کنفرانس در پارلمان انگلستان
بحران اتمی و نقض حقوق‌بشر در ایران
اعتصاب‌غذا و کارزار جهانی برای
آزادی 7گروگان اشرفی و حفاظت از لیبرتی
10دسامبر2013 (19آذر1392)
ـ لرد تونی کلارک، عضو مجلس اعیان، رئیس پیشین حزب کارگر
ـ بارونس ترنر، عضو مجلس اعیان
ـ بارونس نایت، عضو مجلس اعیان
ـ لرد فرانک جاد، عضو مجلس اعیان
ـ لرد ایدن، عضو مجلس اعیان
-لرد مگینس، عضو مجلس اعیان
-برایان بینلی، نماینده پارلمان انگلستان
-الفین لوید، نماینده پارلمان انگلستان
ـ مارک ویلیامز، نماینده پارلمان انگلستان
ـ دیوید ایمس، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
ـ استیو مک کیب، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
ـ دکتر متیو افورد، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
ـ سر جفری بایندمن، حقوقدان بارتبه مشاورت ملکه
ـ مالکوم فاولر، عضو کمیته بین‌المللی حقوق‌بشر در کانون وکلای انگلستان و ولز
ـ طاهر بومدرا، مسئول پرونده اشرف در سازمان ملل
لرد تونی کلارک، عضو مجلس اعیان، رئیس پیشین حزب کارگر
زمان بسیار شلوغی است، در زمان بسیار شلوغ ما، آیا می‌شود قدری وقتمان را برای اعتصاب‌غذاکنندگان بگذاریم، که 101روز است در حال اعتراضند، این انسانهای شجاع از ایران. من خیل متأسفم که آنها مجبورند این کار را انجام دهند. دیشب که داشتم یادداشتهایم را مینوشتم، دیدم که وجدان ما این را محکوم می‌کند. در همه دموکراسیهای آزاد، این‌که افراد باید جانشان را به خطر بیاندازند که توجهات را به خودشان جلب کنند، محکوم است. در این رژیم شیطانی، که ما امروز دوباره درباره آن صحبت می‌کنیم.
ما می‌دانیم که چه کسی نخهای مالکی، این عروسک خیمه‌شب بازی را می‌کشد. کسی که مردمش را در عراق حبس کرده است. همان‌طور که گفتم، اجازه بدهید دقایقی به کسانی فکر کنیم و بدانیم کارهایی که انجام می‌دهیم، هر قدر هم کوچک باشد، در نقاط دیگر دنیا طنین پیدا می‌کند و در این پارلمان، دوستان ما، به‌طور خستگی‌ناپذیر، آنچه را که در ایران می‌گذرد، افشا می‌کنند. کسانی که مسن تر هستند، به‌خاطر می‌آورند که طی آن سالها من به‌صورت علنی جک استراو را به‌خاطر آن‌که سازمان مجاهدین خلق را در لیست قرار داد، توبیخ کردم. در آن موقع یک دولت کارگر روی کار بود و جک استراو هم وزیر کشور بود. برخی از ما رفتیم و او را دیدیم و من به‌طور خاص به او یادآور شدم که چگونه حزب کارگر انگلستان که از خانم مریم رجوی و افراد سازمان مجاهدین استقبال کرد و حمایت خودمان را از آنها اعلام داشتیم، وزیر کشور آنها را در لیست قرار داده است. به او گفتم جک، چرا اینکار را می‌کنی؟ او به من گفت، ما الآن دیگر در دولت هستیم. امروز یک نفر توجه مرا به تقویم روز جلب کرد که نوشته جک استرا می‌گوید، رژیم ایران یکی از سخت‌ترین کشورها برای مذاکره است. او مذاکرات با رژیم ایران را به چانه‌زنی بر سر قیمت یک ماشین، مقایسه کرده و می‌گوید. بعد از خرید ماشین متوجه می‌شوید که ماشین لاستیک ندارد چون لاستیکهای ماشین جزء موضوعات بحث نبوده است و بعد باید نگران قسمتهای مختلف معامله باشید. این باید به شما نشان دهد که رژیم ایران چیست و با دوستانی شبیه این. اما به‌صورت جدی روحانی، این مرد که الآن مدره قلمداد می‌شود، یک انسان نابکار و شرور است. در سخنانی که من در 21نوامبر در این مجلس ایراد کردم، گفتم که او به اربابانش به خوبی خدمت کرده است و به همین خاطر من او را جلاد خطاب کردم. به‌خاطر این‌که از زمانیکه به قدرت رسیده، 300نفر بدار آویخته شده‌اند.
