کیهان ارگان ولی‌فقیه ارتجاع در یادداشت روز سه‌شنبه 4آذر، با یادآوری این‌که سال 92 هنگامی که روحانی مشغول نوشتن نامه پیروزی در مذاکرات به خامنه‌ای بود، وزیر خارجه آمریکا مهلت نداد و در جمع خبرنگاران اعلام کرد، رژیم ایران دیگر تأسیسات هسته‌یی و سانتریفوژهای جدید نخواهد ساخت، نوشت: «سوم آذر 93 فرا رسید. اکنون موضوع مهم این است که پس از یک سال اعتمادسازی یک طرفه به کجا رسیده‌ایم؟ آیا دیروز در وین اتفاقی متفاوت از ژنو رقم خورد؟ تکلیف توافق جامع و نهایی به‌نحوی که هم حقوق هسته‌یی ما محترم شمرده شود، هم نگرانی ادعایی آمریکا و غرب برطرف شود و هم تحریمها پایان پذیرد به کجا انجامید؟ بالاخره ما هدفی از این مذاکرات داشتیم. آن هدف چه شد؟ آیا می‌توان درباره اتفاق پشت درهای بسته این روزها و هفته‌ها گمانه‌زنی کرد و به پیش‌بینی آینده پرداخت؟ آخرش چه؟»
کیهان در ادامه افزوده است: «با وجود انعطاف‌های متعدد هیأت ایرانی در زمینه محدودسازی حجم غنی‌سازی زیر 5 درصد، کاهش تعداد سانتریفیوژها، (احتمالاً ) کاهش حجم ذخایر اورانیوم ۳.۵ درصد و ... آمریکا - و دو متحدش- حاضر نیستند تکلیف لغو تحریمها را که برای دولت آقای روحانی اولویت داشته معلوم کنند. 7، 10، 15 و 25سال، عددهای مختلفی بوده که به‌عنوان بازه زمانی مورد نظر غرب برای دوره اعتمادسازی ایران و سپس تشخیص این‌که تحریمها را می‌توان لغو کرد یا نه، در رسانه‌ها مطرح شده است! معنای واقعی این اتفاق، بن‌بست در مذاکرات است».
کیهان در ادامه افزوده است: «با وجود انعطاف‌های متعدد هیأت ایرانی در زمینه محدودسازی حجم غنی‌سازی زیر 5 درصد، کاهش تعداد سانتریفیوژها، (احتمالاً ) کاهش حجم ذخایر اورانیوم ۳.۵ درصد و ... آمریکا - و دو متحدش- حاضر نیستند تکلیف لغو تحریمها را که برای دولت آقای روحانی اولویت داشته معلوم کنند. 7، 10، 15 و 25سال، عددهای مختلفی بوده که به‌عنوان بازه زمانی مورد نظر غرب برای دوره اعتمادسازی ایران و سپس تشخیص این‌که تحریمها را می‌توان لغو کرد یا نه، در رسانه‌ها مطرح شده است! معنای واقعی این اتفاق، بن‌بست در مذاکرات است».
