به‌مناسبت دو ساله شدن دولت روحانی رسانه‌ها و مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی، از زوایای مختلف کارنامه این دولت را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
آنها در حالیکه ارزیابیشان از کارنامه دولت آخوند حسن روحانی مثبت نیست، عدم توفیق دولت را به کارشکنیهای باند رقیب نسبت می‌دهند، و لذا عملکرد دولت را هم در مقابله نکردن کافی با کارشکنیهای باند رقیب زیر سؤال می‌برند.
روزنامه شرق 7شهریور94 در زمینه عدم تحقق وعده‌های روحانی و راه طولانی که این دولت پیش روی دارد می‌نویسد: ”نمی‌توان از این واقعیت گذشت که هنوز راه طولانی و پیموده نشده‌ای در این مسیر وجود دارد.
هنوز ما در حوزه اعتماد عمومی به نخبگان و دولتمردان خود خلأهای جدی داریم و رفع این وضعیت نیاز به برداشتن گام‌های عملی و استواری دارد. جامعه ما از پس انباشت مطالباتی گسترده در هشت سال دولتهای نهم و دهم اکنون به‌شدت تشنه شفافیت بیشتر و داشتن نقشی جدی‌تر است“.
یک کارشناس اقتصادی رژیم به نام فرشاد مومنی از این بابت عملکرد دولت روحانی را زیرضرب برده است که مبارزه جدی با فساد اقتصادی ایادی رژیم نکرده، و به روحانی و همراهانش هشدار می‌دهد :”اگر در این زمینه مبارزه به‌صورت اصولی صورت نگیرد خود این دولت هم از عوارض آن مصون نخواهد بود. بالاترین سطح فاجعه آفرینی در اقتصاد ایران مربوط به انحصارهای مالی است. به گمان من دولت محترم در این زمینه حداقل کاری که می‌توانسته بکند، این بود که در این زمینه یک گزارش تحلیلی تهیه و کانونهای اصلی ناتوانی دولت در برخورد مؤثر و فعال با انحصارهای مالی را مشخص کند“ .(اعتماد 8شهریور94)
صادق زیباکلام یکی از کارشناسان و مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی از این‌که روحانی ”در میان مسایل تکراری:” گیر افتاده است، شاکی است. وی در روزنامه اعتماد 8شهریور 94 می‌نویسد: ”مهم‌ترین و روشن‌ترین وجه سخنان دیروز رئیس‌جمهوری در جریان نشست خبری ایشان، تکراری بودن حرفهای وی بود. دولت باید بپذیرد که اگر در معرض سؤالات تکراری قرار می‌گیرد باید قدری در کارنامه خود بازنگری کند که چرا در طول دو سال فعالیت، هم‌چنان از سوی رسانه‌های مختلف با گرایش‌های مختلف در مقابل مسائلی قدیمی قرار گرفته است. تصویر کلی که چنین نشستی به جامعه و ناظران حوزه‌های مختلف می‌دهد این است که ما در وضعیتی ایستا قرار داریم؛ وضعیتی با کمترین میزان از تحرک؛ وضعیتی که چارچوب عمومی آن بر خلاف تصور بسیاری ارتباط چندانی به مسائلی نظیر تحریمها ندارد در حالی که درگیر توضیح دادن به سؤالات جزیی هستیم هنوز موارد بسیار کلانی را بی‌پاسخ گذاشته‌ایم“.
آنها در حالیکه ارزیابیشان از کارنامه دولت آخوند حسن روحانی مثبت نیست، عدم توفیق دولت را به کارشکنیهای باند رقیب نسبت می‌دهند، و لذا عملکرد دولت را هم در مقابله نکردن کافی با کارشکنیهای باند رقیب زیر سؤال می‌برند.
روزنامه شرق 7شهریور94 در زمینه عدم تحقق وعده‌های روحانی و راه طولانی که این دولت پیش روی دارد می‌نویسد: ”نمی‌توان از این واقعیت گذشت که هنوز راه طولانی و پیموده نشده‌ای در این مسیر وجود دارد.