یکی از موضوعات پرونده وی این است که مردم را فریب می‌دهد. در سال 2005 وقتی مذاکرات ادامه داشت، در آن زمان بحثهای مربوط به منع گسترش اتمی و غنی‌سازی با رژیم ایران در جریان بود. روحانی گفت که من غرب را فریب دادم. ما باید فعالیتهایمان را چند برابر کنیم تا شیطان صفتی این مرد را افشا کنیم. به دوستان بسیار خوبم که در حال اعتصاب‌غذا هستند فکر می‌کنم و به صدها هزار نفری که در ایران زیر اختناق به‌سر می‌برند. من این را دوباره هفته قبل، وقتی داشتم سؤال مطرح می‌کردم، به خانم وارسی که معاون وزیر خارجه است، گفتم وقتی داری با شیطان مذاکره می‌کنی مراقب باش، چون این‌جا شارلاتانی است که خودش به آن معترف است غرب را در گذشته فریب داده و به نظر می‌رسد که دوباره دارد این کار را انجام می‌دهد. تحریمها داشت عمل می‌کرد. تحریمهایی که طی این سالها ما از دولتمان می‌خواستیم بر این افراد نابکار اعمال کند و داشت عمل می‌کرد. چرا دوباره این‌طور شیفته آن شده‌اند، نظر شخصی من همیشه این است که آنها بیشتر نگران نفت هستند تا انسانها من سنم این‌قدر هست که به‌خاطر بیاورم وقتی چمبرلن برگشته بود، یک معامله کرده بود. مگر این‌طور نبود؟ او یک معامله با نازیها کرده بود. ما نمی‌توانیم ساکت باشیم و باید ادامه بدهیم، ادامه بدهیم و ادامه بدهیم.
من از همه در این‌جا درخواست می‌کنم که با تمام توان به جنگ ادامه بدهند. جنگ افشاگرانه، جنگ برای این‌که پیام را به مردم برسانید و قدری آرامش به این افراد خوب بدهید که زندگیشان را به خطر انداخته‌اند. با تشکر از شما
استیو مک کیب، نماینده پارلمان انگلستان
خانمها و آقایان توافقنامه (ژنو) به‌دنبال تحریمهای فلج کننده بین‌المللی و ترس رژیم از این‌که دوباره شاهد اعتراضات مردمی باشد، امکانپذیر شد. به‌خاطر این‌که رژیم مشکلات عدیده‌یی در جریان قیام سال 2009 داشت. اگر آنها در رابطه با توافق ژنو جدی هستند، چرا معاون وزیر خارجه رژیم که خودش جزء تیم مذاکره کننده بود، تقریباً بلافاصله بعد از این مذاکرات می‌گوید، متن توافقنامه بین رژیم ایران و کشورهای پنج به‌علاوه یک سند حقوقی با تعهدات الزام‌آور نیست. قبول دارید که خیلی سخت است باور کنیم این مثال بیانگر نیت خوب آنها باشد.
فراموش نکنیم روحانی و رژیم60بار توسط سازمان ملل به‌خاطر نقض حقوق‌بشر محکوم شده و فقط همین امسال 600 مورد اعدام و حلق‌آویز توسط رژیم صورت گرفته است. رژیم کماکان به ممنوعیت استفاده از ماهواره و به سانسور و فیلتر کردن وب سایتها و شبکه‌های اجتماعی به‌طور مستمر ادامه می‌دهد و آزادیهایی که ما به‌عنوان آزادیهای پایه‌یی در این کشور را به‌رسمیت می‌شناسیم و مفروض می‌گیریم، از مردم ایران دریغ می‌کند. ما افراد مشخصی را فراموش نکرده‌ایم. آنها فقط برای ما اعداد و ارقام نیستند. ما احمد سیف پناهی را به‌خاطر می‌آوریم که در سن 16سالگی دستگیر شده و بعد از 8سال شکنجه و زندان حلق‌آویز شد. ما به‌خاطر می‌آوریم زندانیان سیاسی بلوچ را که در زاهدان در انتقامجویی به‌خاطر حمله‌یی که به نیروهای رژیم شده بود، اعدام شدند. این اعدامهای خودسرانه و ستمکارانه زندانیان سیاسی، یک اقدام انتقامجویانه بود. البته موضوع اشرف و لیبرتی را هم داریم. نحوه‌یی که دولتهای غربی با این وقایع و موضوعات برخورد می‌کنند در تهران به خوبی مورد توجه قرار می‌گیرد و دنبال می‌شود. اگر ما ضعیف و بی‌تفاوت به آنچه انجام می‌شود باشیم رژیم آن را به‌عنوان چراغ سبزی برای جنایات بیشتر تلقی خواهد کرد. ما باید به عراق بگوییم که گروگانهای اشرف را همین الآن آزاد کنید یا تمامی کمکها و حمایتها را از دست خواهید داد.
