این روزها دولت آخوند روحانی برای راه‌اندازی دور دوم به‌اصطلاح هدفمند‌کردن یارانه‌ها مسأله پرکردن مجد د فرمهای درخواست را پیش کشیده است.
ظاهراً پرکردن این فرمها برای آن است که افرادی که بضاعت دارند از گرفتن یارانه انصراف بدهند تا به‌اصطلاح این پول برای کارهای بهداشتی و.. استفاده شود
در این رابطه روزی نیست که یک مقام رژیم از روحانی گرفته تا ورزای اقتصاد و معاون روحانی و.. در روزنامه‌ها و رادیو و تلویزیون رژیم کاسه گدایی در این رابطه به دست نگرفته باشند. البته در زیر این کاسه گدایی، مشتهای آهنی‌شان را با تهدیدهای مستمر نشان می‌دهند که اگر کسی بضاعت داشته باشد و درخواست بدهد جریمه می‌شود.
در این راستا سعی کردند به‌اصطلاح فشار شرعی‌اش را هم با به میدان آوردن دایناسورهای قم اضافه کنند.
کنار همه این مسایل خود فرمهاست که آن‌قدر سخت و پیچده‌اش کرده‌اند تا بلکه بسیاری عطای این داستان مضحک روحانی ساخته، را به لقایش ببخشند.
واقعیت این است که در دور اول با حذف یارانه‌های مربوط به حاملهای انرژی و... اقدام به پرداخت یارانه نقدی کردند و حالا همان را دارند مجدد برمی‌گردانند یعنی هم یارانه حذف می‌شود و هم با انواع تهدیدها انصراف از پذیرش یارانه را تحمیل می‌کنند. بحران و بدبختی همینجاست که از یکطرف در ترس از پتانسیل شورش در مردم نمی‌توانند یارانه‌ها را حذف کنند و از طرف دیگر بحران اقتصادی که ماده‌اش در خزانه‌های خالی است گریبانشان را گرفته است
در این راستا جالب این است که مقامات رژیم برای گران کردن قیمت حاملهای انرژی با کشورهای دیگر قیاس می‌کنند که بله اشکال ما این است که قیمت حاملهای انرژی در کشور ما از سایر کشورها ارزان تراست ولی در دنیای دجالیت نمی‌گویند که اگر حداقل حقوق کارگران در ایران 210 دلار است، در کشور مصر که با وضعیت بی‌ثبات فعلی روبه‌رو است، این رقم 700 دلار، درعربستان سعودی 860 دلار و حتی درونزوئلایی که یکی از بالاترین تورمهای اقتصاد درجهان را دارد 390 دلار است. اگر مقایسه می‌کنند چرا اینها را مقایسه نمی‌کنند؟
باید از این رژیم سؤال کرد اگر واقعاً کمبود منابع دارید چرا از بودجه سپاه و سایر ارگانهای سرکوب کم نمی‌کنید؟ چرا پول سرازیر شده به سوریه و عراق برای صدور ارتجاع را خر ج نمی‌کنید و چرا درب چپاولهای نجومی را گل نمی‌گیرید. بله البته جواب مشخص است زیرا چاقو دسته خودش را نمی‌برد
خلاصه کلام این‌که وقتی رژیمی ضد‌مردمی این‌چنین با بحران و بن‌بست اقتصادی و سیاسی روبه‌روست که راه پس و پیش ندارد، مجبور است برای سرخ نگه‌داشتن صورت خود به این‌گونه مانورها دست بزند ولی بی‌شک اینها دردی از رژیم دوا نمی‌کند. راه‌حل اصلی این بن‌بست همان مسیر و نهایتی است که رژیم به سوی آن شتاب گرفته است یعنی سرنگونی!
ظاهراً پرکردن این فرمها برای آن است که افرادی که بضاعت دارند از گرفتن یارانه انصراف بدهند تا به‌اصطلاح این پول برای کارهای بهداشتی و.. استفاده شود
در این رابطه روزی نیست که یک مقام رژیم از روحانی گرفته تا ورزای اقتصاد و معاون روحانی و.. در روزنامه‌ها و رادیو و تلویزیون رژیم کاسه گدایی در این رابطه به دست نگرفته باشند. البته در زیر این کاسه گدایی، مشتهای آهنی‌شان را با تهدیدهای مستمر نشان می‌دهند که اگر کسی بضاعت داشته باشد و درخواست بدهد جریمه می‌شود.
در این راستا سعی کردند به‌اصطلاح فشار شرعی‌اش را هم با به میدان آوردن دایناسورهای قم اضافه کنند.
کنار همه این مسایل خود فرمهاست که آن‌قدر سخت و پیچده‌اش کرده‌اند تا بلکه بسیاری عطای این داستان مضحک روحانی ساخته، را به لقایش ببخشند.
واقعیت این است که در دور اول با حذف یارانه‌های مربوط به حاملهای انرژی و... اقدام به پرداخت یارانه نقدی کردند و حالا همان را دارند مجدد برمی‌گردانند یعنی هم یارانه حذف می‌شود و هم با انواع تهدیدها انصراف از پذیرش یارانه را تحمیل می‌کنند. بحران و بدبختی همینجاست که از یکطرف در ترس از پتانسیل شورش در مردم نمی‌توانند یارانه‌ها را حذف کنند و از طرف دیگر بحران اقتصادی که ماده‌اش در خزانه‌های خالی است گریبانشان را گرفته است
در این راستا جالب این است که مقامات رژیم برای گران کردن قیمت حاملهای انرژی با کشورهای دیگر قیاس می‌کنند که بله اشکال ما این است که قیمت حاملهای انرژی در کشور ما از سایر کشورها ارزان تراست ولی در دنیای دجالیت نمی‌گویند که اگر حداقل حقوق کارگران در ایران 210 دلار است، در کشور مصر که با وضعیت بی‌ثبات فعلی روبه‌رو است، این رقم 700 دلار، درعربستان سعودی 860 دلار و حتی درونزوئلایی که یکی از بالاترین تورمهای اقتصاد درجهان را دارد 390 دلار است. اگر مقایسه می‌کنند چرا اینها را مقایسه نمی‌کنند؟
باید از این رژیم سؤال کرد اگر واقعاً کمبود منابع دارید چرا از بودجه سپاه و سایر ارگانهای سرکوب کم نمی‌کنید؟ چرا پول سرازیر شده به سوریه و عراق برای صدور ارتجاع را خر ج نمی‌کنید و چرا درب چپاولهای نجومی را گل نمی‌گیرید. بله البته جواب مشخص است زیرا چاقو دسته خودش را نمی‌برد
خلاصه کلام این‌که وقتی رژیمی ضد‌مردمی این‌چنین با بحران و بن‌بست اقتصادی و سیاسی روبه‌روست که راه پس و پیش ندارد، مجبور است برای سرخ نگه‌داشتن صورت خود به این‌گونه مانورها دست بزند ولی بی‌شک اینها دردی از رژیم دوا نمی‌کند. راه‌حل اصلی این بن‌بست همان مسیر و نهایتی است که رژیم به سوی آن شتاب گرفته است یعنی سرنگونی!