هنوز ما در حوزه اعتماد عمومی به نخبگان و دولتمردان خود خلأهای جدی داریم و رفع این وضعیت نیاز به برداشتن گام‌های عملی و استواری دارد. جامعه ما از پس انباشت مطالباتی گسترده در هشت سال دولتهای نهم و دهم اکنون به‌شدت تشنه شفافیت بیشتر و داشتن نقشی جدی‌تر است“.
یک کارشناس اقتصادی رژیم به نام فرشاد مومنی از این بابت عملکرد دولت روحانی را زیرضرب برده است که مبارزه جدی با فساد اقتصادی ایادی رژیم نکرده، و به روحانی و همراهانش هشدار می‌دهد :”اگر در این زمینه مبارزه به‌صورت اصولی صورت نگیرد خود این دولت هم از عوارض آن مصون نخواهد بود. بالاترین سطح فاجعه آفرینی در اقتصاد ایران مربوط به انحصارهای مالی است. به گمان من دولت محترم در این زمینه حداقل کاری که می‌توانسته بکند، این بود که در این زمینه یک گزارش تحلیلی تهیه و کانونهای اصلی ناتوانی دولت در برخورد مؤثر و فعال با انحصارهای مالی را مشخص کند“ .(اعتماد 8شهریور94)
صادق زیباکلام یکی از کارشناسان و مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی از این‌که روحانی ”در میان مسایل تکراری:” گیر افتاده است، شاکی است. وی در روزنامه اعتماد 8شهریور 94 می‌نویسد: ”مهم‌ترین و روشن‌ترین وجه سخنان دیروز رئیس‌جمهوری در جریان نشست خبری ایشان، تکراری بودن حرفهای وی بود. دولت باید بپذیرد که اگر در معرض سؤالات تکراری قرار می‌گیرد باید قدری در کارنامه خود بازنگری کند که چرا در طول دو سال فعالیت، هم‌چنان از سوی رسانه‌های مختلف با گرایش‌های مختلف در مقابل مسائلی قدیمی قرار گرفته است. تصویر کلی که چنین نشستی به جامعه و ناظران حوزه‌های مختلف می‌دهد این است که ما در وضعیتی ایستا قرار داریم؛ وضعیتی با کمترین میزان از تحرک؛ وضعیتی که چارچوب عمومی آن بر خلاف تصور بسیاری ارتباط چندانی به مسائلی نظیر تحریمها ندارد در حالی که درگیر توضیح دادن به سؤالات جزیی هستیم هنوز موارد بسیار کلانی را بی‌پاسخ گذاشته‌ایم“.
برای پرکردن ”خلأهای جدی“ و پیمودن ”مسیر طی ناشده“ و ”خروج از ایستایی“، توصیه رسانه‌ها و مهره‌هایی از این باند به روحانی این است که در مقابل کارشکنیهای باند خامنه‌ای بایستد. زیرا از نظر آنان عدم توفیق دولت در زمینه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، به عدم ایستادگی دولت در مقابل باند خامنه‌ای خصوصاً کارشکنیهایی که از سوی مهره‌های احمدی‌نژادی که هنوز درمصدر امور هستند ربط پیدا می‌کند.
روزنامه آرمان 7شهریور94 در این زمینه می‌نویسد: ”شاهد بودیم برخی استانداران حتی یک سال بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم هم‌چنان منتخب دولت احمدی‌نژاد بودند و این مسأله قطعاً با اصول اولیه مدیریتی و برنامه‌هایی که دکتر روحانی برای اداره کشور ارائه کرده بود، همخوانی نداشت“.
از نظر نویسنده مقاله آرمان :”انتظار می‌رود سایر اعضای کابینه نیز فاصله خود را با رئیس‌جمهوری کم کنند“. زیرا ”همراهان ایشان در کابینه فاصله زیادی با رئیس‌جمهور دارند. “.