دکتر متیو افورد، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
خوشحالم از این‌که این‌جا هستم، همچنین از شنیدن صحبتهای تونی (کلارک). اکنون بیش از 3ماه است که از حمله (اشرف) گذشته است.
این حمله منجر به کشته شدن 52نفر و ربوده شدن 7نفر دیگر گردید که سرنوشت آنها تا کنون نامعلوم مانده است. صحبت کردن و حرف زدن خوب است ولی ما نیاز به اقدام عملی برای آن افراد و در واقع امر برای افرادی که این‌جا هستند، داریم. می‌خواستم یک بار دیگر تقدیر و تشکر خودم را از اقدام این افراد (اعتصابیها) ابراز دارم. خیلی ساده برای ما کافی نیست که فقط آنچه را رخ داد، محکوم کنیم. ما خواهان اتخاذ یکسری اقدامات سخت علیه رژیم ایران هستیم. به این علت است که من هم‌چنان نسبت به توافق اخیری که در رابطه با تواناییهای اتمی و تسلیحات هسته‌یی رژیم امضا شده، مشکوک و مظنون هستم. من نظرم این است که ما نمی‌توانیم توافقی با وی (روحانی) انجام دهیم. بیایید فراموش نکنیم که او همان کسی است که مذاکرات اتمی رژیم ایران را هدایت کرده و بعد هم برگشت و گفت یک توافق و قرارداد خوب به‌دست آورده است در حالی که به‌طور واقعی هیچ چیز به‌دست نیاورده بود. من معتقدم که وی فرد مدره‌یی که در انتخابات چندی پیش مدعی آن بود، نیست. اجازه بدهید نگاهی به سابقه و پرونده او از زمانی که انتخاب شده است، بکنیم. از زمانی که وی زمام امور را به دست گرفته است بیش از 400نفر همان‌طور که ما الآن شنیدیم اعدام شده‌اند. کارهای او در سوریه کماکان ادامه دارد و به جنگ داخلی در سوریه نه تنها با حمایت و تأمین مالی و تسلیحاتی (بلکه) با حضور افراد (نظامی) در صحنه ادامه می‌دهد. من فکر نمی‌کنم افرادی که خانواده‌هایشان در سوریه کشته شده‌اند، معتقد باشند روحانی یک مدره است. البته که ما افراد اشرف را فراموش نمی‌کنیم. مهیا ساختن حملات علیه کمپ و کشتار ساکنان علامت یک به‌اصطلاح مدره نیست. این مایه نگرانی من است و هنوز هم مرا به‌شدت عصبانی می‌کند که ما نیروهای نظامی به عراق فرستادیم و عراق به این نحو پاسخ ما را داد. رژیمی که به‌طور مستمر آدم می‌کشد و اعضای بدن را قطع می‌کند. هم مردم خودش و هم ساکنان کمپها را سرکوب می‌کند.
بنا بر این، من نظرات و نکات خود را تکرار می‌کنم که:
نخست‌وزیر و وزیر خارجه دولت انگلستان و تأکید می‌کنم پرزیدنت اوباما و همچنین وزیر کری در اسرع وقت به تلاشهای خود برای آزادی 7 گروگان ربوده شده (اشرف) ادامه دهند. ما حاضر نیستیم بپذیریم و اجازه دهیم که آنها در اسارت باقی بمانند. ما باید برای عراق روشن سازیم که عواقب جدی برای آنها وجود خواهد داشت اگر به این موضوع، یعنی آزادی این افراد گردن نگذارند. ولی افراد اغلب می‌گویند که ما علاوه بر تحریمها چه کار دیگری می‌توانیم صورت دهیم.
من فکر می‌کنم که هنوز تحریمهای بیشتری می‌توانیم اعمال کنیم. همچنین راه کارهای دیگری برای فشار آوردن وجود دارد. ولی یک راه‌حل سوم و نهایی وجود دارد که من از دولتمان می‌خواهم این راه را برگزیند. این راه‌حل، حمایت دولت ما از خانم رجوی در جنگ و مبارزه‌یی است که پیش می‌برد و دستاوردهایی که دارد. ما امروز شنیدیم که ایشان چه کارهایی می‌خواهد برای کشورش و مردمش و همچنین برای جامعه جهانی انجام دهد.
متشکرم.
