فدیه دادن جان این همه جوان تنها برای شما نیست، بلکه برای آینده جامعه بین‌المللی هم هست. قربانیان اشرف در سال 2013 و پیش از آن که ما امروز آنها را گرامی می‌داریم، تنها انسانهایی نیستند که جان خود را به‌دست این جانیان از دست دادند و شایسته است که خاطره آنها را گرامی بداریم و دوباره به یاد آورده شوند، جان باختن آنها همچنین شکست جامعه بین‌المللی را در پذیرش مسئولیت خود برای حل مشکلات بازماندگان که در حال حاضر در اسارت نگه داشته شده‌اند سمبلیزه می‌کند. مالکی گفته است که کناره‌گیری می‌کند اما او هنوز از قدرت پایین نیامده است. العبادی قول داده است که به وظیفه خود عمل کند اما او هنوز آن طوری که باید برای ایجاد مینیمم همکاری، اجماع و ثبات لازم که برای تصحیح روند رو به وخامت خشونت که تار و پود جامعه عراق و آینده جوانان آن را نابود می‌کند، اقدام نکرده است. من امروز به‌عنوان رئیس سابق یونامی در زمانی که تلاشها برای یافتن کرامت و راههای عملی و مهم‌تر از همه احترام به حقوق‌بشر بنیادین برای یافتن راه‌حلی برای آینده ساکنان اشرف شروع شده بود، در برابر شما ایستاده‌ام. محتوای این تلاش فراهم کردن تضمینهای مؤثر در یک برخورد محتاطانه و گام به گام و تراز شده بود. در آن زمان من این را تنها راه برای تضمین عدالت یافتم. پس از آن، مسائل به سمتی رفتند که نمی‌بایست می‌رفتند. متأسفانه، با توجه به وقایع تراژیک پس از آن و شرایط غیرقابل زیستن امروز لیبرتی، ما باید نتیجه بگیریم که به‌نظر می‌رسد ترک اشرف بدون فراهم کردن تضمینهایی خارج از کنترل بغداد، یک دام باشد. اکنون زمان آن است که برای دولت عراق روشن سازیم که صرف‌نظر از این‌که چه کسی در قدرت باشد، حمایت بین‌المللی از تمامیت اراضی کشور می‌بایست با احترام به حقوق‌بشر و رسیدگی به وضعیت بشردوستانه ساکنان لیبرتی همراه باشد. این درخواست من است: یونامی در پاسخگو دانستن دولت عراق برای ایجاد شرایط مناسب و توقف محاصره کنونی ورود نیازهای روزانه زندگی کوتاهی نکند و به دنیا گزارش کند که چه چیزی واقعاً در حال وقوع است. دوم این‌که شورای امنیت ملل‌متحد وضعیت ساکنان لیبرتی را مشمول تعامل سیاسی و بشردوستانه خود با وقایع کنونی در عراق و کل منطقه بکند. سوم این‌که کمیساریای عالی پناهندگان با افراد لیبرتی به‌عنوان پناهندگانی که به‌دنبال خانه امنی می‌گردند برخورد کند. چهارم، آمریکا و اتحادیه اروپا و سایر کشورها یک گروه سطح بالای تسهیل سازی و میانجی‌گری را تشویق و از آن حمایت کنند تا بن‌بستی را که ساکنان لیبرتی را به گروگان گرفته بشکند. خشونت و خونریزی دیگر بس است! سیاست نادیده گرفتن مردم دیگر بس است! این‌طور نباشد که شهروندان مهد تمدن از صلح و دموکراسی محروم شوند. این‌طور نباشد که جانهایی که در اشرف و لیبرتی از دست رفت، فراموش شود. بگذارید این جانهای از دست رفته پیشقراولان آزادی باشند که باید برای کسانی که باقی مانده‌اند به دست آید.
با تشکر.
با تشکر.
