از این همه ثروتهای خدادادی دچار چنین فقر و فلاکتی است و بیش ازپیش ایمان می‌آورندکه تنها راه علاج، از میان برداشتن و به زیر کشیدن این دزدان و جنایتکاران از تخت قدرت است.