بحران اتمی و نقض حقوق‌بشر در ایران
اعتصاب‌غذا و کارزار جهانی برای
آزادی 7گروگان اشرفی و حفاظت از لیبرتی
10دسامبر2013 (19آذر1392)
ـ لرد تونی کلارک، عضو مجلس اعیان، رئیس پیشین حزب کارگر
ـ بارونس ترنر، عضو مجلس اعیان
ـ بارونس نایت، عضو مجلس اعیان
ـ لرد فرانک جاد، عضو مجلس اعیان
ـ لرد ایدن، عضو مجلس اعیان
-لرد مگینس، عضو مجلس اعیان
-برایان بینلی، نماینده پارلمان انگلستان
-الفین لوید، نماینده پارلمان انگلستان
ـ مارک ویلیامز، نماینده پارلمان انگلستان
ـ دیوید ایمس، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
ـ استیو مک کیب، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
ـ دکتر متیو افورد، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
ـ سر جفری بایندمن، حقوقدان بارتبه مشاورت ملکه
ـ مالکوم فاولر، عضو کمیته بین‌المللی حقوق‌بشر در کانون وکلای انگلستان و ولز
ـ طاهر بومدرا، مسئول پرونده اشرف در سازمان ملل
لرد تونی کلارک، عضو مجلس اعیان، رئیس پیشین حزب کارگر
زمان بسیار شلوغی است، در زمان بسیار شلوغ ما، آیا می‌شود قدری وقتمان را برای اعتصاب‌غذاکنندگان بگذاریم، که 101روز است در حال اعتراضند، این انسانهای شجاع از ایران. من خیل متأسفم که آنها مجبورند این کار را انجام دهند. دیشب که داشتم یادداشتهایم را مینوشتم، دیدم که وجدان ما این را محکوم می‌کند. در همه دموکراسیهای آزاد، این‌که افراد باید جانشان را به خطر بیاندازند که توجهات را به خودشان جلب کنند، محکوم است. در این رژیم شیطانی، که ما امروز دوباره درباره آن صحبت می‌کنیم.
ما می‌دانیم که چه کسی نخهای مالکی، این عروسک خیمه‌شب بازی را می‌کشد. کسی که مردمش را در عراق حبس کرده است. همان‌طور که گفتم، اجازه بدهید دقایقی به کسانی فکر کنیم و بدانیم کارهایی که انجام می‌دهیم، هر قدر هم کوچک باشد، در نقاط دیگر دنیا طنین پیدا می‌کند و در این پارلمان، دوستان ما، به‌طور خستگی‌ناپذیر، آنچه را که در ایران می‌گذرد، افشا می‌کنند. کسانی که مسن تر هستند، به‌خاطر می‌آورند که طی آن سالها من به‌صورت علنی جک استراو را به‌خاطر آن‌که سازمان مجاهدین خلق را در لیست قرار داد، توبیخ کردم. در آن موقع یک دولت کارگر روی کار بود و جک استراو هم وزیر کشور بود. برخی از ما رفتیم و او را دیدیم و من به‌طور خاص به او یادآور شدم که چگونه حزب کارگر انگلستان که از خانم مریم رجوی و افراد سازمان مجاهدین استقبال کرد و حمایت خودمان را از آنها اعلام داشتیم، وزیر کشور آنها را در لیست قرار داده است. به او گفتم جک، چرا اینکار را می‌کنی؟ او به من گفت، ما الآن دیگر در دولت هستیم. امروز یک نفر توجه مرا به تقویم روز جلب کرد که نوشته جک استرا می‌گوید، رژیم ایران یکی از سخت‌ترین کشورها برای مذاکره است. او مذاکرات با رژیم ایران را به چانه‌زنی بر سر قیمت یک ماشین، مقایسه کرده و می‌گوید. بعد از خرید ماشین متوجه می‌شوید که ماشین لاستیک ندارد چون لاستیکهای ماشین جزء موضوعات بحث نبوده است و بعد باید نگران قسمتهای مختلف معامله باشید. این باید به شما نشان دهد که رژیم ایران چیست و با دوستانی شبیه این. اما به‌صورت جدی روحانی، این مرد که الآن مدره قلمداد می‌شود، یک انسان نابکار و شرور است. در سخنانی که من در 21نوامبر در این مجلس ایراد کردم، گفتم که او به اربابانش به خوبی خدمت کرده است و به همین خاطر من او را جلاد خطاب کردم. به‌خاطر این‌که از زمانیکه به قدرت رسیده، 300نفر بدار آویخته شده‌اند.