آخوندهادی خامنه‌ای (برادر علی خامنه‌ای) روحانی را تشویق می‌کند تا پیگیر حرفهایی که زده است باشد و دولت روحانی می‌بایست در برابر باند خامنه‌ای روی حرفهایش ایستادگی کند ”چرا که گفتن و رفتن کافی نیست، باید مسائل برای مردم شفاف توضیح داده شود“. (اعتماد 7شهریور 94)
سوالی که مطرح می‌شود این است چرا رسانه‌های و مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی در تمامی زمینه‌ها به حربه هشدار متوسل شده‌اند و مشکلات به‌ویژه مشکل اصلی یعنی تعیین‌تکلیف نشدن تضادهای درونی را به روحانی گوشزدمی کنند؟
به نظر می‌رسد که رسانه‌ها و مهره‌های این باند با این شیوه فشار می‌خواهند این موضوع را به روحانی و دولتش تفهیم کنند که وضعیت در تمامی زمینه‌ها خراب است و زمان می‌گذرد و به قول آن روزنامه حکومتی راه دراز و طی نشده‌ای وجود دارد که اگر این مشکلات برطرف نشود، مهار از دست روحانی در می‌رود. لذا برای ممانعت از این مسأله لاجرم می‌بایست موضوع جنگ قدرت با باند خامنه‌ای را تعیین‌تکلیف کند.
آن‌چنان که نویسنده مقاله آرمان نیز خط می‌دهد، برای پیشبرد این خط، روحانی لاجرم می‌بایست عناصر باند رقیب را از دولت حذف کند.
واقعیت این است که با شدت گرفتن جنگ باندها، بحث حذف به صراحت در رسانه‌های آنها بیان می‌شود و این خطی است که بی‌تردید کلیت نظام آخوندی را به خطر می‌اندازد و زمینه برای خیزشهای اجتماعی و سرنگونی رژیم را بیش از پیش فراهم می‌کند.
روزنامه آرمان 7شهریور94 در این زمینه می‌نویسد: ”شاهد بودیم برخی استانداران حتی یک سال بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم هم‌چنان منتخب دولت احمدی‌نژاد بودند و این مسأله قطعاً با اصول اولیه مدیریتی و برنامه‌هایی که دکتر روحانی برای اداره کشور ارائه کرده بود، همخوانی نداشت“.
از نظر نویسنده مقاله آرمان :”انتظار می‌رود سایر اعضای کابینه نیز فاصله خود را با رئیس‌جمهوری کم کنند“. زیرا ”همراهان ایشان در کابینه فاصله زیادی با رئیس‌جمهور دارند. “.
آخوندهادی خامنه‌ای (برادر علی خامنه‌ای) روحانی را تشویق می‌کند تا پیگیر حرفهایی که زده است باشد و دولت روحانی می‌بایست در برابر باند خامنه‌ای روی حرفهایش ایستادگی کند ”چرا که گفتن و رفتن کافی نیست، باید مسائل برای مردم شفاف توضیح داده شود“. (اعتماد 7شهریور 94)
سوالی که مطرح می‌شود این است چرا رسانه‌های و مهره‌های باند رفسنجانی- روحانی در تمامی زمینه‌ها به حربه هشدار متوسل شده‌اند و مشکلات به‌ویژه مشکل اصلی یعنی تعیین‌تکلیف نشدن تضادهای درونی را به روحانی گوشزدمی کنند؟
به نظر می‌رسد که رسانه‌ها و مهره‌های این باند با این شیوه فشار می‌خواهند این موضوع را به روحانی و دولتش تفهیم کنند که وضعیت در تمامی زمینه‌ها خراب است و زمان می‌گذرد و به قول آن روزنامه حکومتی راه دراز و طی نشده‌ای وجود دارد که اگر این مشکلات برطرف نشود، مهار از دست روحانی در می‌رود. لذا برای ممانعت از این مسأله لاجرم می‌بایست موضوع جنگ قدرت با باند خامنه‌ای را تعیین‌تکلیف کند.
آن‌چنان که نویسنده مقاله آرمان نیز خط می‌دهد، برای پیشبرد این خط، روحانی لاجرم می‌بایست عناصر باند رقیب را از دولت حذف کند.
واقعیت این است که با شدت گرفتن جنگ باندها، بحث حذف به صراحت در رسانه‌های آنها بیان می‌شود و این خطی است که بی‌تردید کلیت نظام آخوندی را به خطر می‌اندازد و زمینه برای خیزشهای اجتماعی و سرنگونی رژیم را بیش از پیش فراهم می‌کند.