یکی از موضوعات پرونده وی این است که مردم را فریب می‌دهد. در سال 2005 وقتی مذاکرات ادامه داشت، در آن زمان بحثهای مربوط به منع گسترش اتمی و غنی‌سازی با رژیم ایران در جریان بود. روحانی گفت که من غرب را فریب دادم. ما باید فعالیتهایمان را چند برابر کنیم تا شیطان صفتی این مرد را افشا کنیم. به دوستان بسیار خوبم که در حال اعتصاب‌غذا هستند فکر می‌کنم و به صدها هزار نفری که در ایران زیر اختناق به‌سر می‌برند. من این را دوباره هفته قبل، وقتی داشتم سؤال مطرح می‌کردم، به خانم وارسی که معاون وزیر خارجه است، گفتم وقتی داری با شیطان مذاکره می‌کنی مراقب باش، چون این‌جا شارلاتانی است که خودش به آن معترف است غرب را در گذشته فریب داده و به نظر می‌رسد که دوباره دارد این کار را انجام می‌دهد. تحریمها داشت عمل می‌کرد. تحریمهایی که طی این سالها ما از دولتمان می‌خواستیم بر این افراد نابکار اعمال کند و داشت عمل می‌کرد. چرا دوباره این‌طور شیفته آن شده‌اند، نظر شخصی من همیشه این است که آنها بیشتر نگران نفت هستند تا انسانها من سنم این‌قدر هست که به‌خاطر بیاورم وقتی چمبرلن برگشته بود، یک معامله کرده بود. مگر این‌طور نبود؟ او یک معامله با نازیها کرده بود. ما نمی‌توانیم ساکت باشیم و باید ادامه بدهیم، ادامه بدهیم و ادامه بدهیم.
من از همه در این‌جا درخواست می‌کنم که با تمام توان به جنگ ادامه بدهند. جنگ افشاگرانه، جنگ برای این‌که پیام را به مردم برسانید و قدری آرامش به این افراد خوب بدهید که زندگیشان را به خطر انداخته‌اند. با تشکر از شما
استیو مک کیب، نماینده پارلمان انگلستان
خانمها و آقایان توافقنامه (ژنو) به‌دنبال تحریمهای فلج کننده بین‌المللی و ترس رژیم از این‌که دوباره شاهد اعتراضات مردمی باشد، امکانپذیر شد. به‌خاطر این‌که رژیم مشکلات عدیده‌یی در جریان قیام سال 2009 داشت. اگر آنها در رابطه با توافق ژنو جدی هستند، چرا معاون وزیر خارجه رژیم که خودش جزء تیم مذاکره کننده بود، تقریباً بلافاصله بعد از این مذاکرات می‌گوید، متن توافقنامه بین رژیم ایران و کشورهای پنج به‌علاوه یک سند حقوقی با تعهدات الزام‌آور نیست. قبول دارید که خیلی سخت است باور کنیم این مثال بیانگر نیت خوب آنها باشد.
فراموش نکنیم روحانی و رژیم60بار توسط سازمان ملل به‌خاطر نقض حقوق‌بشر محکوم شده و فقط همین امسال 600 مورد اعدام و حلق‌آویز توسط رژیم صورت گرفته است. رژیم کماکان به ممنوعیت استفاده از ماهواره و به سانسور و فیلتر کردن وب سایتها و شبکه‌های اجتماعی به‌طور مستمر ادامه می‌دهد و آزادیهایی که ما به‌عنوان آزادیهای پایه‌یی در این کشور را به‌رسمیت می‌شناسیم و مفروض می‌گیریم، از مردم ایران دریغ می‌کند. ما افراد مشخصی را فراموش نکرده‌ایم. آنها فقط برای ما اعداد و ارقام نیستند. ما احمد سیف پناهی را به‌خاطر می‌آوریم که در سن 16سالگی دستگیر شده و بعد از 8سال شکنجه و زندان حلق‌آویز شد. ما به‌خاطر می‌آوریم زندانیان سیاسی بلوچ را که در زاهدان در انتقامجویی به‌خاطر حمله‌یی که به نیروهای رژیم شده بود، اعدام شدند. این اعدامهای خودسرانه و ستمکارانه زندانیان سیاسی، یک اقدام انتقامجویانه بود. البته موضوع اشرف و لیبرتی را هم داریم. نحوه‌یی که دولتهای غربی با این وقایع و موضوعات برخورد می‌کنند در تهران به خوبی مورد توجه قرار می‌گیرد و دنبال می‌شود. اگر ما ضعیف و بی‌تفاوت به آنچه انجام می‌شود باشیم رژیم آن را به‌عنوان چراغ سبزی برای جنایات بیشتر تلقی خواهد کرد. ما باید به عراق بگوییم که گروگانهای اشرف را همین الآن آزاد کنید یا تمامی کمکها و حمایتها را از دست خواهید داد.
دکتر متیو افورد، نمایندهٴ پارلمان انگلستان
خوشحالم از این‌که این‌جا هستم، همچنین از شنیدن صحبتهای تونی (کلارک). اکنون بیش از 3ماه است که از حمله (اشرف) گذشته است.
این حمله منجر به کشته شدن 52نفر و ربوده شدن 7نفر دیگر گردید که سرنوشت آنها تا کنون نامعلوم مانده است. صحبت کردن و حرف زدن خوب است ولی ما نیاز به اقدام عملی برای آن افراد و در واقع امر برای افرادی که این‌جا هستند، داریم. می‌خواستم یک بار دیگر تقدیر و تشکر خودم را از اقدام این افراد (اعتصابیها) ابراز دارم. خیلی ساده برای ما کافی نیست که فقط آنچه را رخ داد، محکوم کنیم. ما خواهان اتخاذ یکسری اقدامات سخت علیه رژیم ایران هستیم. به این علت است که من هم‌چنان نسبت به توافق اخیری که در رابطه با تواناییهای اتمی و تسلیحات هسته‌یی رژیم امضا شده، مشکوک و مظنون هستم. من نظرم این است که ما نمی‌توانیم توافقی با وی (روحانی) انجام دهیم. بیایید فراموش نکنیم که او همان کسی است که مذاکرات اتمی رژیم ایران را هدایت کرده و بعد هم برگشت و گفت یک توافق و قرارداد خوب به‌دست آورده است در حالی که به‌طور واقعی هیچ چیز به‌دست نیاورده بود. من معتقدم که وی فرد مدره‌یی که در انتخابات چندی پیش مدعی آن بود، نیست. اجازه بدهید نگاهی به سابقه و پرونده او از زمانی که انتخاب شده است، بکنیم. از زمانی که وی زمام امور را به دست گرفته است بیش از 400نفر همان‌طور که ما الآن شنیدیم اعدام شده‌اند. کارهای او در سوریه کماکان ادامه دارد و به جنگ داخلی در سوریه نه تنها با حمایت و تأمین مالی و تسلیحاتی (بلکه) با حضور افراد (نظامی) در صحنه ادامه می‌دهد. من فکر نمی‌کنم افرادی که خانواده‌هایشان در سوریه کشته شده‌اند، معتقد باشند روحانی یک مدره است. البته که ما افراد اشرف را فراموش نمی‌کنیم. مهیا ساختن حملات علیه کمپ و کشتار ساکنان علامت یک به‌اصطلاح مدره نیست. این مایه نگرانی من است و هنوز هم مرا به‌شدت عصبانی می‌کند که ما نیروهای نظامی به عراق فرستادیم و عراق به این نحو پاسخ ما را داد. رژیمی که به‌طور مستمر آدم می‌کشد و اعضای بدن را قطع می‌کند. هم مردم خودش و هم ساکنان کمپها را سرکوب می‌کند.
بنا بر این، من نظرات و نکات خود را تکرار می‌کنم که:
نخست‌وزیر و وزیر خارجه دولت انگلستان و تأکید می‌کنم پرزیدنت اوباما و همچنین وزیر کری در اسرع وقت به تلاشهای خود برای آزادی 7 گروگان ربوده شده (اشرف) ادامه دهند. ما حاضر نیستیم بپذیریم و اجازه دهیم که آنها در اسارت باقی بمانند. ما باید برای عراق روشن سازیم که عواقب جدی برای آنها وجود خواهد داشت اگر به این موضوع، یعنی آزادی این افراد گردن نگذارند. ولی افراد اغلب می‌گویند که ما علاوه بر تحریمها چه کار دیگری می‌توانیم صورت دهیم.
من فکر می‌کنم که هنوز تحریمهای بیشتری می‌توانیم اعمال کنیم. همچنین راه کارهای دیگری برای فشار آوردن وجود دارد. ولی یک راه‌حل سوم و نهایی وجود دارد که من از دولتمان می‌خواهم این راه را برگزیند. این راه‌حل، حمایت دولت ما از خانم رجوی در جنگ و مبارزه‌یی است که پیش می‌برد و دستاوردهایی که دارد. ما امروز شنیدیم که ایشان چه کارهایی می‌خواهد برای کشورش و مردمش و همچنین برای جامعه جهانی انجام دهد.
متشکرم.
لرد فرانک جاد، عضو مجلس اعیان انگلستان
از شما متشکرم و واقعاً خوشحالم که این‌جا در میان شما هستم. فقط می‌خواستم همبستگی خودم را به همگی شما اعلام کنم و از طریق شما به همه آنهایی که در حال مبارزه در داخل ایران هستند.
من برای مدتهای طولانی بر این اعتقاد بوده‌ام که سنگ بنای ضروری برای ثبات و امنیت، شرایط و وضعیتی است که حقوق‌بشر مورد احترام قرار می‌گیرد. من نمی‌توانم تصور کنم که چطور در نبودن حقوق‌بشر، امنیتی ممکن است وجود داشته باشد. من همچنین قطعاً و به‌شدت معتقدم که به مورد اجرا گذاشته شدن حقوق‌بشر، معیار یک جامعه درست و متمدن است.
ترتیبات سیاسی هر چه که می‌خواهد باشد و اتفاقاتی که اخیراً رخ داده است ولی آن چیزی که من را نگران می‌کند و مسأله‌ام است گزارشهای روزانه اعدامها و شکنجه است که هنوز احساس می‌کنم من را به‌شدت شوکه و میخکوب می‌کند و این به نظر من یک شکست مطلق است برای یک جامعه متمدن. و فکر می‌کنم که بدون هیچ مبنا و پایه‌یی چطور امنیت و ثبات می‌تواند در یک جامعه بدون حقوق‌بشر شکل بگیرد. من بر این باورم که اگر ما به حقوق‌بشر اهمیت می‌دهیم، باید جامع و فراگیر باشد. در این چارچوب است که من امروز خوشحالم این‌جا باشم و بگویم تا زمانی که (دولتها) نتوانسته‌اند به‌طور قانع کننده‌یی جامعه‌یی را بر مبنای حقوق‌بشر بنا کنند، جامعه‌یی بر اساس و پایه عدالت، حقوق‌بشر و شفاف بودن و رژیم ایران پاسخگوی این شرایط نباشد، مردم ایران امنیت نخواهند داشت
مالکوم فاولر، عضوکمیته بین‌المللی حقوق‌بشر در کانون وکلای انگلستان و ولز
آقای رئیس خیلی از شما متشکرم. من معمولاً در برنامه‌هایی از این قبیل بسیار تکان می‌خورم، در یکی از این‌روزها اولویت به نماینده و یا نمایندگان وزارت‌خارجه داده خواهد شد. آنها کجا هستند، رسانه‌ها کجا هستند. این به‌غایت نگران‌کننده است که وضعیت به اینصورت است من از جانب کانون وکلا صحبت می‌کنم، یعنی از طرف چندین هزار وکیل. رئیس کنونی کانون وکلا در تاریخ 16اکتبر امسال، به من 5دقیقه فرصت داد که به شورای صد نفره کانون وکلا راجع به این موضوع توضیح دهم. کمیته حقوق‌بشر به میزان زیادی درگیر این موضوع است و اعتراضات تاثیرگذار هستند. تأکید دارم، تاثیرات قابل اندازه گیری. و من این را هم می‌گویم که این موضوع در کمیسیون حقوق‌بشر مطرح گردید. در خیابان چانسری لین در 19نوامبر و من امروز عصر در شورایی هستم که آنها هم راجع به این‌که من امروز صبح کجا بوده‌ام خواهند دانست و ما تا حدودی می‌توانیم تغییر به‌وجود بیاوریم. ولی 101روز اعتصاب غذا، هیچ انسانی نمی‌بایست در چنین موقعیتی قرار گیرد. تعداد بسیار زیادی از دوستان ما در کشورهای بسیاری در اعتصاب‌غذا هستند. قولهایی توسط افراد مسئولی داده شد، اما فقط کلمات هستند، ما باید دخالت کنیم به هر صورت ممکن و دوباره من این‌جا هستم، آگاهی گسترش پیدا می‌کند و در نهایت آگاهی قدرت است. با روش‌های مختلف ما می‌توانیم کارهای مختلفی انجام بدهیم، نگرانی شما در این‌جا در صورتجلسه قرار می‌گیرد و نمی‌تواند نادیده گرفته شود. صدای ساکنان در همه جای دنیا طنین پیدا می‌کند، چرا که موضوع به صلح جهانی بر می‌گردد. من می‌خواهم سخنانم را با این تضمین پایان بدهم که من حمایت کانون وکلا را دارم و حمایت قسمتهای مختلف آن را و همه نوع فعالیت از طریق کلیه کانالها ادامه پیدا خواهد کرد. هرگز شک نکنید، هرگز به این شک نکنید، من یک وکیل قدیمی و میانه‌رو هستم ولی از طرف بقیه هم صحبت می‌کنم، تردید نکنید. با تشکر
لرد ایدن عضو مجلس اعیان
من هم مثل شما از آنچه که مشاهده کرده و شنیده‌ایم، تحت تأثیر قرار گرفته‌ام. من کاملاً آگاهم که ما نیاز داریم به قول معروف اقداماتمان را تشدید کنیم.
همچنین نیاز داریم که راه‌حلی پیدا کنیم تا تغییر را محقق کنیم و این کار آسانی در پهنه جهانی نیست. نباید در بلند کردن صدای اعتراض و ابراز تنفرمان درنگ کنیم. ما نباید در انتخابها و عدم انتخابهایمان گزینشی برخورد کنیم. اگر در هر گوشه‌یی از جهان اتفاقی رخ می‌دهد که علیه حقوق‌بشر و کرامت انسانی و جان انسانهاست (باید) صدای اعتراض ما شنیده شود.
طاهر بومدرا، مسئول پرونده اشرف در سازمان ملل
آقای رئیس از شما متشکرم. در حقیقت من می‌خواهم روی چند موضوع خیلی سریع تمرکز کنم: اساساً روی حمله اول سپتامبر، حمله‌یی که 52نفر در طی آن به قتل رسیدند. مالکی نخست‌وزیر عراق روز بعد اعلام کرد آنها چیزی در رابطه با این موضوع نمی‌دانند و همچنین در رابطه با افراد ربوده شده گفت آنها چیزی راجع به محل نگه‌داشتن آنها نمی‌دانند. بگذارید من به شما با قطعیت بگویم، این حدس و گمان من نیست، من دقیقاً آنچه را اتفاق افتاده به شما می‌گویم. بدون دخالت فعال نیروهای عراقی هیچ راهی برای تهاجم و حمله وجود ندارد که نیروی مهاجم به اشرف برسد، داخل اشرف برود و 52نفر را به قتل رسانده، ساختمانها و خودروها را منفجر کند و اساساً هیچ راهی برای دسترسی به کمپ بدون دخالت فعال نیروهای عراقی وجود ندارد. این موضوع در ژوئیه 2009 اتفاق افتاد، آن چیزی است که در آوریل 2011 رخ داد و من فرد مسئول برای تحقیق و حقیقت‌یابی در این وقایع رخ داد بودم و طبق معمول عراقیها همیشه در ابتدا همه این اقدامات را تکذیب می‌کنند و بعداً آنها را قبول می‌کنند. و بگذارید من این موضوع را اضافه کنم که در رابطه با 7نفر ربوده شده در دست دولت عراق در منطقه سبز بغداد هستند و همه نمایندگیهای دیپلوماتیک به‌خصوص سفارت بریتانیا و سفارت آمریکا که در زمینه نمایندگیهای موجود در بغداد رهبری را در دست دارند، آنها می‌دانند که این گروگانها در دست دولت عراق هستند. بنا بر این، این روال و روندی است که صورت می‌گیرد و این الگوی نحوه برخورد دولت عراق است و شاید لازم باشد که نگویم دولت عراق بلکه بهتر است بگویم دفتر نخست‌وزیر که نیروهای امنیتی خودش را برای این‌گونه سرکوبها و تجاوزات در اختیار دارد. وقتی شما هیأتهای نمایندگی‌ای را در بغداد دارید و سازمان مللی که دارد سعی می‌کند کارهایی که دولت مالکی دارد انجام می‌دهد را لاپوشانی کند، برای شما دشوار است بتوانید کار دیگری انجام دهید، و ما کاری نمی‌توانستیم بکنیم الا این‌که صدایمان را بلند کرده و به این‌گونه سازش «نه» بگوییم. نه به سازش و مماشات، چرا که ما می‌دانیم توافق ژنو نتیجه همین مماشات بوده و من این را به بسیاری از افراد که این سؤال را مطرح می‌کردند که چرا دولتها در چنین شرایطی که برای اشرفیها چنین اتفاق می‌افتد، دست به اقدامی نمی‌زنند، می گویم. و این کاملاً روشن است که منافع زیادی وجود دارد. منافع زیادی وجود دارد و سازمان ملل اقدامی نخواهد کرد زیرا آنها آنجا در عراق هستند تا از مالکی حمایت کنند. آنها آنجا هستند که کار او را سهل کنند و به‌دلیل همین واقعیت من شخصاً به آن اعتراض کردم و به‌خاطر این موضوع استعفا دادم.
اقدامی که ما در حال حاضر نیازمند آن هستیم این است که به مماشات و سازش «نه» بگوییم. ما خواهان این هستیم که 7نفر ربوده شده آزاد شوند. بنابراین هیأتهای نمایندگی دیپلوماتیک بایستی صدایشان را علیه مالکی بلند کرده و به او بگویند این افراد را آزاد سازد و مطمئن هستم اگر سازمان ملل خواهان انجام اقدام مثبتی می‌بود، تا کنون باید این اقدام را انجام داده بود. من از این فرصت استفاده می‌کنم تا از تمامی گزارشگران ویژه و متخصصان سازمان ملل در ژنو که این شجاعت را داشتند که فراخوانی خطاب به دولت عراق صادر کنند تا گروگانها را آزاد سازد و همچنین از دولت عراق بخواهند که دست به تحقیقات مستقلی بزند، تشکر کنم. یک تحقیقات مستقل بایستی توسط یک ارگان مستقل صورت گیرد. از شما خیلی متشکرم.
